Ik had net een gesprekje met mn vriend over het feit of we er al klaar voor zouden zijn als ons kindje vandaag geboren zou worden. Praktisch gezien ben ik er wel klaar voor, alles is in huis, tas is gepakt en huis is schoner dan schoon, maar psychisch ben ik er eigenlijk nog helemaal niet aan toe. Dat is toch wel raar want ben al 37 weken zwanger en eigenlijk kan het elk moment gewoon gebeuren. Maar ik ben er nog maar net aan gewend dat ik zwanger ben. Mn vriend vond het allemaal maar vreemd wat ik zei en hij is er wel helemaal klaar voor zegt hij. Misschien komt het wel omdat ik zo'n makkelijke zwangerschap heb en ik hoop dat ik de komende weken wel naar het gevoel toe groei dat ik er klaar voor ben. Vroeg me af of ik nou zo raar ben of dat er meer mensen zijn die dit gevoel hebben.
Hoi Roosenzo, ik had dat ook wel wat bij mijn eerste. Ondanks dat ik een zware rottige zwangerschap had. Het is ook een beetje de angst voor het onbekende.... de spanning, kan ik het wel? Die dingen. Maar ik heb gemerkt dat dat in een paar weken helemaal kan veranderen en was er helemaal klaar voor toen ik ging bevallen.
Hier is het andersom: mentaal ben ik er klaar voor (en lichamelijk), maar heb nog geen zh-tas klaar en het huis is een rommeltje en ik heb zelfs nog niet kunnen kiezen welk pakje de kleinste als eerste aan krijgt, hihi...
hier ook zo soort gevoel. Nu voelt het nog zo veilig ofzo! Vind het ook ontzettend spannend om mama te worden en ook om te bevallen. Heb er al met veel mama's over gesproken En ze zeiden allemaal dat ze dit gevoel ook bij de eerste hadden.... We hebben toevallig heeeeeeeeeeel veel mensen met baby's in onze omgeving... Dit stelde me wel wat meer gerust. Ik kan het nu wat meer loslaten en ook menen als ik zeg dat we het allemaal wel gaan zien hoe het loopt!
Ik had het eerst ook, maar loop nu al bijna een week overtijd en denk dat ik echt ga juichen als je bevalling begint. Heb sinds een week zo veel pijn in rug/bekken dat ik niets liever wil dan bevallen!
Violetriot hier ook het zelfde hoor.. ik ben in verwachting van de tweede en loop nu inmiddels 2 dagen overtijd maar kan nu ook al niet wachten tot het begint!!! alles is zwaar en je wilt het maar achter de rug hebben.. zal ook juigen als het begint ...
K vond het bij mn eerste kindje altijd onwerkelijk blijven voelen. En eigenlijk niet goed voor te stellen dat er straks echt een kleine beeb op je buik ligt. Nu bij mn 2e zwangerschap heb k toch weer een beetje hetzelfde gevoel, terwijl k nu al een hummel heb rondlopen Maar zowieso, klinkt zo cliche.....maar als je beeb er eenmaal is dan hoort ie er echt vanaf het eerste moment helemaal bij!!
Bij de eerste had ik geen idee en keek ik er een beetje naar uit. Nu totaal niet. Zie er eerder vreselijk tegenop. Nu is mijn eerste bevalling vrij vlot verlopen maar wel met veel bloedverlies en een knip die me veel pijn achteraf bezorgt heeft. Doordat ik mijn bed niet uitkon door het bloedverlies kon de zwelling alle kanten op en dus behoorlijk opzetten wat het allemaal een stuk vervelender maakte. Hopelijk gaat dit bij de tweede anders.
he jakkes wat rot dat je zoveel last hebt! Kan me voorstellen dat je nu echt op de bevalling aan het wachten bent..... Sterkte en veel succes alvast! En hoop dat jullie kindje niet al te lang meer op zich laat wachten!!
Ik was er mentaal ook nog niet klaar voor maar had geen keus. 5 uur na het breken van mijn vliezen was onze man er met 35,4 wkn. Gelukkig stond de tas al een paar weken klaar. Maar daar zat alleen maat 56 in. terwijl hij in maat 50 nog verzoop.
Hee meid.. Ook ik ben hier helemaal klaar, de babykamer - vluchtkoffer - huis is piekfijn in orde. Ons mannetje is welkom! Alleen ben ik ook 'bang voor het onbekende' .. Weet niet wat ik kan verwachten.. Ik kijk er erg naar uit om mijn zoontje te ontmoeten, maar vind het ook maar spannend! Ik denk dat dit normaal is.. Je bent niet de enigste! Liefs, Sill
Ben blij te lezen dat ik niet de enige ben. Het is voor mij wel de 2e keer dat ik ga bevallen, maar de eerste keer is al wel 7 jaar geleden. Hoop toch dat ik nog een paar weekjes zwanger mag zijn en na die weken wel "zin" krijg om te bevallen.
Ik ben er wel helemaal klaar voor, manlief nog niet haha, vriendin dacht laatst zelfs dat ie er wat zenuwachtig voor is, het is ook niet niks we worden voor het eerst papa en mama! maar de ZH-tas staat klaar hoop niet dat we die nodig hebben, was eigenlijks van plan lekker thuis te bevallen Heb sinds vandaag wel heel erg de schoonmaaktik.. klinkt bekend denk ik? verder vooral wat last van mn rug en rondom mn stuitje.. en veel voorweeen, alleen ze zetten nog niet door.. Iedereen succes met de laatste loodjes!
Moet zeggen dat ik nu bij de derde er nog helemaal niet mee bezig ben.....echt heel erg. Ik heb een paar spulletjes klaar gezet wat mee moet, maar uit ervaring weet ik dat ik noggenoeg tijd heb om nog de laatste spulletjes klaar te maken als ik begonnen ben. ( heel erg fout want het kan nu ineens heel snel gaan, maar toch doe ik het niet!!)
hier is het dan nog niet zover maar ik heb hetzelfde als miepie. ik ben er helemaal klaar voor maar loop iiieeeetsjess achter met het huishouden tas is wel helemaal ingepakt.
Herkenbaar! Ik werd met 93+4 ingeleid v.w zwangerschapsvergiftiging maar ik wilde eigenlijk niet Heb ook gevraagd of ze het niet wilde doen maar de gyn wilde er niet aan. Ik had het liefst door gelopen tot een week of 42 maar goed, ik had ook niks te klagen (op enorme ischias na dan ) Maar het was denk ik inderdaad het onbekende hihi. Helemaal niet gek dus