Zowel fysiotherapeut, bekkenspecialist en ik staan voor een (zeer aangenaam) raadsel. Vanaf ongeveer week 20 begon ik klachten aan mijn rug en bekken te krijgen. Met name een voortdurende zenuwpijn lopend van mijn bil naar enkel was zeer pijnlijk. De klachten bleven ondanks oefeningen, meer rust en therapie toenemen tot het punt dat ik nauwelijks meer kon zitten, staan of lopen (maximaal 10 minuten). Ik zakte bij (op)staan en lopen voortdurend door mijn been. Ik "liep" als een pinguin door het huis en vrat de wereld aan paracetamol. De pijn werd pas minder/ dragelijker als ik ging liggen, maar ook dan duurde het vaak enige tijd voordat de pijn zakte. Soms wel meer als 45 minuten. Gekmakend als je niet meer weet hoe je moet gaan staat, zitten of liggen om maar van die pijn af te komen. Immobiel op bed of bank te blijven liggen dat kon ik niet, dan voelde ik mij helemaal gehandicapt, en ben ook onder deskundige begeleiding door blijven sporten (zij het op een zeer, zeer laag pitje). De vrees was dat ik ook nog na de bevalling rekening moest gaan houden met een periode van het herstel en de hoop was dat de klachten niet zover zouden gaan dat ik echt helemaal niks meer kon en echt aan bed gekluisterd zou zijn. En nu komt: het sinds 2 weken zijn de klachten in heel rap tempo afgenomen. Voor mijzelf meende ik van de een op de andere dag een enorm verschil te merken. Ik had het gevoel dat het kindje anders was gaan liggen/ ingedaald was. En dat bleek ook bij controle bij de VK. Inmiddels kan ik (voor mijn gevoel) alles weer. Ik houd mij alleen nog wel heel strikt aan de leefregels die ik van o.a. de fysio heb meegekregen. Tuurlijk heb ik nog de normale pijntjes, als bijvoorbeeld aan het schaambot. Maar de zenuwpijn in mijn been is... weg! Schiet mij maar lek! Tegen alle verwachtingen en voorspellingen in! Ik ben heel benieuwd hoe dit kan (wij staan min of meer voor een raadsel) en ben benieuwd of er meer dames zijn die dit hebben meegemaakt. Ondertussen geniet ik van mijn herboren vrijheid, want zo voelt het wel een beetje .
Ik heb zelf ook veel bekkenklachten en kan me heeeeeel goed voorstellen dat je hier ontzettend blij mee bent!! Ik hoop voor je dat dit na de bevalling net zo blijft door zetten!!
Bij mij heeft het ook met de stand van de baarmoeder te maken. Had dit ook bij de vorige. Nu had ik het heel vroeg. Tot dat de baarmoeder alshetware is gaan staan en weg klachten.
nou hoop dat ik ook voor dat wonderbaarlijke raadsel kom te staan! fijn lijkt me dat!!! maar denk ook dat er een verschil is tussen bekkenklachten en instabiliteit..ik heb helaas instabiliteit..dus mijn bekken moeten echt iedere week rechtgezet worden..omdat het er steeds uitschiet! De fysio verwacht dat het bij mij niet meteen zal overgaan na de bevalling omdat het echt instabiliteit is en ik erg hypermobiel ben.. maar je weet het nooit! de wonderen zijn de wereld nog niet uit! ik zou zeggen geniet ervan!!!
Hier ook bekkeninstabiliteit en toen ons meisje indaalde, ging er ook een wereld voor me open.. Niet dat de klachten weg waren maar ze werden wel een stuk minder..
Dat had ik bij de eerste ook toen ze ingedaald was, dat geeft je bekken steun op een of andere manier. Alleen ná de bevalling.......
Ik had ook met 26 weken opeens dat ik amper kon lopen. De secretaresses boden al aan om voor em naar de printer te lopen ed, want ze vonden mij zo zielig. Naar de fysio gegaan. Toch ook braaf naar zwangerschapszwemmen blijven gaan, en daarbij is de kleine blijkbaar weer in een aangenamere houding gaan liggen, want een week later waren vrijwel alle pijnklachten weg. Natuurlijk ook wel wat gehad aan de tips van de fysio, maar ik denk dat de ligging van de kleine de boosdoener was.
ik wist niet dat dat kon, heb er zelf de hele zwangerschap last van gehad. direct na de bevalling was het weg. weet nog dat ik na de bevalling in het zkh sliep en echt enorm genoot dat ik me weer kon omdraaien enzo
Ik denk ook, als ik al jullie reacties zo lees, dat het alles te maken moet hebben gehad met de ligging van de baby. Dus er is stiekume hoop voor de zwangere onder ons! Volgens de fysio staat mijn bekken nog steeds scheef en kraak en rammel ik nog steeds van alle kanten. Maar veel minder pijn en veel mobieler! Of te wel gepromoveerd van pinguin naar kieviet. Nu maar hopen dat de klachten niet sneaky terug komen na bevalling, zoals DeeLight aangaf.
Hallo, Ik lees jullie verhalen en herken er aardig wat in. lopen als een pinguin, pijn in rug enz.Ik heb ook in mijn zwangerschap bekkeninstabiliteit gehad en ben daarvoor behandeld nadat mijn dochtertje ingedaald was waren de pijnklachten zo goed als verdwenen. Na de bevalling (geplande keizersnee) gelijk eigenlijk weer klachten, waaronder dat ik mijn rechterbeen niet meer kan strekken. Ik woon op Curacao dus ze zijn hier niet zo gespecialiseerd als in nederland, in nl naar fysiotherapeut geweest die zegt dat mijn bekken verkeerd staat, hier op curacao geen bekkentherapeut te vinden, naar orthopeden geweest en niemand weet wat te doen. Onze laatste hoop ligt nu bij een revalidatiearts hier maar dat duurt weer een maand voordat ik daarheen kan!! Het gaat hier allemaal heel langzaam. Ik moet ook zeggen dat mijn dochter 25 februari 1 jaar word en ik dus al een jaar lang met klachten rondloopt. Ik hoop dat jullie dit allemaal bespaart blijft, maar voel je dat iets niet goed is na de bevalling trek dan gelijk aan de bel. Ik heb waarschijnlijk te lang gewacht, maar het komt waarschijnlijk allemaal wel weer goed! Groetjes Marloes op den Dries