Ik begrijp natuurlijk wel dat je niet teleurgesteld moet zijn om het andere geslacht, maar hadden jullie een voorkeur voor een geslacht? Wat werd/wordt het uiteindelijk? Mijn man heeft een hele duidelijke voorkeur/idee wat het wordt. Hij zegt gewoon, we gaan voor een meisje. Het wordt een meisje. We hadden ook een lange tijd al een meisjesnaam (ooit eens door de pil gedacht zwanger te zijn en toen waren we er erg mee bezig samen) en hij denkt gewoon echt dat het een meisje wordt. Ik had dit ook voordat ik zwanger werd. De eerste wordt een meisje. Maar nu dat ik zwanger ben, en zeker nu we een leuke jongensnaam hebben gevonden, ben ik helemaal open voor alles wat we krijgen. Het wordt toch mooi en geweldig, een baby'tje. Ik hoor hier op het forum wel eens mensen zeggen dat het niet goed is om een voorkeur te hebben. Ik vind het eigenlijk wel schattig, zolang hij niet teleurgesteld gaat zijn als hij een zoon krijgt. Wat vinden jullie?
wij dachten allebei dat het een jongetje zou worden, en het is een meisje, we waren allebei zo opgelucht dat ze gezond is (lijkt) en een meisje lijkt ons geweldig net als een jongetje, aan allebei zitten zoveel leuke dingen, maar we hadden inderdaad allebei sterk de indruk dat we een jongetje zouden krijgen en waar dat vandaan kwam? geen idee, het klopte in ieder geval niet
Wij hadden een 'voorkeur' voor een jongen, het is een meisje geworden.(ook niet teleurgesteld geweest daar over) Waar we helemaal blij en gelukkig mee zijn. Vind best dat je een voorkeur mag hebben. Heeft verder niks te maken of dat je wil dat het gezond is. Want natuurlijk vind iedereen dat het belangrijkste
Tsja, lastig... ik vind het persoonlijk wel altijd een beetje vreemd als mensen het in het openbaar heel hard roepen dat ze liever een bepaald geslacht hebben. Als het dan het andere geslacht is, kan dat op andere mensen toch overkomen als 'zielig voor het kind', ook al ben je dan zelf misschien helemaal niet teleurgesteld ofzo. Ik ken iemand die 2x riep dat hij een meisje wilde (en ook dacht dat ie een meisje zou krijgen). De eerste keer was het inderdaad een meisje, niks aan de hand. De 2e keer was het een jongen. Hij is er superblij mee enzo, maar sommige mensen vroegen toch even hoe hij het nu vond en zelfs 'jammer hè' is een paar keer voorbij gekomen. Vind ik toch een beetje raar... Veel mensen vonden het trouwens wel leuk dat hij zich zo uitsprak voor een meisje hoor. Maar ik vind het een beetje 'eng'. Maar ja, zolang je er je kind geen kwaad mee doet (dus niet als ie 3 is nog steeds roepen dat je eigenlijk een meisje had gewild) en diep in je hart wel openstaat voor allebei de geslachten... wie ben ik om er iets van te zeggen. Ieder zijn manier om ermee om te gaan hoor! Persoonlijk maakt het mij ook echt niks uit en het heeft me ook niks uitgemaakt, dus wat dat betreft heb ik ook makkelijk praten. De vorige keer dacht ik echt dat ik een jongetje kreeg, maar het bleek een meisje. Net zo geweldig. Nu denk ik weer dat ik een jongetje krijg, dus we zullen zien of ik weer fout zit of dat ik het dit keer wel goed heb
Ik vind ook dat je best een voorkeur mag hebben. Ik zou het geweldig vinden als ik een dochter kreeg, mijn man een zoon (hoe cliche). We hebben een pracht van een zoon, die het uitstekend doet ! En ik hou zielsveel van hem. Zoveel zelfs dat ik me amper kan voorstellen dat ik net zo veel hou van een broertje of zusje. Ik ben blij dat Mareau bij ons is, zeker nadat wij met z'n tweetjes het één en ander hebben meegemaakt...
Nou hier had ik ook een lichte voorkeur voor een meisje, maar het is ook een jongetje geworden, maar daar ben ik echt harstikke blij mee En ook ik ben geen seconde teleurgesteld geweest toen ze bij de echo zeiden dat het een jongetje werd, was er superblij mee Nu zou ik het leuk vinden als het meid wordt, maar weer net zo leuk als het een jongetje word er zitten idd aan allebei de kanten leuke dingen.
Ik had zelf ook een voorkeur voor een meisje. Ik kon het het niet helpen, dat gevoel was er gewoon. Maar ik was erg bang dat ik teleurgesteld zou zijn, als het een jongen werd en ging mezelf daar dus steeds meer op voorbereiden. Bij de 20-weken echo, bleek het dus een meisje te zijn! En ik moest echt weer even omschakelen, hoewel ik wel erg blij was. Maar daarom vond ik het wel fijn, om van te voren het geslacht te weten, zodat je er verder naartoe kan leven en -indien nodig- eventjes aan kan wennen. Mijn man had overigens geen voorkeur.
Ik heb altijd het gevoel gehad de eerste is een meid. Niet dat ik het perse wilde maar mijn gevoel zei het. Dat ik er achter kwam dat ik zwanger was is dat gevoel gebleven en ja hoor een meid. We zijn er dol gelukkig mee omdat we meer een meiden stel zijn maar waren net zo blij geweest als het een knul zou zijn
mijn man die dacht ook helemaal te weten wat het werd de eerste keer (hij wilde geeneens naar blauw kijken, hij WIST dat het een meid was) was zelf een beetje stil na de geslachtsecho , natuurlijk wel keiblij dat het supergezond was en na nog een keer pruillippen bij het roze vak in de prenatal was het helemaal over en kon ie niet meer stoppen over crossmotors e.d. en zou je nooit hebben geweten dat het anders was Deze keer maakte het ons niet zo veel uit (ja in het begin natuurlijk een meid omdat het onze laatste is en zou leuk zijn om dan ook nog een meid te hebben) maar na de punctie waren we al blij dat het "gewoon" gezond was maar toen we hoorden dat het een meisje was moesten we allebei huilen van geluk de kers op de taart zeg maar.. maar ik denk dat we weer net zo snel "gewend" waren geweest aan een menneke hoor...
Mijn man had een voorkeur voor een jongen, mij maakt het niets uit. En nu is het dus inderdaad een jongen, en moest manlief toch nog even slikken dat het geen meisje was. Want meisjes zijn toch ook heel erg leuk, vooral voor mij dacht hij, want dan kon ik lekker tutten.
Vrienden van ons hadden al 2 meiden, dus hadden zeker wel een voorkeur voor een jongen. Eigenlijk alleen om die reden hebben ze bij de 20 weken echo gevraagd naar het geslacht, zodat ze zich eventueel alvast konden 'voorbereiden' als het toch weer een meisje zou blijken (dus niet teleurgesteld zijn bij de geboorte, bedoel ik). In hun geval bleek het inderdaad eenj ongen, dus was helemaal perfect Had het een meisje geweest hadden ze er net zo blij mee geweest, hoor, maar ik snap wel waarom ze het vantevoren wilden weten... Wij hebben geen voorkeur, en willen het ook niet weten... Qua verdeling in de omgeving zou een jochie het mooist zijn (vooral voor de opa's en oma's, hahaha), maar wij zijn allang blij als we een gezond kindje krijgen: de rest is onbelangrijk.
Mijn voorkeur is een meisje ook al denk ik dat het een jongentje gaat zijn... Mijn vriend zijn voorkeur is een jongentje, en hij denkt dat het een meisje gaat zijn... Heb zaterdag een pretecho en misschien weten we dan iets meer... En anders is het voor 01/40 in ziekenhuis zelf... Denk dat het normaal is dat je een voorkeur hebt... Maar belangrijkste is dat het gezond gaat zijn... Groetjes
hee gentle. Toen ik nog thuis woonde zei ik altijd als ik het huis uitga en zwanger raak dan weet ik 100% ckers dat ik een meid krijg, ik ontmoeten mijn aanstaande ging drie en een half jaar over heen,maar goed eindelijk zwanger. ik zei word een meid,maar mijn aanstaande precies het zelfde.kregen een echo,en ja hoor een meisje. groeten koos
met een (lichte) voorkeur is niks mis, met een afkeur voor een bepaald geslacht wel. Ik had dit keer ook een voorkeur...ik wou ze allebei maar er zit maar 1 baby in mijn buik. Het is allebei echt zoooooo leuk
Bij de eerste hoopte ik stiekum op een meisje, en dat was ook zo. De 2e maakte mij niet zoveel uit en dat was een jongen. Nu ik voor de 3e keer zwanger ben, maakt het me helemaal niet uit, ik heb er toch van allebei al een. Maar voor mijn man is dit de eerste en die zei heel eerlijk tegen mij dat hij een lichte voorkeur voor een jongen had (51% zei hij). Hij had ook tranen in zijn ogen toen bij de 20-weken echo het inderdaad een jongen bleek te zijn...Maar met een meid was hij net zo blij geweest hoor! Ik denk dat het helemaal niet zo erg is als je een voorkeur hebt voor een bepaald geslacht, als je het maar niet van de daken schreeuwt. Want stel je voor dat het niet zo blijkt te zijn, heb je altijd mensen die daar over vallen. En voor het kindje lijkt het me ook niet zo leuk als het later te horen krijgt dat het eigenlijk van het andere geslacht had moeten zijn...
wij hebben een lichte voorkeur voor een meisje, maar ik droom al weken dat het een jongen is. we zien het bij de geboorte wel, eerlijk gezegd zijn we zo gelukkig zwanger te zijn dat het geslacht bijzaak is. we hebben steeds meer dat we nieuwsgierig zijn naar wat voor een persoontje onze baby zal zijn!
hey meid, mijn vriend en ik hadden ook een lichte 'voorkeur' voor een meisje! en uiteindelijk is het een jongen toen ik het geslacht hoorde was ik toch blij! ik was ook vooral blij dat het gezond lijkt enzo... maar heb nu wel zoiets van 'als' we voor een 2de gaan in de toekomst dan hoop ik wel op een meisje dat zou schitterend zijn van elk eentje! maar ben superblij met ons knulletje! groetjes
ik persoonlijk vind het niet erg een voorkeur te hebben en die ook uit te spreken, want uiteindelijk is allebei nl welkom! Je zou het alleen het liefst zus of zo hebben. Wij hebben allebei de voorkeur voor een meisje, en dat is het ook! Uiteraard is een jongen net zo welkom en net zo gewenst, maar wij voelen ons meer meisjes-ouders!
ik in zoverre " voorkeur " heb altijd geroepen dat ik 2 jongens zou gaan krijgen..... of beter gezegt mijn voorkeur ging uit naar 2 van hetzelfde geslacht en gezien 2 meiden mij vreselijk lijkt ( sorry voor alle meiden mama's en papa's ) 1 e is een jongen nu zwanger van een meisje.....moest wel ff wennen aan het idee...maar nu vind ik het geweldig! Heb zelf altijd al een grote broer willen hebben ( heb hele lieve zus ) en mij meisje krijgt dat nu...
ik zelf had absoluut geen voorkeur, maar mijn vriend wel.. hij wilde heel graag dat zn eerste kindje en jongeteje zou zijn, en daar was ie ook heilig van overtuigd... maar het is een meisje... en hij was helemaal niet teleurgesteld,,, juist heel verrast.. en hij roept nu de hele tijd dat een meisje juist speciaal is... dus nu zijn we bezig met de babykamer met mooie vlinders en bloemen... lekker meisjes achtig.. en hij is nu al super trots.. dus ik denk dat eem voorkeur aan het begin niet veel uitmaakt.. uiteindelijk is het toch zijn bloedeigen kindje toch... als het maar gezond is