Hoi hoi, Ik ben inmiddels een jaar aan het proberen zwanger te worden. Iedere maand probeer ik er zo min mogelijk aan te denken tot het moment dichterbij komt dat ik ongesteld moet worden. Deze maand (ronde 12) lukte het me vrij goed om de gedachte los te laten omdat ik dan dus een jaar bezig was. Dus of ik word zwanger, of ik kan naar de huisarts en er wordt naar gekeken. Dat was voor mij een geruststellende gedachte. Maar dan.... Het moment dat ik ongesteld zou moeten worden, kwam er aan. Niks! Op dag drie begon ik toch te twijfelen en terugdenkend heb ik ook een hoop symptomen al een week voor de nod. Symptomen als vlagen misselijkheid, soms een beetje duizelig, gevoelige borsten, zeurende hoofdpijn, vermoeid, steekjes/krampjes in mijn onderbuik, rommelende darmen, vaker moeten plassen, bepaalde dingen ineens niet meer lusten. Snel een testje gedaan, maar negatief. De twee dagen daarna nog steeds niets en ook waren de testen negatief. Bij zes dagen overtijd kwam dan toch een bloeding. Ik noem het bewust een bloeding omdat ik niet zeker weet of het wel een echte menstruatie was. De bloeding duurde ook vijf dagen (wat normaal is bij mij), maar toch was het anders. De bloeding was iets minder dan normaal, het verloop was anders en er waren geen stolsels. Eigenlijk was het maar één dag zoals het normaal was, de tweede dag al minder (terwijl het normaal juist heftiger is bij mij) en de derde dag al zo goed als weg. De laatste twee dagen is het heel licht nog aanwezig geweest (alleen op het toiletpapier). Nu is de bloeding helemaal voorbij. Maar wat nog steeds aanwezig is (ook niet weggeweest tijdens de bloeding) zijn de symptomen. Die zijn nog precies hetzelfde. Ik lees zoveel verschilende verhalen van mensen dat ik nog steeds geen zekerheid heb. Van een vroege miskraam tot gewoon het lichaam dat je voor de gek houdt. Maar ook verhalen van vrouwen die wel zwanger bleken te zijn. Ergens twijfel ik of ik niet gewoon een test moet doen. Maar ook dat biedt geen zekerheid. Want bij een vroege miskraam kan de test positief aangeven. De test kan ook nog steeds negatief aangeven terwijl er wel sprake is van een zwangerschap. Mijn gevoel laat me nu ook even in de steek. Het ene moment ben ik overtuigd dat ik niet zwanger ben, het andere moment ben ik ervan overtuigd dat ik het wel ben. Ik ga hoe dan ook maandag naar de huisarts om dit te bespreken. Hopelijk kan zij mij wat duidelijkheid geven. Wat denken jullie? Testen of niet? Groetjes, Unicorn
Je kunt natuurlijk nog een test doen. Wel moet je in je achterhoofd houden dat de kans groot is dat je teleurgesteld wordt. Die kans is ook gewoon groot, en als ie positief is, is dat alleen maar mooi meegenomen. Ik ben zelf bijna anderhalf jaar bezig geweest en heb ervaren hoe het lichaam je voor je gek kunt houden. Ik heb heel veel testen niet geloofd, gehuild en weer nieuwe testen kwaad tegen de muur aan gegooid. Je lijf doet gekke dingen met je in zo'n periode.
Als al je testen tot nu toe negatief zijn maar je klachten blijven exact hetzelfde, dan denk ik dat het toch met iets anders te maken heeft. Je hoort weleens anders... dus ik snap wel dat ie heel erg blijft twijfelen en dat je graag zekerheid wil. Ik hoop het heel erg voor je!
Jeetje, anderhalf jaar?! En ik heb nu al de reacties soms die jij omschrijft! Dat is dan ook precies waarom ik ergens ook geen test wil doen, maar mezelf er liever gewoon van overtuig dat ik niet zwanger ben. Als ik een test doe dan krijg ik nog meer hoop dat ik misschien wel zwanger ben. En wordt de teleurstelling nog groter als het dan negatief is. Als ik mezelf weet te overtuigen dat het iets anders is geweest en ik gewoon niet zwanger ben dan is de teleurstelling minder groot. Snap je wat ik bedoel of klinkt dit heel raar? Dus misschien moet ik maar geen test doen en gewoon afwachten tot volgende maand of tot de huisarts iets weet te vertellen.
Ja, het is alleen zo dat ik de vijfde dag overtijd een heeeeel licht streepje zag op de zwangerschapstest. Maar het was zo licht dat het ook gewoon tussen mijn oren kon zitten. Als je iets heel graag wilt, kan je misschien wel iets zien dat er niet is. Misschien is dat ook nu met mijn lichaam aan de hand. Ik zou soms wel willen dat er gewoon geen verschil was met hoe mensen zwanger worden ervaren qua symptomen ed. dat zou zo makkelijk zijn .
Hey meid, wat vervelend dat je al in ronde 12 zit. Wachten duurt dan zo lang hè. Mag ik vragen of je weet wanneer je eisprong was? Heb je ovulatietesten gebruikt of getemperatuurd? Het kan zomaar zijn dat je eisprong een week later was dan normaal. Dan is je nod ook een week later...
Ik heb die reacties ook al een meerdere malen gehad hoor. Anderhalf jaar klinkt lang. Maar toen het eenmaal raak was (zie mijn balk ) heb ik het erover gehad met mijn verloskundige. Zo lang is het nog niet eens: áls de bevruchting al lukt, is de kans slechts 10% dat het innestelen ook lukt en dan moet ie nog blijven zitten. Het klinkt absoluut niet sexy: maar zwanger worden komt echt neer op kansberekening en het werkt het beste als je alles (ook de seks) op z'n natuurlijke beloop laat. En dat is soms lastig als je zo graag wilt. Maar hé: dat oefenen is nooit verkeerd he.
Ja, zeg dat wel! Ik doe het altijd aan de hand van de cervix-methode en dan controleer ik het met een ovulatietest. Mijn eisprong was op 14 maart, precies op schema.
Hahaha, nee oefenen is ook geen straf . Ik heb die percentages al eens gelezen inderdaad. Als je het zo omschrijft, dan is anderhalf jaar ook niet lang. Voor je gevoel natuurlijk wel.
Hoe zeker weet je dat je inderdaad 6 dagen overtijd was? Misschien was je eisprong wel later en dus ook later ongesteld?
'Ongesteld' ben ik dus zes dagen later dan de normale planning geworden. Maar deze was anders dan normaal daarom weet ik niet zeker of het een bloeding was of dat het mijn menstruatie is geweest.
Bijna 100% zeker. Mijn ovulatie testte positief op de 14e. Daarnaast had ik een zeer regelmatige cyclus de afgelopen jaar (vanaf een maand dat ik met de pil gestopt ben). Het kan natuurlijk dat de test vals positief was. Ik denk dat ik morgenochtend gewoon een test ga doen. En wat er dan ook uit komt, neem ik aan voor waarheid.
Hallo , Ik zal ook een test doen ik begrijp je gevoel en vandaar dat testen toch meer zekerheid zal geven. Laten we hopen op een positieve uitslag. groetjes Marjolein Ik ben inmiddels een jaar aan het proberen zwanger te worden. Iedere maand probeer ik er zo min mogelijk aan te denken tot het moment dichterbij komt dat ik ongesteld moet worden. Deze maand (ronde 12) lukte het me vrij goed om de gedachte los te laten omdat ik dan dus een jaar bezig was. Dus of ik word zwanger, of ik kan naar de huisarts en er wordt naar gekeken. Dat was voor mij een geruststellende gedachte. Maar dan.... Het moment dat ik ongesteld zou moeten worden, kwam er aan. Niks! Op dag drie begon ik toch te twijfelen en terugdenkend heb ik ook een hoop symptomen al een week voor de nod. Symptomen als vlagen misselijkheid, soms een beetje duizelig, gevoelige borsten, zeurende hoofdpijn, vermoeid, steekjes/krampjes in mijn onderbuik, rommelende darmen, vaker moeten plassen, bepaalde dingen ineens niet meer lusten. Snel een testje gedaan, maar negatief. De twee dagen daarna nog steeds niets en ook waren de testen negatief. Bij zes dagen overtijd kwam dan toch een bloeding. Ik noem het bewust een bloeding omdat ik niet zeker weet of het wel een echte menstruatie was. De bloeding duurde ook vijf dagen (wat normaal is bij mij), maar toch was het anders. De bloeding was iets minder dan normaal, het verloop was anders en er waren geen stolsels. Eigenlijk was het maar één dag zoals het normaal was, de tweede dag al minder (terwijl het normaal juist heftiger is bij mij) en de derde dag al zo goed als weg. De laatste twee dagen is het heel licht nog aanwezig geweest (alleen op het toiletpapier). Nu is de bloeding helemaal voorbij. Maar wat nog steeds aanwezig is (ook niet weggeweest tijdens de bloeding) zijn de symptomen. Die zijn nog precies hetzelfde. Ik lees zoveel verschilende verhalen van mensen dat ik nog steeds geen zekerheid heb. Van een vroege miskraam tot gewoon het lichaam dat je voor de gek houdt. Maar ook verhalen van vrouwen die wel zwanger bleken te zijn. Ergens twijfel ik of ik niet gewoon een test moet doen. Maar ook dat biedt geen zekerheid. Want bij een vroege miskraam kan de test positief aangeven. De test kan ook nog steeds negatief aangeven terwijl er wel sprake is van een zwangerschap. Mijn gevoel laat me nu ook even in de steek. Het ene moment ben ik overtuigd dat ik niet zwanger ben, het andere moment ben ik ervan overtuigd dat ik het wel ben. Ik ga hoe dan ook maandag naar de huisarts om dit te bespreken. Hopelijk kan zij mij wat duidelijkheid geven. Wat denken jullie? Testen of niet? Groetjes, Unicorn[/QUOTE]
Precies! Heb je inmiddels getest? Wat voor een ovulatie test heb je trouwens gebruikt? Ik heb zelf pcos en mijn cyclussen gingen ok ineens van 28 naar 30/40 dagen en de gewone dipsticks testte ik wel positief mee. Na een paar maanden ben ik de digitale van clear blue gaan gebruiken en die klopte altijd precies.
Ja, getest. Helaas hartstikke negatief. Dus dat haalt mijn twijfel meteen weg. Waarom ik dan toch die symptomen heb, ga ik maandag dan maar met mijn huisarts bespreken. Ik test mijn ovulatie altijd met die van clear blue. Maar misschien was die test ook niet meer goed, want hij lag er inmiddels al drie maanden. Had een heel voorraadje gehaald. Erg jammer, maar we gaan door naar de volgende ronde. @marjoleintje33, heb jij getest?