Ik ga proberen dit zo helder mogelijk op te schrijven. Alvast mijn dank voor het lezen. Voorgeschiedenis: BMI 40+ Met 39+5 ingeleid van zoon die op 4000 gr werd geschat. Niet ingedaald. Groot hoofd. Na gel vliezen gebroken bij 2 cm. Weeenstormen door infuus. Eind van dag 1 infuus stop en geen weeen van mijzelf. Resultaat: nog steeds 2 cm ontsluiting. Volgende ochtend (in de nacht heeft mijn lijf zelf niks gedaan) wederom start infuus. Eind van de middag/begin avond 4 cm ontsluiting en besluit keizersnede. Keizersnede zonder complicaties verlopen. Gezonde zoon van 3950 gr. Heden: 16 weken zwanger en gesprek gyn A over bevalling. Mijn hoge BMI en littekenweefsel van de vorige KS zouden een spoedsectio technisch lastig maken. Haar voorkeur heeft een geplande sectio, zodat iedereen beter voorbereid is en er alle tijd is om te snijden. Volgens haar ook besproken in team en meerderheid is het met haar eens. Na de uitspraken van deze (zakelijke) gyn met heel veel angst in mijn hart besloten om dan maar mee te gaan met hun idee en een geplande sectio te doen. Dit is immers waar zij nadrukkelijk op stond. Er was weinig/geen ruimte tot het bespreken van ander scenario. Gisteren: Ik kwam bij DE gyn (gyn B) die over de gentle sectio's gaat om dit door te nemen en een datum te plannen. Ze begon het gesprek met 'ik lees dat je hebt gekozen voor een keizersnede'. Eh....nou niet echt eigenlijk. De andere gyn liet niet echt een keuze. Ik WIL helemaal geen KS Zij Waarom doe je dat dan? Dus ik het verhaal van de andere gyn uitgelegd en zij weerlegde alles. Ze heeft mijn hele dossier nagelezen waar ik bij zat. Mijn buikwand ter hoogte van de uterus was in het operatieverslag omschreven als ONgecompliceerd (dus ondanks mijn BMI). Ze gaf toe dat het technisch lastiger is bij een tweede sectio, maar dat dit voor haar geen reden is om een vaginale baring dan maar niet te proberen. Ze stelde voor om mij al helemaal voor te bereiden op een eventueel einde op de OK. INfuus erin en epiduraal geprikt. NIET inleiden en alleen een KS plannen als baby er met 41 weken nog niet is. Baby die deze keer overigens klein is en op 3200 gr wordt geschat bij 40 weken. Ze gaf aan dat ik 70% kans heb op een succesvolle vaginale baring. Nu had ik zelf natuurlijk al het een en ander gelezen over bevallen na een eerdere KS. Er wordt beschreven dat die 70% kans op succes wordt verlaagd door o.a. BMI >30, geen eerdere vaginale bevalling en niet vorderende bevalling. Dan heb ik ook gelezen dat er ernstige complicaties optreden bij 1) vaginale baring in 2 op 1000 vrouwen 2) KS na start vaginale baring 38 op 1000 vrouwen (maar bij slechts 2 op 1000 echte spoed) en 3) 8 op 1000 bij de geplande sectio. Voor mijn gevoel heb ik 50/50 kans op een succesvolle vaginale baring of alsnog een sectio. 50% dat ik gewoon zonder problemen dit kindje er wereld breng. 50% kans dat ik toch op de OK eindig met meer kans op complicaties dan bij een geplande sectio. Of ik 11 maart even mijn keuze wil doorgeven Ik zie ERG op tegen een sectio, gepland of niet. Mijn hoofd is van slag. Deze wending komt zo onverwacht. We gaan al 3,5 maand uit van een geplande gentle sectio (3,5 mnd vol angst) en nu ineens dit Ieder zinnig woord, iedere ervaring is welkom
Ik zou nog een keer met de gyn gaan praten en je zorgen voorleggen. Denk dat zij er het zinnigst over kan zijn.
Maar met welke gyn ga ik dan praten? Met gyn A of met gyn B? Heb er zelfs nog over gedacht om nog een derde gyn te consulteren. Maar ben een beetje bang dat ik dan weer een ander verhaal krijg.
Ik zou met B gaan praten, die moet toch uiteindelijk de sectio doen als het zover komt. Je kunt best specifiek vragen waarom zij er zo anders over denkt dan haar collega.
Persoonlijk zou ik een vaginale baring proberen maar zeker nog met gynaecoloog B dit bespreken. Aangeven waar je angsten liggen en ook een bepaald moment afspreken dat je besluit om toch een ks te doen als vaginaal niet wil vorderen.
Zij gaf idd ook aan dat ze niet tot het randje wil gaan. En zo gauw als zij merkt dat het niet vlot, dan gaan we richting de OK. De vorige keer is er te lang afgewacht in haar ogen.
Dat kan ik wel een beetje raden Zij heeft de moeite genomen om mijn dossier na te kijken EN om mijn buik even te bevoelen. Gyn A keek alleen naar mijn BMI en begon direct te ratelen over complicaties en risico's. Ik heb een beter gevoel bij gyn B. Maar gyn A zegt natuurlijk ook niet zomaar wat, mag ik hopen
Iedereen heeft 50/50 kans. Waarom niet gewoon proberen zoals gyn b zegt en dan dit keer niet te lang wachten. Gyn b heb je zelf ook een beter gevoel bij dus vertrouw daarop. Slecht dat gyn a alleen uit gaat van de cijfertjes en niet verder kijkt.
Zoals ik jou berichten lees, hecht je veel meer waarde aan de uitspraken van gyn B. Voor je eigen gemoedsrust zou je nog een derde gyn kunnen raadplegen, maar hoe gyn B je bevalling wilt gaan leiden, lijkt mij prima! Je mag het zelf proberen, maar zs gaan niet te lang wachten en bereiden je al voor! Succes met je keuze!
Bedankt voor de reacties dames Gister heb ik een overzicht gemaakt met voor- en nadelen van alle scenario's. Hierbij de voor- en nadelen ook een waardering gegeven naar in welke mate ik dat belangrijk vind. Ik neig nu naar poging tot vaginale baring als zoontje zelf besluit te konen voor 41 weken. Heb wel nav de literatuur die ik heb geraadpleegd nog wat vragen voor gyn B die uiteindelijk de doorslag zullen geven. Het geeft me wel een goed gevoel dat ik nu toch in ieder geval de kans heb om vaginaal te bevallen. Dat hele geplande haalde ook alle pret eraf voor mij. Kreeg er gek genoeg alleen maar angst van. Juist het bijzondere van zo rond de 39-40 weken dat het elk moment kán beginnen vind ik een heel fijn vooruitzicht niks forceren tot 41 weken maar afwachten wat moeder natuur in petto heeft. Wel is er nog een kleine angst voor alsnog de OK. De uitdaging zal zijn om me daar niet op te richten, maar juist op het positieve scenario De zus van mijn schoonzus is getrouwd met een (zeer goede) gyn en die zie/spreek ik een paar keer per jaar op verjaardagen. Toevallig morgen. Misschien dat het nog even ter sprake komt en hij mij nog wat tips kan geven. Zijn mening niet, want we zitten op een verjaardag en ik ben niet zijn patient. Maar wellicht heeft hij nog tips voor me voor het gesprek met gyn B en het maken van mijn keuze.