Vraag me niet waarom ik me nu al druk maak, maar je zult zien komt alles eindelijk de goede kant op zul je zien dat ik zwanger raak terwijl ik net begin aan mijn nieuwe full-time baan. Nu ben ik recentelijk aangenomen bij de gemeente, en ik ga met overheidszaken dealen zoals huurtoeslag, gemeente belasting en al dat soort zaken.. Ik woon in het buitenland, dus misschien is het dan makkelijker te begrijpen dat hier de zaken anders gaan betreffende huurtoeslag enz. dat het via de gemeente gaat ipv de belastingdienst. Enfin, nu begin ik volgende week maandag full-time voor het eerst in mijn leven ik heb wel shift werk gedaan maar nooit 9-5 full time werk.. Dus ik ben al redelijk zenuwachtig hoe ik daar mee om zal gaan(ik weet dat werkelijk waar bijna iedereen full time werkt en dat dat normaal is) maar ik bedoel meer ik heb 2 jaar lang niet echt lekker hard kunnen werken dus ik ben beniewd hoe ik er mee om zal gaan.. Maar zoals sommige misschien hier al weten proberen ik en mijn vriend zwanger te worden en nu ben al helemaal zenuwachtig dat het straks allebei tegelijk komt, het zou toch eens sonde zijn als ik dan wekenlang misselijk ben en god weet wat voor kwaaltjes heb en daardoor kan ik niet fatsoenlijk werken terwijl dit toch wel een buitenkansje is in deze tijden.. Nu ben ik niet zo vruchtbaar dat als je al naar me kijkt dat ik zwanger word maar je weet't toch maar nooit het is tot nu nog een tijdelijke positie want er is begroot door de overheid om deze banen te creeren en als het succesvol is dan verlengd dat uiteraard.. Het is echt helemaal de juiste positie voor mij zo ver ik me ervan bewust ben een echte uitdaging, flink wat te leren en juist als ik zwanger wordt en er nog werk dan is het een redelijke werknemer die wel begrip zou moeten opbrengen voor verlof en dat soort zaken, het is kantoor werk dus geen zwaar tillen perfect dus.. Alleen ik heb de full-time positie gekregen omdat ze zo onder de indruk waren, wat als ik nu gelijk zwanger zou raken dan voel ik me wel een beetje alsof ik hun erbij naai of denk ik dit nu alleen omdat ik een onervaren TTC (trying to conceive) meisje ben? Werkende moeders, geef me je advies!
Bazen mogen zwangeren niet discrimineren, en een zwangerschap al helemaal niet 'misbruiken' als reden om je contract niet te verlengen. Ik zit ook nog in een tijdelijk contract, en wij zijn ook bezig om zwanger te worden. Daarom heb ik dit uitgezocht, en zelfs mijn leidinggevende heeft aangegeven dat je dit aan kunt vechten als je contract niet verlengd zou worden. Maar als ik je verhaal zo lees heb je de komende tijd nogal 'warrig' in je hoofd zitten, je weet gewoon niet waar je goed aan doet. Ik ken dit gevoel, en heb het idee dat je lijf daarop inspeelt. Als je het zelf nog niet helemaal ziet zitten, zal een zwangerschap misschien ook langer uitblijven. Zo heb ik het in ieder geval vaak gezien in mijn vorige werk. Is het niet verstandig om eerst een half jaartje te gaan werken, zodat je gewend bent aan dat ritme, en je kinderwens daarna weer op te pakken?
Dankje Ik wil niet terug aan de pil of andere anticonceptie om vervolgens weer in dezelfde positie te zitten. Mocht ik weer werkloos raken, zit ik indezelfde situatie als dat ik nu zit en kan er altijd weer fulltime of part time werk ineens komen of juist een langere tijd niet. In die zin gaat het leven gewoon door en ik kan niet door elke obstakel mijn kinderwens verlengen, mijn partner wil na 7,5 jaar geen kinderen meer en ik wil er minstens toch 2 of 3 heb ik altijd bij mijzelf gedacht. Ik zei voor de grap vorige week al tegen mijn partner, ja wat als we er nu 3 krijgen en ik wil er een gat van 3-5 jaar tussen elk kindje? En hij zei heel duidelijk we moeten er voorzorgen dat dat niet gebeurd. Niet dat hij geen 2-3 kinderen met mij wil, maar meer omdat hij na zijn 40e echt een beetje wil gaan relaxen. Hij heeft nu een zoon van 11 en in kan me voorstellen als die over een jaar of 8 bijna 20 is en we 2 kleine kinders hebben dat hij toch wel een eind in zicht wil hebben om maar een hard te zeggen. Ik moet ook zeggen dat de mentaliteit met kinderen krijgen hier in de UK enorm anders is dan in Nederland. En voor het eerst in mijn leven wil ik echt naar mijn hart luisteren en niet naar mijn verstand wat ik jaren lang gedaan heb en mij alleen maar ongelukkiger heeft gemaakt!