Nog voordat mijn vriend en ik besloten dat ik zou stoppen met de pil hadden we het toch al regelmatig over een kindje krijgen. Het laatste halfjaar van 2012 begonnen mijn eierstokken toch redelijk te rammelen. Samen hadden we besloten om dan ergens in mei van dit jaar te stoppen met de pil.. dat zou 'beter' uitkomen. Ik had nog maar net mijn eigen bedrijf opgestart als ZZP'er en dan zou ik nog even tijd hebben om alles in gang te zetten. Toch hield het gerammel niet op en na een emotioneel gesprek begin november toch besloten om te stoppen met de pil. Het juiste moment bestaat niet, dat heb ik nu wel geleerd. Er is geen peil op te trekken wanneer je zwanger wordt of niet. En zelfs al is het zover er is altijd wel iets . Dat is soms nog wel eens lastig en ik maak me daar waarschijnlijk dan ook nog wel wat onnodig druk om. Zo ben ik een tijdje geleden gepeild of ik wellicht het komende jaar 2/3 dagen p/w op interimbasis kan gaan ondersteunen. En vandaag een gesprek gehad om wellicht in een onderneming te stappen en daar iets op te bouwen. Allemaal mooie kansen alleen komt het woordje 'stel dat'/'wat als' dan snel in mijn hoofd. Want stel dat ik deze maand zwanger wordt. Dan ben ik ergens in oktober uitgerekend, moet ik er rond september uit en wil/kan ik waarschijnlijk pas weer rond januari aan de slag. Ik wil niemand benadelen.... Voor wie is dit herkenbaar, hoe sta jij erin en heb je nog tips voor deze zzp'er met rammelende eierstokken ?
Hi stresskip, Wat een herkenbaar verhaal! Ik ben zelf al 3 jaar zelfstandig ondernemer en ken je bezwaren heel goed. Is er wel iemand die mijn werk kan overnemen in de periode dat ik met zwangerschapsverlof ga? Gaat er genoeg binnenkomen om alles te kunnen betalen? Hoe doen we dat met opvang? Kan ik minder gaan werken? En inderdaad, zoals je al zegt, er is geen juist moment. Wij zijn nu alweer langer dan een jaar bezig en hadden nu dus al een kindje kunnen hebben. Als ik daar nu over nadenk was dat absoluut niet uitgekomen, maar als het echt zo was geweest dan was alles sowieso heel anders gelopen. Heb mezelf ondertussen wel geleerd dat ik me vooral niet druk moet maken om wat als/dan wat vragen, die zijn er toch altijd wel. Als jullie er allebei klaar voor zijn valt de rest vanzelf wel op zn plekje!
Heeft dan niets met zzp te maken, maar het malen komt wel heel bekend voor! Wat als.. Tja, helaas kunnen we niet in de toekomst kijken. Maar in 1 ding heb je gelijk, het juiste moment komt niet. Wij wilde graag 4 jaar geleden al voor een kindje gaan, toch maar niet omdat we nog wilde verhuizen, ik een vaste baan, dit dat, zus zo. Nu zijn we inmiddels alweer ruim een jaar bezig met onze grootste wens. Alles wat we toen nog wilde, hebben we nu (gedaan). En dan komt dit maar niet.. Dan gaat het weer tegengesteld.. Wat als.. ik toen wel was gestopt met de pil? De rest had misschien vanzelf ook wel gekomen.. Volg je gevoel, hoe moeilijk dat ook te pijlen is. En kijk vooral naar wat je nu hebt en samen met je vriend. En nog moeilijker, niet te veel piekeren. Je weet toch nooit wat de toekomst zal brengen.. al heb je het nog zo mooi ´uitgestippeld´..
Tja, je weet gewoon nooit hoe dingen lopen. Toen ik stopte met de pil bij ons 1e kindje had ik een vast contract. tegen de tijd dat ik zwanger was, was het bedrijf failliet en dus geen werk. 3 mnd zwanger aangenomen bij een nieuw bedrijf. Toen mijn dochter bijna 1 was ben ik er weggegaan en voor mijzelf begonnen. (zzp). Een half jaar later weer gestopt met de pil voor een 2e. Nu zijn wij gezegend met het feit dat we niet lang hoefden te wachten en na 2 mnd was ik al zwanger. Ja, mijn bedrijf is nog in de opstartfase maar er zijn goede voorzieningen voor zwangere zzp-ers. Ik ben zelfstandig verzekerd tegen arbeidsongeschiktheid en van het UWV krijg ik ook nog het eea. Nu heb ik een maatschap met z'n 2-en en kan mijn collega mijn werk overnemen. Dus dat scheelt. Zo zie je, in wat voor situatie dan ook, kun je niet alles zeker weten. Er is altijd het 'wat als' mar ik zou gewoon de kansen grijpen die op je pas komen. En als je dan zwager raakt is dat zo en zul je zien dat er dan ook oplossingen voor komen. Toen ik (zo snel) wanger raakte van deze 2e spruit was ik ook even bang dat mijn collega in de maatschap er niet zo blij mee zou zijn omdat we net begonnen waren met ons bedrijf want ze moest veel overnemen maar ze was alleen maar blij voor me. En nu ik met verlof ben hebben we nog steeds regelmatig overleg over van alles. Tja, met een eigen bedrijf ben je nooit helemaal vrij denk ik maar dat geeft ook niet. Succes!