Inleiden bevalling door bekkeninstabiliteit?

Nee inleiden kan en mag alleen met medische reden. bekkeninstabiliteit valt daar niet onder, overleg anders met je verloskundige of gynaecoloog of dit voor jou wel een optie is? Ik heb er nog nooit van gehoord in ieder geval, sterkte .

 

Ik weet dat het wel eens gedaan wordt, maar dan wel in extreme gevallen.

 

Ik heb het gehad, maar dan in combinatie van:
bekkeninstabiliteit, te grote baby en vreselijke rugklachten en ik had al een kind die te groot was en die had een enorme klap op mijn bekken achter gelaten zodat ik de eerste dagen na mijn bevalling NIETS kon...ze moesten me uit bed tillen etc...dat wilden ze deze keer voorkomen.
Nu word ik goed in de gaten gehouden weer met de 3e...

 

Bij beide zwangerschappen erge bekkeninstabiliteit gehad. Bij de eerste met 20 weken zo goed als plat gegaan omdat ik niet meer kon, en zij is spontaan geboren met 36+6

Bij de tweede lag de pijn anders, en was ik iets mobieler. Mijn man is 3 weken voor de bevalling volledig thuis gekomen om voor mijn en onze dochter te zorgen.
In het ziekenhuis geslapen met pijn en slaap medicatie, omdat ik gewoon niet meer kon. Toch wilden ze zo lang mogelijk wachten.
Met 39+4 weken hebben ze mij gestript (baarmoedermond was verweken en bleek 2 cm ontsluiting te hebben, en gelukkig sloeg het aan, dezelfde dag nog bevallen).

Ik heb het met de verloskundige wel eens over inleiden gehad (had zoveel pijn), maar dit wilden ze absoluut niet voor de 40 weken doen, en liet mij dan liever nog een paar keer in het ziekenhuis slapen met medicatie.

 

hier doen ze geen inleiding volgens mij op basis van bekkeninstabiliteit alleen, maar als je er goed doorheen zit, dan willen ze nog wel eens door de vingers kijken (mijn schoonzusje is ingeleid met 38 weken, werkte overigens pas met 39 weken... omdat ze er compleet doorheen zat...)

ik heb het ook met mijn verloskundige erover gehad, want ik heb ok bekkeninstabiliteit, vanaf 10 weken al last, kan amper nog iets. maar ze wilde als uitzondering mij wel proberen te strippen met 38 weken (normaal doen ze dat met 41 weken pas.)

 

Ik had (heb) ook erge bekkeninstabiliteit en ik werd daarom echt niet ingeleid, dan moet er echt een medische reden zijn.

 

Ik ben ingeleid ivm ernstige BI. Het was mijn 4de zwangerschap en de andere 3 zijn ook ingeleid. de 1e 2 ivm overtijd lopen (42 en 42.2) de 3e ivm onregelmatige hartslag van mijn zoontje.

Bij de 4de zwangerschap kreeg ik met 24 weken weer last van bekkeninstabiliteit, bij de andere 3 ook gehad, maar gelukkig niet zo extreem. Ik had krukken om thuis mee te lopen en voor buiten moest ik eigenlijk in een rolstoel.
Ik ben met 35 weken naar de gyn geweest om te gaan bespreken hoe we het zouden gaan doen. Hij stelde toen gelijk voor dat we vanaf 39 weken zouden gaan kijken of ik inleidbaar zou zijn. Als dat zo zou zijn, dan zou ik gelijk ingeleid worden. Van te voren zou er een ruggenprik gezet worden zodat ik pijnloos zou kunnen bevallen. Ik kon me niet meer zelfstandig omdraaien door de pijn en kon ook bijna niet getoucheerd worden daardoor.
Uiteindelijke ben ik met precies 40 wkn ingeleid, alles is prima gegaan.

Op dit moment ben ik zwanger van de 5de, gelukkig nog geen bekkeninstabiliteit, maar als het weer zo erg gaat worden wordt ik weer ingeleid.
Bij mij scheelt het dat ik voor mijn 4de bevalling al 3 inleidingen achter de rug had en dat mijn gyn wel een beetje wist hoe mijn lichaam op inleiden reageerde.

Ik was ook blij dat hij het zelf voorstelde, ik wilde er niet over beginnen omdat ik het idee had dat hij het misschien gelijk zou afkappen en mij als een aanstelster zou zien.

 

Hier ook twee keer heel zware bekkeninstabiliteit (tot aan rolstoel aan toe!) gehad.

Inleiden doen ze inderdaad niet om bekkeninstabiliteit, en persoonlijk vind ik dat terecht. Het herstel is beter en sneller bij een spontane bevalling over het algemeen.

Bij mijn eerste was de bekkeninstabiliteit direct na de bevalling over, dat was zo heerlijk! Bij de tweede waren de klachten na de bevalling voor 80% weg, het laatste beetje duurde nog een paar weekjes en toen was ik er weer vanaf.

 

Waarom zou het herstel beter en sneller zijn bij een spontane bevalling?
Ik had zoveel energie gespaard doordat ik pijnloos heb kunnen bevallen. Als ik nog 2 weken langer had 'doorgelopen' met die vreselijke pijn was er al een hele hoop energie verloren gegaan die ik echt nodig had voor het herstel na de bevalling.

Ik voelde ik mij fitter door de pijnloze inleiding en kon de pijn van mijn bekkeninstabiliteit (die er echt nog wel was na mijn bevalling) veel beter aan in de kraamweek.

 

Ik heb geen idee, maar het is iets fysieks. Net zoals dat natuurlijk bevallen je baby voorbereid op de geboorte en door slijmvlies heenzwemmen zaadjes voorbereid op de bevruchting, bereid een natuurlijke en spontane bevalling je lichaam voor op herstel. Dat is mij door de gyn en de vk verteld, maar het hele technische gedeelte ken ik niet

 

hier hebben ze in combi met bekkeninstabiliteit (ik zat er letterlijk helemaal door heen) en bloedverlies wat elke week wel een keer was met 37 weken ingeleid
en o wat was ik blij, na een week was ik al weer op en top en sindsdien ook geen bekkeninstabiliteit klachten meer gehad
al zou ik nu weer zwanger zijn en geen bloedverlies hebben zouden ze me zeker te weten niet inleiden

 

Ik vind het best jammer dat een vk of gyn beslissen of je wel/niet moet gaan wachten op natuurlijk bevallen.
Als a.s moeder zijnde voel je heel goed of je lichaam het wel/niet aan kan.
Gelukkig heb ik een meedenkende gyn en vk!
Mijn lichaam heeft zich prima hersteld na 4 onnatuurlijke niet spontane bevallingen!

 

Gelukkig maar!

 

Ik ben dus wel ingeleid omdat ik bekkeninstabiliteit had.
Ik kon helemaal niks meer .. dus ook niet meer zorgen voor mijn andere kids. Dat was voor mijn gynaecoloog een indicatie om de bevalling op te gaan wekken.

Met 39.1wk is er een ballonkatheter geplaatst en met 39.2wk ben ik bevallen.

 

Roos23, Ik kon tijdens het persen ook mijn benen niet naar mij toe trekken. Dat deed echt verschrikkelijk veel pijn.
Ik heb uiteindelijk 5,5vuur gedaan over de bevalling, dus vanaf het breken van de vliezen. Ik heb helse pijnen geleden maar niet alleen van de weeën. Doordat het verlosbed zo hard was gingen mijn heupen ook steeds meer pijn doen..
De laatste 2 uur heb ik met een ruggenprik gedaan. Wat was dat een verlichting.
Toen ik op 9 cm zat is de ruggenprik wel uitgezet dus, hoppa, meteen de pijn terug!

Persen heb ik dus moeten doen met de hulp van verpleegkundigen die mijn benen stevig vast konden houden. Gelukkig was meneer er na 3x persen uit.

Meteen daarna was de bekkeninstabiliteit als sneeuw voor de zon verdwenen. Een uur na de bevalling liep ik al rond alsof ik nooit last heb gehad.. (wat zelfs de verpleegkundigen verbaasd deed kijken want ik had ook nog een ruggenprik gehad + 1,3 liter bloed verloren haha)