Hoi meiden loop er nu al een week mee rond en moet toch echt even me hart luchten... Tussen mijn vriend en mijn ouders is er een onenigheid ontstaan... Nu hebben ze gezegd dat ze mijn vriend niet meer vertrouwen en dat ze hem nooit meer willen zien.. Ik ben welkom maar hij niet.. Ook zeiden ze dat ze nooit opa en oma zullen en willen zijn. Dit doet mij heel veel pijn zeker omdat we op het moment bezig zijn om een kindje te krijgen.. Ook zeiden ze dat ik na moest gaan denken of dat ik wel gelukkig met hem ben en verder wil... Zijn al bijna 7 jaar samen en wonen er 3,5 van samen. Ze zeggen dat als we ooit een kleine krijgen ik er spijt van ga krijgen omdat ze hem niet meer willen zien.. Komt er op neer dat hun willen dat ik me relatie verbreek... Heb ze gezegd dat dat niet gaat gebeuren.. Wij zijn super gelukkig samen en hebben de grootste lol.. Daarom zijn we bezig met de volgende stap in ons leven. Voel me er echt rot om en me vriend valt het ook zwaar.. Hij is bang dat ik hun kant kies.. Heb hem verteld dat dat nooit gaat gebeuren en hij gelooft me wel maar snap dat die er mee zit. Pfff sorry dat ik jullie ermee lastig val hoor maar kan het ff aan niemand anders kwijt.. Liefs
Jeetje, wat moeilijk. Ik wil graag met je meedenken, maar ik vind het moeilijk, omdat ik niet weet wat de reden van de ruzie tussen je vriend en ouders is..
Hoi meid, wat hefig. Hoe komt het dat het zo gelopen is? Mss is het allemaal nu nog vers maar veranderd het wel met de tijd. Kan het niet zijn dat ze dit allemaal gezegd hebben in het heetst van de strijd? Kan je niet nog eens met hen in gesprek gaan? Lijkt me niet eerlijk dat als zij een probleem met je vriend hebben dat je kindje en jij hiervoor moeten boeten. Maar hangt natuurlijk ook af van de situatie.
Het kan gebeuren dat je ouders en vriend niet kunnen opschieten. Ik vind dat beide kanten oud genoeg zijn om op een volwassene manier met elkaar om te kunnen gaan maar goed, daar denken je ouders blijkbaar anders over. Ik vind het wel heel erg raar dat ze jou er ook in meenemen. Je bent wel 'welkom' maar als je kindjes krijgt dan zijn ze geen oma en opa hoor. Volgens mij is dit erger voor jou als dochter dan voor je vriend. Misschien kun je er na een tijdje iets over zeggen? Echt tips heb ik niet voor je. Veel sterkte.
De meeste ouders gunnen hun kind alle geluk van de wereld. Het feit dat jouw ouderz er duidelijk van overtuigd zijn dat je met deze man niet het geluk zal vinden of houden, is genoeg reden om bier in ieder geval eens over na te denken. Wij weten niet waarom je ouders jouw vriend niet zien zitten.... jij wel. Wat zou je zelf als ouder vinden?
Het ging om geld.. Mijn ouders hebben wat schulden en wilde daarom een caravan kopen om daar vast in te wonen.. En zo minder lasten te hebben.. Wij zouden daarom dus helpen met de aanschaf ervan... Echter kreeg mijn moeder toen borstkanker en is de caravan van de baan... Gewoon omdat je in een huis meer mogelijkheden heb.. Logisch... Alleen toen wilden ze een kleiner huisje goedkopere huur... Ook hier hebben wij mee ingestemd zodat ze dan konden verbouwen en opknappen... Maar ook dat ging niet meer door en ze blijven in het huis wonen waar ze zitten.... Nu wilden ze wel graag nog het geld lenen... We hadden ermee ingestemd maar bij me vriend begon het toch te knagen... Zo kregen ze nog meer schulden.. En dat zag die niet zitten... Ergens heeft die dus alleen maar aan hun gedacht.. Gewoon lief dus... Maar me ouders zien het nu alleen maar als zijn beslissing en hij is dus de boeman... Omdat die nu niet meer het geld wou lenen... Willen ze hem niet meer zien.. (hij is niet te vertrouwen zeggen ze) ook willen ze niet eens meer op verjaardagen komen als hij er is zowel dan gaan ze weg... Het is een lang verhaal maar dan snappen jullie het ook een beetje... Is ook niet makkelijk om even met iemand over te praten..
Ze hebben altijd heel Goed met hem op kunnen schieten! Deden alles samen en stonden allemaal voor elkaar klaar. Maar nu door dit niet meer
Wat kunnen mensen toch altijd ruzie maken over geld... eigenlijk best wel kinderachtig dit. Het is heel hard maar ik dit geval zou ik mijn ouders een tijdje negeren tot ze weer normaal kunnen doen en hun excuses hebben aangeboden...
Daar waar het om geld gaat, komt altijd strijd van... Hier ook gehad hoor...aan beide kanten...maar ik kan niet altijd de problemen van mijn (schoon)ouders oplossen...geld lenen we niet meer uit...we hebben ervan geleerd Mijn inmiddels man en ik staan hierbij in 1 lijn...daarbij worden er nu allerlei verwijten en vooroordelen over je vriend heen gelegd, die het in feite goed bedoeld....en ze pakken jouw als dochter hiermee... Van wat ik nu lees en weet...zou ik in gesprek gaan met ouders en het opnemen voor je vriend...beetje chantage om te zeggen dat ze geen opa en oma willen zijn...
Beetje vreemd van je ouders dan. Als ze jou vriend gewoon mochten daarvoor maar nu boos zijn omdat ze geen geld van jullie krijgen. Misschien machteloosheid van hun? Ik snap dat jij loyaal naar je ouders wilt blijven maar ik zou eerlijk zeggen dat dit nergens op slaat. Dat jullie beide de keuze hebben gemaakt om geen geld te lenen omdat ze dan nog meer schulden krijgen. Misschien zijn jullie wel bang dat je het ook niet meer terug krijgt. En dan afstand nemen. Duidelijk aangeven dat dit dan HUN keuze is. Niet jullie keus om geen contact te willen hebben met je ouders.
Bedankt voor de reacties... ik vind het ook niet eerlijk... Maar het is gewoon zo dubbel ik hou vreselijk veel van me vriend maar ik hou ook van me ouders... En sta ertussen in.. Ik hoop dat het met de tijd ook slijt en dat het gewoon even een opwelling is. Heb ze deze Week ook bijna niet gesproken. Misschien even beter..
Ik vind het sowieso vreemd dat ouders lenen bij hun kinderen, ze zijn ouder en zouden beter moeten weten... Maar goed zouden moeten... Daarnaast gaan alle plannen niet door en waarom willen ze dan nog het geld lenen. Ik vind het goed van je vriend dat hij deze keuze maakt, omdat zij zelf verantwoordelijk zijn en op deze manier worden ze niet geholpen, precies zoals hij zelf zegt. Ik denk dat je nogmaals met je ouders moet praten, laat ze dat vragen beantwoorden waarom ze het geld dan willen, waarvoor en hoe ze het dan denken terug te betalen, als het nu al niet redden? Mogelijk dat jij nog iets voor ze kan betekenen zonder dat ze daadwerkelijk geld in handen krijgen! (Hier ook een sm met veel schulden, wij geven haar nooit geld, altijd boodschappen etc)
Ik vind dit echt onwijs egoïstisch van je ouders. Ik denk dat vooral zijzelf en je kind(eren) de dupe van zijn. Ik weet dat dit makkelijk gezegd is dan gedaan, maar je ouders zetten je echt voor het blok en dat is niet oké en als ze daarop blijven hameren zou ik toch één lijn trekken met je man, hij is degene waarmee je verder moet en een gezinnetje mee wil beginnen. Hoe dan ook, heel oneerlijk zeg, heel veel sterkte.
Dankje, ja ik kies ook de kant van me vriend.. Heb ze ook gezegd dat als ik ze spreek het niet daarover wil hebben.. Ik word er sjago van en de sfeer word er thuis dan ook niet beter op... Hoop gewoon dat het overwaaid
Ik vindt het ook echt zwaar kinderachtig van je ouders, zacht uitgesproken. Eerst willen ze geld lenen van JULLIE , maar als je vriend zich vervolgens geheel terecht bedenkt, moet jij maar bij hem weggaan? Nee.. heel kinderachtig. Ik zou ze eventueel in een brief, omdat je dan even na kan denken voordat je iets op schrijft, ook duidelijk uitleggen hoe je, je voelt, dat je van ze houd en dat je ze wilt helpen, maar dat jij ook van hun verwacht dat ze als volwassenen met de situatie omgaan.. Sterkte!!
Beetje vreemd van je ouders om zo te reageren alleen omdat ze geen geld mogen lenen van jullie? Hoeveel ben jij ze dan waard vraag ik me af? Zijn je ouders altijd zo geweest? Want ik vindt het maar een vreemde reactie.. Wat zegt je vriend hierover? Zou zeker je ouders niet hun zin geven...sorry maar het lijken wel kleine kinderen...
Heel vreemd van je ouders dat ze zo reageren. Ik vind het ook best erg dat ze jou zo voor het blok zetten. Wat ben jij dan voor hun waard als ze zeggen dat ze nooit geen opa en oma voor jouw kindje zullen zijn? Want het is niet alleen je vriend zijn kindje, maar ook jouw kindje en dus ook hun vlees en bloed! Ik zou er even heel goed met je ouders over praten en duidelijk vertellen waarom jullie ze dat geld niet willen lenen. Als ze altijd goed met je vriend over weg konden, dan vind ik het wel heel oneerlijk van ze om ineens zo te doen, alleen maar omdat het niet gaat zoals hun willen. Ik hoop voor jou dat het snel opgelost is! Sterkte ermee.
Ik vind de reactie van je ouders kort door de bocht. En kinderachtig ik krijg geen geld dus. Als ik het verhaal lees, is het niet geld lenen van je vriend, alleen bedoeld uit liefde. Om je ouders niet verder in de schulden te laten komen. Ik zou of het gesprek aangaan. En dan niet verwijtend. Bijv ik snap dat jullie alles met mij voor hebben maar het verbaasd / doet mij zeer dat jullie op deze wijze met mij/ons omgaat. En anders ze even negeren. Succes met deze moeilijke situatie
Wat een vreselijke positie voor jou!!! En sorry, maar ONGELOOFLIJK dat jouw ouders jou in die positie zetten. Zou jij het bij je eigen kind doen? Überhaupt geld lenen bij je eigen kinderen is echt not done. Erg onvolwassen vind ik persoonlijk. En ook kil om te zeggen dat ze geen opa en oma willen zijn en niet op een volwassen manier met je vriend om kunnen gaan. Sorry, ik wil niet zomaar oordelen over je ouders, misschien zijn het de hormonen, maar ik word bijna boos als ik je verhaal lees! Zo ga je toch zeker niet met je (schoon)kinderen om... Ik heb met je te doen, ik hoop van harte voor je dat iedereen alsnog als volwassenen met elkaar in gesprek kan gaan..
Ik heb ook zoiets meegemaakt met mijn moeder... Het is even uit geweest tussen mij en mijn vriend. Toen zei ze als je ooit nog bij hem terug gaat hoef ik je nooit meer te zien. Waarop ik zei, oh en je kleinkinderen dan. Dat interesseerde haar niet. Ik heb toen ruzie met haar gekregen hierom en vele andere dingen. Uiteindelijk zijn mijn vriend en ik al vrij snel weer bij elkaar gekomen. Contact met mijn moeder was er niet, dus ik dacht wat niet weet wat niet deert. Ze is nu afgelopen paar weken toch bezig contact met mij te zoeken. Ik heb meteen gezegd dat mijn vriend en ik weer samen waren. En wat denk je.... Ze was helemaal enthousiast. We snappen er niks van. Door de dingen die ze heeft gezegd over mij vriend en mij, willen wij nog niet zo snel langsgaan bij haar. Het heeft tijd nodig, vooral mijn vriend staat niet te springen om contact te hebben met dr. Ik hoop voor jou dat je ouders uiteindelijk bij zullen draaien als ze merken dat je voor je vriend kiest. Succes!