Ben ik wel nieuwsgierig naar. Wat was de reden dat ze jou gingen inleiden en bij hoeveel weken was dat. En dat hoef ik niet te weten van degenen die overtijd liepen want dat is redelijk vanzelfsprekend.
bij de eerste zou ik met 37 weken worden ingeleid omdat ik SSA antistof positief ben tijdens zwangerschap, en vanwege dagelijkse dosis medicatie voor mijn chronische ziekte (ivm afkicken baby) en bij 30 weken bleek ik ook zwangerschapscolestase te hebben, bij dit alles mag een baby niet langer zitten dan 37 weken ivm grote kans op doodgeboorte, maar met 36 weken braken spontaan de vliezen... toch zette de weeen niet goed door en ben ik ingeleid door middel van infuus met weeopwekker, bij mijn dochter eigenlijk hetzelfde verhaal, ook ssa antistof positief, (kans op hartblokkade bij de baby) ook cholestase en medicijn gebruik, bij elke zwangerschap komt het heftiger.... (de cholestase) en is de kans op hartblokkade groter.... nu kreeg ik met 35 weken extra slaapmedicatie ivm slapeloosheid en medicatie voor de jeuk( dit heb ik bij zoonlief niet gehad) deze mochten max 2 weken gebruikt worden omdat ook de baby er slaperig en versuft van werd, ik zou dus met 37 weken worden ingeleid omdat bij haar alles niet zo goed ontwikkeld was ( longetjes en darmen)anders zou ik eerder worden ingeleid maar bij bijna 36 week bleek het zo slecht te gaan met dochterlief door de medicatie dat ze op vrijdag besloten mij maandag in te leiden ( ze vonden het te risicovol om haar diezelfde dag nog te halen omdat ze niet goed ontwikkeld was) maar van zaterdag op zondag nacht braken mij de vliezen, ook deze keer wou het niet doorzetten, dus kreeg ik weer infuus, leuk is wel dat alles precies hetzelfde ging bij beide zwangerschappen beide zaterdag op zondag nacht de vliezen gebroken(02.00) beide op zondag geboren beide met 36 weken beide op de 8e en precies andershalf jaar ertussen (tot op de dag) nu word mij een 3e zwangerschap afgeraden omdat de kans op doodgeboorte nu 85% is
bij 38 wkn en 2dagen ivm nierstuwing. deze zwangerschap ook rond 38 weken ivm nierstuwing (Wat nu nog niet zo extreem is) en medicijn gebruik waar de baby afkickverschijnselen van kan krijgen. ik mag haar dan wel gewoon op mijn kamer hebben maar moet wel 2 tot 3 dagen blijven.
Jouw verhaal is ook erg heftig! Had je nog wel graag een derde gewild? Ik ben ingeleid met 37w2d ivm pre-eclampsie
Ik ben ingeleid met 38 weken ivm ernstige bekkenklachten. Wat wel heel apart was, is dat de avond ervoor mijn vliezen zijn gebroken, weeën kwamen niet op gang, dus kwam mooi uit dat ik de volgende dag zou worden ingeleid.
Ik ben ingeleid met 38 weken en 2 dagen ivm te hoge bloeddruk en spoortje eiwit in de urine. Medicijnen tegen hoge bloeddruk ben ik mee begonnen met 37 weken, maar werd er erg duizelig en suf van.
Ingeleid met 38+1 weken ivm zwangerschapsdiabetes. Ondanks dat ik geen insuline gebruikte (vanaf 28 weken een koolhydraatspreidend dieet) en onze dochter niet te groot was. Ze wouden niet beginnen als ik nog geen ontsluiting had. Gelukkig had ik al 2 cm en kon ik de volgende dag weer komen!
40w 4d omdat ik zelf niet zo groot ben en de kleine geen ruimte meer had, later kwam daar ook nog HELPP bij. De ochtend dat ik naar het ziekenhusi moest voor de inleiding begonnen de weeen spontaan.
heb je het tegen mij ?? of ik nog een 3e wil ? ja.... heel graag.... ik had een gezin met 6 kids voor ogen maar toen ik 3 jaar geleden chronische ziek bleek werd dat al onwaarschijnlijk omdat de artsen zeiden : OF je doet heel lang over zwanger worden OF je word goed zwanger maar het blijft niet zitten OF je bent uberhaubt niet vruchtbaar toen we toch in ronde 1 al zwanger bleken te zijn dachten we aan 3 kids inplaats 6 en nu heb ik 2 kids in 1,5 jaar, 2 gezonde kids.... en daar moet ik aan blijven denken, het is ook beter voor hun het bij 2 kinderen te laten, nu kan mama nog voor ze zorgen, nu is mijn ziekte nog in controle, en met een 3e zwangerschap kan het ook voor mijn ziekte funest zijn....en ik dus niet meer voor mijn 2 kindjes kan zorgen, dat zou niet eerlijk zijn naar hun toe, hoewel als ik perongeluk zwanger raak... ik het denk ik niet weg zou halen, dan vind ik wel een manier om ook dat kindje op te voeden en de nodige aandacht te geven ( tja voor je kindje doe je alles (hoewel ik dit ook niet zeker weet... omdat zowel ik als het kindje dan risico lopen .. een 3e zwangerschap is gewoon echt gevaarlijk,... en wil ik dat mijn kids kans hebben om zonder mama opgroeien '?? ) ik moet daarbij dan echt goed na denken.... een 3e zou betekenen elke dag in het ziekenhuis te moeten doorbrengen en volledige rust... en dus niet thuis kunnen zijn voor de kids... maar er bewust voor kiezen... nee dat helaas niet ik wil mezelf dat verdriet niet aan doen..... en ook het eventuele kindje niet...dat straks moet vechten voor zijn leven.... en dus mijn eigen kids die ik dingen ontneem soms... heel soms.. hoop ik stiekem perongeluk zwanger te worden.... en dat het allemaal gewoon helemaal goed gaat,want ze hadden het immers ook fout over moeilijk zwanger worden maarja...aan de andere kant.... ssa antistof positief en cholestase zijn gewoon feiten, en het is al dubbel zo heftig als de 2e zwangerschap, en het ging al niet goed meer met mijn dochter...en dan een 3e die het nog moeilijker krijgt ?? en ik die het 100% moeilijker krijgt doordat alles dus heftiger terug komt, en mijn ziekte zo erg word dat het funest voor mij kan zijn. het is nog moeilijk te accepteren dat je wel wil maar het gewoon niet mag.... maar ik blijf denken aan mijn 2 gezonde kids die ik WEL heb....en volgens artsen niet eens zou kunnen krijgen, en dat ik voor hun alles nog kan blijven doen, dat ik hun zorg nog op me kan nemen.... zoo dat is weer een heel verhaal
Mejojo Jee, wat een verhaal...zo dubbel voor je... Zelf Ingeleid met 36 weken ivm Hellp-syndroom. Gelukkig gaat nu nog alles goed...
Hier ingeleid ivm een groot kindje. Bij 37 weken was hij -volgens de metingen- al rond de 3800 gram, met 40 weken nogmaals een groei echo gehad toen werd hij 5500 gram geschat... *ahum*, dat was voor de gyn een reden om mij een dag later in te leiden (onze zoon woog uiteindelijk 4620 gram).
bij me zoontje met 40 weken precies ingeleid wegens uitputtings gevaar omdat ik niet meer kon slapen van de voorweeen. met 40+1 bevallen. deze keer ingeleid met 38+6 omdat ons meisje toen al 4 kilo werd geschat en ik enorm veel vruchtwater had.. bij het breken van de vliezen bleek dat zo'n 3 liter te zijn. door zit alles was het lichamelijk voor mij niet meer te doen omdat me buik zo groot was. ze woog uiteindelijk 3925 gram dus de schatting was goed.
Hier ingeleid bij 40+2. Zoonlief had sinds week 36 wat afwijkingen in z'n hartritme en de ochtend dat werd besloten in te leiden was m'n bloeddruk aan de hoge kant. Toen vond de gyn het wel mooi geweest. Is uiteindelijk trouwens een ks geworden vanwege het hartritme van zoonlief dat bij elke week zo'n beetje halveerde...
Hoi Ik ben bij de oudste ingeleid met 39 + 2 omdat ik een veel te hoge bloeddruk had. Mijn bloeddruk liep op het laatst op naar 160/105. Toen vond de gyn. dat de kleine beter geboren kon gaan worden
Ingeleid met 38+4 i.v.m. langdurig gebroken vliezen. Na 3 pogingen gestopt omdat het niets opleverde (behalve een hoop pijn en weeen die niets deden). Na drie dagen een keizersnee gepland maar een uurtje ervoor toch nog via de natuurlijke weg geboren, 80 uur nadat de vliezen waren gebroken. Ik was toen precies 39 weken zwanger.
Ingeleid met precies 37 weken ivm langdurig gebroken vliezen en geen weeen. Mijn lijf had nog maar een klein zetje nodig, want toen we eenmaal begonnen met inleiden ging het snel.
Apart, mijn bloeddruk is tijdens mijn vorige bevalling een stuk hoger geweest en ze hebben mij er niet voor ingeleid. Die was 140/115. Zo zie je maar weer elk ziekenhuis is anders.