Ik ben ingeleid met 38,5 weken ook ivm bekkeninstabiliteit. Bij de eerste had ik erge bekkeninstabiliteit en hebben ze me door laten lopen tot 41 weken, heb daarna nog een jaar in de ziektewet gezeten. Dat wou ik dus echt niet meer en heb dat ook aangegeven. Nu ging het al veel eerder niet meer ook omdat je er al eentje hebt lopen natuurlijk. Je rust krijg je niet. Dit heb ik aangekaart bij de verloskundige en die heeft meteen een afspraak gemaakt bij de gynaecoloog. Deze heeft mij lichamelijk onderzocht en twee dagen later werd ik al ingeleid. Wat een opluchting. Inleiding is mij weer meegevallen. 5 uurtjes vanaf prikken infuus. Wat de bekkeninstabiliteit betreft dat is zo goed als verdwenen, wat een verschil met de eerste keer. Dus loop er niet te lang mee door dat heeft mij de eerste keer de das omgedaan.
Puck1 jij hebt ookal zo'n heftig verhaal! Een jaar in de zw gezeten, wat een ellende! Dat is nou precies waar ik zo bang voor ben... Het liefste zou ik vandaag nog ingeleid willen worden maar ja ik ben zo afhankelijk wat de gyn maandag zegt... Het liefste zou ik volgende week ingeleid worden maar ja dat heb ik helaas niet zelf in de hand... Ik ben op dit moment zo afhankelijk van de gyn die ik maandag tref, als hij/zij beslist dat ik zo nog maar even door moet lopen dan kan ik daar weinig aan doen. Ik weet ook wel dat de natuur zijn gang laten gaan ook zo zijn voordelen heeft qua bevalling en zo. Bij een inleiding heb je iets meer risico op complicaties maar als ik zo nog 2 weken moet "rondlopen" weet ik zeker dat ze me in een rolstoel het ziekenhuis in moeten duwen want dan kan ik echt niet meer lopen... En 5 uurtjes vanaf het prikken van het infuus zou voor mij alleen maar een zegen zijn! Ik heb er bij de eerste ruim 24 uur over gedaan... We wachten maandag maar even af...
Ik moet toch nog even mijn verhaal kwijt... ben vandaag bij de fysio geweest en zei vertelde mij weer dat ik er toch maar rekening mee moest houden dat ik gewoon mijn tijd uit moet zitten (zelfs als dat 42 weken is), ik kan immers nog lopen zei ze. Met andere woorden ik moet eerst niet meer kunnen lopen voordat ze me willen helpen. Ik ben best geschrokken van die opmerking. De fysio vertelde mij dat ze nog nooit had meegemaakt dat iemand was ingeleid en ze is gespecialiseerd in bekkenbodem-bekkentherapie...
Hoe kan jouw fysio dat nou met zekerheid zeggen?? Ik snap dat je je hierdoor uit het veld geslagen voelt, maar misschien toch eerst eens je ziekenhuisbezoek van maandag afwachten, wat de gyn zegt. Ik meen dat het landelijke beleid is om met 41 weken en 2 dagen in te leiden als je dat wilt?? Maar pin me daar niet op vast. Ik hoop dat je maandag een begripvolle gyn treft meis en ik hoop echt dat ze je eerder gaan helpen.
Ik had ook een fysio die gespecialiseerd is in bekken en bekkenbodem. Zij vertelde mij dat als ik zo door bleef lopen in een rolstoel terecht kwam en heel lang zou moeten revalideren. Nu had ik al krukken omdat lopen haast niet meer ging. Ook had ik bij onderzoek bij de gyn al 1.5cm ontsluiting. Ik was er dus klaar voor volgens de gyn. Ik hoop voor je dat je een schappelijke gyn hebt want te lang doorlopen maakt echt meer stuk dan je lief is. Ik kan nu zo goed als alles weer, maar bij mijn eerste kon ik niets! Heb zelfs de eerste 3 weken op bed gelegen, kon niet meer lopen. Kom voor jezelf op. Wat een inleiding betreft, ze zeggen natuurlijk bevallen is beter, maar dan was mijn zoontje nooit gekomen. Mijn lichaam zet de bevalling nl niet in gang, maar pikt het zetje wel op. Succes!
Ik heb me vanmorgen een beetje zitten verdiepen in alle bakerpraatjes. Ik heb al frambozenbladthee gehaald, wie weet werkt het! Misschien vanavond ook nog maar even sexen wie weet werkt het wel. Het hart van de ananas en wonderolie schijnen ook een beetje giftig te zijn dus dat doe ik maar niet, het schijnt dat de baby dan vaker in het vruchtwater poept... dat willen we natuurlijk ook niet! Bitter lemon heb ik nog niet gehaald, dat vind ik zo vies. Ik heb ook ergens gelezen dat je tepels moet masseren, en /of eraan zuigen ook kan opwekken. Vanmorgen zat mijn man op de wc toen ik dat las dus toen zei ik tegen hem dat we vanavond vroeg naar bed moesten én dat hij aan mijn tepels moest zuigen. Waarop mijn man vanuit de wc reageerde "wat moet ik vanavond nog stofzuigen???". Ach ja, we proberen er maar om te lachen, huilen heb ik van de week al gedaan en daar wordt de situatie ook niet beter van!
Hahahahahahahaha!!! Ik lig hier in een deuk! Mijn VK zegt dat al van al die bakerpraatjes alleen seks helpt om de baarmoedermond week te maken. He, wat vervelend nou Dus jah, ik denk dat wij vanavond ook maar weer een poging wagen. Valt niet mee met die dikke buik hihihi. Tepelstimulatie schijnt ook te helpen indd, dat heb ik vorige week ook geprobeerd (met mn vingers gewoon) maar toen begon ik gigantisch melk te lekken. Campina is my middle name Hopelijk komt t snel op gang meis, voor ons allebei, want ik trek t ook bijna niet meer.....IK WIL MIJN BABY!!!
Als ik jouw verhaal lees dat had ik het 5 mnd geleden geschreven kunnen hebben. Ik had en heb ook ernstige bekkeninstabiliteit waarvoor nog steeds therapie en ik ben met 39+2 ingeleid. Moet ik er wel bij zeggen dat ik HELLP/PE had. Daardoor voelde ik ons meisje vaker niet meer. Maar wat was dat een zware tijd! Moest dagelijks naar het ziekenhuis voor een ctg, ging ook wekelijks naar de fysiotherapeut. Vaak dan renden oude oma's met rollator me keihard voorbij. En het ergst vond ik nog de praatjes van mensen die het allemaal beter wisten. Met 38 weken vond mijn gyn dat ik genoeg geleden had en op de bewuste maandagmorgen mocht ik me melden. Helaas reageerde ik en mijn dochter ook nog eens heftig op de gel waardoor ik gelukkig een spoedkeizersnede kreeg. Iets meer dan een uur na binnenkomst was onze kleine meid al geboren (gezond en wel)! Toen ik twee dagen na de keizersnede weer een stukje liep voelde ik me herboren. Lange afstanden lopen en veel trappen lopen is er nog steeds niet bij. Zie wel of dat ooit nog goed komt!
Tonic schijnt ook te helpen trouwens. Die tepelmassage heb ik ook geprobeerd. Had ergens gelezen dat het effectiever is als je een kolf gebruikt.
Ik ben vanmorgen in ziekenhuis geweest... ik heb niet zo'n goed nieuws gehad... het gaat nog te goed met me... Ik kwam namelijk lopend de kamer binnen van de gyn... Ze hebben nog een echo gemaakt van de baby en die maakt het nog prima, hartslag, groei alles helemaal goed. Mijn bloeddruk was 100/55 dus dat is ook prima. De conclusie van de gyn was dat ik bij 41 weken kan worden ingeleid Zoals de gyn het uitlegde wegen de nadelen van het inleiden niet op tegen de nadelen van de bekkenpijn... nou daar kon ik het dus mee doen... Ik mag terug komen als ik in een rolstoel zit (letterlijk zo gezegd). Ik ben as donderdag 39 weken dus dat betekend dat ik misschien nog wel 3 weken zo door moet komen... Ik zie het nu even niet meer zitten, ben heel erg verdrietig en boos. Mijn man is heel praktisch ingesteld dus die is nu bezig om een roostertje te maken wie wanneer op Fleur kan passen de komende 3 weken, natuurlijk heel lief bedoelt maar ik zie het even niet meer zitten... Het komt misschien ook wel omdat mijn dochter bij 41 weken is geboren en ik nu ook het gevoel heb dat deze ook pas zo laat zal komen. Ik ga er namelijk ook niet vanuit dat ik ieder moment kan bevallen omdat dat de eerste keer ook niet is gebeurd... Bij 40 weken zal de vk proberen om me te strippen, misschien dat dat nog helpt, maar goed dat is ook pas over 2 weken. Ik weet het, wat is nu 2 of 3 weken op een mensenleven... maar toch als je de hele dag en nacht pijn hebt dan duren die toch lang. Bij overmaat van ramp slaapt onze dochter de laatste paar dagen super slecht. Vrijdagnacht was ze al om 1 uur 's nachts wakker, tot half 4 heeft ze zitten huilen in haar bedje. Om half 4 was ik zelf zo moe en klaar mee dat ik haar bij ons in bed heb genomen, toen ging ze pas weer slapen. Vannacht was ze al om 5 uur wakker... wat een ellende daarnaast slaap ik zelf dus maar halve nachten van de pijn... Ik begin nu echt op te raken... 's middags wil ze ook niet goed slapen dus tussen de middag kan ik ook niet even naar bed omdat madam dan ook de hele tijd uit bed komt.... Zij voelt natuurlijk ook aan dat dingen anders gaan dan anders en dat uit ze dan op deze manier... Zucht.. hoop maar dat de baby snel mag komen.
Oh....da's niet het nieuws waar je op hebt gewacht Dus hopen en duimen dat jullie kindje eerder komt en anders ook met 41 weken ingeleid worden, net als ik. Pfff....veel sterkte meid. Fleur voelt natuurlijk ook aan dat het niet zo goed met je gaat nu. Ik ga duimen dat jullie kindje heel snel uit zichzelf geboren word. Jij mag wel voor mij bevallen hoor, want met mij gaat het de laatste tijd best goed. Ik merk dat ik veel minder pijn heb als ik mijn voedingskussen tussen mijn benen doe tijdens het slapen 's nachts, en dan slaap ik best goed ook. Maar ik begrijp dat het veel zwaarder is als je nog een klein kindje rond hebt lopen. Probeer positief te blijven meis, nog maximaal 2,5 week!! Knuffel!!!
Dank je wel Jade voor je lieve woorden! Het nieuws moet gewoon nog even zakken, omdat de vk had gezegd dat ze me dan waarschijnlijk in zouden leiden met 40 weken is 41 weken gewoon even een domper... het klinkt misschien heel raar maar die ene week lijkt zoooooo lang! Een dag duurt al een eeuwigheid! Maar goed ik moet gewoon even aan dit nieuws wennen...
De klachten die je beschrijft zijn zo herkenbaar. HIer ook bekkeninstabioliteit en ik ben "pas" 26 weken. Kan niks meer, ben nu bezig om huishoudelijke hulp te regelen zodat mijn moeder voor ons 2 jarig zoontje kan zorgen. Ik zie het met momenten ook niet meer zitten en ik moet nog 14 weken. Ik hoop dat jij snel verlost bent van je klachten. Sterkte.
Roosje ik vind het heel vervelend voor je en weet hoe zwaar het is! Ik heb twee keer heel zware bekkeninstabiliteit gehad, tot en met de rolstoel aan toe, en vooral de tweede keer was heftig omdat ik me ook niet goed meer voor mijn oudste kon zorgen.. Maar desondanks snap ik het wel van je gynaecoloog, sorry!! Het herstel van je bekken is nu eenmaal veel beter bij een spontane bevalling...daar doe je niks aan maar dat is gewoon zo! Bij mij was het na mijn eerste bevalling direct 100% over, bij de tweede duurde het een maand en town was het ook helemaal weg. Heel veel sterkte komende weken!
@Stef: wat vervelend dat je nu al zo weinig nog maar kunt. Bij mij begon dat wel iets later, ik kan vanaf ongeveer 32 weken een stuk minder en nu ben ik bijna 40 weken en kan eigenlijk niks meer. Ik hoop voor je dat je iemand kunt regelen om je huishouden te doen en natuurlijk dat je bij 38 weken mag bevallen. @Marieke: fijn om te horen dat het bij jou na de bevalling zo snel hersteld bent van je BI. Daar ben ik namelijk nog een bangste voor, dat ik na de bevalling zoveel last blijf houden. Na de geboorte van mijn dochtertje ben ik wel snel hersteld maar nu heb ik veel meer pijn. We wachten het maar af... Ik ben donderdag dus 40 weken en de VK gaat dan kijken of het zin heeft om me te strippen. Daarnaast vraag ik maar weer een verwijsbrief voor de gyn zodat ze me bij 41 weken gaan inleiden. Ik wil die mogelijkheid wel bespreken. Iedere dag moet ik toch nog inleveren. Gisteren kon ik 's avonds niet meer de trap op komen. Ik moest echt op mijn billen gaan zitten en zo achterste voren naar boven klimmen. Dat is toch best heftig om mee te maken, zo iets simpels als de trap op gaan of gewoon maar een stukje lopen lukt al niet meer... Ik hoop maar dat de baby snel mag komen!
Roosje, ik wil jou even veel sterkte wensen voor de komende tijd. Ik had/heb zelf ook zware bekkeninstabiliteit en bij mij is het nog steeds niet hersteld. Ik ben zelf ook ingeleid met 41 weken, maar dat was in verband met minder leven. Ik weet dus hoe je je voelt. Ik hoop dat de weken voor je om vliegen, en het liefst nog dat de bevalling toch nog spontaan eerder begint! Ook omdat ik hierboven lees dat het herstel dan beter is. Succes.
bedankt cherry voor je lieve woorden! Ik hoop iedere dag dat de weeën beginnen maar ja dat heb ik niet zelf in de hand... Ik hoop ook dat ik zelf aan de gang ga en dat het niet nodig is om me in te leiden. Ik hoor het toch hele wisselende verhalen over...
Snap ik, dat had ik op het einde ook Wie weet..gewoon de moed er in blijven houden hoe lastig het ook is.
@Roosje, ik heb je beginpost en deze pagina gelezen, dus ik weet niet wat er allemaal geschreven is. Ik vind het zo rot voor je dat je nog niet ingeleid gaat worden.. Ik weet precies hoe je je moet voelen op dit moment. In november 2011 ben ik bevallen van mijn jongste dochter. Ik had bij mijn andere 3 zwangerschappen ook zeer heftige bekkeninstabiliteit gehad. Tijdens mijn 4e zwangerschap heb ik er echt alles aan gedaan om het te voorkomen. Helaas begon ik vanaf 24 weken er toch weer last van te krijgen. Omdat ik een fluxus gehad had bij mijn 2de bevalling moest ik voor 1 consult naar de gyn. Toen heb ik gelijk aangekaart dat ik weer heftige bekkeninstabiliteit had. De gynaecoloog gaf aan dat hij mij rond de 39 weken wou zien en dat we dan gingen kijken of ik ingeleid kon worden. (mijn andere bevallingen waren ook alle 3 ingeleid ivm over tijd lopen) De gyn stelde gelijk voor om pijnloos te bevalle met een ruggenprik. Ik was heel blij dat hij dat zelf voorstelde, want ik wilde er zelf niet naar vragen. Uiteindelijk ben ikmet 40 wkn ingeleid, is er een ruggenprik gezet voordat het infuus aangesloten werd en ben ik helemaal pijnloos bevallen. Voor mijn bekken was dit de meest ideale situatie. Ik had geen pijn, bewoog me ook heel weinig omdat ik verlamd was door de ruggenprik en had nog genoeg energie na de bevalling omdat het pijnloos was gegaan. Het kan/mag dus wel. Ik wil je echt heeeel veel sterkte wensen, en ik hoop dat je eerder mag bevallen als de 41 weken..!