hmmm in mijn ziekenhuis werd je standaard met 38 weken ingeleid als je perse een ruggeprik wilde... waarom zouden ze dat daarom dan wel doen en niet zomaar?
Aan de TopicStarter!!... Waarom wil je eigenlijk ingeleid worden? Heb je erg klachten? Of ben je het gewoon zat? Als je het gewoon zat bent vindt ik het een "belachelijke" (sorry hoor) reden om ingeleid te worden... Maar goed ik weet je redenen niet natuurlijk....
ik was me zwangerschap ook helemaal beu. Toen mijn uitgerekende datum voorbij was, wou ik ook ingeleid worden, maar de gyn wou het pas gaan doen vanaf 41 weken precies, en geen dag eerder. toen ik uiteindelijk in het ziekenhuis kwam had ik nog geen onsluiting en was mijn baarmoeder mond nauwelijks week nog... volgens mij had hij er nog een week ingezeten als ik niet ingeleid was. wel zijn de gyn dat ze het niet gingen haasten en rustig aan deden, omdat er geen med indicatie was om in te leiden. ik ben heel blij dat ik ingeleid ben op eigen verzoek... was het wachten echt beu, mijn lichaam was op en ik was heel bang dat de kleine te groot zou zijn...
Misschien een klein beetje offtopic, maar ik lees ook iets over dat er bij een 2e bevalling ook nog steeds naar die baby en die zwangerschap gekeken wordt, los van de eerdere ervaring. Dat zal in de regel zo zijn, maar het hoeft niet perse. Mijn zus heeft de belofte gekregen dat als zij weer zwanger zou worden, de baby met 38 weken met een keizersnee wordt gehaald. Bij haar tweede zwangerschap is haar zoontje tijdens de bevalling onverwacht overleden, dus dat risico nemen ze echt niet meer. Gelukkig.
Ja als er iets aan de hand is doen ze natuurlijk wel iets.. Ik word waarschijnlijk ook met 38 weken ingeleid ivm de grootte van deze baby en de moeizame bevalling en uitdrijving van onze dochter (schouderdystocie), maar anders hadden ze me ook gewoon laten lopen tot x aantal weken.
sja mijn vriendin is bij haar tweede en derde kind met 37 weken ingeleid omdat haar eerste kindje was overleden bij de bevalling. Ze wilde nooit meer spontaan weeen krijgen en dat begreep de gyn...
Ik heb in dit topic geschreven dat ze bij mijn derde bevalling echt wel gekeken hebben naar mijn vorige twee bevallingen. Omdat ik een zeer ernstige mate van BI had tijdens mijn vorige zwangerschap gaan ze er dit keer ook echt op letten dat het kindje niet te groot gaat worden. Ook hebben ze de belofte gedaan dat ze bij ernstige klachten mij niet laten lopen tot 42 weken. Na drie keer inleiden ben ik natuurlijk geen 'groentje' meer op dat gebied. Mijn lichaam snapt gewoon niet hoe het zelf moet beginnen, maar met wat hulp gaat het prima.
Ik vind het toch typisch hoor. Ik loop gewoon bij de vk en heb het er afgelopen week nog over gehad. Ik heb inmiddels dusdanige BI dat naar de koelkast lopen om mijn dochter van drinken te voorzien al haast reden is om in janken uit te barsten, maar de vk kan mij om die reden gewoon niet doorverwijzen. vind het wel heel erg, want wat moet ik doen als ik straks echt neit kan lopen? 's avonds gaat het al beter omdat ik dan op mn gemak kan sjokken, maar overdag (met de zorg voor mijn dochter) is het niet te doen, kan de klok wel vooruit kijken tot mn man weer thuis is. Maar goed, ik doe het er maar mee, want er is dus echt niks aan te doen.
Oh en dan zal ik ook nog even vertellen dat deze beeb 3 weken voor ligt op groei, ook geen indicatie om eerder door te verwijzen, dus geen inleiding...
Echt super lastig inderdaad. Ik heb het net iets minder erg. Ik kan nog een kwartiertje lopen voordat ik moet zitten. Maar ik zou zelfs niet eens ingeleid willen worden.
Hier leiden ze je ook alleen in als er een medische reden is. Ikzelf ben ook ingeleid, en al bij al viel het nog mee. Mijn dochtertje groeide om onverklaarbare reden niet meer in mijn buik en de gyn vond dat het genoeg geweest was. Ze wilde geen extra risico nemen en dus hebben ze mij met 37 w en 6 dagen ingeleid.
Ik wil ook niet ingeleid worden hoor, maar soms heb ik van die dagen dat het net even te veel is. Ik geniet nog evengoed van mijn zwangerschap en mijn dochter past zich ontzettend goed aan. En moet nog 2 dagen werken, dus dan heb ik ook meer rust.
Ik lag vanaf 37 weken in het ziekenhuis met dreigende zwangerschapsvergiftiging, een kindje dat ik slecht voelde, dat dipjes had in de hartslag op het CTG, dat 5 weken voor lag op de groei, en zelf een flinke bi maar ze wilden me niet inleiden. Reden daarvoor was dat de slaagkans te klein was omdat mijn bm nog niet verstreken was. Ik denk dus dat je wel op je mooie ronde buik kan schrijven dat ze dat doen zonder medische indicatie. Uiteindelijk braken mijn vliezen afgelopen dinsdag spontaan met 38+4 en toen de bevalling toen niet spontaan begon zijn ze woensdag begonnen met inleiden. 3x gel omdat mijn bm er nog niet klaar voor was. Dat leverde een hoop pijnlijke weeen maar steeds geen verstreken baarmoedermond op. Daarom werd toen voor gisteren een keizersnee gepland. In de nacht voor de keizersnee werden de weeen ineens heftiger en bleek ik 8 cm ontsluiting te hebben. Om half negen 's morgens is toen mijn zoontje Marijn geboren
Finn lag ook de gehele zwangerschap een paar weken voor op groei...maar mij hebben ze niet ingeleid! Heb tot 41 weken moeten tot meneer zin had! Mijn vriendin is wel op eigen verzoek ingeleid. Haar vriend liet haar tijdens de zwangerschap in de steek voor een ander. Zij reageerde daar (logischerwijs) erg geschokt op...moest ineens verhuizen e.d. En werd er lichtelijk depri door. Ze is ook nog eens erg paniekerig en stressed overal om. Dus de gyn vond het geen slim idee als bij haar de bevalling vanzelf zou starten. Ze zou dan in haar eentje zijn en best wel eens in paniek kunnen raken als bijv. haar vliezen braken. En dan zo erg dat het problemen zou geven. Zij is toen met 37 weken (dacht ik) ingeleid. En dat is eigenlijk nog best vlot gegaan...ze heeft geen probleem bevalling gehad iig.
Bij mij een soortgelijk verhaal, mijn zoontje was met 38 weken dik 9 pond en 56 cm, is een vacuumbevalling geworden ivm persen zonder persweeen (2 uur lang). Ik zou ingeleid worden vanaf 37 weken ZODRA HET KON. Ik kreeg telkens (nou ja, 2x dus) een inwendig onderzoek en als er gestript kon worden (dus een weke en verstreken bmm), zou dat gebeuren. Bij geen reactie op het strippen zou ik dan na 48 ingeleid worden. Het gebeurde dus gewoon spontaan met gebroken vliezen en weeen. Nu word ik weer in de gaten gehouden met groeiecho's etc. Maar hier echt niet zonder meer ingeleid en een pijnlijke rug oid is geen reden.
Ik heb vanmiddag een gesprek met mijn gyn. voor een inleiding. Vruchtwater van de baby is al een stuk minder. Het rommelt al 4 weken, slaap ontzettend slecht en dan met het oog op een dreigende PND willen ze me toch inleiden. Ze hebben me al 2x gestript in de hoop dat het iets zou doen, ja het rommelt als een gek maar het zet niet door. Ik vind het eigenlijk erg eng, en heb het liever niet, maar ik wil gewoon niet weer zo'n kraamtijd als bij de eerste ( en de nasleep... ) dus ik kan gewoon niet te vermoeid zijn. Rustrustrust is ontzettend belangrijk, en ik loop nu al op mijn tandvlees. Anywho, het is dus eigenlijk wel een beetje op eigen verzoek en die van de gyn. We zullen het wel zien hoe het loopt.