Lieve clubleden, Inmiddels zit ik in ronde 3, en aanstaande zondag zou mijn NOD moeten zijn. Ik ben 5 maart gestopt met de anticonceptie, heb toen een cyclus gehad van 29 dagen, daarna een cyclus van 30 dagen. Ik ga dus nu weer uit van 30 dagen. Ik maak geen gebruik van ovulatietesten of temperaturen o.i.d. Ik heb niet enorm veel geklust deze maand 4x om precies te zijn, waarvan 2x in de vruchtbare periode, en één keer daarvan op mijn eisprong dag (theoretisch gezien). Nou heb ik elke maand voor mijn menstruatie wel wat gevoelige borsten. Maar, ik was vorige week zaterdag enorm misselijk, bijna moeten overgeven, en dit is daarna soms nog eens gebeurd, niet vaak maar toch af en toe dat ik toch misselijk ben. Nu weer iets minder, soms eventjes. Ik ben enorm opgefokt om alles, ik wordt boos en chagrijnig om alles. Mijn man kan in mijn ogen niks goed doen, en m'n dochter die momenteel in de peuterpuberteit zit, ook niet echt! Maar 't valt mij en zelfs m'n man gewoon op dat ik echt snel geïrriteerd ben. Sinds vandaag heb ik rechts onder in mijn buik wat lichte steekjes. Vooral met lopen of 'gaan staan'. Als ik zit of lig valt 't wel mee, en het is niet echt pijn van 't krom staan, maar ik voel wel dat de steekjes er zijn zeg maar. Ook ben ik de laatste tijd best snel moe. Nou weet ik dus even niet wat ik moet denken. Ik wil niet weer de laatste dagen continu bezig zijn met 'zal het dan nu wel?'. Ik kan 't de laatste tijd best goed los laten, maar nu met deze klachten ga ik toch weer even nadenken. Ik ga niet eerder testen dan maandagochtend (dag 31), mocht ik niet ongesteld zijn, maar dat duurt nog zooo lang. En ik weet dat jullie ook niet kunnen zeggen wat 't zou zijn. Maar ik twijfel nou zo erg of ik dit vorige ronde's ook had. De borstgevoeligheid in ieder geval wel, maar dat geirriteerde, en steekjes, en soms misselijk dan volgens mij weer niet .En ik weet niet meer hoe en wat bij m'n dochter d'r zwangerschap. Mijn man zei dat ik toen ook steekjes had, maar ik wil niet 'hopen en van uitgaan' van... Bij mijn dochter was ik in ronde 1 gelijk zwanger, dag 28 negatieve test, dag 30/31 positief. Dus vandaar dat ik 't ook allemaal niet weet. Maar in die maand heb ik ook maar iets van 3x geklust, en toen wist ik nog helemaal niks van 'vruchtbare dagen en eisprong', dus dat was puur geluk. En wat wil ik met dit topic? Ik heb geen flauw idee! Misschien ervaringen/gedachtes van jullie? Misschien wil ik wel gewoon even van mij afschrijven, want aan m'n man heb ik ook geen reed! Sorry. Wordt gewoon gek van mezelf, zo chagarijnig en willen janken elke keer.. en ik wil zooo graag zwanger worden. En vorige ronde, had ik totaal geen klachten, behalve die zere borsten maar dat heb ik elke keer voor menstruatie. En ik zoek ook echt niks op, dat weet ik zeker, anders had ik dat vorige ronde ook wel gedaan, maar pfff, misschien toch onbewust? HELP! Maandag duurt nog zo lang. Zondag moet ik de hele dag werken, dus wel goede afleiding, maar ik heb geen zin om continu naar 't toilet te moeten lopen omdat ik denk dat ik ongesteld ben. En dat doe ik toch wel. Ik verwacht toch zelf tussen zaterdag en maandag ongesteld te worden. Geen menstruatie maandagochtend? Dan ga ik testen. Maar verwacht negatief, of al ongesteld te zijn weer niet raak, op naar ronde 4? Elke maand behoorlijk geklust, niet zwanger, nu maar 4x geklust, dus verwacht je toch dat ik weer niet zwanger ben? (ondanks dat bij dochterlief wel zo was). Liefs, onzekere PandaBeertje!
Ja meis, het wachten is ook gewoon kl*te. Ik had zelf ook gehoopt al zwanger te zijn, ik wil ook zo graag, maar ben ondertussen alweer in de 5e ronde beland. Helaas hebben we het zelf totaal niet in de hand. Dacht afgelopen maand het t raak was, voelde me enigszins zwanger maar helaas, toch niet. Hoe rot het ook is, je kunt niet meer doen dan afwachten. Ik probeer altijd bij mezelf te denken van ik heb al een gezonde zoon, er zijn mensen die er jaaaren over doen om zwanger te worden of waarbij het helemaal niet lukt, het kan altijd nog vele malen erger, zo denk ik dan maar. Succes met afwachten! De natuur bepaald het zelf, we hebben er zelf geen controle over wanneer het raak gaat zijn. Het kan nu zijn maar ook pas over 1 jaar.
Je hebt helemaal gelijk. En idd gezonde dochter, maar dat weerhoud de wens voor een 2de totaal niet. Man man man wat is dit irritant..en wat ga ik me weer ontzettend kl*te voelen als t weer negatief is
Dat klopt, ik heb ook een hele sterke wens voor een 2e, al heel lang maar helaas waren de omstandigheden er toen niet voor. Enige tip die ik kan geven is: ga er vanuit dat het nog wel een tijdje kan duren voor het raak is. Dat doe ik nu ook. Je zit nu 'pas' in de 3e ronde, helaas kan het best nog wel even duren voor je daadwerkelijk zwanger bent en het is niet de bedoeling lijkt me dat je er depri van raakt. Soms mag je best balen, doe ik ook hoor en dan ben ik even flink sacherijnig. Maar je zal wel een manier moeten vinden om ermee om te gaan, helemaal omdat je nog niet zolang bezig bent. Anders wordt het straks alleen nog maar lastiger als het bijvoorbeeld wel wat langer gaat duren.
Denk vooral dat je kalm moet blijven Pandabeertje Hoe meer je er in stresst, hoe slechter het is ! Zoals al aangehaald, je zit pas in de 3e ronde.. relax Je kan de tijd niet vooruitspoelen, het zal niets veranderen aan de uitkomst (zwanger of niet zwanger)... En die maandag zal er rap genoeg zijn. Het is immers weer dadelijk weekend en het weekend is altijd veel te rap voorbij En ik weet dat je aan de uitleg "relax" niet veel zal hebben. Maar toch is het zo.. De wens voor een kindje is bij mij ook immens sterk, maar dik anderhalf jaar later en 4 miskramen later, weet ik inmiddels dat me er in opwinden zeker niet zal helpen. In tegenstelling.... De maanden dat ik het rustigste en minste testdrang had, was ik zwanger (wat komt door de rustgevende werking van progesteron in mijn ogen )
Hoi PandaBeertje, Ik herken je onrust wel. Ik had in ronde 3 ook ineens heel erg dat gevoel dat het raak was. Ik herkende veel klachten van mijn vorige zwangerschap en ik was ergens heel bang dat het misschien weer zo lang ging duren als voor nummer 1 (toen een jaar bezig). Ik werd er gewoon een beetje chaggie en depri van, zooo graag wilde ik zwanger zijn. Helaas werd ik (heel heftig) ongesteld 1 dag na NOD. Daarna startte ronde 4, die ronde was ik rustig. Liet alles meer over mij heen komen en heb niet teveel op t forum gezeten en al helemaal geen symptomen gegoogeld. Helaas ook ronde 4 niet zwanger. Nu in ronde 5. Ik herken je emotie en je gevoel van: ik wil zoo graag zwanger zijn. Ik heb zelf nog niet het beste recept gevonden, maar ik weet wel dat ronde 4 een stuk relaxter was en sneller ging dan ronde 3. Dus alleen al voor je eigen gevoel en gemoedstoestand kan ik je aanraden om afleiding te zoeken, leuke dingen te gaan ondernemen, te genieten van je prachtige kind en gezin. Zo gaat de tijd tenminste op een leuke manier wat sneller voorbij. Succes!
Ja ik kan t toch elke x best goed loslaten, ronde 1 totaal niet maar 2 en deze ronde wel, alleen sinds ik nu einde van ronde 3 toch wat klachten krijg wordt t lastig loslaten en afleiding zoeken. Maar goed.. we moeten het maar zien.
Ik herken de onzekerheid over alles wat je voelt en niet voelt. We kunnen echt alleen maar afwachten. De symptomen kunnen van alles betekenen. Maar hou je eraan vast dat er al een mooi kindje gekomen is, dus het komt vast goed! Zelf zit ik in ronde vier voor een eerste kindje. Hier dus nog de onzekerheid of ik uberhaupt wel moeder zal worden. 😔
Je mag ook best eens balen. Maar daarna toch proberen het wat los te laten (wat je dus ook al probeert), helemaal omdat het pas ronde 3 is. Staat me nog iets van bij ook in een ander topic dat je ook baalde omdat je van je dochter al binnen 1 maand zwanger was en nu dus nog niet. Maar helaas geeft dat ook gewoon simpelweg geen enkele garantie dat het nu weer zo snel gaat. Ik snap je echt wel hoor, je wilt het liefst dat je meteen zwanger bent maar daar hebben we zelf geen grip op en het zou zonde zijn dat je hierdoor irritaties gaat krijgen binnen het gezin. Owja wat betreft mannen: die staan er meestal helemaal anders in dan vrouwen. Je kunt er wel met je man over praten dan? Omdat je aangaf dat je niks aan hem hebt. Vergeet niet dat mannen totaal andere wezens zijn hè Mijn vriend die vind het jammer als ik ongesteld ben geworden maar gaat daarna gewoon vrolijk verder waar hij mee bezig was Terwijl ik eerst even baal als een stekker haha
Klopt. Mijn moeder was van ons alle 3 ook in 1x en m'n zus ook van d'r zoon en ik van m'n dochter. En ookal mag t niet, diep van binnen "ga je er toch vanuit". En ik mag niet klagen, ronde 3 en top cyclus van 29-30. Maae toch.. nu veel afscheiding.. zere borsten soms misselijk en steekjes/krampjes onderin, beetje menstruatie achtig. Behalve de steekjes dan. Maar goed, maar uitgaan van t ergste. Zondag nod. Denk tussen zaterdag en maandag ongesteld te worden.
Ik heb nu elke x wat buikpijn, hopelijk teken van zwangerschap, maar ben bang dat ik ongesteld ga worden deze dagen.