Dank je wel Martina. Het is inderdaad alweer eventjes geleden maar voelt soms nog echt als de dag van gister.
@jonneke: wat een moeilijke beslissing! Wil jullie nog heel veel sterkte wensen en hoop dat jullie een gezond wondertje mogen krijgen! Ikzelf heb in januari 2011 een miskraam gehad. Toen ik 9 wk en 1 dag zwanger was had ik de eerste echo waarop bleek dat diezelfde dag of de avond daarvoor het hartje is gestopt met kloppen. Ook had het kindje een dikke nekplooi. Na 6 weken was ik nog niet ongesteld geworden en ben toen op controle in het ziekenhuis geweest. Baarmoeder enz zag er goed uit alleen het hcg in mijn bloed was nog te hoog. Moest vanaf toen elke week bloed ten prikken om te kijken of het hcg daalde. Gelukkig daalde het elke week en in mei stond het hcg op 0. Maar vanaf toen mocht ik een half jaar niet zwanger worden. Het hcg noest een half jaar op 0 blijven staan en moest de pil gaan slikken. Elke maand dat ik de pil slikte had ik halverwege de maand het gevoel een eisprong te hebben. Maar ja iedereen zei dat kan niet. Ik wist toch wel wat ik voelde?! Ikke aan de gyn gevraagd en ja ik kon wel een eisprong hebben. Nu ben ik in december weer met de pil gestopt en vanaf mijn ongesteldheid hele erge pijn in mijn rug wat doortrok naar mijn lies. Ovulatietesten gaven ook aan dat mijn eisprong eraan zat te komen. Op woensdag middag kreeg ik 1 flinke steek en savonds gaf de ovulatietest aan dat mijn eisprong geweest was. Maar voor mijn miskraam voelde ik mijn eisprong nooit. Merkte het alleen en beetje aan mijn afscheiding. Volgende week woensdag moet ik ongesteld worden volgens ovulatietestjes en heb na mijn eisprong geen klachten gehad tot afgelopen zondag. Weer pijn in mijn rug, wat gevoelige tepels en heel erg moe. Weet nu niet of het ontpilverschijnselen zijn of dat het innestelingsverschijnselen zijn. De vorige dat ik stopte met de pil had ik echt heel veel klachgen, anders dan nu. En toen werd ik ook pas na 29 dagen ongesteld de eerste x na pil, nu is dat volgens de ovulatietestjes 25 dagen. Een cyclus die ik ook had toen ik zwanger werd. Denk dus dat het geen ontpillen is aan de ene kant. Maar ben zo super bang dat als ik weer zwanger ben het dan weer niet goed is, bang voor weer een dikke nekplooi. Heb jij dit ook? Nekplooimeting wil ik de volgende x zeker laten doen ook al zeggen mensen dat het maar een kansberekening is. Sorry voor mijn lange verhaal. Hoop dat jullie (en ik natuurlijk) snel weer zwanger mogen zijn van een mooi gezond wondertje!!! Liefs mij.
Ik bemerk(te) mijn vruchtbare periode pas nadat ik mijn zoontje had gekregen door veel rekbaar slijm en automatisch meer zin.. daarvoor wist ik het alleen door temperaturen en ovulatietesten. Ik had mijn eisprong altijd op CD 15. Na de bevalling is het niet zo regelmatig meer maar werd vrij snel weer zwanger. Sinds de curretage kan ik mijn eisprong voelen, doet echt zeer!! Na mijn eisprong kreeg ik altijd wat grotere pijnlijkere borsten.. nu niet meer, is allemaal wat slapper geworden na de borstvoeding . Innesteling heb ik nog nooit iets van gemerkt. Kreeg alleen een tempdip (zogenaamde innestelingsdip), maar die had ik ook wel eens als ik niet zwanger was. En als ik zwanger ben dan voel ik dat gewoon, heb dan altijd trek in tomatensaus en denk daar de hele tijd aan en ben dan heel snel geïrriteerd..
Noordbrabant1981, moeilijk hoor dat je daarna zo lang moest wachten alvorens je er weer voor mocht gaan. Hoe komt dat? Ik herken je spanning voor die verdikte nekplooi. Hier net zo hoor! Ik zal het erg spannend vinden allemaal en denk niet dat ik van een volgende zwangerschap kan gaan genieten. Pas als mijn kindje geboren zal zijn denk ik. Gewoon omdat ik nu weet wat er allemaal kan gebeuren. Maar wij krijgen extra controles de volgende keer dus daar hebben we geluk bij. Daarnaast weten we dat het downsyndroom geen erfelijke variant is en de kans dat het nog een keer gebeurd heel klein is, maar goed, de kans is er wel. Bij jou was het natuurlijk nog te kort om te kijken of die verdikte nekplooi kwam door het downsyndroom of mogelijk een hartafwijking of dat er niks aan de hand is. Of hebben ze daar nog onderzoek naar gedaan? Ik hoop dat ook jij snel weer zwanger mag zijn. Maar lastig is het he als je je eigen lichaam niet kent en niet weet waar lichamelijke kwaaltjes vandaan komen, ontpillen of normale cyclus enzo. Succes!
Ik zit nu op dag 20 van mijn cyclus. 6DPO als ik uitga van mijn testjes. Maar die was niet heel duidelijk dus twijfel een beetje. Maar na die dag was de buikpijn ineens weg. Voel eigenlijk nog niet echt iets. Wel het idee meer afscheiding te hebben maar de innestelling zou nu pas plaats kunnen vinden dus afwachten... Ik zal ongeveer tegelijk met jou kunnen testen als jouw banner klopt
Ja, mijn banner klopt leuk, dan zitten we ongeveer even ver in de cyclus Vorige zwangerschap voelde ik ook helemaal niets voor nod, behalve moe zijn, de keer ervoor voelde ik al heel veel voor nod.. het hoeft niet altijd hé! Viel mij vandaag ook op.. dat ik heel veel cremige afscheiding heb, echt dik toen ik zwanger was van de jongste had ik dat ook (normaal is het dunner) heb je ook hele dikke afscheiding nu?
Hoi meis, ja wachten was erg moeilijk maar mag niet klagen als ik jouw verhaal lees. Ik snap dat je bij de volgende zwangerschap waarschijnlijk niet kan genieten, lijkt me erg moeilijk. Ik moest een half jaar wachten met zwanger worden omdat ze niet wisten waardoor het hcg zolang in mijn lichaam bleef. Ik denk zelf dat ik superveel hcg had, was ook echt de hele dag goed ziek en het schijnt ook te zijn dat als je zwanger bent van een kindje met syndroom van down dat je extra veel hcg hebt. Was jij ook veel misselijk zodat je veel over moest geven? Moet stoppen met typen want mijn tablet laad niet op. Spreek je wel weer! Liefs xxx.
Ja komt wel weer, heb er wel vertrouwen in, alhoewel ik wel een beetje opzie tegen de misselijkheid weer. Maar goed hebben we er allemaal voor over. Nu eerst maar weer een regelmatigere cyclus krijgen. Ik vind het spannend voor bij jou, hoop dat we allebei gauw weer posi mogen testen
Noorbrabant, ja ik maakte ook superveel HCG aan. Alleen hebben ze daarna nooit meer getest of het uit mijn lichaam was. Maar ik was verder niet misselijk ofzo. Gelukkig maar! Babyengel, laten we hopen dat het voor ons beide snel raak is! En die kwaaltjes moeten we dan maar voor lief hebben. Tis voor een goed doel
Hoi Jonneke! Ook wij hebben laatst de zwangerschap moeten afbreken, bij 22+3 en ook wij gaan er nu volop voor om nog een kindje te krijgen. Het zal geen vervanging van ons kindje zijn, maar ik denk dat het wel een troost zou kunnen zijn als we weer een kindje mogen verwachten. De innesteling. Ik heb het alle 4 de keren dat ik zwanger was gevoeld, 7 dagen na de eisprong. Het was een heel subtiel gevoel, een wat branderig, stekend gevoel in mijn baarmoeder. En daarna kwamen de klachten langzaam opgang, althans, alleen bij mijn gezonde dochter dan (de andere keren kwamen er geen kwaaltjes of stopten de kwaaltjes ineens). Ik weet nog heel goed toen mijn dochtertje nestelde. Ineens voelde ik iets in mijn baarmoeder. Ik zat in de auto en intuïtief wist ik dat dit de innesteling moest zijn, ik zei nog hardop: "Houd je maar lekker goed vast aan mama!" Succes met weer zwanger worden!
Hoi Brix, Bij jou is het ook in oktober gebeurd zie ik. Wat fijn dat jullie er ook weer voor kunnen en willen gaan. Het zal idd nooit een vervanging zijn maar wel een verrijking van het leven. Je mist nu toch iets. Wat apart dat jij jouw dochtertje ook echt voelde innestellen. Dat lijkt me wel heel speciaal! Jij ook succes met zwanger worden!!