Ik denk dat ik met name op zoek ben naar advies/ervaringen.. of iemand die zich hierin herkent.. Van mijn zoontje ben ik, nadat de bevalling spontaan begon met 41+5, met 41+6 bevallen met een spoedkeizersnede ivm dat mijn zoontje een sterrenkijker was, niet goed ingedaald,ontsluiting onvoldoende vorderde en zijn hartslag begon te dippen. Nu ben ik bijna bij de uitgerekende datum van deze kleine man en bij de overdracht naar het ziekenhuis is besproken (geen heel fijn gesprek, nogal streng van toon) wat mn opties zijn. Op zich wil ik graag de kans op een natuurlijke bevalling. Omdat het operatieschema snel volliep hebben we een datum geprikt voor een geplande keizersnede na de uitgerekende datum, mocht meneer niet uit zichzelf komen. In eerste instantie gaf me dit rust, er was iig een plan.. Nu deze knul ook niet indaalt en er voorlopig geen tekenen zijn van een eventuele spontane bevalling wordt de optie voor een geplande keizersnede volgende week steeds waarschijnlijker. En nu begin ik te twijfelen. Doe ik hier goed aan, moet ik niet voor een inleiding gaan ipv een ks? Enerzijds geeft het me niet 100% vertrouwen op een succesvolle bevalling nu dat hij niet is ingedaald. Met een gentle sectio weet ik iig waar ik aan toe be (al kijk ik op tegen operatie en herstel). Anderszijds ben ik ergens bang dat ik misschien spijt krijg dat ik het niet geprobeerd heb dmv inleiden en daarmee ook voor een eventuele volgende zwangerschap beslis dat het nooit meer op de natuurlijke manier kan. Het allerbelangrijkste is dat dit mannetje veilig in mijn armen ligt straks maar pff ik heb het er moeilijk mee! Lig er wakker van.. en vanuit het ziekenhuis laten ze de keuze volledig bij mij. Vrijdag heb ik nog een laatste controle en na het weekend staat de geprikte datum voor de deur..
Inleiden na een eerdere keizersneden wordt toch eigenlijk liever niet gedaan? Ja, met een ballonkatheter...
Ja klopt het zou alleen met een ballon gedaan worden hoor! Ze zullen niet zwaar gaan bij stimuleren oid
In jou geval,dus met eerdere ks in verleden,zou ik voor een geplande ks gaan om het risico zo klein mogelijk te houden.
Een ballonkatheter geeft geen extra risico voor het litteken. Inleiding d.m.v. van hormonen etc. wel. De tweede bevalling na een keizersnede kan makkelijk, maar je hebt tijdens de bevalling wel 25 procent de kans dat het alsnog een keizersnede zal gaan worden. Het ligt er ook wel een beetje aan waarom je de eerste keer een ks hebt gekregen. Bijv. bij een smal bekken etc of hele grote kinderen, dan zal een keizersnede wel weer een betere optie zijn. Maar dat heeft meer met de kans van slagen te maken dan met extra risico. Zelfs in mijn geval (na 2 keizersneden) zijn er eigenlijk te weinig onderzoeksresultaten om aan te geven dat een natuurlijke bevalling na 2 keizersneden niet verstandig is. Het schijnt zelfs dat de kans op een baarmoederruptuur nauwelijks verhoogt is, maar omdat er te weinig over te zeggen valt is het protocol om na twee ks ook een derde te krijgen. In het geval van TS zou ik zeggen; volg je gevoel!
Ik had hetzelfde dillema. Mijn drang en wil om het zelf te doen was toch erg groot waardoor ik gekozen heb voor een inleiding. Uiteindelijk is het toch een keizersnee geworden, maar ik heb het wel geprobeerd. Al met al een super ervaring Dat je zelf zo twijfelt, zegt in mijn ogen genoeg..
Bedankt voor jullie reacties! Snap wat je bedoelt anzza. Heb vanmiddag naar het ziekenhuis gebeld en wordt na 16.00 uur door de arts assistent die op de poli spreekuur heeft vandaag teruggebeld. Heb gewoon wat meer info nodig voor een goede beslissing. Wat knap dat je er toch goed op terugkijkt ondanks dat het weer een ks werd. Hoe pakten ze bij jou de inleiding aan? En wat maakte dat ze toch gingen ingrijpen?
TS, hopelijk heb je wat meer info gekregen over de mogelijkheden. Ik heb bij nr 1 een spoedkeizersnede en bij nr 2 een gentle sectio gehad, heb ook heel lang getwijfeld, omdat ik graag natuurlijk wilde bevallen, maar mijn kindjes zijn nogal aan de grote/zware kant dus uiteindelijk had ik vrede met de sectio, en het was prachtig, echt zo'n mooie rustige ervaring, geen haast, geen stress, het herstel is zeker met 2 kindjes heftiger geweest, maar ook goed gekomen. je oudste kindje is ook al 2,5 dus kan al wel wat dingen zelf, en je kunt hem het een en ander uitleggen, dat scheelt heel veel dan wanneer ze nog kleiner zijn, bij mij zit er ook ruim 2 jaar tussen nummer 1 en 2. Het is ook allemaal spannend, die laatste fase, en je zit vol hormonen! Succes met de bevalling hoe die ook gaat verlopen!
Onze eerste werd gehaald dmv een geplande keizersnede ivm stuitligging (na een mislukte versiepoging). Bij de tweede mocht ik kiezen, maar mijn voorkeur ging uit naar een geplande keizersnede, ivm de kans op een littekenruptuur. Speelde wel mee dat iemand in mijn omgeving dit had en haar dochter dat niet heeft overleefd (sorry voor dit vreselijke verhaal..). De kans is maar (iets hoger dan) 1%, maar dat betekent dus wel 1 op de 100 vrouwen. Zo klein is die kans dus ook weer niet. Onze tweede baby had heel erg last van de antistoffen die ik aanmaakte tegen zijn bloed (helaas antistoffen ontwikkeld door die mislukte versiepoging bij de eerste...). Als hij met 37 weken gehaald moest worden, dan had ik voor inleiding gekozen ivm weer het risico op 'wet lungs'. En na 38 weken voor de geplande keizersnede. De gyn noemde dat medisch gezien een hele verstandige keuze waar ze zich in kon vinden. Nu ben ik zwanger van de derde en dat betekent (in dit zh) automatish een geplande keizersnede. Gelukkig nu een baby met de 'juiste' bloedgroep .
Ik ben benieuwd naar de info die je hebt gekregen en of je hierdoor een keuze hebt kunnen maken. Een gentle sectio is super mooi. Had ik niet bij de eerste, wel deels bij de tweede. Ik zag dat ze hem uit de buik haalden, was zo mooi! Daarna moest ie wel gelijk onder de lampen, maar dat moment dat hij uit de buik werd gehaald was echt magisch!
Hier bij de eerste ingeleid geweest en uiteindelijk uitgelopen op een spoed ks met een hele ic afloop voor onze zoon, bij onze 2e heel duidelijk gezegd dat ik het heel graag normaal wilde proberen maar als er ook maar iets kans was dat het weer op niets uit zou lopen ik liever dicrect een ks zou krijgen, ik mocht niet verder dan de 38 weken, dus bij 38 weken en 1 dag (had eigen gyn dienst) naar het ziekenhuis om 7.30 en helaas 0.5 cm ontsluiting, dus het zou een inleiding van voren af aan zijn, bij onze zoon deed de ballon katether niets na 2 dagen zat ik nog steeds maar op 4 cm dus ik zag dat niet zitten, de gyn kwam erbij en zei al, als ik heel eerlijk moet zijn gaat het een hele lange weg worden je staat eigenlijk gewoon achter om te mogen starten en door de zwangerschpasdiabetes was het gewoon zaak dat zij binnen 24 uur geboren zou worden en die kans achtte die klein, met de kans op hetzelfde verloop als bij de oudste de knoop doorgehakt en voor de ks gegaan, we hakten de knoop om 9.00 uur door en om 10.15 werd ik gehaald voor ok en om 12 uur werd er een kerngezonde dochter geboren nergens last van meisje deed het perfect, zo opgeluch dat wij hiervoor hebben gekozen toen. Hoe graag ik het ook normaal had wille proberen ik vond het risico gewoon te groot
Ik zou ingeleid worden bij de 2e, is uiteindelijk spontaan begonnen. Ik heb er geen spijt van, ik wilde het zelf weer proberen, maar achteraf hebben ze veel te lang afgewacht alvorens weer een ks te doen, waardoor het een pittige ervaring is geweest. Om eeerlijk te zijn, als ik dat vooraf had geweten was ik voor de gentle sectio gegaan (maar had hier niet eens de keuze, moest het proberen).
Bedankt voor jullie reacties dames. Vanmorgen controle gehad en de vraag open voorgelegd aan de vk (een hele fijne gelukkig dit keer ). Ze heeft uitgebreid de tijd genomen om onze voorgeschiedenis te horen en me daarna onderzocht. Zij zit geen reden waarom het niet natuurlijk zou kunnen lukken. Wordt dan wel heel laagdrempelig en zodra het niet vlot genoeg gaat wordt het dan een ks. Daar kan ik wel vrede mee hebben en ze gaf me ook weer wat lucht ook naar de kansen en positieve signalen te kijken. Daarbij was mijn eerste en is ook deze juist niet aan de grote kant, dat speelt dus niet mee in de afweging. Uiteraard vind ik zo'n kans op ruptuur heel spannend maar ik was sowieso het liefste voor een spontane bevalling gegaan. En een ks is ook niet zonder risico's. De geplande keizersnede is nu iig van de baan en nu staat de inleiding gepland. Nu maar gaan focussen op de positieve kanten en hopen dat we de goede keuze maken. En duimen dat meneer misschien toch nog uit zichzelf komt! Spannend allemaal hoor!