2 weken geleden kwam mijn man ineens dat hij toch voor een vierde wou gaan. Ik blij en niet meer begonnen met de pil. 5/6 dagen voor mijn vermoedelijke eisprong hebben we gevreeën. Daarna was hij bijna een hele week ziek, dus van klussen is niet meer gekomen. Nu kwam hij vorige week ineens met dat hij toch twijfelt om voor een vierde te gaan. Hij heeft zijn ziek zijn ook een beetj gebruikt om niet in mijn vruchtbare periode te klussen. Ik was best teleurgesteld maar goed, we moeten er wel allebei achter staan natuurlijk. Toen besloten om een implanon te laten plaatsen omdat ik nog weleens slordig ben met de pil. Deze afspraak staat voor volgende week gepland. Maar nu komt het, ik was gisteren onze oudste naar bed aan het brengen toen ik ineens een hele pijnlijke steek in mijn baarmoeder voelde. Duurde heel kort maar ik klapte er bijna van dubbel. In ongeveer 10 minuten tijd nog 4 keer zo'n steek gehad. Daarna niks meer. Gisteren zat ik 5/6 dagen na mijn eisprong. Nu heb ik al sinds vanmorgen pijn in mijn onderrug en sinds een half uurtje ook heel erg het gevoel dat ik ongesteld moet worden. Het zal toch niet een innesteling zijn geweest? Het lijkt me ontzettend stug dat ik van zolang voor de eisprong zwanger kan zijn geraakt met maar 1 keer vrijen. Ik zit nu behoorlijk in de stress. Ik probeer het zo veel mogelijk voor mezelf te relativeren, want het kan natuurlijk van alles zijn geweest. Maar wat als? Ik zou niet weten hoe ik dat aan mijn man zou moeten vertellen. Sorry voor het lange verhaal, maar ik hoop eigenlijk op verhalen van meiden die dit ook hadden en die niet zwanger bleken. (Alhoewel een klein stemmetje ook stiekem hoopt op positieve verhalen)
Tja alles kan. Maar hoezo zou je niet weten hoe je dat aan je man moest vertellen? Dat heb je ervan als je bewust zonder anticonceptie gaat vrijen om nog een 4e kindje proberen te krijgen. Dat hij zich pas achteraf bedenkt, is een beetje zijn probleem. Gewoon rustig afwachten en eerst maar zien of er überhaupt iets te vertellen valt. Ik vind het best rot voor je dat hij je blij heeft gemaakt met een dooie mus. Hij heeft het recht zich te bedenken, maar niet om zo nonchalant met jouw gevoelens om te gaan. En een implanon plaatsen klinkt meer alsof er definitief geen 4e komt, dan dat hij nog "twijfelt". Misschien eerst duidelijk krijgen, waarom hij zich plots zo bedenkt? Voordat je dadelijk met een langdurige en invasieve anticonceptiemethode zit.
Wat lastig dat je man ineens toch van gedachten is veranderd. Als je zeker bent van je eisprong zou je in dat geval best zwanger kunnen zijn. Even testen over een paar dagen.. Als je niet zeker bent kan het ook van je eisprong of pijn van het groeien van de follikel zijn.. Ik heb er zelf geen ervaring mee. Ik hoop stiekem voor je dat je zwanger bent en dat het voor jullie beiden welkom is!
Hij zei dat hij het meer voor mij deed en dat dat voor hem niet goed voelt. Ik heb ook gezegd dat ik het een beetje een rotstreek van hem vindt, maar goed, ik heb natuurlijk ook liever dat hij er voor de volle honderd procent voor gaat. Na een implanon ben ik toch direct weer vruchtbaar? Wat betreft m'n eisprong, ik heb testen gebruikt dus ik ben er 99,9 procent zeker van. Tenzij hij niet gesprongen is natuurlijk, dan kan het misschien toch nog een eisprong zijn. Ik heb nog 1 ovulatietest liggen, die zal ik straks voor de zekerheid doen.
Zou goed een innesteling kunnen zijn, maar zelfs dan weet je natuurlijk nog niet of het goed is ingenesteld.. Er zit niets anders op dan afwachten!
Net een ieniemienie streepje bruin in m'n inlegkruisje , m'n lichaam maakt het wel spannend zeg. Ook had ik weer even flinke menstruatiekrampen, dat is nu weer helemaal weg. Ik ga er maar gewoon vanuit dat ik ongesteld ga worden. Dan weet ik in ieder geval dat ik een hele korte lf heb.
Ik snap je stress, je kunt helaas niets anders dan afwachten, succes!! Ik zou in elk geval niet over je man inzitten. Het was een risico voor jullie beiden en als het goed is heeft hij ook biologie gehad op school. Vanaf wanneer verwacht je je menstruatie?