Nogmaals dank voor alle reacties. Ik ben pas thuis gekomen en heb bijgelezen en er zijn weer mooie tips gegeven. Dat is enorm waardevol.
Jij komt er wel! Stapje voor stapje en zeg tegen jezelf dat je er mageen wezen! De ene dag gaat beter dan de andere en dat is helemaal niet erg!
Helemaal eens met G89! Als ik je zo lees ben je al zo ver op weg: je durft om hulp te vrageb, je kan het benoemen, erkennen. Je ziet het gebeuren. Dat is al de helft!! Bewustwording is stap 1, er iets mee doen is 2 en daar ga je nu aan beginnen. Jij komt er wel, je komt op mij over als een mooi, gevoelig mens die keihard vecht. Sterkte meid, als je ooit wil praten of vragen hebt mag je altijd wat sturen!
Zeker herkenbaar. Bij mij heet het bps. Begin meer van mij te houden. Stoppen met roken ect ect. En toch. Pas kreeg ik het verwijt dat ik er niks aan doet. Dieper ben ik niet te kwetsen. Vorig week 42 geworden en sta op een keer punt. Zal nooit genezen maar wel altijd genezing zoeken en blijven vechten. Ben ook minder online de kracht niet er voor te veel pijn en verdriet. En zal nooit beweren dat ik geen fouten heb gemaakt of perfect ben. . Maar ben goed genoeg.
beste TS, ik heb niet alle reacties gelezen, maar ik lees van jou zeker de wil om ermee aan de gang te gaan. een kans om jezelf beter te voelen. ik heb een jaar bij een psycholoog gelopen, in eerste instantie voor traumaverwerking, maar ook voor andere dingen die niet goed zaten. het ene een direct gevolg van het trauma, het ander niet. dat verschilde een beetje. ik heb het zelf altijd omschreven, en zo doe ik dat nog steeds, alsnog ik een schaduw was van mijzelf. ook wel blij doen bijvoorbeeld en veel lachen, maar die blijdschap en vrolijkheid diep van binnen niet voelen. zo ben ik ook een hele slechte in het ontvangen van complimenten bijvoorbeeld. wat ik van haar moest doen om mezelf te overtuigen dat ik er mag zijn en om mijn zelfvertrouwen stapje voor stapje op te vijzelen was het volgende: koop een mooi/vrolijk/whatever notitieboekje. iets waarvan jij blij wordt als je het ziet. dan schrijf je vervolgens elke dag 1 compliment, hiervoor gebruik je ook per dag 1 pagina. gebruik gekleurde glitterpennen desnoods, als dat jou blij maakt, maak er tekeningetjes bij. maakt niet uit hoe je het doet, als je het maar doet deze complimenten kunnen vanalles zijn zoals 'vandaag zit mijn make-up goed' 'vandaag heb ik het huishouden gedaan precies zoals ik wilde' of zoiets als 'vandaag ben ik goed omgegaan met een bepaalde situatie 'vandaag is mijn nagellak goed gelukt maar zeker ook dingen als 'vandaag voel ik mij goed' of nou ja alles eigenlijk, als het maar positief is. laat het vandaag e.d. eventueel achterwege en schrijf het meer op als ik ben goed omgegaan met een situatie, ik voel mij goed, mijn nagellak is goed gelukt. kijk een beetje wat voor jou prettig voelt hierin. ik noem maar wat dingetjes, het kunnen hele onbenullige dingetjes lijken, maar dit kan grote invloed hebben. de wil is er meid, en waar een wil is is een weg. die weg zal met diepe dalen komen, maar daar krabbel je je weer uit. ik weet niet of het wat voor je is of hoe je hier tegenaan kijkt, maar misschien is Yin Yoga wel iets voor je. dit is een meer meditatieve vorm van yoga, zorgt voor veel ontspanning maar is tegelijk mentaal een uitdaging. Deze yoga, en ook andere vormen van yoga trouwens, helpen mij heel goed om gedachten los te kunnen laten. Het helpt mij om wel gedachten te hebben, maar om deze vervolgens te accepteren en te laten passeren. ik weet dat dit heel persoonlijk is of het je ligt of niet, maar wie weet de moeite waard om eens te proberen (het beste is wel klassikaal lessen volgen i.v.m. hulp en techniek, als je dit goed onder de knie hebt kun je eventueel ook thuis aan yoga doen m.b.v. bijvoorbeeld youtube als je dat prettiger vind). in t kort helpt yoga mij om dingen of gedachten te accepteren zoals ze zijn, en om ze voorbij te laten gaan, er niet te lang bij stilstaan of over piekeren. succes met alles, en sterkte ook. want het is geen makkelijk pad welke je gaat volgen, maar het zal je wel heel goed gaan doen. stapje voor stapje
Nogmaals dank voor alle lieve berichten! Ik heb nu mijn eerste dag vakantie en ben van plan deze vakantie om alles nog eens goed na te lezen en dingen op te zoeken. Dan kijken wat me geschikt lijkt en of dat te vinden is in mijn omgeving. En ik hoop zo dat ik mezelf weer niet ga teleurstellen! De schrik om terug stil te vallen zit er goed in. Dus moet nu echt doorzetten.
Je zult jezelf geheid teleurstellen, je zult waarschijnlijk ook een terugval krijgen, maar DAT IS NIET ERG! Zo'n proces gaat met vallen en opstaan, dat is heel normaal. Wees juist dan een beetje lief voor jezelf, haal diep adem en probeer het de dag erna opnieuw. Juist het blijven proberen en na vallen toch weer opstaan geeft aan dat je op de goede weg bent. Er komt een tijd dat je tevreden met jezelf kan zijn, ook al gaat er iets fout, echt waar!
Wat moedig om dit topic te openen! Ik hoop dat je er echt iets aan gaat hebben. Ik mediteer zelf heel veel en ben begonnen tijdens een cursus mindfullness. Daar heb ik geleerd mijn gedachten te sturen en me niet te identificeren met die gedachten. Dat heeft me veel inzichten gegeven en ik heb er nu nog veel aan. In de cursus zitten ook verschillende meditatieoefeningen. Heel fijn. Misschien dat er zoiets in je buurt wordt gegeven. Ik heb er ook nog contacten aan overgehouden. Je bent toch open tegen elkaar en dat schept wel een band.
Ooit vertelde iemand me dat het traject om jezelf te verbeteren en te groeien meer lijkt op de weg door een labyrinth, dan op een rechte weg. In een labyrint is ook maar 1 weg, maar die kronkelt de hele tijd rond gaat een keer terug met een omweg etc. Maar uiteindelijk kom je er wel. Al lijkt het soms alsof je bijna weer terug bij af bent, dat is dan niet zo.
Nogmaals bedankt voor alle berichten! Ik heb nu drie dagen vakantie gehad en heb al veel nagedacht maar nog niks concreets afgesproken met mezelf. Vooral veel geluierd en gelezen. Genoten maar toch een vervelend gevoel. Dat ik maar wat rondhang en niks doe. Maar goed, we gaan nog op een korte vakantie naar zee en nog daguitstapjes doen dus komt wel goed. Ik wil ook wel echt deze vakantie met een plan van aanpak komen voor mezelf. Daar moet ik nog even een moment voor plannen dat ik alleen ben en echt met een wit blad papier aan de slag ga. Wat helpt me en wat net niet. Wat ga ik de volgende keer bij de psych allemaal bespreken. Is er een cursus of activiteit in mijn buurt wat me vooruit kan helpen. Maar het lijkt zoveel, zo onoverzichtelijk allemaal... Er is zoveel wat anders zou moeten. Of nee, wat ik zelf anders wil. Maar zal kleine stapjes moeten nemen hé... Nu mezelf nog overtuigen dat je er met kleine stapjes en doorzettingsvermogen ook geraakt.
Je bent al ontzettend goed bezig! Wat mij heel erg heeft geholpen is dit op aanraden van de psycholoog; koop voor jezelf een mooi notitieboekje of schrift. Hierin schreef ik iedere dag waar ik blij van werd. Gewoon ieder uur even stilstaan en opschrijven wat er het afgelopen uur positief.is geweest. Jij kunt voor jezelf ook opschrijven wat je wilt veranderen en waar je tevreden mee bent. Ik merk zelf echt dat ik rustiger word in m'n hoofd door dingen op te schrijven. Dan ben ik het een soort van kwijt. Succes! Je komt er wel!
Rara mijn vakantie is bijna voorbij en van mijn goede voornemens is nog niks gekomen. Het is weer zwart in mijn hoofd. En zo blijf ik verder sukkelen. Bah wat ben ik toch ook zwak!
Ik herken je verhaal in bepaalde mate. Wat mij heeft geholpen is leren te genieten van kleine mooie dingen in het leven. Dat ging niet gemakkelijk. Ik moest met mijn neus op de feiten worden gedrukt, en had een gigantische schop onder m'n reet nodig. Het is heel hard, maar als je zegt dat je de kleine vooruitgang niet waardeert in jezelf, wordt het dan onderhand niet eens tijd dat je dát gaat veranderen? De enige die dit kan veranderen ben jijzelf, en niemand anders. Doordat je zoveel hulp zoekt buiten jezelf maak je jezelf afhankelijk en leg je de verantwoordelijkheid van jouw genezing buiten jezelf. Dat gaat nooit werken en het heeft ook nog nooit voor iemand gewerkt. Als je persé een externe hulp wil, ga dan naar Peter Pollet in Tiel. Maar let wel, hij helpt mensen over de halve wereld en is nog tot over 3 weken in Nederland. 3 behandelingen van hem in 1 week doen net zoveel als waar een goede psych een jaar voor nodig heeft. Je kunt hem googlen en op Facebook vinden. Nog een andere rigoureuze tip: wellicht kun je als vrijwilliger bij een hospice werken. Leer wat mensen heeft bewogen in hun leven, praat met hen wiens leven bijna voorbij is. Wat zij te zeggen hebben zijn de meest waardevolle lessen die het leven te bieden heeft. Ik begrijp dat mijn adviezen nogal "onorthodox" zijn. Deze contacten hebben voor mij het verschil gemaakt tussen leven en overleven. Ik wens je veel sterkte en bovenal veel geluk en plezier in je leven. Knuffel!
Toevallig ging het ook in een ander topic over trots. Maar als de motor lang uit is geweest ga dan opzoek naar kleine succesjes die te behalen zijn. Voed jezelf daarmee. Stel elke dag een klein doel. Maak het niet te groot allemaal, maak het niet zwart wit en ga vooral niet generaliseren. Ik heb het openingsbericht nogmaals gelezen. Ik ben zelf helemaal niet van de make up en zo dus het klinkt heel raar uit mijn mond. Maar begin bijvoorbeeld met een relax momentje. Even een gezichtsmaskertje, lekker naar de kapper, mooi nieuw shirt, lekker luchtje. Als je gedachten je niet vooruit helpen kan je ze soms maar beter even uit proberen te schakelen voordat je vooruit kan gaan. Gewoon even time out.
Bedankt voor de tips! Ik ga niet opgeven en weet dat ik het zelf moet doen. Maar ik weet nog niet hoe, vind het inderdaad een onoverzichtelijk kluwen momenteel. Het lijkt alsof ik er van een afstand naar kijk en vaststel wat er niet ok is maar niet kan ingrijpen. Maar ik blijf zoeken naar hoe ik wel kan ingrijpen. Ik snap het alleen precies niet. Binnenkort heel wat te bespreken met psych.
Die kleine doelen moet ik inderdaad gaan leren apprecieren. Wat liever zijn voor mezelf. Generaliseren is inderdaad een hele grote valkuil. Ik gebruik de woorden 'altijd, vaak, alles' heel vaak onterecht op een moment dat ik me niet ok voel. En ik probeer inderdaad af en toe zo'n relax momentje in de bouwen. Maar dagelijks een vijftal minuten in de ochtend en avond zou ik er graag in krijgen.
Het lukt niet alleen en niet met hulp. Ik mag inderdaad niet de verantwoordelijkheid buiten mezelf leggen. Ik zal het moeten doen. Maar toch liefst met de juiste begeleiding en ondersteuning. Ik ga je tips eens opzoeken. Je weet maar nooit of het helpt.
Peter heeft bij mij op het meest zwarte moment in mijn leven de "onoverzichtelijke kluwen" (ik ken ze!) In een behandeling van een kwartier ontrafeld. Met permanent resultaat. Mocht je concreet mijn ervaring willen weten, dit schrijf ik niet openbaar, maar je mag me altijd een pb sturen.
Weet je waar je nu het meest last van hebt? Probeer dat dan eerst aan te pakken. Ik lees hierboven bijvoorbeeld dat je graag 's ochtends en 's avonds vijf minuutjes voor jezelf zou willen. Begin daar vanavond mee. Dat meen ik serieus. Het duurt een week of drie (zo uit mijn hoofd) voordat een nieuwe gewoonte is ingesleten, dus geef jezelf die tijd. Als je het een keer vergeet: geef jezelf niet op je kop, maar doe het de keer erna wel. Gaandeweg merk je dat het makkelijker wordt om het te doen, en dat is het moment waarop je kunt beginnen er bewust van te genieten. Al is het maar datje je er van tevoren op verheugt of na afloop trots bent dat je het hebt gedaan. Probeer daarna weer iets anders te vinden en breid het zo langzaam maar zeker uit. Bijvoorbeeld met zo vaak je er op een dag aan denkt even stil te staan en drie keer dieo en bewust adem te halen. Zo voel je je lijf beter en leer je je grenzen en behoeftes beter kennen. Kleine stapjes leiden ook ergens toe, een heel plan voor de rest van je leven kun je niet even in je vakantie opstellen. Leen of koop het boek Zelfcompassie (echt!), daar staan heel duidelijke handvatten in. Heel erg veel succes en blijf hier gewoon terugkomen om te spuien.