Hi allemaal! Vorige week woensdag (22 feb) was ik uitgerekend. Tot op heden nog geen tekenen van een aanstaande bevalling (behalve harde buiken). Gisteren bij de verloskundige kon ze nog niet strippen omdat er nog geen ontsluiting is, mijn baarmoedermond is nog niet verwerkt. Vandaag intake bij het ziekenhuis voor eventueel inleiden. Inleiden was iets dat ik eerst echt niet wilde, liever op dr natuurlijke manier. Maar nu er nog niks lijkt te gebeuren vraag ik me af wat de kansen zijn dat onze kleine meid uit zichzelf komt. Ze heeft nog genoeg vruchtwater en beweegt goed. Ook het hartfilmpje was perfect. Hebben nu voor vrijdag een afspraak staan om een ballonnetje te plaatsen en dan zaterdag hopelijk te kunnen Inleiden. Wat zijn jullie ervaringen? Kwam de bevalling vanzelf op gang ook al was er met bijna 41 weken nog geen ontsluiting etc.? En kozen jullie al vroeg voor opwekken? Hoe snel na het plaatsen van het ballonnetje hadden jullie resultaat? Bedankt!!!!
Hier met 39.5 ingeleid met een ballon. Nadat de ballon voor de eerste centimeters had gezorgd pakte mijn lijf het zelf op. Dat was erg prettig. Toch een hormoonloze inleiding. Dus ik zou er voor gaan. Want ruim 41 weken is best al een hele poos.
Hoi Livia, wat een vervelend nieuws! Bij mijn zoon werd ik ingeleid vanwege een hoge bloeddruk. Ik had toen 1 cm ontsluiting en hoefde geen ballonnetje, dus daar kan ik geen ervaring over delen. Wel heb ik vorige week met dezelfde opties bij de vk gezeten, inleiden of afwachten. Omdat ik het liefst spontaan beval of iig niet medisch, heb ik gekozen voor afwachten, maar voor mezelf heb ik de 41 weken grens. Daar wil ik niet of nauwelijks overheen. Ik hoop dan ook dat het niet nodig is. Maar aangezien ik ook niet weet of mijn lichaam uberhaupt natuurlijk kan bevallen, kies ik er liever voor om niet een week uitgeput en hoogzwanger rond te lopen. Succes met je keuze!
Als je niet wil, hoef je niet ingeleid te worden, je kan ook doorlopen tot 42 weken. Ben zelf met 41 weken bevallen, wel gestript maar dat deed niets, en opeens braken mijn vliezen de ochtend dat ik 41 weken was . Ik wilde graag thuis bevallen, waarschijnlijk had ik het inleiden echt uitgesteld tot 42 weken, of een paar dagen eerder aangezien 42 weken op een zondag was geweest Als je tot 42 weken wil lopen heb je nog ruim een week om spontaan te bevallen
Ik zou de grens wat betreft inleiden leggen op 41 weken. Daarna nemen de risico's wel behoorlijk toe terwijl er geen enkel voordeel voor je kind is. Inleiden dus.
Je hoort best vaak dat je lichaam het vanzelf overneemt... En van die ontsluiting zou ik niet te bang worden. Zelf ben ik met 41+5 ingeleid, had al 3 cm en was al 2 keer gestript. Gyn en ik dachten dus dat het vlot zou gaan - maar 12 uur en een heel infuus later geen baby, zelfs geen enkele wee. Dat werd een keizersnee (en viel ook mee hoor). Er is dus geen peil op te trekken. Ik zou overleggen tot hoe lang je af mag en wilt wachten. 42 weken is in principe de max, ik zou daar ook niet van afwijken. Succes en hoop dat je gewoon vannacht alsnog spontaan bevalt! Kan ook heel goed hè!!
Wanneer je je nog goed voelt en het met de baby prima gaat en je graag spontaan wil bevallen zou ik nog even afwachten.
Hier met eerste kind eerst gel gebruikt in ziekenhuis daarna alsnog infuus. Bij 41,3 bevallen uiteindelijk via spoed keizersnee. Maar dat was omdat mijn zoon zijn hartslag omlaag ging
Dit is echt onnodig paniek zaaien. Die risico's nemen na 42 weken toe, al loopt er wel onderzoek naar inleiden bij 41 weken vs 42. Ik ben spontaan bevallen bij 42 weken, het begon een aantal uur voor de inleiding gepland stond. Inleiden leidt ook tot meer ingrijpen en kunstverlossingen. TS moet zich vooral goed laten voorlichten door eigen vk of ziekenhuis.
Ik zou ook absoluut nog even afwachten. IK ben bij de eerste ingeleid omdat ik een hoge vliesscheur had, ik was 40+3. Om 7u 's ochtends begonnen met wee opwekkers wat helemaal niks deed, zelfs mijn bmm was nog niet verstreken. Uiteindelijk rond 18u een ballonetje wat z'n werk wel heeft gedaan, maar uiteindelijk wel veel te lang en voor mijn gevoel te medisch mee bezig geweest. Baby was er gewoon nog niet klaar voor. Om die reden zou ik zelf wel wachten tot 42. AL hoop ik natuurlijk ook dat het niet nodig is...
Als je jezelf er goed bij voelt en alles is oke met de kleine, zou ik nog even wachten. Ik ben ingeleid met 41+3. Ik kon niet eens gestript worden, had nog geen ontsluiting. Ballon gekregen, 2 dagen mee rondgelopen. Toen 4 cm ontsluiting, die ochtend hebben ze mijn vliezen gebroken en kwam ik aan het weeeninfuus. Superheftig, dus ruggenprik gekregen. Die avond eindelijk bevallen na een knip en met vacuumpomp. Net geen keizersnee gelukkig.. Je weet van tevoren niet hoe het gaat lopen. Wat mij betreft hoe natuurlijker hoe beter, de kans op vacuum of keizersnee is volgens mij ook groter als het opgewekt moet worden maar dat weet ik niet zeker. Uiteindelijk maakte mij dat niet zoveel uit. Ik begon me toch zorgen te maken om mijn kindje, vandaar dat ik ingeleid wilde worden. En als het uiteindelijk een keizersnee was geworden had ik daar ook vrede mee gehad. Maar als het vanzelf gaat lijkt me dat wel prettiger Succes met de laatste loodjes!
Ik ben ingeleid toen ik 10 dagen over tijd was. Er is toen een ballonnetje geplaatst en tijdens het plaatsen braken mijn vliezen en bleek dat meneer in het vruchtwater had gepoept. Omdat ik geen ontsluiting had heb ik toen eerst twee keer een hormoonveter gekregen en daarna weeënopwekkers. Vervolgens wél veel en heftige weeën, maar geen vorderende ontsluiting, dus een ruggenprik. Al met al is zo'n 36 uur na het breken van de vliezen besloten om over te gaan tot een keizersnee omdat het én te lang duurde en de kleine in de stress was. Achteraf maar goed ook, want hij had wat opstart problemen en had door de lange bevalling een infectie opgelopen. Al met al was ik blij dat ik ingeleid ben, want vraag me wel eens af hoe het afgelopen was als ze me nog veel langer door hadden laten lopen. Veel succes met laatste loodjes en ik hoop dat je je kindje snel in je armen mag sluiten.