Wat vind jij van ouders die een verstandelijke beperking hebben? En dan heb ik het niet over psychische "problemen" zoals borderline of autisme enz. Ook niet over lichamelijke handicaps dus maar echt als je qua verstand achterloop en dus geestelijk gehandicapt bent. Denk bijvoorbeeld aan die film "I am Sam" met Sean Penn. Ik namelijk gister een tv programma waarin een meisje werd gevolgd met gehandicapte ouders. Haar moeder snapte na haar 6de al niet meer waar ze allemaal mee bezig was en ze was al heel jong eigenlijk haar moeder aan het opvoeden. Ik had meteen allerlei vragen. Ik bedoel, ze is toch zwanger geworden, hoe is dat dan gegaan ( en nou geen opmerkingen als: door te klussen ), zouden zij daar net zo bewust mee omgaan als de meeste mensen of zou het een ongelukje zijn geweest? Zouden ze zich hebben gerealiseerd wat het hebben van een kind echt inhoudt? Hoe is het gegaan toen ze nog een baby was? Hadden en hebben die mensen niet heel veel hulp nodig? Is het überhaupt wel "toegestaan" voor mensen met een, redelijke zware, verstandelijke beperking om een kindje te krijgen? Hoe kun je nou een kindje opvoeden en de wijde wereld insturen als je die zelf helemaal niet snapt? Het meisje in die aflevering zei ook: mijn moeder kan helemaal niet van mij houden zoals de meeste ouders want die gevoelens snapt ze gewoon niet. Kortom: ben je met een verstandelijke beperking wel in staat om een kind op te voeden? ( en dan in de basisbeginselen want of je zonder een beperking een kind kunt opvoeden is natuurlijk ook maar de vraag ) Wat vinden jullie?
Ajj ik denk dat je een heftige topic hebt geopend, dit wordt een eindeloze discussie. Waar ligt de grens?? Wie bepaalt dit??? Heel moeilijk en ik brand mijn vingers er ook niet aan om een oordeel te vellen omdat ik het niet van dichtbij mee maak of mee heb gemaakt.
Ik vind persoonlijk dat mensen met een verstandelijke handicap geen kinderen moeten krijgen. Ze zullen altijd hulp van andere moeten krijgen. Ook kinderen die opgroeien met zulke ouders zullen het zeer moeilijk krijgen, dat gun ik niemand. Ik heb zelf met verstandelijk gehandicapten gewerkt, en deze mensen zijn echt niet altijd zo leuk en lief als ze lijken.
Ik vind het echt heeel moeilijk. De scheidingslijn van wel of niet vind ik erg lastig. Al vind ik mensen met het syndroom van Down die kinderen krijgen al een stap te ver.
Kijk het gewoon even aan joh!! De moderators grijpen vanzelf wel in als het de spui gaten uitloopt. Maar sommige onderwerpen zijn gewoon heel gevoelig. Nu is het gelukkig niet persoonlijk op jou van toepassing dus aanvallen jegens jou is geen sprake van.
Ja ach als mensen gewoon een achterstand hebben en met hulp gezonde kinderen kunnen krijgen vind ik het nog niet zo heel erg. Maar idd waar is de grens, ik vind niet dat een klein kind al zo vroeg voor beide ouders hoort te zorgen. Dus ligt eraan hoe de ouders zelf zijn.
Het is ook een verschil inderdaad hoever je beperking gaat natuurlijk. Een lichte verstandelijke beperking hoeft volgens mij niet een heel groot probleem te zijn, wellicht op sommige gebieden. Maar als je net zoals in dat filmpje je moeder ontgroeit op zesjarige leeftijd...dan is die moeder toch eigenlijk gewoon 6 in haar hoofd? Is dat dan hetzelfde als een kind van zes of is dat voor volwassen met een beperking dan anders?
In princiepe vind ik dat mensen met een verstandelijke perberking geen kinderen moeten krijgen, ze hebben niet voor niets een verstandelijke beperking, dus hoe dan ook het kind krijgt daar vroeg of laat ook mee te maken en dat wens je zon kind toch nooit toe! Paar jaar terug eens een intervieuw gezien van een dochter met verstandelijk beperkte ouders, ze houd zielsveel van ze maar vind het verschrikkelijk! Ze kon niet eens vriendjes en vriendinnetjes mee naar huis nemen omdat ze zich er voor schaamde dat dr ouders amper met mes en vork konden eten en zij altijd maar voor ze aan het zorgen was, nee... dat gun ik een kind niet.
op de groep waar ik werk woont bij de buurgroep een meisje... op het eerste gezicht niets mis mee maar wel een verstandelijke beperking... haar zus die niet beperkt is is op dit moment zwanger... zij zou zelf niets liever willen dan een kindje... haar ouders sturen aan op de prikpil maar omdat ze zodanig nog goed is is ze wilsbekwaam dat wil zeggen dat ze de prikpil niet tegen haar zin in toegediend mag krijgen... ze heeft een vriendje en ze hebben sex.... het is echt een verschrikkelijk moeilijke situatie....wij hebben de hulp van de etische comissie ingeschakelt om advies te geven... zoals anderen heeft zij een sterke kinderwens... het is voor haar onmogelijk om te overzien wat het betekent om een kind op te voeden... het breekt soms echt mijn hart.... ik kan er echt niets zinnings over zeggen.... ik denk niet dat ze in staat is om een kind op te voeden.... wel om het liefde te geven.... maar een kind heeft meer nodig dan liefde... zomaar zeggen het mag niet.... we zorgen ervoor dat het niet gebeurd... dat mag gewoon niet volgens de wetgeving in nederland... ik denk dat dit een van de moeilijkste onderwerpen uit mijn werk is... gr Jose
Tja, het gebeurt, dus waarom zou je er niet over mogen discussiëren toch? Ik denk persoonlijk dat het vooral voor het kind het meest belastend is. Die kan op een bepaalde leeftijd gewoon niet meer met bepaalde vraagstukken bij z'n ouders aankloppen. Het lijkt mij erg moeilijk te bevatten als je als kind van 7 al verstandelijk voorloopt op je ouders. Dus daar zou volgens mij de meeste begeleiding in moeten zitten. Maar ja, wanneer krijg je het stempel verstandelijk beperkt? Ik ken genoeg mensen die een beetje 'simpel' zijn, maar maakt dat je al verstandelijk beperkt?
Vind dit een lastig onderwerp. Wel zijn er natuurlijk in beperkingen verschillende niveau's. Denk ook dat er hulp beschikbaar moet zijn.
Ik vind het moeilijk om te bepalen wie wel en wie niet in staat zou zijn een kind op te voeden. Ik ben zelf van mening dat een zwakbegaafde ouder zijn of haar kind niet de goede hoeveelheid stimulans en begeleiding kan bieden die een kind nodig heeft. En vaak als de ene ouder zwakbegaafd is, is de ander ook niet bijster intelligent. Verder kost het de maatschappij ontzettend veel geld om deze gezinnen te begeleiden. Dus nee, ik ben er niet voor, maar ja, waar trek je die grens!?
Dit vind ik nogal hard om te zeggen.. er zijn mensen die leven met iemand die zwakbegaafd zijn maar zelf opleidingen en dergelijke doen. of bedoel jij het anders? Persoonlijk vind ik dat verstandelijk beperkt zo verschillend is.. ik bedoel je hebt adhd maar je hebt ook dat zoals dat filmpje dat mensen van bijv. 40 jaar 6 jaar zijn in ontwikkeling.. of ze geen kinderen mogen krijgen, vind ik erg lastig om te beantwoorden..
Ik zeg toch ook VAAK, niet per definitie! En er is een verschil tussen zwakbegaafd en zwakbegaafd he.. Een heleboel mensen hebben een goed vangnet, namelijk familie. Maar er zijn ook zat moeders die verslaafd zijn aan drugs/drank/roken icm een laag iq. Die worden gewoon zwanger en mogen in de eerste instantie ook proberen voor het kind te zorgen. En dat vind ik in sommige gevallen wel kwalijk.
nee wat ik heb gezien was een Engels programma. Maar Je zal het maar zijn heet het? Kun je dat ook nog terug kijken?
Weet je waar ik dan altijd aan denk: Hoe gaan zulke mensen dan om met een ziek kind? Weten ze wel een beetje wat ze moeten doen ivm uitdroging, koorts etc? Onvoorziene situaties zoals een kind wat zich verslikt in iets en blauw aanloopt.. Veilig slapen roken in de zwangerschap en erna hygiene van het kind en van het voedsel etc (voedsel bewaren bijv of zoiets als geen honing voor de 1 jaar) Schoonmaakmiddelen en medicijnen goed opbergen hete beker thee op tafel en tal van andere zaken.