Hoi, De laatste tijd stel ik me steeds meer vragen bij inleiden. Er zijn natuurlijk medische redenen waarom de baby NU moet komen en niet over een week, maar heb ook begrepen dat veel ziekenhuizen nu standaard bij 41 weken inleiden (ipv 42 weken), vanwege te grote baby, moeite voor de moeder, etc. Ik ben zelf geboren op 42+6, mijn moeder had die maandag naar het ziekenhuis gemoeten maar ik diende me dan op zaterdag zelf aan. Was alsnog een lange bevalling met tangverlossing. Ik was niet overdreven groot en zwaar, maar wilde 'gewoon niet komen'. Dus ik denk weleens, als ze nou niet zouden inleiden bij een gezonde zwangerschap, wanneer zou de baby dan uit zichzelf komen? Met 42 weken? 43? Gelukkig nemen ze dat risico niet (meer), maar wat zou een reden kunnen zijn dat niet alle baby's op 40-42 weken geboren worden maar dat de natuur dan een beetje 'hulp' nodig heeft? Kan het ook zijn dat ze een fout maken in de echo en dus de uitgerekende datum verkeerd berekenen?
Vraag ik me ook wel eens af. Mijn dame is geboren met 37+2 na inleiding, en was er écht nog niet klaar voor, ze was in zekere zin prematuurder dan veel kindjes met 34/35 weken zijn, ondanks dat ze de 37 weken voorbij was. Had nog veel hulp nodig met ademhalen en dronk ook niet goed. Ik denk dat zij uit zichzelf ook wel zeker tot 42 weken had gewacht. De inleiding was toen medisch, ik had ook geen keuze ofzo, maar ik hoop echt dat dat dit keer niet zo is, en dat deze baby zijn/haar tijd kan nemen. Dan maar overtijd lopen, nog altijd beter dan je kindje in de couveuse aan allerlei toeters en bellen.
Ik ben ingeleid met 40+6 puur omdat ze hier in het ziekenhuis niet tot 42 wilde wachten en er in de week dat ik 41 weken zou zijn er geen plek was. De inleiding heeft 2 dagen geduurd dus denk zeker dat als ik niet was ingeleid ze pas met 42 of nog later zou zijn gekomen.. Bij ons hadden we die ronde maar 1x gedaan dus termijn klopte bij ons in iedergeval 100%. Volgende keer zou ik het trouwens precies zo weer doen. heb het niet als vervelend ervaren. daarnaast vind ik de risico's van overtijd zijn enger dan een inleiding..
Mijn gynaecoloog weigert in te leiden als het niet medisch noodzakelijk was (voor de baby welteverstaan). Ze gaf aan dat een hele stressvolle en heftige bevalling zou worden. Mijn zwangerschap was op op een gegeven moment extreem zwaar. Ik zat er er helemaal doorheen omdat slapen niet meer lukte en ik had een zware bi. Het enige wat ze wilde doen was de natuur een handje helpen door een ballonkatheter te plaatsen. Daarna kunnen ze 'natuurlijk' inleiden door je vruchtwater door te prikken als je genoeg ontsluiting hebt. Heel veel denken dat een ballonkatheter inleiden is, maar dat is niet zo. Ik ben gelukkig dmv een ballonkatheter natuurlijk bevallen met 41.1 weken.
Nee, maar ballon wordt wel vaak gebruikt als stap 1 bij een inleiding, zeker als het nog helemaal dicht zit.
Emily, wat heftig zeg! Als je kindje er echt niet klaar voor was is er buiten de buik inderdaad een hoop meer hulp en zorg nodig. Beter lekker blijven zitten tot een week of 41 dan dit. Hoop ook van harte dat je tweede natuurlijk en spontaan komt! Ik ben zogezegd 20 dagen overtijd geboren, maar was 3700 gram en 49 cm. Verre van een reus dus. Een kindje dat al bijna 43 weken in de baarmoeder zit zou toch groter/zwaarder moeten zijn? Vandaar dat ik me afvraag of er soms niet vergist wordt in termijnen. En stel je voor dat ze niet zouden inleiden (vergeet even de risico's), zouden er dan echt 'olifantendrachten' zijn van 43 of 44 weken, of nog langer? Dat is toch bijna niet voor te stellen. Of zijn dat sowieso zwangerschappen/bevallingen die niet geheel probleemloos zouden verlopen? En dat de inleiding dat gewoon voorkomt/voor is?
Ik weet eigenlijk niet tot hoever zwangerschappen van nature kunnen lopen. Wel dat na de 41/42 weken het risico op problemen veel groter wordt, dus misschien overleden vroeger kindjes die te lang bleven zitten ook vaker? En dan komt er ook in zekere zin een 'einde aan de zwangerschap' . Ik was zelf 2 weken te laat, dus met 42 weken, en woog 3000 gram. Ik had dus ook echt die termijn nodig om wat spek te kweken . Ik denk niet dat er verkeerd is gerekend, maar wel dat baby's gewoon niet altijd even rap groeien. En ook bepaalde omstandigheden (bloeddruk, placenta, etc) kunnen groei vertragen.
Ben ook wel benieuwd. Ik ben zelf 27 dagen overtijd geboren, mijn zusje 21 dagen en de jongste 2 (tweeling) zijn met 40+2 gehaald. Allemaal vrij laat dus. Als ik die ochtend niet geboren was, was ik dezelfde dag nog gehaald. Ik was rond de 8 pond, geen uitgedroogde huid en geen extreem lange nagels. Mijn moeder denkt dus idd aan een rekenfoutje. Maar een tweeling die tot na de uitgerekende datum blijft zitten gebeurd volgens mij ook niet veel.daarbij zijn regelmatig echo's gemaakt dus je zou zeggen dat de termijn dan wel klopt. Mijn oudste zoontje daarentegen is met 36+6 spontaan geboren terwijl hij daar totaal nog niet klaar voor was gezien zijn prematurengedrag. Daar ben ik dan ook benieuwd naar, wat hem getriggerd heeft om zo vroeg te komen.
ik denk ook gewoon dat niet alle kinderen even snel groeien. Ik ben er van overtuigt dat het bij mij sneller gaat dan gemiddeld. Bij onze eerste dacht ik echt te weten wanneer ik mijn eisprong had gehad, toch werd hij bij de termijnecho een week ouder geschat. En daarna werd hij ook nog een week te vroeg geboren (volgens mijn berekening 2 weken te vroeg) en woog 3700 gram. Nu bij de tweede weet ik 100% zeker dat de berekende termijn van de echo niet klopt. Weer werd deze vent een week ouder geschat dan mijn eigen berekening, en dit is gewoon ONMOGELIJK, tenzij ik Maria ben. . omdat deze zwangerschap niet helemaal vlekkenloos verloopt krijg ik nu veel termijnecho's, en ja, nu vinden ze de kleine dus ook steeds aan de grote kant! .. ze willen deze kleine gaan inleiden met 39 weken omdat ik aan de bloedverdunners ben, maar ik zou er niet raar van opkijken als hij er al eerder klaar voor is!
Ik ben er ook benieuwd naar. Ik werd met mijn termijn echo iets van 10 dagen vooruit gezet terwijl ik dan mijn eisprong ongeveer een dag na het aflopen van mijn menstruatie moet hebben gehad. Nu voel ik mijn eisprong eigenlijk altijd dus ik kon het gewoon niet geloven. Nu blijkt dat de baby qua ledematen ook iets van 3 weken achter loopt op groei. Ik ben dan nu ook heel benieuwd wanneer hij komt. Ik heb zelf het idee dat ik dus over tijd ga lopen...maar of dat zo is? Dat kom ik over een aantal weken even melden!
Ik ben zelf met 41.6 geboren en onze dochter na een inleiding met 41.5. Ik denk dat onze dochter er zonder inleiding ook wel uit was gekomen, maar ik weet niet hoelang ze nog had gewacht. Ben trouwens wel blij dat we voor een inleiding hebben gekozen omdat ik vrees dat onze dochter het anders niet had overleefd(geen vruchtwater meer) Ze woog 3745 gr. en was ong.50 cm lang.
Mijn zoontje wilde ook niet echt komen. Met 42 weken zat alles nog potdicht. Uiteindelijk ingeleid met gelden geëindigd met een vacuümverlossing. Maar nav de placenta zeiden ze wel dat ie geen dag later had mogen komen. Die was namelijk al helemaal bruin met verkalkingen. Zoontje was 3500 gram en 52 cm, dus een mooi maatje, zeker geen reus. Maar ik denk dus wel dat de natuur af en toe een foutje maakt. Als ik niet was ingeleid was ie overleden in mijn buik.
Door een afwijking aan mijn baarmoedermond kon die niet verweken (extreem lange stugge cervix), waardoor er geen ontsluiting op gang kom komen. Mijn bevalling zou vlgs de gyn sowieso niet spontaan begonnen zijn, ook niet bij wijze van spreken na 44 weken...inleiden met ballonkath was de enige optie, en dat is het bij een eventuele volgende bevalling weer is ons verteld. Beeb was wel klaar, die was bijna 9 pond en lekker gerimpeld Ook vacuumverlossing uiteindelijk.
Ik ben 4 keer ingeleid. De 1e twee keer omdat ik 42 weken en 42.2 was. Dat is nu 11 en 9 jr geleden, toen lieten ze je nog doorlopen tot 42 weken. Mijn dochter die met 42.2 gehaald is had nog helemaal geen zin. Alles zat nog potdicht, die had waarschijnlijk gewoon nog even blijven zitten. Bij de oudste had ik met 42 weken al wel ontsluiting, maar die bevalling duurde zo enorm lang. Mijn lijf was er echt nog niet klaar voor. De 3e bevalling moest ingeleid worden met 40.3 omdat de hartslag van de baby elke keer weg viel. Ik had zo gehoopt op een spontane bevalling. Nadat het infuus gezet was gebeurde er helemaal niets. Ik ging me dus voorbereiden op een hele lange dag, tot om iets over half 3 er vanuit het niets opeens een wee kwam. Daarna volgden er nog 3 en toen had ik mijn zoon in mn armen.... De 4e bevalling werd ook ingeleid ivm ernstige bi. Dat was een verhaal apart omdat de bevalling helemaal geregeld/geremd werd tijdens het bevallen zelf door de ruggeprik en de opwekkers zo laag mogelijk te zetten. Totaal onnatuurlijk dus, maar voor mijn lichaam het beste. Na 4 ingeleide bevallingen was ik er eigenlijk een beetje klaar mee. Elke keer was zo enorm kunstmatig. Nergens had ik iets over te zeggen, het werd allemaal buiten mij om geregeld. (via het infuus) Toen ik zwanger werd van de 5e besloot ik dus om niet ingeleid te worden. Ook al zou ik de 43 weken halen Mijn vk zat ik het complot en we hadden afgesproken dat we alles op alles zouden zetten. En ja hoor, de 40 weken waren verstreken en de 41 in zicht. De moed zakte in mn schoenen... daar ging mn droom Afspraak voor controle met 41 weken in het ziekenhuis was al gemaakt. De vk had al geprobeerd om me te strippen maar het zat nog goed dicht. Tot opeens op een zaterdag ik toch wel wat last kreeg. In de nacht van zaterdag op zondag ging ik een beetje twijfelen en belde rond 1 uur toch maar de vk. Ik wist niet hoe een spontane bevalling moest voelen, dus was erg onzeker. Ik durfde niet te gaan slapen voordat ze even gecheckt had. Was maar goed ook, ik bleek 7 cm te hebben rond een uur of half 2. Om 2 uur ben ik onder dwang mn bed ingestuurd. Ik wilde rond blijven lopen want dat had ik tijdens mijn andere 4 ingeleide bevallingen niet gekund. Het was maar goed dat de vk me mn bed ingestuurd had, want om 7 min over 2 was onze jongste er al. Ik weet nu wel dat ingeleide bevallingen heel anders voelen/zijn als een spontane. Je lichaam reageert echt heel anders op een infuus als op een normale bevalling. Maar dat is ook logisch.
Bij ons leiden ze niet standaard in bij 41 weken. Ze geven je een keuze. Ik wilde niet, was er van overtuigd dat hij tussen 41 en 42 wkn zou komen. Maar ik had dan ook wel een top zwangerschap
Mijn zoon is geboren met 41+3 (nadat vliezen door vk zijn gebroken, omdat het rommelen totaal niet doorzette in weeën). Mijn zoon bleek er heel slecht aan toe te zijn. Al ouder meconium in het veel te weinig vruchtwater dat er nog maar was. Placenta helemaal verkalkt al... Mijn dochter, die met 38 weken is geboren had een véél betere start. Dus het gaat niet altijd op dat de baby komt als hij er klaar voor is. Als ik die insteek had gehouden en een klein beetje hulp (vliezen breken) niet had gewild, was mijn zoon er niet meer.
Onze zoon is met 41+6 geboren na inleiding. Hij was er helemaal klaar voor hoor. Dronk gelijk goed, kon hoofdje al optillen, huilde nauwelijks: echt een tevreden baby. En de termijn klopte ook wel, dat zie je wel aan de huid. Hij heeft heel lang (letterlijk) dwars gelegen. En is uiteindelijk als sterrenkijker geboren. Ik vraag me wel eens af of dat de reden is geweest dat de bevalling niet spontaan begon, omdat hij niet helemaal goed er voor lag. Mijn oma is wel twee keer erg laat bevallen 43+ weken. Gezonde kinderen. Maar toen was de termijnbepaling veel minder nauwkeurig, dus ik weet niet in hoeverre dat echt zo is.
Ik ben ook ingeleid met 37 weken ivm extreem hoge bloeddruk en mijn kindje was er ook absoluut niet klaar voor ! Was echt een prematuurtje en heeft nog enkele weken in de couveuse gelegen.
Ik ben ingeleid om medische redenen, ze wilde mij inleiden met 38 weken maar ik heb zelf gekozen voor 41.. Ik vind dat een baby zo lang mogelijk bij mama moet blijven, tenzij het gevaarlijk/medisch niet verantwoord is. Mensen die laten inleiden bij 37/38 weken omdat "ze het niet trekken" vind ik persoonlijk erg egoïstisch. Er is vaak een reden voor dat je baby blijft zitten. Verkeerd rekenen is er daar zeker een van
Ik ben met 38 weken ingeleid. Mijn zoon woog 4575 gr en was 54 cm. Echt geen kleintje dus. Maar hij had een hele slechte start en heeft nu nog steeds moeite met drinken (hij is nu nog steeds niet op zijn geboorte gewicht). De oorzaak hiervan is onbekend.