Even de achtergrond: ikzelf heb als kind altijd in hetzelfde huis gewoond, op dezelfde school gezeten, etc. Ik heb nu twee zoontjes van 2 en 5, waarvan de oudste natuurlijk al op school zit in de stad waar we wonen. Maar nu komt het: in ons huis kunnen we niet eeuwig blijven wonen. Beneden is het wel groot, maar boven behoorlijk klein. Schuine wanden, en de jongste slaapt in een kamer van 1.80 bij 2.80 met een schuine wand. Daar komt bij dat ik twee jongens heb, met een vader van ruim 2 meter, en de jongens zijn ook behoorlijk aan de maat. We kunnen hier dus niet eeuwig blijven wonen. Tegelijkertijd wonen we aan een doorlopende weg, en dat is natuurlijk eigenlijk niet fijn met kleine kinderen. Ikzelf kom uit een dorp vlakbij, en zou daar wel weer naar terug willen. Lekker veilig, kindvriendelijker, en dan zouden we natuurlijk een huis willen met meer ruimte boven. Nu is er net een nieuwbouwproject gestart in dat dorp met aantrekkelijke huizen, en we overwegen ons in te schrijven. Alleen, dat betekent dan natuurlijk dat we ons huis moeten verkopen (met enorm verlies ), en dat we de oudste naar een andere school moeten brengen. De jongste maakt misschien nog een jaartje ook hier op school mee. Ik vind het zo moeilijk. Moeten we dat nu doen? De oudste voelt wel aan dat we het wel eens over verhuizen hebben, en begint dan al meteen over dat hij niet van zijn school af wil. Ik heb ons nog niet eens ingeschreven en heb nu al buikpijn bij het idee dat hij naar een ander school moet, met waarschijnlijk ook een heel ander systeem (heb een Freinetschool op het oog)... Overdrijf ik nou? Of zouden jullie dat ook hebben?
Ik was zelf 11 toen ik ging verhuizen en dat heeft heel veel impact gehad. Ik zat halverwege groep 7 en had dus 1,5 jaar tijd om nieuwe vriendinnetjes te maken. Na 1,5 jaar weer naar een andere school. De vriendschappen die ik had gesloten, waren ook van toen en niet meer van nu. Mijn jongste broertje zat echter in groep 3 en heeft van groep 3 tot groep 8 in dezelfde klas gezeten en daar ook echte vriendschappen gemaakt, die tot heden nog steeds actueel zijn. Dus als je gaat verhuizen en je kinderen moeten naar een andere school doe het dan zo vroeg mogelijk. Jonge kinderen passen zich snel aan!
Ik ben tig keer verhuisd dus sowieso flexibel ingesteld en 5 jaar is erg jong dus die wennen snel hoor. Mijn dochter heeft in verschillende plaatsen gewoond( ook in het buitenland) en op verschillende scholen gezeten en heeft daar echt niks ergs aan overgehouden hoor. Integendeel, ze is daardoor ook heel flexibel en ruimdenkend. Maar je moet doen waar je zelf vrede mee hebt. Kinderen van jouw leeftijd kan je prima voorbereiden, ik denk dat het meer het onbekende is waar jouw zoontje mee zit.
Bedankt voor de tip! Het hangt er vanaf of we direct ingeloot worden en hoe snelde bouw gaat en dergelijke, maar het is waarschijnlijk vanaf groep 4 of 5. De jongste zit dan in groep 1 of 2. Ik heb inderdaad wel zoiets van: of we verhuizen op korte termijn naar dat dorp, of later, maar dan blijven we in de stad. Punt is alleen dat de huizen hier kleiner zijn...
@Chillin: je hebt gelijk, hij leert er ook van flexibel te zijn (mijn vriend is ook 15 keer verhuisd toen hij klein was en is heel sociaal), maar ikzelf ben niet zo flexibel....
Ik ben opgegroeid als kermiskind in een woonwagen en woonde dus iedere week ergens anders. Iedere week naar een andere school of (meestal) helemaal niet naar school. Andere kinderen, een andere buurt, andere winkels, alles anders. En nee, dat was niet fijn. Maar om nou je hele leven op één plek te blijven omdat de aanpassing anders zo groot is... Dat lijkt me ook overdreven. Je kinderen zullen vast vaker in het leven geconfronteerd worden met veranderingen, dat hou je niet tegen. Ik denk dat wanneer je het geleidelijk doet het geen probleem hoeft op te leveren. Je kunt een paar keer met je kinderen naar dat andere dorp gaan om boodschappen te doen. Eens naar de open dag van die andere school. Misschien vast kennismaken en een proefdag meedraaien. Als je zelf enthousiast bent, zal je dat ook op je kinderen overbrengen. Jullie kunnen samen gaan zitten dagdromen over wat je allemaal met de extra ruimte kunt doen. Misschien alvast tekeningen maken van hoe de nieuwe kamers ingericht kunnen worden, of brainstormen over een grote muurschildering voor boven het bed ofzo. Als je zelf huiverig en onzeker bent, pikken je zoons dat op, maar als je er zin in hebt... dan krijgen ze dat misschien ook wel
Bedankt Aylen! Daar heb ik wat aan . Ik moet inderdaad gewoon enthousiast 'doen', dan worden zij dat ook. En ik vervolgens ook. Al zat ik net de tekeningen te bekijken en te dromen over de ruimte... Daar word ik wel blij van hoor .
Luc is 5, bijna 6 en al 2 keer verhuisd en volgende week voor de derde keer. Dit is zijn tweede school en daar blijft hij op. We wonen nu in een appartement van 800 euro per maand, midden in de stad, naast busbanen en autowegen en 5 min lopen van zijn school af. Met het oog op zijn toekomst hebben we een huis gekocht, echter wel 1 in Almere Buiten zodat hij naar deze school kan blijven gaan. Het huis waar we heengaan heeft een grote tuin, speelveldjes etc en is 2 minuten lopen van zijn school af. ik snap wat je bedoeld, maar toen luc van die ene school afging was hij zo gewend aan deze school. NU moet ik wel zeggen dat die andere school een drama was en hij het daar niet naar zijn zin had. Je moet in de toekomst kijken, kan je kind zich hier ontplooiien? kan hij lekker buitenspelen met vriendjes straks, kan hij ongestoord een balletje trappen of op zijn skelter racen? Kan dat waar hij nu woont? Nee? dan zou ik gaan verhuizen.
Op de leeftijd van 5 maken ze vaak heel snel eeer nieuwe vriendjes en passen zich snel aan in nieuwe situaties. Daar zou ik het dus niet vanaf laten hangen. Ga eens een paar keer naar je oude dorp. Bezoek een leuke kindere boerderij,speeltuin of zwembad zodat hij ziet dat er ook leuke dingen zijn
Ik ben zelf 9 keer verhuisd en heb er niets aan overgehouden hoor, vriendjes en vriendinnetjes maak je op die leeftijd zo lijkt mij.