Inleiding - ervaringen gevraagd!

Ik ben ingeleid met 37 weken en ik heb er positieve ervaringen mee. Ik kon, weliswaar met infuus aan de arm, lopen en douchen. Toen de weeen begonnen wist ik alleen niet hoe snel ik weer op bed moest komen. Ik kreeg direct een weeenstorm en ik was echt niet tot lopen in staat. Op bed kun je in principe ook alle houdingen aannemen, maar ik kon enkel op mijn zij liggen. Door de weeenstorm heb je geen pauzes tussen de weeen om bijv. te gaan verliggen.

Totdat de bevalling begon lag ik wel aan een band om weeenactiviteit en het hartje te meten. Ik heb gevraagd of deze af mocht, want ik werd er zenuwachtig van. Dat was geen enkel probleem en is meer een standaardprocedure dan noodzakelijk. Mijn bevalling ging wel erg rap en dat kwam waarschijnlijk door het inleiden. Het infuus stond wat te hoog en dat komt wel vaker voor bij inleiden. Elk half uur gaat deze standje hoger als er niks gebeurt en ik heb dat in mijn ongeduld nogal gestimuleerd.

Ik kijk erg positief terug op mijn bevalling. Ik vond het een hele bijzondere en overdonderende ervaring en inleiding heeft daar niks aan afgedaan.

 

ikzelf ben met 38.2 ingeleid omdat ik zelf bijna nietmeer kon lopen en de pijn niet meer te verdragen was..

ik kreeg een infuus. mijn vliezen werden gebroken ik mocht niet lopen (kon ik ook niet) op bed kon ik verschillende houdingen aannemen.. ik heb om een ruggeprik gevraagd toen had ik 4 cm ontsluiting ik moest gaat zitten voor de ruggeprik.. vervolgens toucheerde ze voor de zekerheid nog een keer en bleek ik 9.5 cm ontsluiting te hebben..

ik vond het erg prettig.

 

ik moest om 7 uur int ziekenhuis zijn half 8 werden mn vliezen broken en om 12.45 was ze er ik kreeg om 12.30 persweeen en ik denk rond 9 uur de weeen..

 

Ik ben ingeleid met 41.5 weken.
Ook ik kijk er positief op terug. Ik lag aan aan infuus, dus kon in principe alles..
Alleen had ik een grote weeenstrom dus kon ik niks

Ik ben om 9.00 ingeleid, kreeg om 13.00 mijn eerste wee en om 17.16 was ik mama

 

Half 8 's ochtends lag ik aan het infuus. Iets na twaalven de eerste wee en om 16.20 lag er een prachtige dochter op mijn buik !

 

Mijn inleiding was niet prettig. Ben ingeleid met 42 weken.

Ik mocht eerst nog lopen, tot bleek dat de hartslag van m'n zoontje teveel dipte in een wee. Toen moest ik blijven liggen op m'n rug of linker zij (rechts ging niet doordat de kleine me trapte als een bezetene).

Liggend kon ik geen weeën opvangen (had een weeënstorm.. elke minuut een wee) en kon niet uitrusten tussendoor. De paniek sloeg toe bij me.

Om 7.30 zijn m'n vliezen gebroken en om 8.00 ging het infuus aan. Dat was direct zo heftig dat ze om 9.00 de ruggeprik zijn gaan regelen (kon ik niet meer zelf om vragen).

Om 9.00 3 cm ontsluiting en om 12.45 volledig en mocht ik gaan persen.

 

Alle ingeleide bevallingen in mijn omgeving zijn inderdaad allemaal snel gegaan. Ik weet niet of dit toeval is of dat het vaker voorkomt, maar het valt wel op.

 

Hier wel een goede ervaring, maar wel een langere.
Ik ben namelijk ingeleid met 41+6 omdat ik zo veel overtijd was, het was een vrijdag en ik wilde het niet over het weekend tillen en bovendien bleek dat een goed voorgevoel te zijn want er was bijna geen vruchtwater meer. maar, er was nog helemaal geen actie daar beneden , geen verweking, geen mm ontsluiting.

Dus ik kreeg rond 11 uur 's ochtends mijn eerste hormoonveter tegen de baarmoedermond ingebracht om de boel te helpen verweken en ontsluiten want ze breken de vliezen pas als je 2cm hebt (in dit zh in ieder geval). Daar kreeg ik wat lichte krampjes van, we hebben lekker buiten in de zon gezeten en gelopen, het was prachtig weer namelijk. Eens in de zoveel uur moest ik aan het ctg om te kijken hoe de kleine het deed, dan lag ik even een halfuurtje op bed maar nergens last van. Die eerste veter deed niet zo veel en om 18 uur 's avonds kreeg ik een nieuwe (nieuwe dosis hormonen). Die deed meer, mijn lichaam pakte het op een gegeven moment op met als gevolg om 2 uur 's nachts de eerste weeën en dat zonder infuus of breken van vliezen (had ook nog te weinig ontsluiting daarvoor). Het enige "nadeel" was dat mijn man niet kon blijven slapen daar 's nachts maar wij vonden dat niet zo heel erg omdat we op 10 minuutjes van het zh wonen en hij toch ook zo zijn laatste nachtrust nog even kon pakken.
Die nacht kon ik gewoon alles want ik lag niet aan een infuus: kon douchen wanneer ik wilde en ze hadden zelfs een bad maar dat leek mij zelf niet prettig en steeds om de zoveel uur even aan de ctg.
Zaterdag overdag dus steeds heftiger weeën en eindelijk rond 18 uur 2cm ontsluiting, net toen het echt heul pijnlijk werd en ik naar de kraamsuite gebracht werd! Dus ik heb een ruggenprik gevraagd en meteen gekregen rond half 7 was dat denk ik en toen was ik gelukkig en hebben we samen een beetje TV gekeken . Wel had ik al vrij snel dat ik een druk voelde op de onderkant, dat was dus wel persdrang die ik door de prik heen voelde, het was alleen niet pijnlijk maar alleen drukkend. Net na 23 uur mocht ik persen want had ik volledige ontsluiting en na 25 minuutjes persen (met heuse persweeën, DWARS door de ruggenprik die daarom niet uit hoefde) lag mijn glibberige wurm op mijn borst, nog net op zaterdag!

Ik had yoga gedaan en daar leerde je allerlei houdingen, maar ikzelf kon de weeën echt alleen liggend op mijn rug opvangen, moest er niet aan denken om te lopen, te staan, op handen en knieën en weet ik veel wat allemaal. Maar dat is wel echt heel persoonlijk en bij iedereen anders. En misschien ook wel heel anders bij deze bevalling die me staat te wachten, ik heb geen idee. Het ziet ernaar uit dat ik nu best weleens weer ingeleid zou kunnen moeten worden, maar ik kan echt eerlijk zeggen dat ik daar niet tegenop zie door mijn eerdere goede ervaring.

Succes als het zover is, je bent in goede handen!

 

Mijn inleiding begon op donderdagochtend vanwege pre-eclampsie en eerst ging alles rustig tot vrijdagochtend. Ik kon rondlopen, ben nog in het restaurant gaan lunchen. Die avond had ik 3 cm en heb ik zelfs 's nachts nog een paar uur kunnen slapen.

Toen het infuus de volgende ochtend eenmaal vol open ging en de vliezen gebroken werden, kreeg ik één lange wee (weeënstorm) van een paar uur waarna ik - zonder enige vorm van pijnstilling nodig gehad te hebben - mijn zoon in mijn armen kon houden.

Ondanks complicaties bij zowel mijn zoon als bij mij, kijk ik er toch positief op terug.

Je hoort overigens wel vaker dat je bij een inleiding een weeënstorm krijgt. Ik heb dan ook geen echte weeën gehad, zoals anderen dat beschrijven als een golfbeweging: het was één lange wee, mijn buik werd ook niet meer zachter tussendoor, er was geen pauze.

Bij onze tweede zou ik toch best weer ingeleid willen worden. Juist het feit dat het begin van de bevalling gepland stond - ik hoorde op dinsdag dat ik overmorgen kon komen voor de inleiding - vond ik heel fijn.

Succes!

 

Hier ook een snelle ingeleide bevalling. Om 13.00uur aan het infuus en om 16.48u een klein kereltje in mijn armen.

Ik was wel gebonden aan bed, want ik lag gedurende de ontsluiting en persen aan de ctg. Waarom ik daar nou aan moest liggen constant, weet ik eigenlijk ook niet. Maar het ging zo snel, dat ik geen tijd had om me te bedenken dat ik onder de douche wilde.

 

Ik ben met 38+3 ingeleid ivm te hoge bloeddruk. Ik ben ingeleid met gel om de baarmoedermond te verweken. Na de laatste keer gel ben ik heeeel lang gaan douchen (volgens mij ruim een uur). Daarna had ik 2 cm ontsluiting en konden ze de vliezen breken. De bevalling kwam toen verder gewoon op gang, binnen 5 minuten had ik volop weeën (zonder weeënopwekkers).

De CTG vond ik wel irritant, ik kon alleen op mijn zij of rug de weeën opvangen, staan mocht ook wel, maar niet op mijn knieën zoals ik dat wilde... Uiteindelijk hebben ze zo'n draadje op het hoofdje van de baby gedaan, zodat ik weer meer vrijheid had, maar toen had ik al heel snel volledige ontsluiting, dus had niks meer aan 'die vrijheid' haha..

Binnen 4 uurtjes had ik volledige ontsluiting en na een half uur persen lag onze prachtige meid op mijn buik. Ik heb er dus een positieve ervaring aan over gehouden

Ik baalde dat ik niet met mijn eigen verloskundige kon/mocht bevallen, maar trof in het ziekenhuis ook een fantastische verloskundige aan. Echt een super meid en ze heeft de bevalling echt super gedaan!!! Dus al met al was dat geen nadeel uiteindelijk.

 

Bij mijn oudste ben ik ook ingeleid dmv infuus. Ik kon gewoon rondlopen en heb zelfs nog onder de douche gezeten. De hele bevalling heeft totaal 4 uur geduurd, waarvan 17 minuten persen. Kijk er met een goed gevoel op terug.

 

Ik liep al ongeveer 55 of 56 uur met gebroken vliezen en weeen toen ik werd 'doorgeleid', maar feitelijk is dat natuurlijk ook inleiden.
Ik hoefde geen gel meer, omdat ik 'al' 4 cm had, dus kreeg alleen infuus. Werd er om 8 uur ongeveer aan gehangen en om half 4 's middags was mijn zoon er eindelijk. Rond 2 uur dacht ik het niet meer vol te houden, maar was mijn ontsluiting zover dat pijnstilling geen zin meer had, dus of ik wilde doorbijten, aub. Een uur later bleek dat ik dat uur dus al persweeen had en die heel dapper had weggepuft, maar toen mocht ik dan toch meepersen en was het zo gepiept.
Ik ben niet echt positief dan wel negatief tov het inleiden. Ik was gewoon dolgelukkig dat ik na ruim 2 dagen weeen eindelijk mijn kind mocht gaan baren.

Oh, toevoeging: ik had in beide armen een infuus en er was een dingetje in mijn zoons hoofdje geprikt ofzoiets, dus erg veel bewegingsvrijheid had ik niet, maar ik vond dat niet heel hinderlijk. Kon me op mijn rug liggend het beste concentreren en rustig houden. Ging prima.

 

hier wel posi tief maar inderdaad ook een weeën storm.

inleiden gaat veelal heel snel en daardoor is het ook veel heftiger

 

hier ingeleid met 39 weken vanwege hoge bloeddruk
om 7:30 vliezen gebroken, 8u aan het infuus. Ik mocht me ook niet vrij bewegen omdat het hartje dipte.. heb al die tijd op mijn zij gelegen
Tot aan de lunch zetten de weeen niet goed door, we hebben toen nog films zitten kijken op de laptop Na de lunch kwam ik in een weeenstorm en kreeg ik een ruggeprik...die helaas maar gedeeltelijk aan 1 kant werkte
Uiteindelijk is om 20:45 ons kindje geboren.

Ik kijk er wel positief op terug, het was fijn om te weten dat ons kindje die dag geboren zou worden. In verhouding met de reacties hierboven ben ik wel lang bezig geweest maar toch voelde het allemaal als heel snel. Ik baalde er alleen van dat ik alleen op mijn zij mocht liggen, ik had ook graag willen bewegen/rondlopen.

Succes!!

 

Hier ook ingeleid omdat ik het niet meer trok....met 39+4 het ziekenhuis ingegaan, dinsdagochtend en woensdagavond gel gekregen, op donderdagochtend was ik inleidbaar....

om kwart over tien werden mijn vliezen gebroken en kreeg ik weeenopwekkers...die sloegen meteen goed aan, heb een lichte weeenstorm gehad,maar dat begreep ik eigenlijk pas achteraf hihi...

uiteindelijk om 17.00 uur begon ik met persen en 22 minuten later was mijn meisje er...
ik vond het heerlijk om op deze manier te bevallen,het idee dat je kindje komt en ik vond het reuze meevallen!

heel veel succes en plezier met je kleine straks!