hallo! even een korte uitleg ik ben 20 en mijn vriend is 22.. ik ben sinds een paar dagen gestopt met de pil.. we wonen sinds nov. samen en hebben bijna 4 jr een relatie alle 2 een goed inkomen en hebben uitgerekend dat we per maand een flink bedrag overhouden. nou roep ik heel hard dat ik een kind wil. maar ergens zit ook twijfel.. aan de ene kant wil ik het super graag en heb ik er ook vertrouwen in dat het ons gaat lukken om een kind op te voeden we hebben er de ruimte voor en het geld ( om het zo even te zeggen) maar ook heb ik een ander gevoel.. hoe moet ik het mn baas vertellen? kan ik het wel? word ik wel een goede moeder of ben ik toch te jong? kan ik mijn kind alles bieden wat het nodig heeft? hoe kijkt een ander naar my als ik inverwachting ben wat denkt een ander daar van etc. Zijn dit nou twijfels of is dit onzekerheid? ik word er helemaal gek van! zou het nu wijzer zijn om te wachten of is het die onzekerheid? alvast bedankt voor jullie reacties dames! liefs,
He meis, Ik heb die gedachten ook allemaal (gehad). Die zijn nog niet weg hoor, maar ik denk ook dat het heel natuurlijk is om die te hebben. Niet omdat je jong bent, ik denk dat iedereen ze heeft. Maar het 'hoe kijkt een ander naar me' denk ik inderdaad ook wel eens aan. Maar goed, dan heb ik ook zoiets van, boeie, hoe ze naar me kijken. Diegene die me kennen weten hoe graag ik een kindje wil en dat is voor mij het belangrijkste. qua leetijd, ach, wat is te jong? het gaat om je gevoel, of je karakter. Ben jij (met je vriend) klaar voor een kindje? (niet kijkend naar je leeftijd) En ik denk, zoals ik je verhaal lees, dat dat écht wel goed zit! Twijfels is het begin zijn heel gewoon, daar doe je ook niets aan. Denk er gewoon nog eens heel goed over na of jullie 2 echt helemaal voor een kindje willen gaan en zo ja, dan zit het echt wel helemaal goed!
Meiden, ik ben 33 (oog jonger), ook ik denk weleens van: whoee, wat zouden mensen denken. Joh, het maakt niet uit! Laten we daar gewoon niet aan denken........slaat nergens op hihi. Toch!
Is gewoon wat gezonde onzekerheid. Ik heb het de eerste cyclus ook heel erg gehad en nu heb ik het af en toe nog. Als het goed voelt en je voelt je er klaar voor, dan zit het vast wel goed.