Jullie kunnen hier waarschijnlijk niks mee, maar ik moet t ff van me af schrijven. Onze oudste dochter van inmiddels 4 hebben we F.aya genoemd. We hebben ontzettend lang gezocht naar een naam, omdat we een zeer uiteenlopende smaak hebben. De naam F.aya was de eerste die een van ons beiden niet verschrikkelijk vond. Mijn vriend heeft Surinaams bloed en daarom vonden we het ook wel passend (is Surinaams voor vurig). Al tijdens de zwangerschap had ik twijfels en die twijfels zijn eigenlijk nooit weggegaan. Ik heb zelfs soms spijt da we haar zo genoemd hebben. Niet dat ik het een lelijke naam vind, maar er zijn namen die ik mooier vind. Ze heeft ook nog s een hartstikke Hollands koppie en is een heel zachtaardig meisje, dus vraag ik me soms af of haar naam daar wel bij past. Ik had zelf E.vy voor haar in gedachten en denk dat dit ook beter bij haar zou passn. Alhoewel ze wel al 4 jaar zo heet en ik me ook weer niet echt voor kan stellen dat ze anders zou heten. Pff wat een gedoe he.
Haha ik kan het me wel wat voorstellen hoor! Je geeft een naam voor het leven.. ik heb ook wel getwijfeld, en nu denk k nog wel eens, hmm was ook een leuke naam geweest! Maar ik sta nog steeds achter zn naam.. Grappig dat je zegt dat je eigenlijk vindt dat de naam faya niet bij haar past omdat ze echt een hollands koppie heeft.. wij zouden, als het een meisje werd onze dochter Emma Faya noemen... en we zijn beide Nederlands! Dat maakt voor ons niks uit.. onze zoon heeft 2 engelse namen, en onze tweede zoon krijgt ook 2 engelse namen... helaas kun je er nu weinig aan doen.. ik vindt het in ieder geval een prachtige naam!
Ik snap het wel een beetje. Ik ben nog steeds heel tevreden en blij met de namen van onze kinderen, maar ik zou nu misschien wel een andere keuze maken als ik het opnieuw moest doen. Niet omdat ik de huidige namen niet meer mooi vindt, maar omdat ik andere namen misschien mooiér vindt. Maarja, dat vind ik over 5 jaar ook weer en weer 5 jaar later zou ik weer andere namen kiezen. Ik heb niet een naam die ik bijv al m'n hele leven in mn hoofd heb. Daarnaast heeft mijn partner ook een mening, dus het is ook al een fijn idee dat de huidige namen gekozen zijn omdat we die beide heel mooi vonden. En ze heten nu gewoon zo.
@Eva123 Precies dit, de vader heeft nou eenmaal ook wensen als het op de naam aankomt en als hij niet voor je droomnaam wilt gaan, zul je toch een compromis moeten sluiten. Daar hebben wij hier thuis ook de nodige ervaring mee, we hebben beiden water bij de wijn moeten doen. En misschien vindt je dochter het straks wel heel fijn dat haar Surinaamse bloed zo duidelijk naar voren komt in haar naam, juist omdat je het niet direct aan haar kan zien.
Het is vervelend dat je hiermee zit, de naam is toch zoiets belangrijks waarmee je dag in dag in wordt geconfronteerd. Het is ook heel herkenbaar hoor!! Die eeuwige twijfel... er is ook zoveel keuze!! Onze dochter is nu 7 weken (Lo.ïs is haar naam) en ik heb soms ook (helemaal in het begin) de gedachten zie je nou wel, een andere naam had beter bij haar gepast! Of ja die had ook leuk geweest, dat blijft zo! Je gedachten hierover zijn natuurlijk niet leuk tegenover het kind maar kun je nou eenmaal niet uitschakelen. Ik vond het ook heel eng, het is een keuze die je voor je dochter maakt voor de rest van haar leven! Dus wat ik hiermee wil zeggen, accepteer dat deze gedachten er zijn, voel je niet schuldig tegenover je dochter en je hebt er heust heel goed over nagedacht. Ik vind Faya een mooie naam die prima past bij een NL meisje. Iedere naam past uiteindelijk bij het kind, daar ben ik van overtuigd!
Ik herken het helaas ook wel een beetje. De roepnaam van mijn oudste werd een jaar na haar geboorte ineens enorm populair, dus mijn zoektocht naar een niet veel voorkomende naam was nutteloos. Hierdoor veranderde mijn beeld van de naam toch, ondanks de associatie met mijn eigen dochter. Ze heeft wel een volledige naam (vernoeming), maar die is veel te braaf voor haar pittige karakter. Ik zou nu dus ook niet meer voor deze naam kiezen, maar ook los van de populariteit is mijn smaak veranderd. Ik ben natuurlijk een stuk ouder en ik merk dat dat echt invloed heeft op mijn smaak, en ik op een hele andere manier naar namen ben gaan kijken. Maar gelukkig is ze er zelf wel heel blij mee, en dat vind ik het belangrijkste.
Herkenbaar hoor! Onze oudste heet S.ophia en dat was wel een naam die al jaren in mijn hoofd zat. Mijn man was het er ook direct mee eens, dus nog steeds geen spijt van de naam. Bij onze jongste hebben we heel lang moeten zoeken, en uiteindelijk kwam mijn man met E.lina (uit een lijst van ongeveer 50 'potentiële kanshebbers' ). Ik vind het nog steeds een mooie naam en heb geen spijt, maar nu zag ik E.lora en vind dit ook heel erg mooi. En we zoeken een naam voor onze derde, zal dezelfde soort zoektocht worden als met de middelste, en E.lora valt dus al af omdat het veel te veel lijkt op E.lina. Maar zoals je zegt, je man heeft er ook een belangrijke stem in. Ik vind F.aya ook een heel mooie naam, en dat Surinaamse kan later nog naar boven komen in haar uiterlijk. En als dat niet zo is, heeft ze toch dit dat haar daaraan bindt. Vind het erg mooi.
Ik vind het wel een mooie naam. Je kan het misschien ook afkorten tot Fay. Misschien is het anders als ik zwanger ben. Maar ik snap niet dat je voor de geboorte al een naam kiest. Ik wil sowieso niet het geslacht weten. Maar ik heb straks een rijtje van 3-4 namen voor beide geslachten en zie het wel na de geboorte. Desnoods 1 dag geen naam.
Dank voor jullie reacties. Fijn te lezen dat ik niet de enige ben en dat jullie het mooi vinden, ook voor een NL meisje. Bij mij heeft het alleen denk ik niet zozeer te maken met dat mijn smaak nu anders is. Zelfs al tijdens mijn zwangerschap had ik twijfels, vrij snel na de bevalling weer en nu dus nog steeds. Ik heb dus ergens altijd wel geweten dat dit het niet is voor mij. Uiteraard moet je de naam beiden mooi vinden, dat is ook de reden dat ik uiteindelijk toch heb besloten haar zo te noemen. Alleen hebben haar 2 jongere zusjes inmiddels allebei wel een naam waar ik helemaal verliefd op ben (een ervan is trouwens L.oïs @Rozewolk87 dus ik vind dat je een prachtige keuze hebt gemaakt ). Beide namen stonden toen ook hoog op mijn lijstje. Manlief wilde het toen echter niet. Voor zover ik weet staat hij er nu wel helemaal achter, waardoor ik helemaal denk "had ik nou toch maar doorgezet toen". Dan hadden ze alledrie een naam gehad die ik echt mooi vind. Al moet ik wel zeggen dat ik redelijk voet bij stuk heb gehouden bij de jongste 2, omdat ik had geleerd van de 1e Ik voel me nu dus idd een beetje schuldig tegenover m'n dochter omdat ik haar naam niet zo mooi vind. Ze is er (vooralsnog) overigens zelf wel blij mee hoor en dat is idd het belangrijkste. Het is trouwens inderdaad eigenlijk gek he dat we een naam verzinnen voor een mensje dat je nog nooit gezien hebt.
Ik vind het ook een mooie naam hoor! En ook al ziet ze er Nederlands uit, ze heeft Surinaams bloed. De naam van mijn dochter (Carmen) stond al jarenlang op nr 1 in mijn lijstje. En ben er nog steeds blij mee. Ook al is ze blond, wat echt een verrassing was. Al wordt ze wel donkerder. Ze heeft toch een Spaanse achtergrond, dus geen spijt van de naam.
Ik vind faya echt een geweldige naam. ( ik had bijna spijt destijds dat ik mijn dochter niet faya had genoemd. En veeeeeel leuker dan evy eerlijk gezegd.
Het zal je gevoel over de naam niet veranderen, maar wilde toch even zeggen dat ik het juist wel leuk vind dat haar deels Surinaamse achtergrond nog in haar naam naar voren komt als je het in haar uiterlijk niet zo ziet. Wij hebben dan weer een naam gekozen waar ik een hele zachtaardige associatie bij had, terwijl ons kind juist lekker vurig is. Dat wisten we van tevoren ook niet. Inmiddels is mijn associatie bij de naam heel anders geworden en vind ik hem nog steeds het allermooist, juist omdat het nu de naam van mijn kind is, denk ik.
Ik vind Faya ook erg mooi. Ik kan me echter je verhaal wel voorstellen. Toen ik zwanger was had ik echt DE naam in mijn hoofd. De vader vond de naam wat minder en kwam met alternatieven waarvan ik dacht nee hier kan ik gewoon niet mee leven. Normaal ben ik echt hartstikke makkelijk zelfs met keuze van vakanties of auto of weet ik veel wat maar de naam van mijn kind....dat moest echt helemaal goed voelen. Maar ik wilde de vader ook niet passeren! Dus heb ik heel lang hem de tijd gegeven wat te wennen en steeds maar weer over die naam begonnen. Dat was moeilijk maar ik ben nog wel elke dag superblij met de naam. En de vader vindt de naam "wel ok" denk ik als ik in zijn hart zou kunnen kijken. Ik denk wel dat hij andere namen mooier had gevonden. Dat zijn moeilijke dingen. Ik had denk ik de naam niet gegeven of gewild als de vader hem spuuglelijk had gevonden. Je moet er toch samen uitkomen. Maar als ik een naam had gedaan samen met vader die vader aan had gedragen had ik met hetzelfde gevoel gelopen als jij al die jaren en ikben wel heel blij dat dat niet zo gegaan is. Ik denk bij zoiets altijd: leermoment voor de volegnde keer!
Dit is een beetje waar ik bang voor ben!! Nu 3e meisje (4e kindje) op komst en nog niet eerder zo veel moeite gehad de juiste naam te vinden. Het is een naam die we eerder niet op de lijstjes hadden staan... en best een lieve naam. Maar tot nu toe de enige naam waar ik een gevoel bij heb. Maar wat nou als dat na de geboorte helemaal andere is... Het lijkt me echt een lastige situatie
Schrijf de naam veel op, zeg hem heel vaak hardop, hij moet echt 100% goed voelen, er zijn zoveel namen, er MOET wel ergens op de wereld een naam zjin waarbij je dat wauw gevoel hebt! Wat me helemaal erg lijkt is als je de naam hebt gevonden en je partner vindt hem niet zo mooi en je zwicht voor zijn keus en dan later komt je kindje in de klas met een ander kind die wel die naam heeft!
Bij mij was het probleem dat ik niet één naam had die ik echt DE naam vond. Ik heb ook niet een naam die ik al mijn hele leven leuk vind ofzo. Als dat wel zo was dan had ik misschien inderdaad wel voet bij stuk kunnen houden, alhoewel ik er ook ontzettend graag samen uit wilde komen toen. Uiteindelijk had ik wel een shortlist van 3 namen ofzo die ik echt heel leuk vond, maar die heb ik afgeschreven omdat hij het niet wilde. En ik heb dus achteraf echt spijt dat ik er daar niet 1 van heb gekozen en hem eraan heb laten wennen/heb doorgezet. Dat heb ik bij nr 2 en 3 wel gedaan en die hebben nu 2 van de namen van mijn shortlist toen. Ik denk dat ook mijn man diep in zijn hart niet 100% achter 1 van die 2 namen staat, maar ik wilde echt nooit meer dat gevoel wat ik heb bij mijn oudste. Ik raad ook iedereen af voor een naam te gaan waar je niet 100% achter staat. Er is idd altijd wel een naam te vinden. Super fijn dat iedereen hier zo positief is over de naam, dat doet me goed thnx! Ik krijg er ook altijd veel leuke reacties op, dus daar ligt het niet aan. Maar het gaat er uiteindelijk om dat ik m zelf helemaal te gek vind en dat is niet zo helaas. Ik hoop dat ik mn gevoelens ooit nog naast me neer kan leggen. Onze jongste is pas 2 mnd oud, dus de hormonen die nog rond gieren zullen misschien ook niet erg helpen laat ik er maar vanuit gaan dat ik er over een paar jaar niet eens meer aan denk.