Ik lees dat een badbevalling je echt afschuwelijk lijkt. Mij ook, MAAR ik denk echt dat het heel veel verlichting zal geven. Ik ben bevallen van een zoon van ruim 4.2 kg. Ook ik ben 1.64, en onze zoon is gehaald doormiddel van een knip en vacuümpomp. Anders zat hij nu nog in mijn buik... het was een ware marteling. Ik heb bijna 4 uur geperst, liggend, staand, baarkruk maar hij kwam gewoon echt NIET. Ik zei eens en NOOIT MEER.. Wat een ellende was het. (Baby deed het gelukkig wel goed, dat scheelt) Mijn eigen verloskundige (heel erg lief mens) zei dat ze me dan ook bij 38 weken zouden inleiden als er ooit een tweede komt. Maar ik overweeg dus echt een bad bevalling. Al zou het maar 5% pijn schelen. Tijdens mijn weeën ben ik even onder de douche geweest. (Ik had er echt helemaal geen zin in en dacht echt steek die douche lekker in je reet) maar serieus het heeft wel een beetje geholpen. Ik kon 10 minuten iets minder pijn hebben.
Bij mij bleef de ruggenprik aan staan bij 10 cm. Heb geperst met de ruggenprik aan. Voelde helemaal niets, was dus echt op gevoel. t Was mn 4e, dus ik wist een beetje hoe t moest Binnen een paar minuten was ze er.
Ik vond opzich de persweeën niet erg. Maar de vacuümpomp en t loshalen van zn schoudertje, dat deed verschrikkelijk veel pijn! Ik hen gewoon veel angst voor nog een keer zoveel pijn...
Och jeej, ik heb "precies" zo'n bevalling als jou gehad, maar dan met een ruggenprik.Onze zoon was nog wel wat groter, 4440 gram. Maar ik was zo blij met de ruggenprik, ik heb niks van de vacuüm, knip, vast zittende schouder en handen die naar binnen gingen om hem los te krijgen gevoeld. En de weeën storm was als sneeuw voor de zon verdwenen. Als ik dat zonder ruggenprik had gedaan was het voor mij nog een groter trauma geweest, wat moet jij veel pijn hebben gehad zeg.Ik zou je eigen gevoel volgen en als jij je beter voelt bij een ruggenprik zou ik dat gewoon doen!
pff Jeetje... M’n eerste woog ruim 8 pond. Helaas een sterrenkijker, dus ontsluiting vorderde al niet. Na ook nog eens 5 kwartier persen bleef z’n hartslag dippen, dus met de vacuümpomp gehaald. Gelukkig had ik een morfine pompje. 2 zoon werd ook weer groot geschat. Halverwege de bevalling kreeg ik in m’n hoofd dat ik perse naar het ziekenhuis moest. Weer een morfine pompje gekozen. Opzich ging de bevalling vrij vlot, maar toen z’n hoofd geboren was bleek z’n schouder vast te zitten. Ook een kamer vol medisch personeel. Gelukkig was ie er snel uit en een goed apgar dus mocht wel meteen bij me. Hij woog bijna 4600 gram. Ik mag bij een volgende ook voor een keizersnede kiezen. Ik weet nog niet of ik dat zou doen, maar door deze 2 bevallingen twijfel ik wel enorm over een 3e. Ik ben zelf trouwens 1.70 met een gewicht van 58 kg. Succes met kiezen, ik kan me je angst een beetje voorstellen.
Mij dochter met 3780 gram paste ook echt niet. Na 2 uur in alle houdingen geperst te hebben was ze er na de knip binnen een minuut. Dus het kan idd dat je gewoon te weinig ruimte hebt gehad.
Hier bij de 3e een ruggeprik gehad... wist dus ook best hoe t moest Maar had er toch aardig wat moeite mee en hij was gewoon uitgezet... had persweeen vN niets en kon maar 2x persen in 1 wee Niet bij iedereen gaat het hetzelfde
Bij mij begonnen de weeen om 16.30 op vrijdagmiddag, gingen de hele nacht door dus ook geen slaap gehad. 'S ochtends verloskundige gebeld. Had toen al behoorlijk pijn maar ben zo'n type die het dan weglacht dus dacht ze dat de pijn wel mee viel en zou later terugkomen. Binnen 5 min nadat ze weg was braken mijn vliezen en toen werden de weeen direct heel heftig. Die waren niet meer weg te lachen. Was van plan in bad in ziekenhuis te gaan bevallen maar én de baby had in het vruchtwater gepoept én ik vond de pijn sowieso te heftig dus hop in het ziekenhuis rond 13.30 en kreeg ik op mijn verzoek z.s.m. een ruggenprik. Was toen dus al ruim 28 uur wakker, en al 21 uur in de weeen. Ruggenprik zat in 1x goed en mijn man vond het zo'n apart gezicht dat ik ineens weer kon lachen en gezellig doen. Ok er moest af en toe geschroefd worden met weeenopwekkers maar die weeen voelde ik toch niet meer. Baby is uiteindelijk om 22.45 's avonds pas geboren dus was ik compleet knockout en begon de pijn erdoorheen te komen. Maar deze keer ga ik zonder twijfel wederom voor de ruggenprik. Vond het erg belangrijk dat ik geen pijnstilling kreeg waardoor ik waziger in mijn hoofd werd. Dus hier een hele goede ervaring met de ruggenprik!
Gelukkig gaat t niet bij iedereen t zelfde. Maar ik reageerde met mijn reactie op iemand die beweerde dat de ruggenprik uitgezet wordt tijdens het persen. Dat is dus niet altijd zo. En dat ik prima kon persen met ruggenprik zegt niks over een ander, elke bevalling is idd anders.
Bij mijn eerste werd ik ook ingeleid precies met 39wkn dit omdat ik zwangerschapsdiabetes en puppp had. Ook schatte ze haar heel erg groot. Ze hadden mijn vliezen gebroken en gelijk weeën opwekkers gegeven alles. Uur later kwamen de artsen even een kijkje nemen want ik zou volop in de weeën zitten terwijl ik rustig met m'n moeder en vriend zat te praten. Ze hadden de dosering omhoog gegooid en idd daar was de weeën storm. Ik kon ze wel makkelijk opvangen. Alleen toen de rugweeen kwam heb k het zolang mogelijk uitgesteld en alsnog een morfinepompje gekregen. Daarna ging het vlot ikzelf heb een subreptuur gehad en moest gelijk door na de o.k. om te laten hechten ook ivm veel bloedverlies en aambeien die op knappen stonden. En m'n dochter.. die was gewoon gemiddeld van 3730 gram. Alleen het herstel liep bij mij niet soepel en heb daardoor de eerste week na bevalling plat op bed moeten liggen. Als ik er nu over na ga denken of dat weer zou gebeuren ja natuurlijk. Maar het beste is het gewoon op je af laten komen denk k
Misschien een rare vraag hoor, maar waarom zou je bij een ruggenprik een verhoogde kans hebben op een tangverlossing, knip, vacuümverlossing enz? Ik ben in Duitsland bevallen en daar ben je verplicht om een verwijzing te hebben voor een ruggenprik van de anesthesist. En die heeft geen woord over gezegd. Mijn 2 kamergenootjes hebben allebei een tangverlossing gehad zonder ruggenprik. Ik ben bevallen met ruggenprik zonder inleiding. Had flinke weeën en ik vond het na 4 cm ontsluiting wel welletjes met de pijn. Na ruggenprik was het een stuk ontspannender en gezelliger.
Ik heb bij beide bevallingen een ruggenprik gehad en dat is heel goed bevallen. Het argument van vroeger werd het ook natuurlijk gedaan vind ik zelf niet zo relevant. Voegen werden er bv ook tanden getrokken zonder verdoving, sommige dingen mbt pijn lijden zijn gelukkig tegenwoordig verbeterd! Verder is het ook goed om te weten dat er bij een ruggenprik geen stof door het hele lichaam gaat. De werkzame stof bevindt zich alleen lokaal in het ruggenmerg, hierdoor worden er geen prikkels door de zenuwen doorgegeven en voel je duis de pijn van onderen niet. Dit is dus duidelijk anders dan bijvoorbeeld Remifentanil, waar ik persoonlijk niet zo’n voorstander van Ben omdat het ook de placenta passeert.