pfff ik haal net de oudste van school en de middelste heeft gister van ons een loopfiets gekregen. Hij is er zo blij mee dat hij meer op het zadel zit dan loopt (ook binnen) dus ik dacht laat ik hem daarop naar school gaan. Gaat allemaal goed en op de terug weg liepen we rustig naar huis tot er een vader aankwam op de fiets die nogal haast had. Zelf liep die vader maar had een dochter op het zadel zitten terwijl hij met de fiets aan de hand liep. Mijn dochter liep naast de kinderwagen en mijn zoontje erachter. Mijn zoontje ging aan de kant voor hem maar natuurlijk naar de kant van de straat toe en aangezien hij nog niet zo heel handig is met die loopfiets qua evenwicht was ik bang dat hij mis zou stappen naast het stoepje. Er kwamen allemaal auto's aan dus ik hield hem in de gaten. Mijn dochter snapte niet welke kant ze aan de kant moest staan en bleef hannissen naast de kinderwagen, ik wilde die man er langs laten dus bleef aangeven dat ze even voor de kinderwagen moest lopen. Nou ze was in nogal vervelende bui en bleef dus staan. Ik liet de kinderwagen los om haar aan de kant te halen, op dat moment stapt mijn zoontje dus NAAST de stoep en valt op de weg, ik pak uit reflex mijn zoontje vast en zet hem op de stoep waardoor de kinderwagen heel rustig naar de weg rolt en dus omvalt met mijn dochter rollend op de weg. ooh ik dacht dat ik kapot ging van binnen. Was helemaal aan het shaken en vond het zooo erg. Gelukkig stopte de auto's en die man had spontaan geen haast meer. ook een andere ouder kwam naar me toe om me te helpen en enige wat ik nog kon was de jongste knuffelen.... Nu slaapt de oudste dus ze zal wel heel erg moe zijn geweest waardoor ze niet zo goed in haar vel zat. Dan word ze vaak wat vervelender dan ze normaal is. Mijn zoontje bleef keurig wachten en snapte er niets van en ik shake nog steeds na en moest het even van me af schrijven... Mn dochter is weer lekker aan het brabbelen naast me in de tripptrapp en heeft alleen een rode vlek boven haar wenkbrauw. Dus de ergste schade lijkt toch echt in mn moederhart te zitten...
Ow wat erg! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen, maar kan me heeeeel goed voorstellen dat je nog aan het na-shaken bent. Dikke knuffel!
Och meid, wat ontzettend schrikken!! Kan me voorstellen dat je nog zit te shaken. Gelukkig heeft ze verder niks. Dikke knuffel voor jou!
OMG, arme jij!! Gelukkig is het allemaal goed afgelopen (helaas hoor je ook weleens anders), maar wat zal je geschrokken zijn. Ik heb 'maar' een kind onder bedwang te houden en kan me voorstellen dat het met twee en een kinderwagen soms niet te doen is!!
Ja schrikken inderdaad... Zulke dingen zie ik heel vaak onderweg naar school. Gebeurt vaker dan je denkt. Je moet alles in de gaten houden. Ik vind dat je het goed hebt gedaan.. je kon gewoon niet anders. Volgende keer afspraken maken met de oudste. Deed ik ook altijd. Bijvoorbeeld een klein winkelwagentje in de supermarkt. Als hij er 1 had nam zij er niet 1 en ging hem helpen. Gewoon om het makkelijker te maken.
Woww dat is schrikken! Kan me voorstellen dat je aan het shaken was! Je moet ook ogen voor en achter hebben hè. Das wel eens jammer. Ook dat we maar 2 handen hebben. Gelukkig is het goed gegaan. Knuffel voor de schrik.
Ach meis toch! wat een schrik.. Dat snap ik wel dat je daar van schrikt! Gelukkig valt het mee! Pak lekker een kopje thee en verwen jezelf even
He jakkie, schrikken zeg! Gelukkig niks ergs gebeurd en met kinderen gebeuren die dingen nou eenmaal! Dikke knuffel!
Zie jij vaker babietjes van 5 maanden over de weg rollen? Gebeurt hier niet dagelijks gelukkig! Schrikken zeg Ts, kan het me goed voorstellen. Heb er zelf ook drie van ongeveer die leeftijd. Snap dat je nog even aan het shaken ben. Gelukkig alles goed afgelopen!
ja alles slaapt nu... het feit dat de oudste slaapt geeft aan dat ze dus gewoon ontzettend moe was en daarom lekker dwars aan het doen was (toe aan vakantie!) Het feit dat de jongste slaapt is dat er waarschijnlijk dus niets aan de hand is en ze gewoon lekker kan dutten. ben alweer een beetje bijgetrokken maar man wat was ik geschrokken zeg... het ging in slowmotion zei die man maar hij kon niets doen want hij had zn dochter op het zadel van de fiets zitten en deze had geen standaard..
Weet precies hoe je je voelt. Mijn dochter is ook op precies dezelfde manier gevallen uit de kinderwagen. Het gevoel wat ik toen had komt geliji weer boven nu ik jouw verhaal lees. Je hebt gedaan wat je kon doen. Hou haar goed in de gaten. Voel je niet schuldig en afspraken maken met je andere kinderen als je op pad gaat. En natuurlijk een knuffel voor de schrik.
knuffel voor je! je kan gewoon niet alles in de gaten houden. en je hebt instinctief gehandeld, dan zijn er geen goede of slechte keuzes. je hebt sowieso het beste voor je kinderen voor. over een paar dagen denken ze er niet meer over, maar kan me voorstellen dat het bij jou wat langer blijft hangen. ik heb zelf toen dochter rond een jaar was ook zoiets gehad. was met de hond aan t wandelen. en hond zag een poes en vloog die kant uit (onverwacht) en doordat hond bijna 40 kg woog en ik deze vast had ging ik er in een ruk mee achteraan. kinderwagen liet ik dus in een reflex los en jahoor die rolde via de uitrit van dat huis de straat op. ding stond midden op straat , gelukkig rustige straat en niks gebeurt, maarja er zou maar net een auto hebben gereden. t zijn dingen die gebeuren, tis niet anders. en uiteindelijk heeft ze alleen een rode plek. knuffel!
Dank jullie wel voor je lieve reacties. Voel me alweer wat beter. Jongste dochter ligt nog in een diepe slaap. Zal ook wel geschrokken zijn. De kinderwagen brak haar val een beetje en de rest was een rol dus heel hard is ze niet neergekomen maar gewoon het feit dat het op de straat gebeurd waar ook nog eens auto's aankwamen, je zal maar een niet oplettende bestuurder treffen... die gedachtes blijven door mn hoofd spoken... Bijna was ik mn dochter kwijt... zal wel vreselijk overdrijven maar het voelt allemaal heel heftig. Juist als ik iets heel ergs meemaak blijf ik heel kalm (geen idee hoe het me lukt, instinctief?) dus mijn kinderen zullen niets gemerkt hebben aan me. Gelukkig maar anders heb ik ook nog 2 andere getraumatiseerde kinderen die mamma in paniek zagen. Heb vlug mn dochter van de straat afgepakt en geknuffeld en rustig tegen haar gepraat. Van binnen ging ik kapot en het lijkt wel achteraf erger te voelen dan op dat moment. Nu realiseer ik me wat er allemaal had kunnen gebeuren en op dat moment wilde ik haar alleen maar troosten...