Beide. Ik ben als eerste op uiterlijk gevallen bij mijn man, dat is ook het eerste wat je ziet. Maar als mijn man een lul bleek te zijn kan iemand nog zo knap zijn dan hoef ik die echt niet meer. Voor vriendschappen maakt het me echt niet uit. Daar ga ik echt op innerlijk. Ik heb ook wel mensen via internet ontmoet dan weet ik dus niet hoe ze eruitzien in het begin. Vriendschap vind ik innerlijk heel belangrijk. Wil wel dat mensen er idd verzorgd uitzien maar dat lijkt me niet meer als normaal. (da betekend niet dat je thuis ook lekker in je oude kloffie mag lopen want dat doe ik ook weleens haha)
Even ter aanvulling op mijn eigen bericht (nu herriner ik me waarom deze verhaal me zo bij bleef) Mijn moeder had vorige jaar kanker. En na de operatie, bestraling en uiteindelijk chemo, verloor ze al haar haar. Dit vond ze toen ook zo erg. En ik maar zeggen, ja mama, je bent nog steeds zo mooi. En niet omdat je mijn moeder bent. Ik kan het niet uitleggen maar je bent en blijft een hele mooie vrouw. Even later kwam het verhaal hierboven op de tv en toen dacht ik: Ja, dat is wat ik bedoel. Soms komt schoonheid zo van binnen en kan zo uitgestraald worden. (zelfs als je kaal wordt)
Als ik eerlijk ben ga ook ik voor het uiterlijk. Heb dus ook ja gestemd. Maar uiteindelijk telt voor mij het innelijk. Het innelijk kan je niet gelijk zien het uiterlijk wel. Dus tja de eeste indruk is toch die van het uiterlijk. "Als ik een zwerver zie ga ik toch af op het uiterlijk en beoordeel ik iemand ook daar meteen op van wat mankeert hij of zij zijn het de drugs alcohol of wat dan ook. Ik ben zelf volslank spraakzaam en word daar op beoordeeld maar het inneljk bij mij zegt meer dan het uiterlijk. Of tja lastige vraag ook zeg haha.
Hmmmm, lastige! Toen ik 12 jaar geleden verkering (haha, het woord alleen al) kreeg met mijn man. Zat hij nog volop onder de puisten en was hij nog een iel mannetje als je dat vergelijkt met nu. Hij was echt nog niet in zijn mannelijkheid gegroeid om dat zo maar even te zeggen. Toch ben ik voor hem gevallen. Maar ik zat laatst obese te kijken en daar had een man heel veel vel over na heel veel te zijn afgevallen en toen zei ik toch echt: 'Ik zou echt gillend wegrennen als zo iemand zijn kleren uitdoet'. Gemeen he? Ook zou ik denk ik niet zo vallen op een man die veel kleiner zou zijn dan ik ben. Qua vriendinnen maakt het me niet zo uit. Die heb ik in alle soorten en maten! Als iemand heel lief is en het klikt goed, kan er altijd een vriendschap ontstaan.
Ik hou van mijn man. Vreselijk blij dat hij zo prachtig is, maar ik hou nog meer van wie hij is en dat waar hij voor staat. Mijn vrienden zijn allemaal mooi van binnen. Van buiten trouwens ook, maar daar selecteer ik ze niet op. Iedereen is mooi op zijn/haar manier.
Ik vind het innerlijk wel het belangrijkste van de twee. Maar mijn mannetje had beide. Ik vind hem een hele knappe man en houd ook van zijn innerlijk. Maar stel nou dat hij een heel goed innerlijk had en onder de acne, tanden eruit, behaard op rug en kont en onverzorgd was, dan had ik denk ik niks met hem gekregen. Klinkt wel erg extreem zoals ik het noem, maar zo zie ik het wel. Maar je kunt toch niet op iemand vallen die er perfect (in jouw ogen) qua uiterlijk uitziet, maar qua innerlijk eigenlijk een grote schoft is. Denk dat dat ook wel logisch is.
Ik heb mijn lief leren kennen op de verjaardag van zijn zus. Het was als geintje ontstaan. Ik wilde haar graag koppelen aan mijn ex en als tegenprestatie had zij haar broer in de aanbieding. We hadden in de kroeg afgesproken om het wat luchtig te houden. Ik had foto's van hem gezien en vond het totaal onschuldig en ongevaarlijk; hij is blond en werkt in de horeca.. niets voor mij! Uiteindelijk wilde ik op de avond zelf afbellen omdat mijn ex niet kon en ik wilde niet alleen naar de kroeg. Ik heb het grote geluk gehad dat mijn lief de telefoon opnam; DIE STEM!! Ik heb echt moeten wennen aan zijn uiterlijk, hij is niet heel erg lang of breed en hij is dus blond. Maar ik wist direct op avond 1 dat dit de man van mijn leven was, echt love at first sight. Inmiddels bestaat er geen mooiere man meer voor mij We zeggen allebei nog regelmatig tegen elkaar: ik ben zóó blij dat ik die avond naar mijn gevoel en niet naar mijn verstand heb geluisterd. Voor hem ging ik altijd alleen op het uiterlijk af
Ik val eerst op het uiterlijk, qua relaties dan. En vind mijn vriend natuurlijk een lekkerding. Maar mocht hij uiteindelijk oersaai zijn en een rot innerlijk hebben dat was hij afgevallen. Gelukkig was dit niet zo. Voor vriendschappen niet, dan moet er gewoon een klink zijn.
Innerlijk vind ik véél belangrijker dan het uiterlijk, maar uiterlijk speelt bewust of onbewust altijd een rol. Dan heb ik het vooral over persoonlijke hygiëne en verzorging, kledingstijl of andere uiterlijke kenmerken doen mij niet zoveel.
zonder innerlijk geef ik niets om het uiterlijk, maar is het innerlijk in orde, dan vind ik het uiterlijk ook wel meespelen hoor! Zéker in een relatie!
eerlijk, uiterlijk valt me zo niet op. Ik ga totaal voor innerlijk en uitstraling. Zo kwam ik er over de telefoon achter na ruim een half jaar dat een vriend van ons een bril had. was me nog nooit opgevallen Ik kan zo ook vaak geen beschrijving geven van mensen die ik niet vaak heb gezien, alleen van hoe ze over kwamen
Ik vind uiterlijk en innerlijk even belangrijk, maar uiterlijk niet in de zin van dat iemand perse heel knap moet zijn. Iemand moet verzorgd zijn, zijn nagels knippen, zich wassen dat soort dingen. als iemand dat niet doet dan past diegene niet bij mij. Niet als partner en niet als vriend.
Anders heb ik gestemd. Het is een combinatie. Innerlijk is belangrijk maar uiterlijk in zoverre ook, vooral hygiëne.
in een relatie .... uiterlijk, ik denk dat het bij 9 van de 10 gevallen wel ongeveer zo gaat : je ziet elkaar in bijv een kroeg/disco, je flirt wat, ( omdat je diegene er dus leuk vind uit zien ) en vanwege het uiterlijk wil je elkaar leren kennen ! maar het kan natuurlijk ook zo zijn dat je al een tijdje vrienden bent en daardoor opeens door het innerlijk verlieft op elkaar word ! in vriendschap.... ik vind zelf dat het innerlijk ook heel kenmerkend is voor het uiterlijk, bijv: iemand die qua karakter heel aso is.. heeft die blik ook al in de ogen, kan je dan heel smerig aankijken en kijken de wereld rond alsof het van hun is en iedereen te min voor ze is, ik vind uiterlijk niet echt belangrijk, iemand kan poepie lelijk zijn maar zichzelf wel goed verzorgen en gewoon een ontzettend goede vriend(in) zijn, en dat vind ik veel belangrijker
Ik vind dat innerlijk en uiterlijk niet echt te scheiden zijn. Het uiterlijk is voor het grootste gedeelte een weerspiegeling van het innerlijk. Niet alleen de uitstraling van je ogen, maar ook de al dan niet strakheid rond je mond en algehele lichaamshouding hebben zo veel meer met innerlijk te maken dan met enkel uiterlijk! Dan komt daar nog eens een kledingkeuze, make-uo keuze, haarstijlkeuze, hygiëne, persoonlijke verzorging etc. etc. bovenop. Eveneens keuzes die voor een groot gedeelte uit je persoonlijkheid voortkomen. Dus reken maar dat uiterlijk belangrijk is! Je mist echt een heleboel over en van een persoon als je dat overslaat (of denkt over te slaan ).
Innerlijk en uiterlijk. Al overheerst het innerlijke natuurlijk wijs ik geen mensen af obv hun uiterlijk. Maar ze horen toch samen denk ik.
Bij een eerste indruk telt het uiterlijk natuurlijk wel. Maar als het gaat om opbouwen van een relatie -in welke zin ook- is het innerlijk belangrijker!
In eerste instantie uiterlijk, maar wat is dat waard als het innerlijk niet bij me past?Het bewijs dat ik verder kijk dan uiterlijk alleen zit hier tegenover me. Toen ik m'n man voor het eerst ontmoette vond ik 'm maar 'zo-zo'. In plaats van hard weg te rennen, heb ik het een kans gegeven. We zijn nu bijna 6 jaar samen waarvan 1 getrouwd en ik vind het me toch een lekkerding!
Uiterlijk in eerste instantie, want het is de indruk die je achterlaat als je iemand ontmoet. Ik zal iemand die er verzorgd en goed uitziet (en dan hoef je geen Doutzen Kroes of George Clooney te heten) eerder aanspreken of onthouden als iemand die er onverzorgd uit ziet. En dat heeft denk ik iedereen. Daarna zal het innerlijk mee gaan spelen, want iemand moet wel inhoud hebben en je moet elkaar wel liggen. . Maar dat is toch echt stap 2. Daarbij ... wat is knap?! Wat ik knap of mooi vind hoeft een ander niet te vinden. Dus ja, het is erg subjectief ...