Hallo allemaal! Hierbij het verhaal van mijn bevalling van mijn mooie dochter Iris: Dinsdag 6 februari had ik een afspraak bij de vk: ik was 9 dagen overtijs en ze zou me gaan strippen. Daar aangekomen bleek dit niet te kunnen, ik zat nog " potdicht" . Ik moest een afspraak in het ziekenhuis maken voor een ctg en een echo voor de vrijdag en dan zou ik hoogstwaarschijnlijk maandag worden ingeleid. Ik vond het wel best. Die dag zijn mijn vriend en ik lekker ons gang gegaan en 's avonds nog lekker op visite geweest. Ik merkte op de terugweg in de auto dat er iets zeurde in mijn rug. Ik dacht dat dat kwam door de hoge stoel waarop ik had gezeten de hele avond. Ik ben tegen twaalf uur op bed gegaan en nog wat tv gaan kijken, ik was klaarwakker en had nergens last van. om 1 uur voelde ik opeens pijn in mijn rug. Dit kwam onder in mijn buik opzetten, ging meteen naar mijn rug, hield een poosje aan en ging weer weg. Ik besefte dat dit een wee moest zijn. Ik keek op de wekker en besloot even te kijken of er nog eentje kwam en hoe laat dan precies. Nou, die kwam alweer na vier minuten. En dit bleef zo. Mijn vriend heeft ze getimed en ze waren ook meteen rond de minuut tot anderhalve minuut lang. We hebben om drie uur de vk gebeld. Ze kwam meteen. Mijn baarmoedermond was al helemaal verstreken en ik had een vingertopje ontsluiting. Vandaag wordt het geboren, zei ze. Ik was heel blij, maar die weeen bleven alleen maar in mijn rug en ze werden steeds heftiger. Ik kon ze op een gegeven moment nog maar moeilijk wegzuchten. Om 7 uur kwam de vk weer langs. Ik had 1 cm ontsluiting. Het schoot dus niet erg op. Om 9 uur kwam er een andere vk, die de dienst had overgenomen. Ik had nu ongeveer 3 cm ontsluiting. Ze heeft mijn vliezen ook meteen gebroken. Nu zou het toch wat sneller moeten gaan dacht ze. Om 1 uur 's middags kwam ze weer langs. Ik was inmiddels twaalf uur bezig en begon moe te worden. ik had nog steeds maar 3 cm ontsluiting. De vk stelde voor om naar het ziekenhuis te gaan en een pethidine-prik toe te dienen, zodat ik me wat meer kon ontspannen. Ondanks dat ik ontzettend graag thuis wilde bevallen,wilde ik wel rennend naar het ziekenhuis. Rugweeen opvangen in de auto is helemaal een crime! Na de prik in het ziekenhuis werd ik inderdaad rustiger. De weeen werden niet minder pijnlijk, maar tussen de weeen door kon ik me heerlijk ontspannen. Na twee uurtjes zat ik al op 8 cm ontsluiting en kreeg ik persdrang. Kort daarna mocht ik gaan persen. De vk verzekerde me dat na een uurtje ik mijn dochter in mijn armen mocht houden. Na anderhalf uur was ze echter nog geen cm naar beneden gekomen. Toen werd de gyneacoloog erbij geroepen. Ik kreeg een infuus met weeenopwekkers. Toen dit ook niet hielp, ging alles heel snel. Ik werd verdoofd, er werd een knip gezet en Iris werd met de vacuumpomp gehaald. Ze is geboren om 18.16 uur op 07-02-07! Ik ben heel erg trots op haar, zij heeft van deze bevalling helemaal geen last gehad, het hartje bleef constant tussen de 140 en de 150 kloppen. Ze woog bij de geboorte 3250 gram en was ongeveer 50 cm lang. Ondanks dat de bevalling niet zo leuk was, zou ik het zo weer overdoen!
Hoi Hoi, Gefeliciteerd met jullie dochter! Wat een heftig verhaal zeg. Grappig dat we beide op 28 januari waren uitgerekend en beide op 07-02-07 zijn bevallen. Het is ook wel een mooie datum he? Heel veel geluk met Iris en wie weet spreken wij elkaar nog op het forum. Groetjes!