Hey dames, Mijn zus wil graag op de gang wachten als mijn bevalling begint. Ik heb uitgelegd dat het uuuuuren kan duren. Maar ze zegt dat als het begonnen is (en ze klaar is met werken) ze naar het ziekenhuis wil komen en op de gang wil wachten. Ik denk dat ik me niet op mn gemak ga voelen als er iemand op de gang aan het wachten is, die ook nog alles kan horen. Als de baby geboren is wil ik ook niet gelijk familie over de vloer maar eerst tijd met ons drieën. Wat is julie ervaring of wens hierin? Is het gebruikelijk dat familieleden of een familielid op de gang wacht tot je klaar bent met bevallen?
moet er niet aan denken... gewoon niet inlichten dat je naar het ziekenhuis bent achteraf melden dat je er niet aan gedacht hebt....
Eerst uitleggen dat je het niet prettig vindt. Blijft ze volhouden dan dus gewoon niet bellen dat je naar het ziekenhuis bent.
Je moet doen wat je zelf wilt hierin en je eigen gevoel volgen. Als jij dat niet wilt kun je dat gewoon aangeven toch. Mijn zus was bij de bevalling (en mijn moeder ook), en mijn vader en stiefmoeder zijn in de auto gestapt zodra ze hoorden dat de bevalling begonnen was dus zij waren er ook heel snel. Ik vond het heerlijk dat iedereen er was... Had het niet anders gewild.
lijkt mij persoonlijk heel vervelend als er iemand op de gang zit te wachten.. en idd je wilt eerst even tijd samen voordat fam erbij komt. heel belangrijk. nee hoor, ik had eerlijk gezegd dat ik dat niet zou willen, ze word wel gebeld zodra de baby er is. en als jullie er aan toe zijn mag ze komen. Doe wat je zelf wilt.
Ben nu twee keer bevallen en zou me erg ongemakkelijk voelen als mijn zus opmde gang zou staan. Zie eerlijk gezgd ook nit de meerwaarde ervan in voor haar? Op de verlosafd mag ze niet komen....zit ze daar wat uren in een kamer tenwachten? Trouwens jij geeft aan het niet fijn te vinden....nou dan houdt he toch op voor haar...
Ik zou niks zeggen als je naar het ziekenhuis gaat als je het echt niet wilt. Je kunt het eerst nog eens zo aangeven maar dat zou ik persoonlijk veel moeilijker vinden denk ik.. Laats zei een vriendin tegen me; ik kom wel naar het ziekenhuis als je gaat bevallen. Ik reageerde dus van 'echt niet dus'. Keek ze me nog vreemd aan ook! Moet dat ook echt niet allemaal op de gang wachttend hoor. Mijn eigen ouders zijn overleden, mijn broer woont niet naast de deur dus die bel ik erna wel. Schoonouders ben ik nog niet over uit maar mijn eerste gedachte is dat we die ook bellen als de uk er is. Ik ben nu 14 weken dus heb nog even te gaan om me dat allemaal te bedenken.
Ik heb vanaf het begin pertinent duidelijk gemaakt dat ik niet op wachtende mensen zat de wachten haha. Mijn moeder vond het heel jammer dat ze zelfs niet te weten krijgt wanneer het begint maar ik voel er gewoon niets voor dat iedereen zit te wachten tot ik het verlossende woord kom brengen. Ik vertel het iedereen als de kleine er is en ouders zijn dan ook welkom om te komen nadat ik heb gebeld en eerder neit. Gewoon eerlijk in zijn, het is jou bevalling en jou kindje!
Tja anderen kunnen een hoop willen...jij bent de baas... Daarbij snap ik niet waarom ze niet eerst eens vragen of je hetnwel wilt! Ik lees bij uullie beiden dat hetnje gewoon even vertelt wordt?
Nee, begrijp me niet verkeerd. Ze had het wel gevraagd en ik heb gezegd dat ik dat prima vond maar nu het dichterbij komt, zie ik het gewoon eigenlijk niet zitten. Ik vind het moeilijk om er op terug te komen omdat ik haar iets beloof, ze kijkt ernaar uit en dan draai ik het terug. Dat is de reden dat ik er tegen aan hik om eerlijk te zeggen dat het feest niet door gaat. En ik was erg benieuwd hoe anderen/buitenstaanders hier over denken.
ontspannen (voor zover mogelijk) is ontzettend belangrijk tijdens de bevalling. je ontsluit dan beter. probeer dus alle dingen die stress op kunnen leveren te vermijden. dus ook een wachtende zus op de gang. hoe moeilijk ook; je zal het toch bespreekbaar moeten maken. je kunt toch eerlijk zeggen dat het je in eerste instantie prima leek, maar nu het dichterbij komt, er anders over bent gaan denken? een lieve zus begrijpt dat zelf is mijn oudste zus bij twee van de vier bevallingen geweest en ik vond het ontzettend prettig om er een vrouw bij te hebben (mams is dan nét iets te dichtbij). mijn man is een lieverd hoor, maar kan zich toch echt geen voorstelling maken van de pijn ed en mijn zus voelde feilloos aan wanneer ze even een grapje kon maken, even mijn hand vast moest houden, enz. maar ieder moet doen wat zij prettig vindt.
Bij mijn eerste bevalling hebben mijn ouders en zus gewacht in de kantine, maar ik lag toen ook al 3 weken in het zkh en het was een spoedsectio die echt kantje boord was, dus ze wilden alleen zeker weten dat de baby en ik het zouden overleven. Ze zijn ook niet bij mijn dochtertje en mij geweest. Bij mijn zoontje is iedereen ook pas de volgende dag gekomen. Jeetje ik moet niet denken aan al die polonaise de eerste dag
ah oke....nou je mag je toch bedenken? als jullie gewoon een goede relatie hebben moett je het tochh gewoon kunnen eggen...
Ik vraag me sowieso af of dat mag van t ziekenhuis? Je hebt toch bezoekuur enzo? Of zouden ze t oke vinden dat er dag en nacht hele families bivakkeren rondom de bevalkamers?
haha nou dacht het echt niet..! ten eerste ga ik ook niemand bellen als het begonnen is, misschien wel me moeder als ik alleen thuis ben en me man is nog aan het werk moet ongeveer half uur reizen voor die thuis is maar dat ligt aan het moment. en ten tweede gaan we verder niemand bellen omdat ik me schoonouders een beetje ken en die gaan inderdaad op de gang staan wacht nou dat wil ik echt niet! wel leuk is als de kleine dr is mogen ouders, schoonouders en overgrootoma even komen kijken in het ziekenhuis. daarna gaan wij als GEZIN naar huis zonder iemand dr bij en komt mijn familie op visite om een traditionele borrel te houden. dit alles zonder schoonfam. (de band is niet goed meer en daardoor verpesten ze dit soort dingen voor zichzelf, jammer voor hun dan)
Wat is dat toch altijd met die familieleden die denken dat ze overal recht op hebben tijdens JOUW bevalling?! Ik snap dat dus echt niet! Ik zou haar duidelijk maken dat jij dit niét wil, als ze dan nog door blijft drammen, dan gewoon niet op de hoogte brengen zodra de bevalling begint. Het is jouw bevalling, niet de hare....
Ben ik helemaal met je eens. Heb hierover ook al diverse onderwerpen gelezen en steeds denk ik .....hoe haalt de familie het in zijn/haar hoofd om te menen er 'recht' op te hebben bij de bevalling aanwezig te zijn. Nu ligt dit iets anders begrijp ik, maar gewoon eerlijk tegen haar zeggen dat je van mening veranderd bent en liever eerst een tijdje met z'n 3-en doorbrengt. Dat zal ze heus wel begrijpen. Zo niet, tja jammer voor haar, het is jouw bevalling niet de hare!
Hoe komen mensen er toch bij om zoiets zelf te zeggen of vragen? Gewoon zeggen dat je daar geen behoefte aan hebt, jouw bevalling, jouw keuze. En als de boodschap niet goed overkomt, dan laat je haar simpelweg niet weten dat de bevalling begonnen is. Ik ga ook niet iedereen inlichten dat er een baby onderweg is hoor, ze horen het wel als het zover is, scheelt ook een hoop spanning voor de omgeving, denk ik.
Oh, wacht, nu zie ik dat je het eerder wel oke vond. Nou ja, terugkomen daarop kan toch nog wel? Gewoon uitleggen dat je je daardoor misschien niet genoeg kunt richten op de bevalling of dat je bang bent om je opgejaagd te voelen, en dat dat ook niet bevorderlijk is. En dat ze natuurlijk wel mag komen als jullie na de bevalling bellen. Ik zou dat als zus 100% begrijpen hoor, ik zou blij zijn dat je het me gezegd had ipv iets doen tegen je wil om mij niet voor het hoofd te stoten.