Hallo allemaal, hier ben ik weer. Om een lang verhaal kort te maken: door een toeval werd bij mijn man een probleem vastgesteld met de bewegelijkheid van zijn zaad (na bloedonderzoek was er iets mis met een hormoon en toen de dokter hoorde dat we zwanger wensten te worden had ze voor de zekerheid een zaadonderzoek gevraagd). We zijn maandag naar het ziekenhuis geweest voor een consultatie bij de fertiliteitsspecialiste, en die heeft ons een schema meegegeven waar we ons moeten aan houden bij het vrijen. Ik heb geen idee of dit normaal is, maar ik ga er voorlopig van uit van wel. We hebben over drie maanden een nieuwe afspraak. Op sommige dagen moeten we twee dagen na elkaar, wat voor mijn partner belastend is. De specialiste had gezegd dat in zo'n geval de partner mag een zaadlozing opwekken en pas op het laatste nippertje penetreren. Heeft iemand hier al ooit van gehoord? Of zelf gedaan? Het lijkt me een vreemd advies (maar goed, ik ken er niks van). Mijn partner staat hier niet echt om te springen, maar als het moet dan moet het maar...
Ik zou dan zelf inseminatie overwegen op dagen wat belastend is voor hem, wij hebben seks en zelfinseminatie afgewisseld en zelfinseminatie kan erg helpend zijn als de druk te hoog is of minder tijd of wat dan ook. Zo kan je toch aan het schema houden, maar houd je het wel wat leuker. Wij hadden niet zo zeer een schema, wel het advies om om de dag te vrijen en met ovitrelle zetten 3x achter elkaar. Seks hadden we als we er de tijd voor hadden en wanneer we zin hadden. Zelfinseminatie op de andere dagen. Een man moet soms wennen aan het idee, maar denk dat het voor jullie beide wel een uitkomst zou kunnen zijn.
Mja maar zelfinseminatie voelt dan toch nóg klinischer aan? Ik bedoel, dan kan de man niet eens penetreren. Dat zou bij dat op het laatste nippertje wel het geval zijn natuurlijk. Ik weet niet of ik me goed uitdruk, maar dan heeft het toch nog iéts van intimiteit.
Het is maar net hoe je het bekijkt natuurlijk en ook wat precies belastend is voor je man. Zelfinseminatie haalt vaak de druk er enorm af. Plus zelfinseminatie kan je zo intiem maken als je zelf wilt, maar om de druk en de belasting zo laag mogelijk te maken dan is het puur inseminatie. Als voor jou man de penetratie heel belangrijk is juist om te komen, dan heeft zelfinseminatie niet zoveel zin nee. Voor mijn man zou juist dat ie dan op het laatste nippertje moet penetreren al te veel druk geven, want hij gaat nadenken over wanneer die moet gaan klaarkomen en dat ie op tijd in mij moet zijn. Op andere dagen deden wij het lekker uitgebreid. Ik heb vaginisme gehad, dus in het begin kon het bij ons sowieso niet anders maar ik heb het niet als minder intiem ervaren. Samen een kindje maken is hoe dan ook intiem. En daarna wanneer ik bleef liggen kwam hij er lekker bij liggen. Intiem zijn vind ik niet alleen penetratie. Ik denk dat het minder belastend kan zijn voor je man, maar als penetratie voor hem nodig is om dus klaar te komen, dan zou ik het gewoon proberen op de manier waarop het ziekenhuis adviseert.
Iemand vroeg me via PM om een update over hoe we verder gingen. Ik heb het vrijdagavond uitgebreid besproken met m'n partner, hij vond het toch te klinisch om het met een potje te doen. Dus zaterdag en zondag hebben we het dan maar gedaan zoals de arts had gezegd. Dat werkte prima overigens. Voorspel, kussen, knuffelen, uitkleden... dat houden we allemaal zoals bij het normale vrijen, alleen het stuk penetratie vervangen we dan door wat zelfwerk en ondertussen leg ik me al klaar Dat is twee keer goed gegaan dus misschien is het wel een oplossing om de druk er wat af te nemen. Het was denk ik voor ventje lief niet zo evident om het met zichzelf te doen met mij er bij, maar hij heeft dat goed gedaan