Hallo dames! Ik zie/hoor/lees steeds vaker dat mensen vooroordelen hebben over de Wajong en/of mensen die wajong ontvangen! Op de een of andere manier raakt het een gevoelige snaar bij me, ook omdat ik zelf wajong ontvang. Ik ontvang nu een aantal jaren wajong door problemen die zich hebben ge-uit in mijn pubertijd. Heel erg vervelend allemaal. Op dat moment had ik 5 dagen in de week therapie, dus werken zat er op dat moment ook gewoon niet in. Nu ben ik érg blij en gelukkig dat het gewoon weer heel erg goed met me gaat en dat ik een baan heb gevonden. Ik voel me trots en intens gelukkig! Ik ga nu gewoon loon ontvangen, maar wel kan ik altijd terug vallen op de Wajong als het niet vol te houden is voor me. Dat brengt al een stuk rust met zich mee, voor me! Maar wat ik me afvraag, is waarom mensen vooroordelen over Wajong hebben? En dan vooral de opmerkingen als 'Oh niet kunnen/willen werken, maar wel kinderen kunnen opvoeden?' Die 2 dingen hebben,als je het mij vraagt, niks met elkaar te maken,toch? Graag jullie mening/visie! Liefs!
Het enige wat ik jammer vind van de Wajong is dat het de 'wajongers' wel erg makkelijk worden afgescheept met een wajonguitkering. In heel veel gevallen is er best nog wel wat te doen qua werk maar dit is schijnbaar lastig te organiseren of de wajonger vind het wel best? De stap naar de arbeidsmarkt ligt dan zover weg. Verder vind ik het helemaal top dat de wajong bestaat hoor, dat voorop gesteld en vind het ook top van je dat je nu iets gaat doen. Mijn eigen zus krijgt ook een wajonguitkering en is bezig zich om te laten scholen. En wanneer ik dan hoor dat in haar klas ook mensen zitten in bijv een electrische rolstoel en er weer helemaal tegen aan gaan vind ik dat echt super.
Ik ken het niet echt. Maar ik ga er vanuit dat als je het krijgt dat je daarvoor ook wel in aanmerking komt.
Ik geef je groot gelijk! Veel wajongers vinden het denk ik ook wel makkelijk zo! Maar ik vind wel, ondanks dat ik zelf ook wajong heb, dat ik er wel iets voor mag doen! Eerst was het dan 5 dagen therapie en nu ga ik werken! Dus ook als ik wel weer een terug val krijg en wel weer volledig gebruik moet maken van de wajong dat ik er wel iets voor heb gedaan! Ik zie ook veel wajongers die dus gewoon echt de hele dag niks zitten te doen. Beetje gamen,shoppen etc en klagen dat ze te weinig geld krijgen. Over het bedrag van de wajong zal je me niet horen klagen hoor! En ook vind ik, als je de hele dag achter je pc kunt zitten, kun je ook iets qua werk achter de pc doen! Ik vind het ook goed hoor, dat de wajong bestaat! Maar soms is het inderdaad wel te makkelijk, om te ontvangen!
Klopt, maar soms wordt er echt te makkelijk over gedaan. IK vind dat zooo zonde voor de mensen die het écht écht écht héél hard nodig hebben! Want bij sommige UWV vestigingen geven ze echt héél makkelijk mensen een wajong!
Ik heb zelf een Wajong-uitkering vanwege reuma, ben net afgestudeerd (HBO) en heb ook even gewerkt maar vanwege zwangerschapscomplicaties heb ik moeten stoppen met werken. Ik heb altijd graag willen werken voor mijn geld en ga dit na mijn verlof ook zeker weer proberen te doen. Ik ben absoluut niet het type om thuis te 'hangen' achter de geraniums. Ik ken een hoop andere Wajongers en zie dat er (helaas!!) regelmatig misbruik van gemaakt wordt. Zo ken ik bijvoorbeeld een jongen die vanwege zijn ''autisme'' niet zou kunnen werken maar ondertussen wel fulltime zwart werkt. Hij heeft ooit wel een stempeltje Pdd-Nos gekregen maar er is niets meer van te merken. Ik kan daar echt kwaad om worden, want hij verpest het voor mensen die ECHT een uitkering nodig hebben. Ik denk dat voor een hoop handicaps/aandoeningen wel aangepast werk te bedenken is. Ik ben wel heel blij dat de Wajong bestaat. Zonder Wajong had ik bijvoorbeeld nooit kunnen gaan studeren, want een bijbaantje naast mijn studie was absoluut onmogelijk. Voor mij zijn de meeste ''ongeschoolde'' banen te zwaar (is vaak lichamelijk werk), dus dan was ik ws. de rest van mijn leven zo'n beetje werkloos gebleven, terwijl ik nu (na mijn zwangerschap) een aardige kans heb om uit de Wajong te komen.
Ja, precies. Behalve dat het misbruik maken van een noodzakelijke voorziening is, vind ik mensen die in de Wajong blijven ''omdat het wel prima is'' echt een beetje triest. Je hebt toch geen zelfrespect als je het wel prima vindt om op overheidsgeld te teren?
Wat fijn FireRose dat je net afgestudeerd bent! Gefeliciteerd! Ben het helemaal met je eens! Ik heb nu zelf nog gedeeltelijk Wajong maar ook loon (wordt met elkaar verrekend zodat ik op een 'normaal' loon uitkom zeg maar) Ben erg blij dat de Wajong bestaat hoor, anders had ik nooit mijn therapie af kunnen maken,omdat ik dan heel hard had moeten werken om mijn rekeningen te kunnen betalen en dat was op dat moment gewoon écht geen optie! Ook ben ik niet het type dat de hele dag thuis zit 'niks te doen' en ben dus erg blij dat ik nu de mogelijkheid heb gekregen om weer te gaan werken. Al merk ik wel dat werkgever sceptisch zijn. Ik heb al héél veel proefplaatsingen gehad en dat is helaas niks geworden en nu heb ik wel mijn plekje gevonden en hopelijk blijft deze ook! Soms is het zooo moeilijk, want dan wil je wel werken, maar dan wil niemand je, ook erg frustrerend! Over het zelfrespect ben ik het ook met je eens! Als je het gewoon ronduit maar accepteert dat je wajong hebt, terwijl je eigenlijk bést wel iets kan, al is het maar 10 uurtjes werken per week, vind ik ook triest! Al zijn er genoeg mensen die inderdaad niks kunnen, maar ik denk ook niet dat men dát gewoon accepteert! Ik was zó gefrustreerd dat ik de wajong had en niet kon werken! Ik wilde graag werken voor m'n geld, al wou dat toendertijd nu! Hopelijk kan ik het nu allemaal weer 'goedmaken met mezelf' en ik hoop echt dat ik het volhou!!!
Ik ken ook erg veel voorbeelden van misbruik van deze regeling. Die mensen zitten er lekker warmpjes bij. Manlief kan fulltime werken omdat mamma fulltime thuis kan zijn en volledige wajong elke maand op haar rekening gestort krijgt (terwijl van de meeste ouders met kinderen echt geen twee fultime banen draaien), geen kdv kosten, lekker zwart bijwerken met wat website werk/webwinkeltje. Oh ja en maar klagen en tegen mij zeggen; wel links stemmen hoor want de uitkeringen moeten echt omhoog!!Pff kan me er zo kwaad over maken!! Ja de uitkering mogen van mij ook zeker omhoog, maar dan wel voor de mensen die het echt nodig hebben. Die hebben door de misbruikers onterecht het gevoel dat ze zich bezwaard moeten voelen.
Zo is er jammer genoeg over van alles wel een vooroordeel. Over lager geschoolden, over carriere mamas, thuisblijmamas, turkse mensen, mensen van het kamp,ENZ ENZ ENZ En knap van je dat je een baan heb, daar mag je ook echt trots op zijn! Jij weet beter dan de rest,dus laat anderen lekker denken!
Ja voor een deel wel waar maar meestal kunnen mensen die thuis zitten met een wajong ook niet werken en iemand ( zoals ik) die thuis zit kan dat wel. Ik kies er zelf voor om niet te werken. Mensen die thuis zitten omdat ze niet kunnen kiezen daar niet voor. Ja blijft lastig. Ik maak me er niet druk om. Ik ben blij dat ik gezond ben en dat ik er niet gebruik van hoef te maken. kan me voorstellen dat niet iedereen die wajong heeft daar zo blij mee is. Ik ken een jongen die is zelf uit de wajong gegaan om beter werk te kunnen krijgen. Anders ben je erg afhankelijk. Tenminste dat begreep ik eruit.
Ik vind wel dat de Wajong verkeerd in elkaar zit hoor. Het is namelijk zo dat als je onder een bepaald salaris bijverdiend, dat je er financieel op ACHTERUIT gaat door te werken. Ter illustratie: Stel, je Wajong is normaal 900 euro netto, en je krijgt 300 euro salaris. Je zou dan verwachten dat je nog 600 euro van het UWV krijgt, maar nee, het kan maar zo zijn dat dit 500 euro is en je dus al met al minder geld overhoud in de maand. Dat vind ik echt belachelijk en niet echt stimulerend om aan het werk te gaan. Dat je financieel niet vooruit gaat op het werken, is tot daar aan toe, maar erop achteruitgaan, zodat je op een absoluut minimuminkomen uitkomt (Wajong is, als je volledig afgekeurd bent 75% van het minimumloon, dus ga maar na hoe weinig er overblijft als je hier ook nog op gekort wordt) is voor de meeste mensen niet haalbaar.
Klopt - dat vind ik ook érg vervelend en ook niet stimulerend. Zelfde geld dus voor Wao. Misschien stom, maar ik hóéf geen salarisverhoging - want als dat nét te hoog is, val ik precies uit de schaal waar ik in zit en ga ik er honderden euro's op achteruit... Net zoals ik niet een paar uurtjes meer ging werken toen het kon - want een paar uurtjes kon wel (2, 3 uurtjes in de week_) , maar om weer op hetzelfde bedrag uit te komen- moest ik weer 8 uur in de week extra werken (bv) en dát was weer veel téveel- dat ging/gaat gewoon niet. Dus dan blijf je maar op hetzelfde punt als waar je al jaren zit.... Verder ben ik zelf érg teruggeschrokken door een fout die ze gemaakt hebben, waardoor ik 2000 euro terug moest betalen + de herkeuringen indertijd.. Juist toen ik alles weer een beetje op de rit had, kreeg ik vrijdags voor Kerst een brief binnen daarvan en daar zat ik te stressen met de feestdagen... Ik doe dus m'n ding en verder laat ik zoveel mogelijk alles zoals het is.. Ik ga niet lopen rommelen of wat dan ook - ik ben veel te bang dat alles wat nu goed loopt, weer veranderd en dat levert zóveel stress op. on topic: Vooroordelen: Die heb je altijd en overal denk ik. Maar ik kan me voorstellen dat je je aangesproken voelt en het beeld graag wil veranderen....
Ik ben ook een wajonger. Zonder deze ondersteuning zou ik slecht af zijn. Ik heb een verleden van pleeggezinnen, kamertraining ect. Niets van dat is mijn eigen keuze geweest, maar was noodzaak. Ik had niets te kiezen. Op mijn 18e (toen ik dacht dat ik heel veel wist) liep ik compleet vast. Ik wist niets. Alles moest ik leren op de harde manier. Jaren van vallen en opstaan volgde. Periodes waarin ik (redelijk) goed functioneer worden gelukkig steeds langer, maar nog kan ik moeilijk herkennen als iets niet goed gaat en wat ik ermee moet doen, voordat het lijntje knapt. Hierdoor val ik nog terug, zonder de ondersteuning van deze uitkering zou een werkgever de volle mep aan risico moeten dragen. Voor een werkgever is dat een hele grote kostenpost en risico en dus onaantrekkelijk mij gewoon alle kansen te bieden. Zonder deze uitkering zou ik dus meer afhankelijk zijn van hulp op dit gebied, nu kan ik toch werken. Het is me gelukt een diploma te behalen waar ik veel aan heb door deze ondersteuning. Dat betekend niet dat alles bekostigd is, maar dat op de momenten dat ik inklapte er een vangnet was. Ik ben er nooit trots op geweest om dit te moeten accepteren. Het voelt ontzettend rot. Ik zal altijd ervoor knokken om zoveel mogelijk zelfstandig te zijn en steeds stabieler te worden, risico uit de weg te gaan. Mensen oordelen gewoon, doen ze. Zelfs als ze wel een heel verhaal kennen doen ze dat nog. De mensen die zelf weten dat ze morgen zelf aan de beurt kunnen zijn of die mee maken dat iemand die hun heel geliefd is aan de beurt is, worden milder. Je kan het iemand niet kwalijk nemen uit te gaan van een kracht die ze zelf bezitten en nóg niet of misschien nooit anders zullen leren kennen. Sommige mensen zijn in staat daaraan voorbij te gaan en snappen het zo, maar veel ook niet. Ik heb geleerd om net als hun, mijn eigen plan te trekken en me er geen zak meer van aan te trekken. Ze doen dat zelf namelijk ook niet (gebrek aan empathie en soms kennis). Tenminste, ik zeg het zo stoer, ik probeer het zoveel mogelijk. Gewoon, omdat ik anders me hier ook nog ongelukkig door ga voelen. Terwijl de mensen die dit doen, soms genadeloos zijn, maar 2 tellen later alweer lachen bij het volgende. Soms helpt het je verhaal te doen, soms maakt het geen enkel verschil en krijg je evengoed die deksel op je neus. Als je wacht op goedkeuring van anderen, is mijn ervaring, kom je gewoon bedrogen uit. De enige goedkeuring die je écht nodig hebt, is die van jezelf en het vertrouwen daarin. Tenminste, zo voelt het nu voor mij, na al die jaren.
Ja ok, ik snap je punt. Voor mij gaat dit trouwens niet op, het loont voor mij altijd om te werken. Maar ook als het mij niet financieel zou lonen, zou ik het lonend vinden om te werken. Werken geeft je meer dan alleen geld. Ik denk dan, zolang je ervan kan leven, loont het en moet je gewoon werken. Het jammere is alleen (en die voorbeelden ken ik ook) dat er mensen zijn die dat niet doen en er dan misbruik van maken. Een houding van "ik kan beter niet werken want dan krijg ik meer geld of dan ben ik beter af". Met alles is het zo dat soms de goede moeten lijden onder de kwaade. In dit geval ben ik voorlopig nog blij te kunnen zeggen dat ze dat niet toe laten. Hoe ze het systeem beter kunnen maken weet ik niet, ik ben er geen deskundige in. Al hoop ik dat als ze dat doen, dat het niet betekend dat het heel moeilijk wordt om deze ondersteuning te krijgen. Mensen die mij zo kennen, zouden dit echt niet achter me zoeken. Toch kan ik wel zeggen, dat ik het nodig heb.
Ook ik heb mijn vooroordelen over de Wajong! Dit omdat ik iemand ken die nog nooit 1 dag heeft gewerkt en de grootste aansteller en leugenaar is die ik ooit heb gezien. Ik maak alleen niet de fout om te denken dat alle wajongers zo zijn... Vooroordelen zijn er altijd wel! Ik ben dik dus ik zal wel teveel eten. Ik heb schulden en probeer daar hulp voor te krijgen, maar ik ben tegelijkertijd ook net bevallen. Tja dit is ons wondertje... Na 4 jaar toch nog zwanger Zolang mensen niet weten wie jij precies bent en wat jij mee hebt gemaakt zullen er vooroordelen zijn. Probeer je er niet teveel van aan te trekken
ik heb een neef die heeft wajong en het is echt niet verantwoord als hij zomaar in een bedrijf gaat werken hij werkt wel voor zijn geld 5 dagen in de week maar er moet voor hem speciaal werk worden gevonden en tijdens dat werk krijgt hij dan begeleiding als je hem ontmoet denk je hoogstens die heeft adhd maar het gaat veel verder dan adhd zo werkte hij kort geleden in een meubel makerij en mocht hij iets zagen het was maar goed dat hij toezicht had anders was hij nu zijn vinger kwijt puur omdat hij niet aan het opletten was nu werkt hij bij een auto onderdelen zaak als koerier voor onderdelen halen en brengen je zou denken wat valt er aan te begeleiden nou genoeg want hij weet zich onbewust altijd in domme situaties neer te zetten hij krijgt dan 50% wa jong en 50% van zn baas
ik zit ook in de wajong, ik ben chronische ziek, heb een autoimmuunziekte die ook op mijn organen slaat, mijn hele lichaam is ontstoken, ik heb goede redelijke dagen dat ik iig voor de kids kan zorgen, maar ik heb ook dagen dat ik letterlijk niets kan, dan moet mijn man voor mij zorgen, en met poepen zelfs mij de kont af moet zeggen ( ja dat vind ik echt heel erg !!!) wij lopen heel veel geld mis, met een baan had ik 1500 euro gehad, en manlief werkt maar 20 uur om de rest voor mij te kunnen zorgen... dus ook hij loopt veel geld mis. ik ben 100 % afgekeurd, niemand wil mij in dienst hebben, als ik kon werken ging ik werken...ik heb mijn 4 muren thuis wel gezien, vind het ook erg lullig als mensen zeggen dat ik niet wil werken... ze zien me weleens in het dorp... maar dat is omdat ik dan een goede dag heb...en juist NIET binnen wil zitten...en tja ze zien me dus alleen op goede dagen....en daar beginnen de vooroordelen al. jammer.
Ik wilde even zeggen dat ik enorme bewondering voor jou en de andere dames heb. Dat je ondanks dat je het waarschijnlijk niet makkelijk hebt/hebt gehad toch zo in het leven staat. groetjes vriesje
Er is ook een andere kant... Dat de Wajong niet toegekend wordt, terwijl het zo hard nodig is...Het is echt heel vaak per regio, per arbeidsdeskundige en per UWV arts afhankelijk of de aanvrager de Wajong toegekend krijgt.. Het stempeltje van alleen autisme oid is hier in Almere al lang niet meer voldoende om een Wajong te ontvangen.. En de jongeren waarmee ik gewerkt heb hebben hebben er direct een re-intergratie traject aan vast zitten incl jobcoach.. Blijven de jongeren stelselmatig weigeren om hierin begeleidt te worden kan dat aangegeven worden bij het UWV door de jobcaoch en bestaat er een grote kans dat de Wajong, terecht, naar beneden toe wordt bijgesteld..