Wij hebben al twee kinderen van 11 en 7 jaar. We zijn al 3 jaar bezig voor nr. 3, maar helaas gaat het niet lukken. Omdat ik volgende maand 38 word en manlief 42 is, hadden we zoiets van "hoelang ga je nog door". Een paar maanden geleden hadden we afgesproken om door te gaan tot mijn 38e verjaardag. En nu is het zover. Ik ben helaas weer ongesteld geworden. Dus game over. Aan de ene kant hebben we er vrede mee. Als ik het realistisch bekijk is het misschien maar beter zo. Wat hebben de kinderen aan elkaar als er nu nog een baby komt? Financieel hebben we het momenteel erg zwaar, maar over een jaar gaat ml meer verdienen ivm promotie na afgeronde opleiding. Nu kunnen we gaan en staan waar we willen. In het weekend kunnen we uitslapen, de kids redden zich wel. Over 10 jaar hebben we het rijk weer alleen. Kunnen we eindelijk die reizen maken waar we al jaren over dromen... Doe je je kind een plezier wanneer hij in groep 8 zit en ik al 50 ben. Noemen ze me dan zijn oma??? Maar aan de andere kant... Het idee om nooit meer zo'n kleintje te voelen in je buik, op je schoot te hebben. Al die "eerste dingen"... Misschien ook wel de angst van het ouder worden... Dingen afsluiten die nooit meer terug komen. Toen ik gisteren tegen manlief zei dat het nu dus echt voorbij is, reageerde hij erg teleurgesteld. En dat had ik niet verwacht. Ik dacht dat een 3e toch meer van mij uit kwam. Toen we pas bij elkaar waren, riepen we allebei dat we graag een groot gezin met 4 kinderen wilden. Dat gaat dus niet gebeuren. En ik vind het dus moeilijker dan ik had verwacht... Wanneer besluit je om te stoppen met proberen? En wanneer ben je te oud... Je moet toch een keer een lijn trekken... Maar waarom doet het toch zo'n verdriet en voelen we ons niet compleet...
Ik ben 44 jaar en kan nog steeds niet stoppen. Heb de laatste jaren 4 miskramen gehad en elke keer denk ik: nu ben ik het zat! Maar iedere keer als het bloeden over is en mijn eisprong komt eraan...dan gaan we er toch weer voor. Ik vind jou helemaal nog jong genoeg...ik zou zeggen: ga er nog voor!
Hoop42, dank voor je reactie. Mag ik vragen hoe oud je oudste is? Ben je niet bang dat de kinderen niets aan elkaar zullen hebben, omdat het leeftijdsverschil zo groot is? Op dit moment zit ik nog in m'n menstruatie. Nog maar even goed praten met ml de komende dagen...