Dit is vooral een vraag voor de hier aanwezige HR-professionals of leidinggevenden, maar ik ben ook zeker benieuwd naar andere meningen! Het gaat om het volgende: Ik heb een ontzettende leuke, afwisselende functie, waar ik erg veel voldoening uithaal. 2 jaar geleden heb ik echter een nieuwe leidinggevende gekregen en hij en ik liggen elkaar om de een of andere reden niet. Ik begrijp zelf niet zo goed waardoor het komt, ik heb nooit eerder een moeizame relatie met een leidinggevende gehad, maar het komt er op neer dat ik me door mijn huidige leidinggevende niet gewaardeerd voel. Dit gesprek ben ik vanzelfsprekend een aantal malen aangegaan en hierbij heeft hij steeds benadrukt dat ik het verkeerd zie en dat hij mijn inbreng en werkzaamheden juist zeer waardeert, maar in de praktijk loopt het dan toch weer heel moeizaam. De waarheid zal ergens in het midden liggen en we zullen ongetwijfeld allebei een aandeel hebben in het verhaal, dat doet er verder ook niet toe. Maar goed, ondanks mijn passie voor mijn werk, levert deze situatie mij de nodige frustratie en ergernis op. Ik heb daarom hier en daar wat gesolliciteerd en heb een tweetal functies bij andere organisaties aangeboden gekregen, maar deze waren inhoudelijk veel minder aantrekkelijk dan mijn huidige functie, dus heb ik ervoor gekozen om te blijven. Daarnaast werk ik met veel plezier voor onze organisatie: ik ken er veel mensen, de arbeidsvoorwaarden zijn ideaal, de afstand is prima, dus ook wat dat betreft zou ik het liefste blijven. Nu is er binnen een ander team een vacature opengesteld die mij wel erg trekt en waarbij ik aan een groot deel van de functie-eisen voldoe. Ik overweeg daarom om intern te solliciteren, maar hoe moet ik nu omgaan met mijn leidinggevende? Bij een eerdere interne sollicitatie heb ik mijn toenmalige leidinggevende netjes geïnformeerd en die heeft mij hier toen in gesteund en bij geholpen. Daarbij had ik er ook vertrouwen in dat mijn positie binnen het team er niet onder zou lijden als ik de functie niet zou krijgen. Maar nu? Gelet op de verhoudingen lijkt het me niet wenselijk dat hij er via via achter komt dat ik heb gesolliciteerd. Aan de andere kant: als hij er wel vanaf weet en ik word afgewezen vermoed ik dat dit hem zal sterken in een bepaald beeld dat hij (ten onrechte, vind ik ) van mij heeft. Ik ben daarom vooral benieuwd naar het volgende: - is het gebruikelijk om intern te informeren bij de leidinggevende van een sollicitant of blijft men gedurende de procedure discreet? - wordt er van interne kandidaten verwacht dat de huidige leidinggevende op de hoogte wordt gebracht? Ik ben heel benieuwd naar jullie meningen/ervaringen!
Ik kan alleen aangeven wat bij ons het protocol is (en bij mijn vorige werkgever) en dat is inderdaad dat je de leidinggevende op de hoogste stelt van het feit dat je interesse hebt om (intern) door te groeien. Het is nogal wisselend per werkgever maar qua verhouding zou ik denk ik toch kiezen om het te delen met je leidinggevende.
Of je het móet melden: denk ik niet. Maar zoiets komt toch uit en dan komt het niet zo netjes over naar je huidige LG. En wees er maar zeker van dat er tenminste tussen huidige en (toekomstige) leidinggevende gesproken wordt. Hier toch. Er wordt geïnformeerd naar prestaties, sterktes, zwaktes etc...
Dit is precies hetzelfde bij ons. Een leidinggevende is altijd betrokken bij de volgende carrière stappen van zijn/haar teamleden. Kan je het anders niet op die manier insteken naar je leidinggevende? Dat je graag voor deze organisatie blijft werken maar binnen ander team/andere scope om je te verbreden?
Heb je digitaal moeten solliciteren? Ik kan van mijn medewerkers zien als ze intern op een vacature reageren. Met andere woorden, ik zou hem even op de hoogte brengen. Misschien heeft ‘ie ook nog wat tips.
Ik denk ook dat je er beter aan doet om hem vooraf te informeren. In het bedrijf waar ik werk is het heel gebruikelijk om intern te solliciteren en dat wordt ook door de managers onderling besproken. Dan zou het best raar zijn als een sollicitant vraagt of de managers er niet met de betreffende manager over willen praten. Schept ook een beetje een vreemd beeld over de sollicitant, ben ik bang.
Dat vind ik best gek eigenlijk dat je dat kunt zien. Dat managers er onderling over praten vind ik ook niet heel netjes, maar snap wel dat het gebeurt. Ik neig naar wel informeren, maar snap je dilemma heel goed. Mocht het niet wat worden, wil je toch geen (verdere) verstoorde verstandhouding. Maar daar heb je natuurlijk zelf ook een aandeel in, dus daar zal het niet aan liggen. Ik vind intern solliciteren echt irritant, mede hierdoor. Doe mij maar een externe vacature.
Mijn man zit in hetzelfde schuitje als jij. Heeft daarom ook intern gesolliciteerd. Hij heeft daarbij wel zijn leidinggevende geïnformeerd.
Ik werk op de afdeling Hr. Het is zeker raadzaam je leidinggevende te informeren. Hierbij kun je gewoon simpel houden; de andere functie is een nieuwe uitdagende stap voor je. Bij intern solliciteren wordt altijd de vorige partij betrokken. Dus er zal altijd intern worden besproken hoe je functioneert en hierbij zal ook je huidige leidinggevende worden aangehaakt. Stil houden lijkt me dus niet mogelijk en ook niet wenselijk. Als je niet wordt gekozen voor de nieuwe functie dan moet je nog wel op je huidige plaats (met leidinggevende) door kunnen.
dit werkt niet bij ieder bedrijf zo. Uiteindelijk is er altijd wel contact natuurlijk (iemand moet worden overgenomen/overgeboekt), maar het is zeker niet zo dat functioneren altijd wordt besproken voordat iemand wel/niet wordt aangenomen. Bij ons is dit in ieder geval niet altijd zo. @ts ik ken het dilemma, zelf ook wel mee te maken gehad. Zowel als medewerker, als leidinggevende zijnde. Op zich is de voorkeur wel informeren, maar jij kunt dat toch het beste zelf inschatten. Je kunt ook overwegen het niet te zeggen, maar daar wel degene over te informeren (in het gesprek) bij wie je solliciteert. Dan kun je bijvoorbeeld zeggen dat je graag eerst wilde zien of het wel klikte oid, voordat je je huidige lg informeert. Wachten tot je wel/niet aangenomen wordt, wordt wel lastiger. het hangt er ook een beetje vanaf hoe groot de organisatie is (hoe kleiner, hoe lastiger) en hoe dicht de afdelingen hiërarchisch bij elkaar zitten of dat leidinggevenden elkaar bijvoorbeeld goed kennen? En bij ons is het zo dat voor de meer generieke Functies het makkelijk kan dan voor de hogere functies. Als het om een hogwr management positie gaat is het over het algemeen bij ons wel ‘not done’, als het om een meer gangbare positie gaat wordt er echt niet per se verwacht dat je, je leidinggevende vooraf informeert. Dat kan prima tijdens het proces. Heb zelf ook wel eens mijn leidinggevende (waar ik ook niet zo lekker mee ging) voor een voldongen feit gesteld dat ik weg ging, en dat was voor een best goede positie waarin ik zelfs ging leidinggeven. Mijn nieuwe leidinggevende was helemaal niet geïnteresseerd in zijn mening, maar veel meer in de mening van een aantal referenties die ik had opgegeven (die ik weer kende uit een eerdere functie) Met de tips en overwegingen die hier worden gegeven moet je dan de afweging maken, want alleen jij kent alle ins en outs van de situatie en organisatie ik zou er sowieso voor gaan! Succes!
Her verschilt echt per organisatie, maar meest gangbare is om wel je lg te informeren is mijn ervaring. Ik adviseer je om dit gewoon even na te vragen bij een hr adviseur binnen je organisatie. Zij kunnen ook evt helpen om te zorgen dat je lg niet zonder overleg benaderd wordt. Moet ik er wel bij zeggen dat juist bij interne sollicitaties bij veel organisaties het Wandelgangen Informatie Systeem heel goed werkt. Dus er is natuurlijk altijd een risico dat een roddel vooruit snelt.
Ik heb bij mijn 1e werkgever intern gesolliciteerd (ben ook aangenomen). Mijn overweging om het toen wel te zeggen aan mijn toenmalig leidinggevende is dat ik zelf openheid en transparantie belangrijk vind... Het is vervolgens een beetje gek dat ik dan vervolgens op de vraag 'is je huidige leidinggevende op de hoogte van je sollicitatie?' een nee als antwoord moet geven ....