Even mijn verhaal kwijt hoor, jullie zullen me wel een enorme stresskip vinden, maar ik heb tot nu toe elke week wel 1 echo laten maken in mijn zwangerschap, alles was steeds goed en zag ze elke week steeds groeien en vorige week zelfs bewegen en dat ''het gaat goed gevoel'' bleef tot ongeveer 2 dagen toen kwam de ''ongerustheid'' weer... Ik heb een miskraam gehad als eerste zwangerschap en in het begin van deze zwangerschap een hematoom, die is nu zo klein dat het niet eens meer van belang is, ik bloed ook niet meer en voor de rest voel ik mij gewoon goed zwanger van een tweeling... Toch heb ik het gevoel dat ik steeds die bevestiging nodig heb van een echo, ik heb volgende week maandag een echo bij de gynaecoloog en dit is de eerste week dat ik geen echo gepland heb (zelf betaald of door verloskundige) en ik merk dat ik onrustig wordt en denk: het is te mooi om waar te zijn, ben te bang om te genieten, en toch heb ik het gevoel dat het dit keer goed zal gaan, maar ben bang dat als ik ga denken het gaat goed, ik straks een enorme klap krijg pfft Hebben jullie dames tips voor mij hoe ik die ''doem'' gedachtes uit mijn hoofd kan zetten? en meer vertrouwen in mijn lichaam kan krijgen? xoxo
Hier heb ik er gewoon aan toegegeven. Na 4 miskramen zwanger en heb tot 14 weken elke week een echo gehad. En vanaf toen elke week het hartje luisteren. Na 24 weken voelde ik hem en hoefde het niet meer. Mijn verloskundige was erg meelevend en stelde de helft van de echo's zelfs voor of plande me gewoon in.
Ik heb hetzelfde als jou hoor, ook omdat ik er ook bloedverlies bij had. Ik leef ook van echo naar echo.... donderdag weer. Als die echo goed is, dan ga ik echt die knop omzetten! Zwangerschap van dochter was een hel en heel traumatisch en dat wil ik nu echt niet laten gebeuren! Als je in die negatieve gedachten blijft hangen is dat ook weer niet zo goed voor je kindje(s) al die stress. Hier helpt het om de goede echo te 'vieren' door wat leuks te plannen. Het moet een feestje zijn om je kindje(s) weer te zien. En ik pak ook als de stress toeneemt de laatste echofoto erbij om weer dat blije gevoel omhoog te halen. Ik denk dat de onzekerheid wel blijft, alles is weer nieuw (ook nog eens een tweeling bij jou... bij mij vooral spannend omdat ik er ziek bij ben). Zet hem op, komt vast goed!!
Dank jullie wel voor jullie berichtjes!!! Ik moet ind gewoon die knop omzetten en vertrouwen hebben in mijn lichaam, ik leef dus ook van echo naar echo het is een goed idee om de echo foto's weer te bekijken ga ik proberen, ik kan niet wachten tot ik ze voel dan heb je toch wat meer zekerheid en hoop die magische grens van 12 weken te halen, ik ga volhouden tot volgende week maandag als het goed is is dat gewoon een punt waarbij ik los moet laten anders worden deze 9 maanden een hel en dat is niet de bedoeling. Me uiten hier geeft ook opluchting, weet ik dat ik niet alleen ben. xoxo
Ik leef zo met je mee Hotsiflots! Maar je bent bijna bij de 12 weken, even volhouden. En als je het echt niet red tot maandag, kan je dan een extra echo inplannen? Als je je daardoor beter voelt is het goed toch?
Hier is het net zo. Tot aan de eerste echo vorige week ging het redelijk, maar nu zit ik echt de dagen af te tellen. Vrijdag mag ik weer en voor volgende week donderdag staat de volgende echo al gepland. Mede omdat ik al 5 missed abortions heb gehad, wordt ik helemaal gek van het wachten, maar je kan er niets aan doen. Bij mij is het gewoon de onzekerheid dat je niet weet of het nog goed zit. Je wilt gewoon eigenlijk constant weten waar je aan toe bent, zelfs al is dit niet goed nieuws. Verschrikkelijk. Ik probeer ook maar een klein beetje hoop te hebben dat ik nu met andere doseringen medicatie de kansen verhoogd heb voor mijzelf. Mocht ik dit keer eindelijk de 12/13 weken halen dan ga ik in ieder geval een doppler bestellen, zodat ik zelf ook af en toe het hartje kan luisteren. Ik weet dat dit niet fijn is voor de baby, maar een gestresste zwangere is ook niet echt fijn voor de baby. Die eerste drie maanden zijn gewoon een HEL zeker wanneer er een voorgeschiedenis is.
Toegeven aan je gevoel!! Ik was / ben ook een enorme stress kip en vanwege een hoog risico op miskraam (80%) had ik de rust ook niet om steeds op de echo te wachten van de gynaecoloog. Dat was om de 2 a 3 weken maar duurde veel te lang voor mijn gevoel. Ik wilde er ook niet na 3 weken achter komen dat als mijn kindje een week eerder gestopt zou zijn met groeien, dat het dus al een week levenloos in m'n buik zou zitten. Die gedachte maakte me gek. Ik heb een echo bureau gevonden bij mij in de buurt die vroege echo's maakte voor 35 euro per keer, waarbij ik 15 minuten lang naar alles kon kijken en zij mij ook uitlegde wat er veranderd was sinds de keer daarvoor. Het heeft me dus wel wat geld gekost maar het was voor mij zeer de moeite waard. De behoefte aan deze wekelijkse bevestiging is er nog steeds wel, maar ik merk dat het minder word. De laatste keer was zo'n 2,5 week geleden dat ik 'nu een echo' moest. Stress is niet goed voor je baby dus als je het kan betalen, gewoon extra echo's regelen!
Met een tweeling is een doppler geen optie, helaas. Je weet nooit wie je hoort😉. Ik heb het ook hoor maar ivm 1 eiig om de week een echo. De mannen delen 1 placenta met bijbehorende risico's. Ik denk serieus dat ik in het begin om de 1,5 week een echo had, Zh en pretecho😎, ligt echt niet aan jou! Twee is nog spannender, vertel je angst bij het Zh en vast dat je even mag komen😉
Bedankt voor jullie lieve reacties meiden dat doet mij goed!! Ik zat zo te denken dat sommige aanstaande moeders normaal gesproken pas hun eerst echo krijgen rond de 10/12 weken hoe hou je dat uit? pfftt ik had het ook tot 10 weken uit moeten houden mits ik niet was gaan bloeden door me hematoom, nu is die weg godzijdank ben ik NOG bezorgt . Het is zo dat ik weet HOE bijzonder zwanger worden en zijn is, er hoeft maar 1 zenuwtje of celletje niet te werken en het afgelopen..wat als er 1 het niet red? sleurt die dan de ander mee naar buiten? zo, denk ik soms en dan word ik gek, ik merk dat ik het vertrouwen in mijn lichaam een beetje verloren heb waarschijnlijk door de eerste miskraam, ben daarna meteen weer zwanger geworden dus niet echt om kunnen rouwen. En ik besef ook dat met een tweeling er meer risico's is, ik droom over couveuse baby's en van die iele kleine baby's, maar besef ook van het feit dat dit me natuurlijk en heel snel na mijn 1ste miskraam (2de ronde) is gelukt terwijl ik pcos heb, het is zo gewenst en nu al zo geliefd dat ik doodsbang ben om het kwijt te raken. Ben bang en super trots op mijn lichaam tegelijk. xoxo
Ik krijg mijn eerste echo pas bij bijna tien weken. De vorige keren altijd veel eerder gehad al rond de zes weken! Ik vind het ook best spannend worden nu en zou graag gewoon de bevestiging willen hebben dat het gewoon goed zit. Stel het is een tweeling dan weet ik dat ook pas met 10 weken. Het lijkt wel of mijn buik nu al begint te groeien, ook had ik al heel vroeg een positieve knal test! Meid ik zou als het jou gerust steld echt gewoon iedere week een echo laten maken hoor! Als je de kleintjes straks eenmaal voelt bewegen zal dat je wel meer gerust stellen!
Ik kon met mijn doppler de baby al horen met 10 weken. Daarvoor heb ik ook nog een echo laten maken op eigen kosten, tussen gewone echo's door.
Even een klein berichtje over 'wat als het met 1 misgaat': Ik heb dat gehad, ben 1 van de twee vruchtjes verloren heel vroeg in de zwangerschap. Ik had ze nog niet beiden gezien op de echo. Ik verloor veel bloed en een heel vruchtje en dacht dat het gedaan was. Tot bij de "nacontrole" bleek dat er naast een lege vruchtzak toch nog een kindje in zat met een kloppend hartje. Voor mij op dat moment een complete verrassing. Zij is nu mijn 9 maanden oude dochter. Maar wat ik daarmee wou zeggen: Dat meesleuren gebeurt echt niet. Dat kan je vast uit je hoofd zetten. Na elke goede echo is de kans dat het misgaat weer iets kleiner. en het begint al met de eerste echo. Als je daar een kloppend hartje op ziet, of in jouw geval twee, dan is de kans dat het goed gaat meteen 95-98% en elke echo extra gaat die kans omhoog Sterkte met je onzekerheid, het is nou eenmaal spannend de eerste paar weken, zeker als je een of meerdere miskramen gehad hebt.
Ik had het ook zo erg hoor na mijn MA zo gestresst en heb echt geen band gehad met het kindje totdat ik een week of 15 was en de geslachtsbepaling had.. ik was zo ontzettend bang dat het weer mis zou gaan en zo gestresst.. na de echo mef 15 weken en 3 dagen ben ik wat gerust gesteld en ben ik ook pas echt van deze kleine gaan houden omdat ik er toen pas van overtuigd was dat hij der echt zat na vreselijk veel bloedverlies de eerste weken.. ik voelde meneertje al met 17 weken af en toe schoppen en jij zal het waarschijnlijk nog wel eerder voelen met 2 kleintjes die liggen te rollenbollen Je kan je angsten gewoon overleggen met je verloskundige of gyn en krijg je misschien meer echo's Ikzelf heb ze nooit gehad.. 4 maar laatste inmiddels 10 weken geleden best wel vreemd dat ik de kleine zo lang niet heb gezien maar hij loopt flink heen en weer te rollen dus denk wel dat alles goed zit En je moet ook wel onthouden elke week gaan de overlevings percentages omhoog en na elke echo inderdaad ook.. Je bent er bijna nog even vol houden en je bent uit die vreselijke eerste weekjes en het genieten kan gaan beginnen Heel veel sterkte nog deze weekjes en het komt heus allemaal wel goed met je sterke ukkies
Heel erg bedankt voor jullie berichtjes doet me goed...💋 Maar..ik..hield..het..niet..langer..uit en heb een echo afspraak gemaakt voor vrijdag, slap hè? terwijl ik maandag mijn ''originele'' echo heb bij de gynaecoloog schaam me dood, maar ze begrepen me wel en het was geen probleem het kost me maar 25 euro en dat is een goede prijs voor geruststelling heb letterlijk nu tot de 12 weken elke week een echo laten maken, wat erg!!! *schaam schaam* dit is het resultaat na het hebben van een miskraam de angst zit er goed in, merk ik nu.. xoxo
Ik heb het geluk dat ik vanaf donderdag elke week voor echo moet bij de gyn, maar dat is ook het enige positieve van ziek zijn. Morgen heb ik de eerste vroege GUO
Als je het nodig hebt, en je kan het je veroorloven, dan moet je het niet laten. Hoe meer positieve ervaringen je hebt met het kijken naar je kleintjes, hoe beter. Uiteindelijk word het beter.
Ik had precies hetzelfde, bij beide zwangerschappen. Ik had echt alles geprobeerd en niets werkte. Het was voor mij een zwangerschapskwaal. Na de geboorte was de angst weg. Ik heb dus ook abnormaal veel echo's gehad, mee gedaan aan twee studies, dus ik zag ze heel vaak. Ik had ook eendoppler die ik elke dag gebruikte. Echt zo eentje als de vk. Ik ben daarom ook echt klaar met zwanger zijn. Te veel stress! Oh, en beide kids zijn helemaal perfect, dus ga je geen zorgen maken of al die echo's schade kunnen aanbrengen, want daar kon ik me ook druk om maken. (Wat ben ik blij dat ik niet meer zwanger ben, al mis ik het slapen wel )
Ben net thuis en het was weer prima in orde Ik heb vandaag voor het eerst de hartjes gehoord, barstte meteen natuurlijk weer in tranen uit hahah een van de twee is lui en eentje is een acrobaat! springen en bewegen was zo mooi om te zien, en heel onwerkelijk dat deze wezentjes in mij groeien <3 Ben toch blij dat ik de echo gehad heb, bij een gynaecoloog is het vrij medisch allemaal, nu heb ik de hartjes al gehoord en de vrouw van de echo die ook verloskundige is dat ik het goed deed, ze zijn even oud maar eentje is iets kleiner dan de ander een is ook heel bewegelijk de ander heel rustig ik denk toch twee-eiig maar dat word later pas duidelijk. Ben ieder geval gerustgesteld, en maandag weer echo maar dan bij de gynaecoloog.. Heb al een heel album vol met echo's van elke week 1 mooi om die groei te zien heb echt geen spijt van al die echo's