Vrijdag 03 oktober voelde ik me al raar. was alles zat was inmiddels 40 weken en 2 dagen zwanger. Had nergens last van maar was niet te genieten. Niets was goed. Om 22.30 besloten we maar naar bed te gaan na een domme ruzie die we hadden. Om 00.45 werd ik wakker met buikpijn. had zo iets van zety het nu wel door of niet? Omdat ik al een tijd met voorween liep. maar na 5 min kwam er weer een wee. Heb dit aan gekeken tot 1.30. Maakte toen me vriend wakker met de mededeling denk dat het begonnen is heb weeen om de 5 min. Hij zei echt waar en viel weer in slaap ( kon hem wel wurgen) Om 2 uur maakte ik hem wakker en zei dat hij maar de vk moest bellen, omdat het nu menens was. Hij was gelijk klaar wakker en belde de vk. Die was er binnen 20 min denk ik. Ze controleerde me ik had 4 cm. Ze besloot te blijven, omdat ik bij de eerst er maar 3 uur over gedaan had. De kraamzorg werd gebeld. Ik besloot toen maar lekker onder de warme douche te gaan. Inmiddels was de kraamzorg gearriveerd. vanaf toen kwamen de weeen onreglmatig en bleef ik maar op 4cm. Om 4.00 besloot de vk mijn vliezen te breken.Wat deed dat pijn zeg. Vanaf dt moment kreeg ik een weeenstorm die maar niet overging. Was net de ene aan het afzakken kwam toen de volgende. Had het niet meer. Ik kon de weeen redelijk geod opvangen als er niet tot me gesproken werd. af en toe riep ik wil pijnstiller maar als ik hoorde van kan niet hebben we niet, gaf ik me over aan de weeen en kon ik ze heel goed opvangen. Om 4.30 had ik 8 cm en om 4.54 mocht ik meepersen. na 21 min werd Tyrell geboren om 5.15 Hij woog 2910 gram en ongeveer 50 cm lang Het mooiste en bijzondere vond ik dat precies op dat moment fabian wakker werd om te plassen. Mijn vriend ging naar hem toe en zei dat wij een verrassing voor hem hadden maar even moest wachten. Nadat frans de navelstreng door geknipt had en ik toe gedekt was mocht Fabian naar binnen komen. Zie het nog steeds voor me hoe verwonderd en trots hij keek naar zijn broertje. de placenta kwam er vrij snel uit en ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen. Moet zeggen dat ik deze bevalling veel zwaarder en pijnlijker vond dan van Fabian. de eerste keer deed ik er 3 uur over en had 3 hechtingen en nu deed ik er 4.30 uur over maar geen hechtingen. maar als ik in de ledikant kijk was het de pijn allemaal dubbel en dwars waard. Jennefer
bedankt. ik kan er nog steeds niet op komen hoe fabian opdat moment wakker werd. ben wel blij dat hij niet eerder wakker werd want dan zou het anders gelopen zijn denk ik. jennefer