Ik wil even jullie mening over wanneer je,je kind mee laat helpen met kleine klusjes in en om het huis. Ik was namelijk een jaar geleden een paar weken bij mijn zus haar vriend en 2 dochters van 4 en 9 thuis en ik heb me pimpelapaard geirriteerd! Haar 9 jarige dochter smeet altijd haar bord op het aanrecht en ruimde niks achter haar kont op. Ik zelf heb in die leeftijd al veel dingen gedaan en meegeholpen. Als ik mijn zus daarop aansprak kreeg ik als antwoord ''Ze is nog een kind en moet daarvan genieten'' Dat is ook zo,maar ze kan wel kleine dingetjes meehelpen zoals een bordje afdrogen. Als ik alleen thuis was en mijn zus en haar vriend waren weg vroeg die oudste dochter vanzelf dus aan mij of ze me kon helpen met afdrogen! En dan nog niet te spreken over de normale opvoeding. Bij het kerkhof schreeuwde en renden de kinderen achter elkaar aan, en ook over graven heen. en als ik wat zei tegen die kinderen moest ik me bek houden van me zus want het zijn nog kinderen! Dus mijn vraag is nu: Vinden jullie het ook gewoon normaal om een kind zo rond 8/9/10 jaar alvast mee te laten helpen met kleine dingetjes? Ik zelf vindt dus vanwel anders leren ze het nooit, en wanneer wil je ze dan dingen bijbrengen als ze aan het puberen zijn? Ha.Ha.ha
Dat helpen opruimen enzo moet je zus toch zelf weten? Ieder zijn eigen opvoeding hoor.. Het over graven rennen is nogal respectloos, maar nogmaals: het is aan je zus. Niet aan jou.
Ik laat mijn dochter van 5 en zoon van 2,5 al meehelpen met kleine dingetjes, dus vind dat niet meer dan normaal. Bord opruimen, speelgoed opruimen en zoon wil graag helpen met stofzuigen haha. Dochter helpt graag met koken (meer last van dan wat anders maar het is wel gezellig ) en zoon helpt met de was ophangen. En rennen over graven en zo is gewoon een kwestie van opvoeden en luisteren. Mijn kinderen zijn ook echt kind, maar ze kunnen wel luisteren en zich gedragen.
Dat vind ik zeker normaal. Hier heeft zelfs de oudste al kleine taakjes. Hoe moet en doet met veel plezier zn kinderstoel pakken voor het eten en schuift hem terug als we klaar zijn gevolgd door een dikke high five zo trots hihi. Ook helpt hij mama met de was ophangen en veegt met zn bezem als ik stofzuig. Ik denk als je jong begint met hele kleine taakjes het er speel ook gewoon in blijft zitten. Ook gooit hij met uitkleden in de avond de was in zn eigen wasmandje op zijn kamer.
Vind ik wel normaal, zo ben ik zelf ook opgevoed, met opruimen dan he ik herinner me nog dat ik voor het eerst mijn eigen kamer mocht opruimen.. (mijn moeder wist het leuk te brengen haha), en toen heeft ze er een paar foto's van gemaakt en in mijn album geplakt en ze was heel trots. Dat was wel een hele positieve opruim-ervaring ik voed mijn man ook op met een opruimregime haha en dat zal ik mijn kinderen ook gaan bijbrengen, in mijn ogen kun je daar niet vroeg genoeg mee beginnen.
Over graven rennen is echt niet oké ! .. heel respectloos ! Helpen in het huishouden. Iedereen is daarin anders. Ik denk dat je haar mening daarin moet respecteren.
Ik vind ook dat ze best mee kunnen helpen. Ik zou ze wel laten helpen. Maar als je zus het prima vind dat ze dat niet doen, dan is dat haar keuze. Ik bemoei me niet met de opvoeding van mijn zussen.
Eerlijk? Waar bemoei je je mee? Het zijn haar kinderen en haar manier van opvoeden. Mijn kinderen helpen mee met kleine dingetjes en dat gaat prima (ze zijn 5 & 7)
Ja precies ik vindt dat dus ook meer als normaal,natuurlijk mogen ze kind zijn! Maar de kleine dingetjes alvast bijbrengen kan geen kwaad. En dat over het kerkhof, Me zus zei er niet eens wat van en bleven dus doorgaan.
Ik laat onze oudste ook zoveel mogelijk meehelpen, niet alleen uit overtuiging zegmaar, maar ook omdat hij het erg leuk vindt. Hij is apetrots als hij zelf een bordje met een broodje naar de tafel kan brengen. En ook de was vouwen vindt hij geweldig. (ik iets minder, hihi) Poetsen vindt 'ie erg interessant en opruimen ook. Het is een ieder vrij inderdaad, maar ik vind 9 jaar echt meer dan oud genoeg om mee te helpen. Bovendien zou ik er zelf gewoon geen zin in hebben altijd alles alleen te moeten doen!
Ik was namelijk als oppas bij hun. en ik ben daar niet van gediend als kinderen schreeuwend over een begraafplaats rennen.
Het is haar zus? En dus is ze geïnteresseerd in de opvoeding van haar nichtje ? Het is heel normaal hoor om je af te vragen 'zou ik dit doen?' 'Is dit een goede keuze'. Niks bemoeien aan. Je wilt gewoon het beste voor haar nichtje. Ik merk niks vreemds op aan TS.
Als jij daar alleen bent gelden jouw regels, maar dan zou ik het daar ook bij laten. Ik reageer vanuit mijn eigen ervaring.. schoonouders die hun manier van opvoeden aan mij en met name mijn kinderen willen opdringen. Voor mij is er niets irritanters. Het komt al gauw als betweterig en "je doet het niet goed genoeg" over. De intentie zal vast goed zijn maar na bijna 8 jaar "slikken" heb ik laatst flinke ruzie met ze gehad om dit soort zaken. En de relatie is daardoor verstoord en dat is jammer. Als ouders erbij zijn heb jij je naar hun opvoeding te schikken. Zijn ze allen bij jou dan hebben de kinderen naar jouw opvoedingswijze te schikken.
Eerlijk? Ik was het ook niet eens met de manier waarop mijn zus en zwager hun kinderen hebben opgevoed. Het was niet mijn manier. Maar het zijn hun kinderen, niet de mijne. Dat wil niet zeggen dat ik die kinderen niet op hun gedrag kan aanspreken. Als je dat bij familie gaat doen kan dat behoorlijke irritatie opwekken. Gezien de reactie van haar zus lijkt dat ook zo te zijn.
Ieder doet het op zn eigen manier. Ikzelf vind dat ze best een beetje mogen meehelpen. Maar dat over graven heen rennen is echt niet ok.
Tja dat moet vooral je zus zelf weten. Ik las bijvoorbeeld net in een ander topic dat mensen het irriteren dat ze steeds de troep moeten opruimen achter hun kinderen. Maar als je je kinderen leert vanaf jongs af aan hun troep achter zich opruimen, dan zijn ze nog steeds kind hoor. Van een bordje afwassen is nog nooit iemand slechter geworden. (edit; ik weet in de praktijk dat genoeg kids hun zooi niet opruimen, mar daar ging het niet over in deze discussie) Maar nogmaals het is jou zus. En als het haar niet boeit, lekker belangrijk dan. Van schreeuwen /rennen op een begraafplaats zou ik dan wel weer wat zeggen, want dat heeft met respect te maken.
Eerst had ik zelf ook iets van "laat ze maar kind zijn"... tot mijn 4 jarige dochter de hele tijd alles maar liet rondslingeren, maar echt alles! Toen vond ik het tijd dat ze toch maar kleine dingetjes zou gaan doen zoals helpen tafel dekken en haar troep opruimen (yoghurtbekertjes in de vuilbak, speelgoed opruimen, schoenen op hun plaats zetten, vuile kleding in de wasmand doen, enz...). En eerlijk? Ze vindt het geen straf en doet het zelfs graag! Ondertussen is het nu een routine voor haar geworden.
Ik moest als kind al vroeg meehelpen in het huishouden en dan heb ik het niet over mijn speelgoed opruimen maar over stofzuigen, afstoffen, ramen lappen etc. Toen ik 12 was ging mijn zus het huis uit en kreeg ik alles op mijn bordje. Ik merk nu dat dit mij wel heeft getekend en dat ik het dus moeilijk vind om mijn kinderen te laten meehelpen. Ik realiseer mij dit dus wel en nu staat er dagelijks op hun picto lijstje (zoon heeft autisme dus werken we hier mee) dat er elke avond speelgoed opgeruimd moet worden.
Lastige deze. Ja helpen in huis hier ook al van af dat ze kunnen lopen. Eigenlijk al leren je was in de wasmand te doen kunnen peuters prima. Maar wat ik merk wat ik de oudste heb aangeleerd leren ze in de pubertijd razend snel weer af. Een ding en dat is denk ik nog het aller belangrijkste ook al stoor jij je er aan. het is hun opvoeding. Alleen dat me de begrafenis vind idd ook te ver gaan. Ze zijn dan wel oud genoeg om even hun mond te houden en stil te staan. Die van negen kan je nog weg sturen ga maar even wachten buiten het hek die van vier kan je vertellen even rustig we zijn zo klaar voor de doden dienen wij respect te hebben. En de rest is echt eigen opvoeding en bemoeien is beter van niet.