Twee mensen vol liefde voor elkaar, ontstaat de wens die vele kennen. Er samen voor gaan als een paar, beginnen al aan het idee te wennen. Gedachten en verlangen, naar iets bijzonders en klein. Zijn in het hoofd de kinderkamer al aan het behangen, alleen het erover dromen is al fijn. Voor vele zo vanzelfsprekend, dat het lukt binnen korte tijd. Terwijl een ander zit, op zijn knieen smekend, en moet 'klussen' voor een eeuwigheid. Voor de een is het een gemakkelijk iets, voor de andere is het vechten voor een nieuw leven. Vergeet nooit, het is niet niets heb ook nooit de gedachte; Zo dat doen we even! Ik ben wel niet zo'n dichtwonder maar onthoud de gedachte achter het gedicht Als blijk van respect voor de meiden die hier zitten en al enige tijd bezig zijn... Vond gewoon dat ik het even moest doen...
mooi hoor,en oh zo waar... Af en toe kijk ik eventjes in NOD topics en andere waar zoveel stellen zoveel teleurstellingen te verwerken krijgen en dan realiseer ik me eens te meer hoe bijzonder ons wondertje is.
Dank je, Als blijk van respect voor de meiden die hier zitten en al enige tijd bezig zijn... Vond gewoon dat ik het even moest doen...
Dank je wel Schijndelsvolk, echt een mooi gedicht en jammer genoeg slaat hij ook op ons, maar we houden moed. Groetjes Jolie
mooi! Ik hoorde bij de groep die jij in je gedicht beschreef en koester deze zwangerschap daarom nog eens zo intens, hoop nog eens zo intens dat iedereen die nog steeds aan het proberen is, heel snel zwanger mag zijn... jij verwoordt het zo mooi...