Ik voel me al de hele middag ellendig.. even een korte inleiding: Ben bijna 2 jaar geledeb bevallen na inleiding bij 37+3 van een zoontje van 1835 gram. Zwangerschap was erg zwaar met vele opnames vanwege zijn groeiachterstand. Nu kerngezond. Nu 36 weken zwanger, net gestopt met bloedverdunners (gekregen om placenta beter te laten doorbloeden) en heb al vanaf 24 weken veel klachten. Last van mijn bekken en rug en sinds 6 weken ook erge pijn aan mijn maag en ribben. Vorige week bleek met een groeiecho bij 34+5 dat de groei weer afbuigt. 2144 gr geschat. De gyn gaf al aan dat ze tot a.s. dinsdag afwachten tot een nieuwe groeiecho en daarop een plan te maken, maar stelde voor om in te leiden bij 38 weken, ook omdat de baby klem zit in mijn buik waardoor de klachten begrijpelijk zijn en toenemen met de week. (Ben 1.53m en dus een kleiner bovenlijf en weinig ruimte.) Nu voel ik de baby al de hele zwangerschap niet heel veel. Placenta op de voorwand. Zaterdag gebeld en CTG gehad. De baby doet het nog prima, maar de echo liet idd zien dat de baby helemaal klem ligt tussen mijn bekken en ribben en 'in' de placenta ligt. Afgesproken werd dat ik om de dag een CTG kreeg maar dit werd woensdag al elke dag omdat ze het toch goed willen monitoren. Gisteren gaf de verpleegkundige ook aan dat ze me zo snel in zullen willen leiden als ik dat wil. Elke dag naar het zkh valt me zwaar. Breng sochtends mijn zoontje naar opa en oma enga dan naar het zkh, daarna haal ik hem weer op en dan is de halve dag al om. Vergt dus veel energie. Nu gaf een 'vriendin' aan dat ik echt beter kan wachten tot zeker 39 weken want dat is zooooooveel beter voor het kindje. Want ach t kindje doet het toch goed? Nu ben ik van mening dat het kindje inderdaad het allerbelangrijkste is, maar dat het voor mij ook vol te houden moet zijn. Ik slaap 3-4u per nacht, kan niks meer. Zelfs koken lukt nauwelijks dus eet ik minder gezond als nu zou moeten. Ook is mn zoontje erg van slag, omdat ik hem zo vaak wegbreng, hij zich vaak alleen moet vermaken en mijn zorgen aanvoelt? Is inleiden bij 37/37,5 week dan echt zo erg t.o.v. 39 weken? Ik voel me echt een egoïst en weet niet meer waar ik goed aan doe.... jullie tips?
Ik lees hier wel vaker dat kinderen die eerder gehaald worden rond die termijn wel wat opstartproblemen hebben ja. Rond de 39 weken zijn ze toch weer veel meer voldragen. Een paar weken slechter eten en minder slapen zouden voor mij persoonlijk geen reden zijn dat risico te nemen, maar het is natuurlijk enorm persoonlijk in hoeverre je dit nog bijvoorbeeld 14 dagen door wilt zetten.
Over het algemeen.... Kan een kindje bij 37 w exht nog wel randprenatuur gedrag laten zien. Maar... Ik geloof dat een arts je niet in gaat leiden als ze twijfelen. Elke dag een ctg doen ze ook nieg zomaar. Laat ik voorop stellen dat ik na mijn inleidinh echt anti inleiden ben (ondanks derde bevalling en al 3 cm was mijn lichaam er echt niet klaar voor) , maar in jouw geval zou ik een goed gesprek met de gyn voeren. Voors-tegens etc
Overleg eens met je gyn over thuis monitoring. Dan hoef je niet elke dag naar het ziekenhuis op en neer.
Ik ben bij mijn vorige bevalling ingeleid met 41+3, omdat de baby wat achter liep qua groei en het naderen van de 42 weken speel de ook mee. Mijn dochter kreeg het echter erg zwaar tijdens de bevalling. Uiteindelijk is ze met een spoedks gehaald en had ze niet zo'n beste start. Ik denk dan ook dat niet zozeer het termijn aan geeft hoe de baby het na de bevalling zal doen. Zeker ook het gewicht speelt mee. Mijn gyn zegt ook dat inleiden voor een klein kindje vaak zwaar is en dat ze dan regelmatig gaan dippen in de hartslag. Lastige keuze... Heel veel succes!
Als ik jouw verhaal zo lees zullen ze je niet alleen inleiden voor jou eigen conditie maar speelt de kleine ook zeker een rol toch? Ik zou persoonlijk niet voor mezelf een (vroege) inleiding willen tenzij daar een medische oorzaak voor is. Dan heb ik toch liever een kindje die wat meer rond de uitgerekende datum zit. Als het beter is voor de kleine of er grotere medische risicos voor jou zijn dan is inleiden vanaf 37 weken natuurlijk wel goed. Succes met de laatste loodjes.
Ik zou kiezen voor inleiden. Zeker wanneer er problemen zijn met de groei door een mindere doorbloeding in de placenta. Sommige kindjes groeien nu eenmaal beter buiten de baarmoeder, dan erin. Ik zou geen risico's willen nemen. 37 weken is een prima termijn om te bevallen , .... zeker als het in het belang van het kindje is.
Ik geloof niet dat wij hier goed over kunnen oordelen. Hoezo zegt je vriendin dat het kindje het toch goed heeft in jouw buik? Het kan niet goed bewegen en de groei stagneert? Dat geeft aan dat het wellicht ondanks een moeilijke start het buiten de buik beter zal hebben dan in de buik. En ik denk dat dit ook de afweging is van de arts. De gaat echt niet inleiden zodat jij weer lekker kunt koken Ik zou je vragen ent twijfels aan de arts voorleggen. Hoe ziet hij dit? Wat zijn de afwegingen om in te leiden? Ziet hij het überhaupt nog zitten om je tot 39 weken te laten lopen? En zo ja moet je dan elke dag aan de ctg? Kunnen je ouders, of iemand anders, om de dag bij jou komen zodat jij niet steeds hoeft te brengen? Kan iemand wellicht voor je koken? Voor de rest kunnen wij ook niet inschatten hoe jouw pijn is. Ik heb enkele weken vreselijke pijn in mijn middenrif gehad. Mijn spierspanning was te hoog waardoor ik behalve continu harde buiken een volkomen verkrampt middenrif had. Hierdoor sliep ik niet en kon ik niks meer. Dit breekt je uiteindelijk volkomen op, je kan niks meer. Niet eens even naar het dorp voor sinterklaascadeautjes. Soms als ik hele middagen met een kruik tegen mijn ribben op de bank en zodra ik opstond om naar de wc te gaan verging ik van de pijn, kreeg nauwelijks lucht. Ik had het geluk dat ik bij een goede chiropractor terecht kwam en ik kwam er weer vanaf waardoor ik sinds een paar weken weer gewoon kan slapen en redelijk functioneren. Maar had ik die klachten gehouden dan had ik het niet volgehouden tot 42 weken zoals me nu is overkomen en weet ik zeker dat ik weken geleden al om hulp had gevraagd en ik ben echt helemaal pro natuurlijk bevallen, heb een bevelbad klaar staan etc etc. Maar ik weet gewoon hoe ingrijpend die pijn kan zijn. Ofwel,dit is iets wat jij denk ik echt zelf in overleg met je arts en partner moet besluiten, en verder kan niemand er over oordelen. Heel veel sterkte en succes.
De Gyn gaat inleiden echt niet voorstellen als het niet nodig is of niet zou kunnen. Wanneer je zelf mentaal/emotioneel helemaal op bent kunnen ze dat inderdaad voorstellen. Want stel, je bent he-le-maal gesloopt en de bevalling moet nog beginnen...kan je ook niets. Ik zou gewoon op de artsen vertrouwen meid, die doen hun werk! Succes met hopelijk de laatste loodjes!