Hallo lieve (wens)moeders, Mijn man en ik willen graag een kleine wup, we zijn dus 'bezig' voor de eerste. Hierzo net weer een negatieve test gezien, erg jammer, ik had heel erg gehoopt dat het deze ronde raak was. Ik zit nu pas in ronde 6, en ik ben pas 23 jaar, dus ik vind het niet erg, om even te wachten, maar ik kan wel wat succesverhalen gebruiken... Ik ben namelijk stiekem best bang, dat het nooit gaat lukken.. Hoe komt het toch, dat de ene iedere keer de 1e maand al zwanger is, en dat het bij de ander wat langer duurt..? Waren er meer mensen die wat langer moesten wachten? Hoe heb je dat ervaren..?
Ik denk dat iedereen wel de angst heeft dat het niet gaat lukken! Maar als je verder leest op internet dan heeft je lichaam gewoon een hele tijd nodig voordat ie er klaar voor is. En uitzonderingen zijn er altijd! Maar ik begrijp je maar al te goed hoor.... zucht!
Hier pas na 4,5 jaar zwanger. Begonnen toen ik 24 was. Bij ons bleek dat er behoorlijk wat beren op de weg waren zeg maar maar ondanks dat hebben ze ons na 4 jaar ziekenhuis zwanger kunnen krijgen zeg maar. Hoop dat jullie binnen afzienbare tijd ook een mooi wonder gegund is!
Heel fijn inderdaad, mijn verhaal poste ik hier niet om de TS te laten schrikken maar meer om te laten zien dat ook al lijkt het allemaal nog zo negatief, het kan gewoon goed gaan verlopen.... Dus ik duim voor haar !!!
Wij hebben er ook wat langer over gedaan, 2 jaar (18 goede rondes). Het was af en toe enorm zwaar, maar je 'groeit' er ook weer in. Toen ik net was gestopt met de pil moest ik er niet aan denken om er 2 jaar over te doen.. Maar achteraf gezien is die 2 jaar, met veel hoop en verdriet, toch redelijk snel voorbij gegaan.
6 maanden lijkt heel lang, vond ik toen ook. Eerste kindje was door de pil heen toen ik 19 was. Nu 19 maanden bezig geweest en bleek zwanger, maar helaas een mk. Hoop dat het snel raak mag zijn
Ik was vanuit het niets ineens in ronde 7 zwanger. Na elke maand de teleurstelling denk je dat het niet meer kan of gaat lukken maar het kan zomaar ineens raak zijn! Echt waar! Succes!
Ik lees even mee - zit ook in ronde 6 Maar herken het wel hoor, hoewel ik dan denk, het zijn "maar 6 keer" voelt het wel even wat anders dan dat. Maar goed, dan zie ik hier weer dat er mensen zijn die veeeel langer bezig zijn en dan vind ik dat ik niet mag 'klagen' maar het gevoel is heel herkenbaar hoor
Ja joh, ik ken dat gevoel!! Iedereen in mijn omgeving zo maar zwanger ( leek het, blijkt achteraf ook vaak niet zo te zijn! Daarom ben ik er altijd erg open over) en wij iedere maand weer niet. Al gauw krijg je dan het schrikbeeld: het gaat nooit lukken... Na goed anderhalf jaar heb ik aan de bel getrokken. Alles bleek dik in orde, alleen kreeg ik voor de zekerheid ook een HSG om te kijken of mijn eileiders wel goed open waren ivm een geperforeerde blindedarm op mijn 16de. Hij bleek inderdaad niet goed door de lopen, en de maand er op was ik zwanger! En net wat iemand ook zegt: Als ze mij van te voren hadden gezegd dat het 2 jaar zou duren was ik gek geworden, maar achteraf is het omgevlogen. Nu sinds deze maand voor een tweede kindje dus ben erg benieuwd of het nu sneller raak is! Succes met wachten! En maak er geen obsessie van. In de meeste gevallen komt het uiteindelijk echt wel! Groetjes, Yvonne
Ik ken het gevoel! Nu is de ongi ook weer in aantocht, dus nu ook 6 rondes zonder zwangerschap, en in totaal al 15 rondes bezig. Maak me inmiddels ook best wel zorgen, ook of het nog uberhaupt weer gaat lukken. Op zich 'maar' 6 rondes geen resultaat, maar ja, wel zeker 4x daarvan in de 24 uur voor eisprong seks gehad, dus aan slechte timing ligt het niet, je zou toch denken dat het dan raak moet zijn eens een keer weer? Maar er zit weinig anders op dan wachten.
Thanks voor jullie reacties en ervaringen..! Fijn dat het herkenbaar is..!! Ik hoop dat we allemaal snel zwanger zullen worden..!
Ik was na 9 maanden na het stoppen van de pil zwanger. Het duurde een eeuwigheid en was zo ongelukkig elke maand dat het maar niet lukte. In de maand dat ik het 'losliet' en dacht van ik zie wel, was ik zwanger. Maar mede omdat ik er zo mee bezig was dat mijn vriend er niet helemaal blij van werd, ik was echt obsessed.
Haha herkenbaar!! Hierzo idem dito..! Toch heb ik er op de een of andere manier wel vertrouwen in, dat het 'ooit' gaat lukken