hallo, even een vraagje alhoewel het voor mij te vroeg is maar goed. hoe voelen weeen aan en met wat kan je de pijn vergelijken? gr. angela
Heb je weleens zo'n heftige kramp in je kuit, bijv 's nachts als je je een keertje uitrekt? Daar vind ik het op lijken, maar dan heb je het natuurlijk in je buik of rug en houdt het wat langer aan...
Ik denk dat iedere vrouw het anders ervaart. ik vond het erg meevallen. Ben ooit aan mn amandelen geopereerd en vond dat persoonlijk vervelender. Maar ik moet zeggen dat ik een hele snelle bevalling had dus pijn was ook maar kort
Ik vond het ook te vergelijken met kramp in je kuit, maar dan in je buik en houdt ongeveer een minuut aan voordat het weer weg zakt. Helaas heb ik een weeënstorm gehad waarin ik binnen een half uur van 4 naar 10 cm ontsluiting ging en dit voelde als 1 grooooote lange aanhoudende kramp van een half uur (brrrr). persweeën tegenhouden vond ik trouwens vergelijkbaar met het idee dat je moet spugen, maar je probeert het tegen te houden (bijna onmogelijk dus), erg rotgevoel was dat ook. Maar.. als je er eenmaal in zit, weet je dat er geen weg terug is, en als je er na die tijd op terugkijkt.. dan is het relatief maar een korte tijd met pijn. Je ziet er langer tegenop dan dat het werkelijk duurt.. en wat je ervoor terugkrijgt is natuurlijk ook geweldig!
die kuitkramp is denk ik nog de beste vergelijking die ik tot nog toe heb gehoord. ik had ook een weeenstorm. waren bezig een ruggenprik te zetten, maar tijdens het zetten hiervan moest ik persweeen wegzuchten (vond ik beter te hebben dan de ontsluitingsweeen). ik ben in 15 a 30 minuten van 5 naar 10 cm gegaan. dus geen medicijnen meer gehad haha. persweeen waren een verademing, helemaal geen pijn gevoeld, zelfs niet dat ik flink ingescheurd ben, heb daar niks van mee gekregen. heb zelfs nog gevraagd of ik gescheurd was. zeggen ze doodleuk 'een beetje maar'. heb een uur lang mogen liggen voor het zetten van de hechtingen haha.
Ik weet het niet meer 8-[ En meen het ook, op het moment dat ik bezig was dacht ik wel NOOIT maar dan ook NOOIT meer. Maar nu zou ik het zo weer over doen. Trucje van moeder natuur?
Ja joh ik ben er gewoon 2! keer ingetrapt, aangezien we nu er nog eentje willen. Wee = pijn. Een pijn die je je van te voren met geen mogelijkheid kan voorstellen en na afloop ook niet (zie daar het gemene trucje van moeder natuur) Het gekke van pijn is dat je je het niet herinnert, zodra het voorbij is, is het weg... Verdriet kan je voor je halen, pijn in elk geval veel minder. En daar is een reden voor... Kwa pijn, ik heb een keer 5 dagen lang gruwelijke kiespijn gehad: liever weeen dan dat, dat weet ik nog wel. Waarom weet ik niet meer.
valhalla: dat heeft te maken met datzelfde trucje van de natuur.. Die grijpt niet in als je kiespijn hebt! maakt net je natuurlijke pijnstiller aan en zorgt er ook niet voor dat je je automatisch afsluit voor teveel prikkels. daarom onthou je andere pijn beter als bevallingspijn .. Puur theoretish dan he.
Inderdaad menstruatiekramp, maar dan wel een tikkie erger, en wat meer verspreid door mijn buik.. Ik had ook rugweeen, maar die leken ook op de rugpijn die ik soms heb bij mijn menstruatie. De persweeen vond ik niet echt pijnlijk. Maar wel een raar gevoel. Alsof mijn lichaam de controle overnam, en je er niks tegen kunt doen. Zoals bij spugen, maar dan de andere kant op.
Mijn voorweeën voelden als harde buiken, duurde ook even voordat ik ze als voorwee herkende. Ze begonnen pijnloos en werden op een gegeven moment gevoelig genoeg om mij uit de slaap te houden. Mijn ontsluitingsweeën vond ik ook als een harde buik voelen, maar dan met wat meer kracht. Mijn weeën waren niet sterk genoeg, dus ik moest voor bij stimulatie naar het ziekenhuis. Onderweg e naar toe werden de weeën pijnlijker, nog steeds vergelijkbaar met een harde buik. Later voelde ik tijdens en na de wee ook druk naar beneden. Dat vond ik vervelender dan de wee zelf. Hoe persweeën voelen kan ik je niet vertellen... ik heb geen persgevoel gehad op 1 wee na. En dat vond ik vervelender dan de perswee.
Ik vond het totaal niet lijken op kuitkramp.....maar goed, zoals al gezegt werd, elke vrouw ervaart de pijn anders.... Ik vind de pijn heel moeilijk te beschrijven, in het begin vond ik lijken op hefitge menstruatiepijn, maar daarna raakte ik in een weeenstorm en het enige wat ik daarvan herrinerde is dat ik ongeveer tegen het plafond zat van de pijn..... Daarin tegen vond ik het persen heel erg meevallen, je kan eindelijk wat doen, ipv alleen de pijn wegpuffen. Maar laat je alsjeblieft niet bang maken, door alle verhalen van pijn etc. Iedere vrouw ervaart dit anders. Ik ging vrij nuchter de bevalling in en liet alles maar op mij afkomen, of dit geholpen heeft weet ik niet. Maar als ik nu terug kijk op de bevalling, vond ik het best meevallen en zou ik het zo nog een keer doen (maar dat zeg ik nu! )
Op dat moment vond ik het de ergste pijn die er maar is, maar dan nog veeel erger! Wat sommigen zeggen over kuitkramp heb ik niet zo ervaren. Ik voelde de weeen alleen in m'n buik. Maar hoe het precies voelde kan ik me niet zo goed meer herinneren . Ook ik beval liever nog een keer dan ongelofelijke kiespijn te hebben Vond de persweeen juist erger dan de ontsluitingsweeen. Met de ontsluiting kon ik de pijn nog wegpuffen en over me heen laten komen. Met persen kon ik alleen maar schreeuwen. Terwijl ik juist moest persen, maar vond dat op dat moment onmogelijk .
Ik vond het voelen alsof je uit elkaar getrokken wordt (de rugweeen dan) klopt ook wel, want je bekken moet uit elkaar zodat je beeb er doorheen kan. De lichte weeen voelen als kramp net als je ongi word. De persweeen vond ik niet pijnlijk, net of je moet poepen maar ze zijn wel onmogelijk in te houden!
Als bloedheet prikkeldraad dat om je buik heen wordt aangetrokken. zo voelde ik de laatste 2 ontsluitingsweeen, derest vd weeen heb ik amper wat van gevoeld en de persweeen vond ik zalig, eindelijk meepersen.
Hier precies hetzelfde... ik vond de persweeën ook veel erger dan de ontsluitingsweeën, en ik vond het ook moeilijk om de knop om te schakelen van het 'ondergaan' van de weeën naar actief meewerken. Ik was ook heeeel bang om 'stuk' te gaan door het gepers. Wat uiteindelijk ook wel gebeurd is (knip). De ontsluitingsweeën vond ik voelen als heftige menstruatiepijn. Ik had rugweeën, en ik had zo'n enorme druk op mijn onderrug dat het af en toe leek alsof de baby er via mijn rug uit wilde. Zo kan ik die pijn het beste omschrijven...een enorm drukgevoel op mijn onderrug van binnenuit... De persweeën vond ik vergelijkbaar met wanneer je enorme buikgriep hebt, en je je poep niet kan tegenhouden. Dat gevoel, maar dan x 1000, zeg maar...
Ik vond het op enorme heftige menstruatie pijn lijken en de persweeen.. tja als je ze moet tegenhouden is dt echt een drama en pijnlijk (vond ik) maar zodra je mag persen gaat het een stuk beter En zoals meerdere vrouwen hier zeggen, elke vrouw ervaart het anders Laat je in ieder geval niet bang maken!