Alleen als hij af en toe hard tegen mijn blaas trapt vind ik het minder, echt een rot weeig gevoel bleeehh. Maar verder ben ik bij elke schop of draai blij dat ik hem voel en even contact kan maken
Ik vind het niet irritant. Maar soms zou ik willen dat de kleine even een andere plek als mijn gekneusde rib om tegen aan te schoppen. Helaas denkt de kleine er anders over en schopt het vrolijk verder tegen die rib.
hahah wat leuk om te lezen allemaal en zoo herkenbaar, deze kleine voelen we nu ook al weer en die kleine trapjes herrinneren mij direct weer aan die grote trappen van zijn zus :O dus ik houdt me hart alweer vast haha
Jaaaa als ik ff rustig zit. ... en dan die trap op je blaas ineens dat je omhoog schiet van de pijn en je clienten je aankijken van huh??..
Toen hij nog meer ruimte had vond ik het erg leuk, nu baal ik er ook soms van haha. Hij kan echt heel vervelend drukken. Dan komt er weer een golf maagzuur naar boven, bleh.. Ik ben ook altijd blij als ik hem voel, toch een beetje een geruststelling als hij zo druk doet, maar het zou fijner zijn als hij daar niet mijn blaas, maag of ribben voor zou gbruiken
Ik vind het getrappel heel gezellig en fijn om een teken van leven te hebben maar gisteren heb ik voor het eerst wel even gegild van de pijn, wat ze precies deed weet ik niet maar kreeg een enorme pijnscheut bovenin te voortduren. Dat vond ik minder prettig, dus kan me voorstellen dat je het soms irritant vindt als het ook pijn doet of wanneer je er naar van wordt.
Hihi, die van mij kriebelde altijd! Mijn niochtje heeft bij de 2de een gekneusde rib opgelopen door het getrappel van de kleine. Het is ook echt een enorm fel ding nu!