Hoi allemaal, Ik weet dat ik deze vraag een een verloskundige moet stellen maar op dit forum zit een hoop kennis en misschien wordt me hier al wat meer duidelijk. Ik vraag me af: 'mag je in Nederland een keizersnee kiezen / willen?' (ook al gaat alles super goed in je zwangerschap en is er medisch gezien geen reden voor) Ik zal er even bij zetten waar ik dat vraag voor dat er reacties komen als dat een keizersnee misschien nog wel heftiger is.. Mijn dochter is in 2014 geboren maar werd direct mee genomen en ik heb gezien dat ze haar hebben gereanimeerd. Ze heeft ontzettend lang vast gezeten in het geboortekanaal. We zouden wel een 2e kindje willen, dolgraag zelfs, maar de reden om het bij 1 kindje te houden is dus dat ik een soort van traumatische ervaring heb opgelopen. (alles gaat goed hoor nu met ons kindje)
Bij mij was het onbespreekbaar, ondanks best zwaarwegende (zeer traumatische) persoonlijke redenen. Achteraf gezien ben ik er wel 'ok' mee, maar het had mijn hele zwangerschap een heel stuk fijner (en leefbaarder) kunnen maken .
Ik denk eerlijk gezegd dat je sowieso medisch wordt bij een volgende zwangerschap vanwege deze zware bevalling. Je zal niet thuis mogen bevallen. Ik zou in gesprek gaan met het ziekenhuis waar je dan zou bevallen. Eerlijk gezegd denk ik dat jij wel een keuze hebt omdat is gebleken dat het geboortekanaal krap was. Maar.... Zeker weten doe ik het niet hoor. Ik zou dus een gesprek aanvragen. Succes!
Ik zou t overleggen met je vk en een gynaecoloog ,de mijne heeft gezegd dat ik mocht kiezen,maar dat hij t heel goed zou begrijpen als t weer een ks zou worden bij een evt volgende. (Nu is t wel zo,dat als baby nr 2 boven de 7 pond komt ik sowieso geen keuze meer heb en t sowieso een ks krijg,dit ivm een gescheurde baarmoeder destijds) Moraal van t verhaal,bespreekbaar maken en dan kun je altijd nog verder kijken. Succes!
Mijn zusje heeft dat ook gehad met mijn neefje,ze hebben hem een kwartier moeten reanimeren(hij loopt nu gezond en wel rond) en vorige week is ze opnieuw bevallen en tijdens de persweeën was ze toch wel bang dat dit weer zou gebeuren,wat ook niet gek is als je dit heb meegemaakt... Naar mijn ervaring kan je niet 'kiezen' voor een keizersnee... Ik denk dat je misschien naar de huisarts moet stappen om hulp te zoeken bij het verwerken van je bevalling die je traumatisch heb ervaren. Ik heb zelf 3 keizersnedes gehad en dat is ook geen pretje idd,maar ik denk dat je deze vraag beter bij een vk of gyn moet neerleggen en hun zullen je vraag denk wel kunnen beantwoorden. succes!
Dat dus. En verder is EMDR-therapie wellicht iets voor je wat je kan helpen bij het verwerken van je traumatische ervaring. (En uiteraard is een keizersnee ook gewoon een ingrijpende buikoperatie waarbij ook van alles mis kan gaan voor zowel moeder als kind. Ik zou dat an sich niet gaan "verheerlijken". Je bent na een keizersnee vaak niet zo snel weer op de been dan na een natuurlijke bevalling.)
Als het echt een "schouderdystocie" is geweest van meerdere minuten wordt meestal met de gynaecoloog een plan gemaakt voor een volgende bevalling. Omdat dit soort dingen zo traumatisch zijn, een groot risico inhouden voor de baby en omdat er een herhalingskans is, wordt hier eigenlijk altijd wel serieus mee omgegaan, en als dat niet zo zou zijn zou ik voor een andere gyn/ziekenhuis kiezen. Meestal is het zo dat er in samenspraak met jou gekeken wordt naar de mogelijkheden; bv door aan de hand van groeiecho's in te schatten of je kan proberen om rond bv 38 weken in te leiden (als de baby dus nog kleiner is) of om meteen voor een keizersnede te kiezen. Ik weet niet of je eerste kindje zwaar was? Hoeft trouwens niet te betekenen dat het met een kleiner kindje niet opnieuw kan gebeuren. Je zou alvast kunnen vragen om een prenataal consult in het ziekenhuis om dit te bespreken voordat je weer zwanger wordt, dat kan misschien ook nog wat rust geven voor jou.
Een keizersnede is geen cadeau en is heel zwaar ook qua herstel dus zeker niet 'de easy way out'. Hierbij mijn ervaring: Ons meisje en ik kregen het tijdens de bevalling erg moeilijk. Ik ben helemaal in paniek geraakt, gezien onze geschiedenis, en ondertussen was de ontsluiting stil gevallen terwijl de intensiteit van weeeën bleef verhoging en epidurale niet langer verlossing bracht voor de pijn. De gyn heeft me toen de keuze gegeven om ofwel door te zetten met de kans dat het alsnog een keizersnede zou worden of direct voor de operatie te kiezen. Wij hebben voor het laatste gekozen. Blijkbaar was mijn bekken te smal waardoor de ontsluiting niet doorzette en was mijn dochtertje een sterrenkijker en drukte haar hoofdje in mijn bekken/rug. Bij de tweede kreeg ik de keuze. Ik mocht opnieuw gewoon proberen te bevallen maar mocht ook kiezen voor een keizersnede. De keuze was aan mij maar het zou wss opnieuw in een keizersnede eindigen gezien mijn bekken. Ik heb dan ook voor het laatste gekozen. Het is geen cadeau/gemakkelijke optie een keizersnede en houdt risico's in, uiteraard. Maar ik ben blij dat ik het gedaan heb! De angsten die ik doorstaan heb tijdens de bevalling van de eerste, wilde ik niet opnieuw meemaken... Ik had graag direct mijn kindje bij mij gehad... maar mijn man was bij hen en heeft met hen die eerste momenten gedeeld en dat was ook heel veel waard... Maar dit is volledig mijn/ons verhaal!
Lieve meiden.. ik was hier al bang voor dat er reacties zouden komen als dat je een keizersnee niet moet verheerlijken en het is jullie goed recht hoor om dat te schrijven; het is immers een forum. Maar dat weet ik heus wel!! En verwerken heb ik afgelopen 2 jaar gedaan en het gaat top hoor. Kan er prima over praten en er is echt psychisch niets aan de hand. Het staat alleen in de weg om opnieuw aan een zwangerschap te willen beginnen. Ik ga middels de verloskundige het probleem bespreekbaar maken. De gynaecoloog die destijds snachts zijn bed uit gebeld is en het leven heeft gered (samen met een team van kinderartsen) heeft toen ook vast gesteld dat er iets niet in orde was beneden wat het kanaal betreft. Schiet me nu te binnen. Hij maakte een opmerking dat het sowieso niet op eigen kracht gelukt zou zijn ( met tang en pomp gehaald)
Als het werkelijk een lichamelijk probleem is waardoor de bevalling niet vaginaal kan verlopen dan natuurlijk krijg je een keizersnede.. Een vriendin van me heeft een vergelijkbare ervaring gehad, zij had een te smal bekken.. Ze kreeg daarom bij een tweede ook een keizersnede.. Als er verder geen redenen zijn waarom het vaginaal echt niet zou lukken weet ik niet hoe het zit. Denk niet dat je een keizersnede kan eisen. Maar deze vraag moet je idd bij je verloskundige neerleggen.
Hoi Lena1982, Ik snap je verhaal helemaal. Ik heb zelf tijdens het eerste trimester een traumatische ervaring gehad en niet iedereen weet hoe dat voor iemand is. Alleen jijzelf loopt met dat trauma. Ik snap dus wel waarom je ervoor zou willen kiezen. Ik zou het inderdaad bespreekbaar maken bij de verloskundige. Zij zullen ook wel begrijpen dat de bevalling al niet prettig zal gaan verlopen als jij er zo tegenop ziet. Ik heb ook een keizersnede gehad bij mijn zoontje en ik zal je niet vertellen dat je het niet moet verheerlijken. En waarom niet? Puur omdat ik weet hoe een trauma is. Dus aangeven wat je wilt, meid. Want waar jij je goed bij voelt, dat is het belangrijkst. Wat een ander ook vindt!
Ik heb wel de toezegging gehad, na navraag, dat ik een keizersnede kan krijgen. Ook op psychische tramatische gronden. Maar ik liep bij de tweede ook al bij een speciale gyn vanwege mijn voorgeschiedenis. En dat ik sowieso dus een keizersnede zou krijgen. Over dat verheerlijken... na mijn keizersnede heb ik 3 dagen pijn gehad. Dat was het. Mijn nichtje met haar 'normale' bevallingen heeft dat geluk niet gegad. Ik ken niemand in mijn omgeving die erg veel last heeft gehad van haar keizersnede. Tuurlijk wel even, maar de 'uitzonderingen' van de knippen en de uitscheuringen ken ik wel een paar lugubere voorbeelden van. Ik teken in ieder geval voor en keizersnede met ruggenprik.
Let niet op de reacties over het "verheerlijken" van een keizersnede. In jouw geval is het heel logisch dat je het je afvraagt! Bij sommige complicaties is het zeker wel bespreekbaar hoor! Ik had de "keuze" namelijk ook. Samen met de artsen alles rustig doornemen. Ze zullen je goed kunnen adviseren. Hopelijk kun je een plan maken waar je je prettig bij voelt.
Wat kan ik het me voorstellen dat je graag een keizersnede "wil" wat moet dat een heftige, traumatische ervaring geweest zijn.... Ik heb bij mijn eerste kindje een keizersnede gehad omdat hij het moeilijk kreeg tijdens het persen. Toen ik zwanger was van mijn tweede mocht ik kiezen of ik de tweede ook met een keizersnede wilde.... terwijl ik geen medische indicatie hiervoor had... (hier uiteindelijk niet voor gekozen) maar ik zou het raar vinden als ik het wel zou kunnen kiezen omdat ik toevallig eerder wel een KS gehad heb en jij niet! Succes! Hoop dat ze er in ieder geval voor open staan!
Dat heeft te maken met het (relatief kleine) risico op complicaties tijdens een vaginale bevalling na eerdere keizersnede. Je kan dan voor een vaginale bevalling kiezen, maar dan moet alles tijdens de bevalling wel goed gaan anders wordt t meteen alsnog een keizersnede. "Kiezen" voor een keizersnede kan in Nederland niet zomaar, er moet echt een goede reden voor zijn (stuitligging, eerdere keizersnede, ernstige schouderdystocie bij vorige vaginale bevalling, eventueel totaalruptuur en nog enkele). Wat TS heeft meegemaakt is daar echter wel 1 van, tenminste als ik het goed begrepen heb. Een traumatisch ervaren eerste bevalling zonder complicaties is dit in principe niet, dan zal het toch een stuk lastiger zijn om de gyn te overtuigen om een keizersnede te doen.