Hey dames!! Ben even benieuwd. Hoe hebben jullie dat gedaan met de geboorte van je tweede (of derde etc) kindje en het voor de eerste x laten ontmoeten met de eerste ? Ik zal even uitleggen wat ik bedoel. Ik wil sowieso in het ziekenhuis bevallen, omdat dat bij de eerste ook zo gebeurd is (ik was medisch en er bestaat een kans dat dat dit keer ook weer zo gaat zijn, maar hoe dan ook wil ik in het zh gaan bevallen). Nu weet ik al dat, als de bevalling begonnen is ik mijn dochtertje van 2 naar mijn ouders wil hebben, zodat zij op haar kunnen passen (vorige keer ingeleid, dus dan kun je het plannen. Weet natuurlijk nu niet of dat weer zo is.) Maar nu zit ik me echt af te vragen, hoe kan ik nu het beste de ontmoeting laten plaatsvinden? We hebben natuurlijk het plan om direct mijn moeder te bellen als hij geboren is, zodat ze ons dochtertje naar het zh kan brengen. Maar als ze haar de kamer inbrengt, vind ik het ook weer zo onaardig om haar dan weer weg te sturen, zodat we eerst een momentje met zijn vieren hebben En, nu vind ik het opzich niet zo erg dat mijn moeder er dan ook al bij is, maar dan is natuurlijk ook mijn vader er meteen bij. Nu is dat óók nog niet zo'n ramp, alleen denk ik dat ik dan mijn schoonfamilie weer voor het hoofd stoot als ik eerst mijn ouders bij de baby laat, en wacht met hun te bellen tot dat ik mijn momentje met dochter heb gehad. Maar ik wil ze ook weer niet tegelijk met mijn ouders bellen, want dan heb ik straks meteen in 1x de hele bups aan mijn bed staan voordat ik ook maar rustig mijn dochter kennis heb kunnen laten maken met dr broertje. Dit komt omdat ik niet zo'n goede ervaring heb met de schoonfam na mijn eerste bevalling direct daarna in het zh (lees: meteen foto's maken en op facebook geplaatst terwijl nog zo gezegd dat we dat niet wilden, al voor de deur staan kloppen terwijl ik nog gehecht werd en nog moest voeden, en vervolgens zeuren over dat ze niet naar binnen mochten tegen verpleging, opdringerig, van hand tot hand terwijl ik haar bij me wilde houden. Tsja, ik was nog wat overdonderd, en versuft van de bevalling en kon moeilijk mijn grenzen aangeven ) Dit wil ik dus absoluut niet meer, en ben dus een beetje huiverig voor de opdringerigheid van mijn schoonfam. Maar ik weet niet of ik ml daar mee voor het hoofd stoot, omdat dan eerst mijn ouders met mijn dochtertje er zijn en we dan pas zijn ouders etc bellen. Alhoewel mijn gevoel wel zegt dat dat de enige oplossing is omdat ze anders toch niet luisteren als we vragen of ze niet meteen willen komen. Kortom, heel verhaal en een beetje een warboel Maar ik denk er steeds over na, en het laat me niet los. Hoe hebben jullie dit gedaan? En, hebben jullie toevallig ook ervaring met opdringerige (schoon)familie in goede banen te leiden?
Hoi, wij hadden hier totaal geen last van nee.. Toen mn ouders de oudste terugbrachten (ik ben thuis bevallen) hebben ze haar eerst even bij ons gelaten en daarna kwamen ze dichterbij Schoonouders kwamen de volgende dag op de thee maar die blijven nooit lang en zijn zéker niet opdringerig. moeilijk zeg, geef duidelijk je grenzen aan! Laat je man en zuster alles goed in de gaten houden.
ik mocht bijna gelijk naar huis (8.05 bevallen, 11u weg ofzo?). Mn zusje was bij ons thuis aan het oppassen. Familie rond 9u gebeld, mijn ouders zouden smiddags komen als we lekker thuis waren, schoonouders savonds. Dus gewoon lekker naar huis gegaan en daar broer en zus laten kennismaken met elkaar, mn zusje bleef netjes op de achtergrond de eerste minuten. Hoe we het nu gaan doen weet ik niet, ligt ook aan de tijd enzo. Kindjes gaan in ieder geval naar mn ouders/moeder komt bij ons (ook afhankelijk van de tijd ). Wil wel dat de kindjes hun broertje/zusje als eerste kunnen zien dus als (pa en) ma ze moeten brengen moeten ze even op afstand blijven maar verwacht daar geen problemen van. Schoonouders mogen sowieso niet komen voor die tijd
Hier was mijn dochter ook bij mijn ouders. Hen opgebeld ( en vooraf al aangegeven dat ik wilde dat zij haar broertje eerst even zou zien. ) Man is haar in het ziekenhuis op gaan wachten.. zij mocht dan met papa eerst naar binnen. Mijn ouders & de rest die we gevraagd hadden mochten even een paar minuten op de gang wachten.. ( echt heel lang kennismaken is het meestal toch niet.. maar t was meer voor mij en mijn man belangrijk dat zij de eerste was die hem zag. ) Je kunt ook vragen of je man je dochter op gaat halen.... en dan aan schoonouders vragen een uurtje later te vertrekken thuis zodat jullie je momentje gehad hebben....
Bij dl werd ik ingeleid en zaten mn familie bij mn schoonfamilie Zp wil ik dat nu weer en zij passen samen op dl. Als zik aangekomen zijn daar haalt ml onze dochter op en dan moet de rest maar evrn wachten
Hier kwamen opa en oma wel even spieken en een kus geven, maar gingen daarna de kamer weer uit om ons de tijd te gunnen als gezinnetje. Daarna mochten zij ook uitgebreid baby-knuffelen.
Bij ons zal zl bij opa en oma zijn. Ik hoop thuis te bevallen en wanneer de kleine er is en ik weer enigszins fris en fruitig ben zal of ml zl ophalen, maar waarschijnlijk wordt zl gebracht. Ik heb al aangegeven aan mijn ouders dat we graag even een moment met z'n vieren willen om grote broer rustig te laten wennen. En ja, natuurlijk zullen ze zelf daarna ook even een kijkje komen nemen. Waarschijnlijk eerder dan so, maar dat is dan zo. Gelukkig heb ik hele fijne so die dat echt niet als vervelend zullen ervaren. En so zullen ook wel snel komen kijken natuurlijk 😀. Ik zou zeggen, dit is jullie moment, probeer het te beleven zoals jullie het graag willen. Geef duidelijk je grenzen aan en maak hier ook duidelijk afspraken over met je man. Hoe ziet hij het voor zich? En maak hem ook duidelijk dat jij wel net een bevalling gedaan hebt en je ook fijn moet voelen bij het hoe of wat. Heel veel succes!
Zl was bij mijn schoonouders en ze hebben hem naar het ziekenhuis gebracht toen zijn zusje er was. Mijn schoonouders hielden zich op de achtergrond. Daarna knallen met champagne en baby-knuffelen. Mijn ouders wonen op 2 uur rijden afstand, dus die kwamen de volgende dag langs. Geen scheef gezicht gezien. Ik zou trouwens je schoonouders pas bellen als je zelf toonbaar bent (gehecht & gedoucht) en smartphones e.d. in laten leveren bij de deur
Mijn ouders hebben tijdens mijn tweede en derde bevalling opgepast. Ik hecht zelf niet zo heel veel waarde aan het 'eerst met het gezin samen zijn'. De tweede en derde werden allebei aan het eind van de middag/begin van de avond geboren. Ik belde wel vrij snel, omdat ze natuurlijk wisten dat ik bezig was en in spanning zaten af te wachten. Na het hechten, wassen, aankleden, 1e keer voeden, kwamen mijn ouders om de beurt even langs. De oudere kinderen lagen dan al bij hun in bed. Ik vond het wel relaxed dat ze dan de eerste nacht niet thuis waren, zodat we zelf even een paar uur hadden om aan het nieuwe kindje te wennen en die eerste nacht door te komen zonder onze aandacht te hoeven verdelen. De volgende ochtend brachten ze ze dan terug. Mijn moeder bleef er bij, die maakte foto's van de eerste kennismaking tussen de broertjes.
Onze dochter was bij schoonmoeder, schoonvader heeft ons naar het ziekenhuis gebracht ( inleiding ) en mijn moeder was bij de bevalling.. We hebben schoonmoeder als eerste gebeld, Daarna schoonvader, en hebben eerst onze dochter en schoonmoeder( moeder was er dus al ) binnen gelaten maar dochter mocht als eerste haar broertje vast houden en laten bekijken daarna mochten de oma's en opa's en dezelfde dag mocht ik naar huis en hebben we om 14.00 uur iedereen naar huis gestuurd, en genoten van ons vieren..
Onze oudste is bij mijn ouders geweest en ik heb ze vooraf verteld dat wij heel graag een momentje met z'n vieren wilden hebben. Dus dat òf mijn man hem bij hun op zou halen (bijv. bij bevalling 's nachts, dan kan hij hem net zo goed 's ochtends zelf even ophalen) òf dat als zij hem brengen, dat we ze dan zouden vragen even buiten te wachten. Dat was geen enkel probleem hoor. Uiteindelijk heeft mijn man onze oudste inderdaad zelf opgehaald, maar mijn ouders zijn vrijwel tegelijk met hem vertrokken naar het ziekenhuis en hebben dus buiten even gewacht. Schoonouders kwamen pas 's middags vanwege werk schoonpa, dus dat was geen issue. Bij de oudste hebben we mijn ouders en schoonouders een paar uur na de geboorte heel even tegelijk aan m'n bed gehad maar dat was maar heel kort terwijl ik de baby gewoon zelf vasthield (was ook echt midden in de nacht). De volgende dag zijn ze om de beurt wat langer geweest en konden ze hem vasthouden. Maar er was toen door dat eerste momentje in ieder geval niemand die hem eerder had gezien dan de ander. Wat betreft je schoonouders, zou ik ze eigenlijk gewoon onmiddellijk de mond snoeren als ze gaan zitten mokken: vorige keer hebben jullie onze wensen niet gerespecteerd en om te voorkomen dat dit nog een keer zou gebeuren, hebben we het nu anders aangepakt. Maar goed, ik ben wel van grenzen aangeven. En ik heb gemerkt dat mensen de eerste paar keer even steigeren, maar ze hebben gauw in de gaten dat ze daar niks mee opschieten en dan is het ineens ook minder vaak nodig om je grenzen aan te geven, want mensen weten dan toch wel dat ik niet over mee heen laat lopen en doen dus niet eens meer een poging. (Ik ben zelf een Friezin en werk in Brabant. Het schijnt dat wij een andere stijl van communiceren hebben. Althans, dat vertelde een collega mij laatst. Volgens haar ligt dat aan onze verschillende afkomst. Zij noemt dat 'erg direct', ik noem dat 'duidelijk'. Ik weet niet of dat te maken heeft met 200 km verschil hemelsbreed. Maar ik merk wel dat duidelijk zijn wat je wilt en wat je gaat doen, soms even schrikken is voor mensen maar als ze er eenmaal aan gewend zijn, juist erg wordt gewaardeerd. Dus ik zou zeggen: doe eens een poging en vertel gewoon hoe je het hebben wil, in plaats van allerlei onduidelijke omwegen te verzinnen omdat je de goede vrede wilt bewaren. Want je relatie met andere mensen wordt echt niet beter als je ze over jouw grenzen laat gaan.
Wij hebben beide ouders tegelijk gebeld, maar onze oudste was bij inmijn ouders en wij wilden ooko even een momentje samen, en dit is ook gewoon gerespecteerd, manlief heeft zoon in de gang opgewacht, dit gaan we nu weer zo doen, ik hoop eigenlijk dat als we de inleiding halen, ze op school en kdv zijn en we ze gewoon op kunnen halen met se verrassing dat hun broertje of Zusje er is.
Bedankt voor de ervaringen, dames ! Ik had er nog niet over nagedacht dat ik natuurlijk idd ook mijn man even mijn ouders kan laten opwachten in de hal zodat hij dochter kan opvangen en ze eerst broertje kan zien, en dat daarna mijn ouders binnen mogen! Dat is wel een goede optie. En over het topic schoonouders, heb ik nog wel even een goed gesprek met ml om uit te leggen wat mijn zorgen en grenzen zijn ivm de vorige bevalling
Nou ja, denk dat je man de vorige keer zelf ook wel heeft gemerkt dat jullie wensen aan de kant zijn geschoven. Denk dat hij het er wel mee eens zal zijn dat eerst jullie dochter en daarna jouw ouders komen en dat dan pas zijn ouders worden gebeld? Je man kan natuurlijk je ouders beneden in het ziekenhuis opwachten (desnoods trakteert ie op een kopje koffie) en dan gaat hij met jullie dochter naar jou en baby toe. Of je man haalt jullie dochter op bij je ouders vandaan. Kunnen zij een kwartiertje later in de auto stappen. En so what als je schoonfamilie beledigd is? Je kan dan echt wel zeggen: de vorige keer stonden jullie al voor de deur terwijl ik nog gehecht moest worden en alles. Ik vond het veel te druk rondom mijn bed en daarbij hebben jullie onze wens om geen foto's te plaatsen om Facebook niet gerespecteerd. Dat zijn dus de redenen waarom jullie als ietsje later gebeld zijn. Onze dochter mocht eerst, dat was voor ons het belangrijkste.
Ow nooit over nagedacht. Ik denk niet dat t me wat uitmaakt eigenlijk! En als ik savonds beval komt me dochter toch pas volgende dag. Hoop eigenlijk gewoon snel naar huis te kunnen dat we der daar zien
Ik neem ook aan dat ml dat zal begrijpen ja, maar ik vind het toch altijd moeilijk om over zijn familie te praten. Hij is het vaak wel met me eens hoor, maar het is wel een gevoelig onderwerpje omdat hij wel weet dat ze zo zijn, en het zelf ook vervelend vindt maar hij het er niet graag over heeft en ze, merk ik af en toe, ook niet graag benadeeld ondanks gebeurtenissen. Maar je omschrijft eigenlijk precies in de juiste woorden hoe ik me voel en hoe ik dit ook wil overbrengen naar de schoonfam mocht dat nodig zijn omdat ze bijv vragen waarom zij later pas mochten komen. Duidelijk, maar netjes zullen we maar zeggen.
Ja, hier ook zo'n gevoelig punt. Ik moet de familie van zijn vaders kant absoluut niet (schoonouders zelf heb ik geen problemen mee). Mijn man was altijd heel erg van: dat is ook familie maar naar 0,0 interesse in ons bij bepaalde dingen is dat bij hem ook minder geworden. Maar wel bij onze bruiloft met de bek vooraan willen staan. Ben bang dat ze nu ook zoiets denken en na 3 dagen op de stoep willen staan. Ze moeten maar wachten met bezoek tot wij er klaar voor zijn. Of het tegenovergestelde gebeurt: dat ze niet komen omdat het o zo ver is (wij moeten elke keer wel daar heen rijden met bijzondere gelegenheden) en ze ons wel zien met Sinterklaas. Maar dat feestje sla ik dit jaar lekker over, kan je nu al vertellen dat ik daar echt geen zin in heb. Is de schoonfamilie dan beledigd? Ach wat jammer nou..... kan er geen boodschap aan hebben.
De bedoeling hier is; Dat dochterlief naar opa en oma gaat. Tenzij het 's nachts is dan moet oma maar hier thuis oppassen. Mijn man en beste vriendin zullen bij de bevalling zijn. Het is mijn bedoeling na de bevalling schoonouders te informeren over de geboorte van onze dochter! En dat manlief onze grote meid kan halen.. zodat zij als eerste naar haar zusje kan! En dan is wat mij betreft de hele wereld welkom. Maar eerst mijn dochter! Al vind ik het idee van een avond bevalling zoals bij onze grote meid eng.. want hoe doen we het dan? Dan ligt onze grote al in bed... en ik ziekenhuis. En laat ik dan mijn ouders wel komen? Tja...
Toen onze 2e werd geboren, was dat 's nachts. Dat leek mij nou ideaal! Want.. Geen oppas, toch een verrassing voor de opa's en oma's en als grote broer wakker werd . Baby is er!! Helaas moest ik na een vlotte bevalling toch even naar het ziekenhuis, vanwege een totaal ruptuur. Ambulance werd gebeld, wij ook even onze moeders gebeld en de oudste? Werd toen wakker. Haha! Goede timing. Hij kon nog even met ons en z'n broertje knuffelen en de oma's zorgden voor hem toen wij wegreden. Nadat ik bijkwam in het ziekenhuis kwamen de opa's en oma's daarheen met de oudste en m'n man wachtte op de gang en nam hem eerst mee naar binnen. Voor 5 minuutjes ofzo. Toen de rest en eigenlijk gingen we al snel weer naar huis. Nu.. Geplande keizersnee. We hebben de datum nog niet verteld aan opa's en oma's. Willen we 2 a 3 dagen vantevoren zeggen. Weet nog niet hoelaat ik me moet melden, maar stel dat dat al erg vroeg is, dan wil ik vragen om m'n moeder hier dan heen komt. Dan liggen de kinderen wel lekker in hun eigen bed! Die dag gaan ze maar lekker hun eigen gang (oudste moet toch naar school) en dan als het zover is en wij zijn eraan toe, dan wil mijn man de kinderen (en opa's en oma's) ophalen. En nog niks zeggen! "Een verrassing!". Hij wil het graag persoonlijk vertellen aan ze. En eigenlijk vind ik dat ook leuker dan via de telefoon of opa en oma. Nu kunnen we hun 1e reactie zien (filmen).