Ik wist even niet hoe ik dit topic moest noemen, maar zal proberen het hieronder uit te leggen. Het gaat nl. om het volgende; eind mei ben ik klaar met mijn afstudeeropdracht, in juni moet ik nog wat aanpassingen doen en mijn scriptie verdedigen. Half juli krijg ik dan mijn (HBO)diploma. Dat is allemaal heel leuk (ook lang naar moment toe geleefd dat ik ook geld kan verdienen), maar hoe nu verder? Ik heb 3 traineeships op het oog, waarbij je in 2 jaar 3 fulltime projecten doet (van 8 maand) bij diverse werkgevers. Dat betekent natuurlijk 2 jaar lang "onder de pannen", maar bij zo'n traineeship kennen ze denk ik geen zwangerschapsverlof en ookal zou dat er wel zijn, dan zitten ze er natuurlijk niet op te wachten dat je de helft van zo'n project uitgeschakeld bent. Dus ben ik innerlijk in conflict met mezelf of ik uberhaupt zou gaan solliciteren voor 1 van die traineeships (zo ja welke dan?) of dat ik een "gewone" baan ga zoeken ( met veel korter contract, maar wel mogelijkheid tot verlof en parttime werken). Ik weet dat je ook een uitkering kan krijgen met je zwangerschap, maar ik wil best werken en we hebben het geld ook nodig. Of zou je zeggen, blijf een tijdje werkloos of zoek tijdelijk een parttime baantje en als je kindje wat groter is (laten we zeggen over 2 jaar, als alles lichamelijk lukt), ga dan op zoek naar een goede baan? We willen graag een kindje en dat moet naar mijn mening goed te combineren zijn met een (parttime) baan, maar hoe doet je dat als beginnende op de arbeidsmarkt en hoe richt je het zo in dat je ook verlof krijgt zonder scheve gezichten? Ik hoop dat iemand me verder kan helpen. Groetjes Racebabe
tsja idd moeilijk. Je zou eens kunnen rondvragen wat je rechten en plichten zijn en ervaringen van anderen. Ik denk namelijk niet dat je de enige bent die met dit "probleem"zit Kijk je kunt wel rekening gaan houden met wat als dit en wat als dat maar,,,,,,,, het kan ook anders lopen dan verwacht. Dat traineeship kan goed gecombineerd worden? Je krijgt nu al een geweldige baan waar je t naar je zin hebt? T duurt nog een jaar voor je zwanger bent? Je weet t allemaal niet en je kunt niet overal rekening mee houden iig succes met je keuze
lastige keuze bij zo'n project gaan ze er natuurlijk vanuit dat de trainees voor de volle duur van de projecten volledig inzetbaar zijn, dus dat kan lastig zijn. je zegt dat je dan bij verschillende werkgevers gaat werken? zou je dan 3 verschillende contracten krijgen of 1 contract bij een overkoepelend platform o.i.d.? In principe zou je in dat laatste geval dus ergens "in dienst" komen en heb je ook recht op zwangerschaps- en bevallingsverlof. En dan lijkt een 2-jarig contract me aantrekkelijker dan een 1-jarig contract. Maar als je nu al weer dat je parttime wilt gaan werken en dat niet mogelijk is op zo'n project... is ook niet helemaal eerlijk naar je werkgever toe. Maar je bent nog niet zwanger en tja, het is natuurlijk maar afwachten hoe snel dat gaat... soms duurt het gewoon een tijdje of lukt het helemaal niet (wens ik je absoluut niet toe natuurlijk), maar om daar dus nu al je hele carriere op af te stemmen... Als ik het zo teruglees, zou ik denk ik gaan voor de baan met het meeste toekomstperspectief. Gaat het uiteindelijk niet, dan kun je altijd nog een makkelijker te combineren baan zoeken...
Ik ben vandaag naar een voorlichting geweest voor 1 van de traineeships en heb er zo objectief mogelijk naar geluisterd (dus zonder een kindje steeds in mn achterhoofd te houden). De traineeship wordt georganiseerd door een soort projectgroep vanuit mijn hogeschool, als je door de selectie komt, teken je een overeenkomst voor 2 jaar en na elke 8 maand krijg je een certificaat als je het project goed afrond. Ze willen alleen maar mensen die heel erg gemotiveerd zijn en zich volledig in willen zetten voor de volledige duur. De gehele procedure sprak mij niet aan, je moet voor de selectie deelnemen aan allerlei onderzoeken/assesments, een persoonlijk ontwikkelingsplan opstellen en evalueren, een studiemiddag te volgen bla bla bla en dat alles voor zo'n 1500 per maand. Dus blijven er 2 over, waarvan 1tje door heel NL kan plaatsvinden en de andere hier in mijn regio (ook 2 jaar).
Dat klinkt juist heel leuk. Bij goede banen krijg je meestal ook een assesement, persoonlike ontwikkelingsplannen en inteligentie testen voor je door de selectie heen bent. Je weet niet wanneer je zwanger bent, en wellicht is het mogelijk uitstel te krijgen. Als je nu begint, kun je de eerste 8 maanden gewoon doen. Misschien dat je dan een paar maanden er tussenuit bent, maar daarna kun je toch gewoon weer verder? Zwangerschaps verlof is maar 4 maanden, daarm eot toch wat omheen te regelen zijn. Ik zou daar niet nu al rekening mee gaan houden.
Ik heb op mn opleiding ook veel te maken gehad met al die begeleiding/evaluatie/ken jezelf gedoe en dat ben ik een beetje zat hihi. Het project zit strak in elkaar 3*8maanden = 24 maand dus 2 jaar, er zijn geen tussenperiodes en denk ook niet dat ze erop zitten te wachten om iemand te helpen die er zelf voor kiest om zwanger te worden ( dus bewust "de boel verstoort"). Een ander punt is dat de sollicitaties voor half mei binnen moeten zijn, maar de start pas sept./okt. zal zijn (als je door de selectie komt)! Dus wie weet ben ik dan al zwanger.... ik begrijp dat ik niet overal rekening mee kan houden, maar ik wil geen scheve gezichten alsof ik niet verantwoordelijk zou zijn omdat ik ergens aan begin en al bijna weet dat ik het niet normaal kan volgen ivm zwangerschap. Racebabe Racebabe
Helaas, jij kan niet ALLES hebben tegelijk. Er zijn altijd keuzes die je moet maken. Klopt dat je 22 jaar oud bent? Ieder zijn keuze, maar toen ik 22 was dacht ik helemaal nog niet aan kinderen. ALs je wil beiden hebben: carriere en gezien dan moet je heel goed plannen en niet rekenen dat "het komt goed". Uit mijn ervaring heeft het bedrijfsleven geen begrip voor moeders of jonge ouders en houdt geen rekening met de gevolgen die zwangerschap brengt, jij moet ZELF zorgen dat je alles zelf goed in orde krijg.
Dat weet ik Bramka, daarom zit ik nu ook te dubben wat handig zal zijn. Ik wil graag alles goed geregeld hebben, vandaar dat ik naar meningen vraag over wat verstandig zal zijn. Groetjes Racebabe
Mijn schoonzus studeerde ook aan de HBO, in het laatste jaar raakte ze zwanger en ze beviel recht voor haar afstuderen. Alles is uiteindelijk op zijn pootjes terecht gekomen. Je kan alles hebben, maar je moet af en toe er niet teveel over nadenken en zeker niet over hoe anderen gaan reageren. De enige aan wie jij verantwoording af moet leggen is jezelf. Je bent nog niet zwanger en je kan de rest van je leven niet alleen indelen naar het moment dat je zwanger raakt. Want wie zegt dat een andere baas wel op een zwangere werkneemster zonder ervaring zit te wachten. Uitzendbureau's beginnen al te lachen als je een mailtje stuurt, of amper 1 voet over de drempel hebt. Neem het gewoon zoals het komt, begin lekker met die opdracht als je daar zin in hebt, raak je voordat die opdracht begint zwanger en je krijgt geen medewerking in een oplossing, dan heb je nog tijd genoeg voor een andere oplossing. Mijn advies er is nog geen sprake van een kindje of zwangerschap en als dat straks wel zo is..... komt tijd komt raad.
Racebabe, ik ben het met Mamlieske eens. en ik vind het juis prima dat je zo jong moeder wordt. Dat heb ik ook gedaan en het is juist super voor mijn carriere geweest. Ik kreeg haar toen ik nog studeerde, toen ze 1,5 was ben ik aan het werk gegaan. Als je van plan bent gewoon fulltime te gaan werken heeft het bedrijfsleven er geen problemen mee. Ik be nzelfs altijd ondersteund en af en toe vrij voor ziekte, en later voor schooluitvoeringen is nooit een probleem geweest, juist omdat ik van het begin af aan gewend was en werk en kind te hebben kon ik zelf makkelijk flexibel zijn,en maakte ik dat ene document 's avonds wel even af. Het heeft mijn carriére nooit in de weg gestaan. Het is maar de vraag of ze er problemen mee hebben. Als ze voor dat feit komen te staan ( en je moet eerst inderdaad maar zwanger zien te worden) kan de reactie nog best meevallen. Je bent er maar vier maanden uit, en in die vier maanden kun je best nog wel wat doen hoor ( verslagen, documenten, telefoontjes)
@wanabe; Ik had inderdaad ook zo zitten denken; wou altijd al jong moeder worden en het lijkt me wel handig om dan als (aanstaande) moeder te beginnen, omdat ik dan ook mijn leeftijd nog mee heb en recente diploma's. het is een beetje afhankelijk van de opvang dan, maar ik wil wel proberen om 4 dagen ofzo te gaan werken. Of nog mooier een (4e)dagje thuis ofzo, ben best bereid om flexibel te zijn, maar dan moet er natuurlijk ook medewerking van de werkgever komen (geen stank voor dank-idee). Ik ben alleen een beetje huiverig om dit (hoe omgaan met zwangerschap en verlof) aan de leiding van de traineeship te vragen, want dan zijn ze meteen op de hoogte en zijn mn kansen een stuk gedaald (zie de redenen zoals in andere berichtjes al aangegeven).
Dat jij er nog niet aan toe was op je 22ste wil niet zeggen dat een ander die gevoelens niet kan hebben op zo een jonge leeftijd. Ik vind het een beetje raar dat er zo hard geoordeelt word en vanuit je eigen inzicht! Ik ben van mening dat het juist goed is om op jonge leeftijd te beginnen aan kinderen. Wat wil je dan op je 35ste beginnen en erachterkomen dat je 10 jaar erover doet om zwanger te raken? Of op je 35ste een ongezond kind op de wereld brengen omdat je 10 jaar carriere wilde maken? Ik werk ook fulltime, ga na me verlof ook gewoon 5 dagen werken 40 uur! Zolang je privé en werk gescheiden houd is het volgens mij geen enkel probleem en heb je juist veel mogelijkheden om door te groeien omdat je niet op je 30ste er nog eens tussenuit moet, dit is het begin van je carriere en die 4 maanden komen heus wel goed als je straks op een hogere functie zit is 4 maanden veel meer!
Missym, het lijkt mij ook minder storend om die 4 maand te missen aan het begin van je carriere dan op je 30e ofzo.
Yep , want nu ik 11 jaar later weer zwanger ben... is het alemala ee nstuk lastiger. Gelukkig heb een hele goede baan, en blijf ik gewoon FT werken na deze zwangerschap dus ik krijg van alle kante nmedewreking op het werk ( met al die mannen bij ons, word ik zelfs teveel vertroeteld ) Maar toen was het echt makkelijker. als ze niet weten dat je zwanger gaat worden ( en zelf weet je dat ook niet 100% zeker) dan kunnen ze je gewoon aannemen. Als het eenmaal zover is, en je bent gemotiveerd en enthousiast en een fijne werkneemster zullen ze na even slikken waarschijnlijk gewoon meewrken aan een oplossing ( ze zullen wettelijk gezien ook wel moeten hoor). dus denk nog hee lgoed na voor je het niet door laat gaan omdat je wellicht dit of komend jaar ergens zwanger wordt.
Ik studeer ook nog, en ik vind het juist wel handig om nu een kindje te krijgen. Ik ga straks na afstuderen werken en mijn vriend thuis ( of partime) Ik zou als ik jou was nu niet rekening houden met of je een project verstoort. Misschien kun je wel even bekijken of je misschien een paar maanden kunt wachten met actief zwanger worden. Misschien wat raar, maar ik heb mezelf een datum gegeven waarop het het meest zou uitkomen om zwanger te raken. We konden beginnen in augustus 2006, want dan zou het meest uitkomen in verband met het schooljaar en uitgerekend zijn. Natuurlijk kun je het niet sturen, maar wellicht kun je nu eerst een 6 maanden beginnen met werken en dan na die 6 maanden weer actief beginnen met klussen. Dan kun je een beetje in het midden gaan zitten van de 2 jaar. Dan ben je nog steeds best jong, heb je heerlijk kunnen werken en toch het vooruitzicht dat je aan een kindje kunt beginnen. Succes met afstuderen,
Ik ben er druk mee aan het puzzelen jah, 1 traineeship valt af omdat de werkwijze me totaal niet bevalt. Bij de andere kan ik ook aan andere kant van NL komen te werken en daar zit ik ook niet echt op te wachten. Dan de laatste die overblijft is er eentje bij de gemeentes hier in de regio (voor info zie: www.traineeproject.nl) en ik ga eens proberen te informeren of ze daar wat flexibeler zijn en ik 4 maand langer over de 3 opdrachten kan doen. Over het algemeen zijn de arbeidsvoorwaarden bij de overheid vrij goed, dus heb stille hoop dat het dan beter zal zijn!
Interessant zeg. Allemaal ook bij mij in de buurt. Heb jij ook iets met bestuurskunde gestudeerd toevallig? Verdien je er ook geld mee?
Hey bosi, het lijkt mij ook wel leuk nl. Ik studeer Management, Economie en Recht aan Saxion in Enschede. Voor zover ik begrepen heb is het niet specifiek voor 1 opleiding bedoeld, want je komt ook op diverse afdelingen terecht. En mijn baas (zit nu ook bij een gemeente) zei dat d ekans groot is dat je daarna ergens kan blijven werken en dat ze er vaak cursussen bij doen zoals communiceren, beleidsnota's schrijven e.d.! Je verdient er zeker geld mee, zo'n 2000 bruto p.m. dus eigenlijk staat alles me wel aan hihi
Hoi Op mijn 23ste was ik ook bijna klaar met mijn studie en kon ik via LIO aan de slag op een VMBO-school. Daar ik vier jaar lang hard heb moeten werken om de studie voor elkaar te krijgen had ik met mezelf het plan gemaakt dat ik minimaal 5 jaar ging werken voordat ik me bezig zou gaan houden met kinderen. Tsja, zo'n plan kun je maken, maar op een gegeven moment gaat het kriebelen. Op m'n 26ste zijn we getrouwd en de pil achter in de kast gegooid. Nu 3 jaar later ben ik dan eindelijk 23 weken zwanger, maar wel bijna 30. Ik wil niet oordelen of iets, maar ik vind dat er wel onwijs makkelijk over gepraat wordt, het moet eerst maar eens lukken vind je niet? Een kwestie van keuzes maken vond ik. Wil ik kinderen, ja. Wil ik ze nu? ja Goed, gaan we ervoor. De rest komt dan wel, zie ik nu. De keuze voor minder werken en hoeveel minder was uiteindelijk ook zo gemaakt.... Succes met je keuze, bedenk.. je bent jong... je kan nog zoveel kanten op! groetjes Mel
hee meid, ik heb een afgeronde MBO opleiding, maar wil uiteindelijk ook nog HBO doen. Vanwege de achtergrond van mijn moeder (eierstokkanker op haar 32e) weet ik dat het niet vanzelfsprekend is om kinderen te kunnen krijgen. Mijn vriend en ik hebben daarom besloten eerst te kijken of ik zwanger zou kunnen raken en dat is gelukkig gelukt! Nu verheug ik me gewoon heel erg op de komst van ons kindje en ik ben nu 23, vind dat ik altijd nog naar school en ik vind persoonlijk kinderen belangrijker dan een carriére. Ik zou het heel erg vinden om er op mijn 33e achter te komen, dat het niet meer lukt omdat ik te lang heb gewacht en eerst wilde leren en werken. Maar goed, dat is mijn mening, blijft wel dat dit voor iedereen verschillend is en dat je wel zelf uiteindelijk de beslissing moet maken, omdat het jouw leven is. Toch weet ik niet of ik me er al druk m zou maken, het is nou eenmaal niet vanzelfspreken dat je direct zwanger raakt helaas.