oke loop nu tegen de 40 weken en wordt nu wel heel nieuwsgierig. Dit wordt m'n eerste vaginale bevalling dus zit echt te wachten tot wanneer het begint. Ik heb sinds vorige week wel enorme harde buiken en menstruatie krampen. Vanmiddag voelde ik me ineens niet lekker, misselijk, verhit, en moest echt even gaan liggen. Ook nu het gevoel als de baby nog lager in m'n bekken is gaan liggen terwijl het al netjes was ingedaald. Heb nu echt een druk gevoel van onder. Nu vroeg ik me af, hoe begint een bevalling, ik weet bij iedereen anders maar, maar wil gewoon ervaringen horen. Was het pats boem een wee of ging dat van een beetje kramp naar steeds meer en heviger. En als je vliezen braken had je toen van te voren ook al wat gevoel? Vraag me dus af of er een aanloop aan zit wat je zou kunnen herkennen. Sorry voor m'n lange verhaal. Ben gewoon zoooo nieuwsgierig
Hier begon het met menstruatiekrampen. Waar op gegeven moment een ritme in kwam. Vliezen heeft de vk nog moeten breken toen ik volledige ontsluiting had.
Bij mijn oudste werd ik s ochtends wakker met lichte menstruatiekrampen. Binnen 2 uur begon dat al heviger te worden maar er zat totaal geen ritme in. Uiteindelijk om 14.30u naar het ziekenhuis gegaan, daar in bad. Pas 4 cm ontsluiting. Toen begon de weeenstorm van rug-, buik- en beenweeen waardoor ik om 18 uur op 10 cm zat. Gyn heeft mijn vliezen ook toen pas gebroken. Klein uurtje geperst. Bij mijn jongste liep ik al 8 dagen overtijd met voorweeen die niet doorzetten. Toen ik s nachts wakker werd van een hevige wee geloofde ik er dus niet in. Totdat ik een weeenstorm kreeg. Binnen 2.5 uur was ze er.
Bij mij begon het in de nacht met een beetje kramp in mijn rug, wat in de ochtend regelmatiger werd. Ik had dat alleen al 2 of 3 nachten in de week ervoor ook gehad dus ik ging er eigenlijk van uit dat het in de ochtend wel weer over zou gaan.
De nacht ervoor al veel last van voorweeen, niet echt regelmatig maar wel vervelend genoeg om weinig te slapen. Ook die nacht de slijmprop verloren. Sochtends weer te hoge bloeddruk dus weer naar ziekenhuis voor ctg, bloed en urine onderzoek en echo. Op ctg niks ze zien (snap ik nog steeds niet) en zodra ik daar weer weg was weer steeds af en toe een wee. Smiddags toen ik eenmaal weer thuis was ging ik op bed liggen rusten en voelde meteen dat de weeen gingen doorzetten en dat het nu echt begonnen was. Het breken van de vliezen heb ik niet gemerkt, is waarschijnlijk onder de douche gebeurt toen ik daar weeen aan het opvangen was. Achteraf gezien werd het opeens wel heftiger toen dus ik denk dat ze toen gebroken zijn.
Ik - 37wkn toen - voelde me de hele dag al wat gek, soort neiging tot mezelf echt terug te trekken maar ook een heeeeel ontspannen gevoel. Ik had ineens totaaaal geen stress/spanning/zorgen meer. We hadden best een drukke dag; controle vk, intake kraamzorg, klossen opgehaald en onder het logeerbed gezet, rondgewaggeld buiten in de sneeuw, veel boodschappen gedaan (met het idee veel eten te maken en in te vriezen )... 's avonds voelde ik ineens eem soort plopje bovenin m'n buik, dat voelde echt gek - achteraf waarschijnlijk een hoge vliesscheur! - en daarna werd de baby heeeel druk. Dus ik ben vroeg naar bed gegaan. Mijn man was nog tot laat aan het werk, om 2u 's nachts kroop hij naast me. Ik draaide me om en toen *patssss* vliezen gebroken. Snel naar de badkamer gerend, vruchtwater opgevangen - rook naar ananassap en toen begonnen de eerste weeën meteen. 12 uur later was mijn oudste dochter er Jongste is geboren via een inleiding.
Bij de eerste met gebroken vliezen midden in de nacht en een uur later weeen die prima te doen waren. Maar ik herkende ze wel direct. Bij de tweede heb ik een paar uur met weeën rondgelopen blijkbaar, pas na 2,5 uur dacht ik: laat ik eens timen. En toen kwamen ze om de 5 minuten, tot die tijd had ik het niet als weeen herkend. En bij de derde zat ik op de bank en dacht ik: pff, wat een pijn opeens. Maar niks gezegd tegen mijn man omdat ik toch dacht dattie nóóit meer zou komen (was 4 dagen overtijd, dat voelde toen als een eeuwigheid ). Toen ik 10 minuten later in bed lag braken mijn vliezen, en direct ook goed in de weeën, dus ook toen wist ik het wel.
Alleen wat harde buiken, aan de ctg bleek dat daar toch wel regelmaat in zat (+- 8 per uur) maar pijn deden ze niet. Voor de zekerheid getoucheerd en bleek al 4 cm te hebben. Ben gaan slapen (in het ziekenhuis) en werd wakker van een knap in Mn buik (vliezen) en voelde toen pas een eerste hevige wee. De weeen bleven komen en een uur later was de eerste van Mn tweeling geboren.
Bij mij begon het met breken van de vliezen. Ongeveer 1,5 uur later begon de weeenstorm van 1 uur, toen 30 min persen en klaar.... was wel een premature bevalling bij 32 wk. ben ook benieuwd hoe het nu gaat. Met weeën of vliezen.
Ik had al weeën en had het nog niet door pas toen ik uren later in het ziekenhuis was en de gyn zei: "We gaan je vliezen breken, je gaat vandaag bevallen" wist ik het.
Ik voelde me normaal. Ik ging slapen en werd wakker van een soort plop geluid/gevoel. Ik stond op ging naar de wc en druppelde vruchtwater. Weeen kreeg ik pas 12 uur later en ik begreep dat het weeen waren omdat m'n vliezen waren gebroken ondanks dat ze nooit heel veel pijn hebben gedaan (maar waren ook niet super fijn ofzo haha)
Bij de eerste braken mijn vliezen eerst spontaan, anderhalf uur later begonnen de weeën. Bij de tweede werd ik wakker en verloor ik roze slijmerige afscheiding en zeurderig gevoel in onderbuik. Toen kreeg ik wel een vermoedde.
Bij mij is het begonnen met het spontaan breken van de vliezen. Vlak daarvoor kort lichte kramp gehad alsof een scheetje dwars zit Verder helemaal niks. Weeën kwamen ook gelijk op gang (36w2d).
Bij de eerste geen weeën gehad. Vk gebeld vanwege een beetje bloedverlies. Zat toen op 7 cm. 2 uur later was mijn oudste dochter er. Bij de 2e had ik wat buikkrampen wat wel wat weg had van een golf die komt en gaat. Bij het timen kwam het om de 4 min en hield een ruime minuut aan. Vk gebeld en 1,5 uur later had ik mijn 2e dochter vast. Beide keren vliezen laten breken bij 10 cm.
Ik had al wekenlang last van harde buiken en voorweeen. Een week voordat het begonnen was de slijmprop verloren. Ik kan je mama apps aanraden, daar heb je weeentimer app. Ik zat steeds te timen en telkens gaf het programma weer 'voorweeën' aan. Toen het echt begonnen was had ik voor het eerst 'ontsluitingsweeën' gezien, ze voelden ook iets heftiger en regelmatiger aan maar het verschil was echt minimaal. Ben toen gaan opruimen, warm douchen, koken, PCM ingenomen en toen het na een uur of 3 niet over was en ik de weeen had om de 5min zijn we naar het ziekenhuis gegaan. Eenmaal daar aangekomen zijn mijn vliezen gebroken, perfecte timing dus daarna kreeg ik gelijk (veel!!) heftigere weeën(-storm). Voila Baby was pas tijdens de bevalling ingedaald trouwens, het zegt dus helemaal niks naar mijn idee
Mijn bevalling is begonnen met gebroken vliezen. Mezelf 3 x opgefrist/ omgekleed in 15 minuten tijd, mezelf afvragend waarom ik ineens in mijn broek plaste, toen viel het kwartje en dacht ik aan vruchtwater .. Andere bevalling is ingeleid dus daar geen tekens vooraf.
Ik had echt geen flauw idee.. Ik had wel wat voorweeen, harde buiken etc, maar de laatste dag niet meer dan de week ervoor. Bij de oudste was ik met 41 weken bij de vk geweest, bloeddruk ietsjes gestegen, maar verder nog niet ingedaald en ik liep prima rond. Rond 2 uur 's nachts werd ik wakker en voelde wat krampjes die ik nog niet eerder had gehad. Half slapend/half wakker tot een uur of 6 door gegaan en toen kwam het opeens op de klok om de 5 minuten. Nou dan weet je genoeg Bij nr2 was ik bij 39,5 week. Voelde me prima, en gezien de termijn van de oudste en de andere kinderen in de familie dacht ik nog 1,5 week te hebben. Maar als je dan om 2 uur 's nachts wakker wordt met gebroken vliezen, dan is er weinig kans dat je die gaat halen.. De oudste was er net na lunchtijd, de jongste rond 3 uur, maar bij de jongste heb ik een weeepauze van 2 uur gehad, dus eigenlijk hetzelfde verloop van 1e teken tot baby..
Ik had vanaf week 35 voorweeen, deden ook wel zeer maar zolang ik twijfelde was t niet echt begonnen zei mijn vk altijd haha de bevalling begon pas echt met 40.1 weken Midden in de nacht werd ik wakker, twijfelde geen moment en wist direct; nu is het echt!
Sochtends slijmprop verloren en heb de hele dag in spanning zitten wachten op weeen of gebroken vliezen maar er gebeurde natuurlijk niks. Tot savonds rond een uur of 23.00 toen kreeg ik krampen die ik al echt moest wegpuffen maar niet heel regelmatig. Besloot nog een keer onder de douche te gaan en toen begon de weeenstorm. Er zat haast geen tijd meer tussen de weeen. Pas 15 uur (en dus een slapeloze nacht) later is onze zoon geboren. Vliezen zijn ergens sochtends in het ziekenhuis gebroken.