ik heb een redelijke band met mijn schoonmoeder. zo gaan we regelmatig samen naar de stad, of lekker bingoën ofzo... maar het is zon bemoeial... hier ook, een week op vakantie, ma geef jij de vissen eten? komen we terug, waren er boodschappen gedaan, heel de indeling van mijn kasten was verranderd (zo staat het veel handiger was haar uitleg) en wat ik het meeste arrogante vond: ze had haar collega even ons appartementje laten zien (we woonden toen net een maand of 3 samen) ik had zoiets: Dat doe je toch niet~! maar zij vond het heeeel normaal. nu was de kinderkamer op marktplaats gelukkig al verkocht en ik zei: is niet zo erg, als ik een maan dof 5 ben zal ik nog is kijken, nu is het nog veel te vroeg. ik zeg ga ik lekker samen met Maikel (mijn moppie) naar kinderkamers kijken enzo. en ze was er helemaal ni zo blij mee aan haar gezicht te zien... maar ze zei er niets van. vind het heel erg moeilijk om tegen mijn schoonmoeder te zeggen dat het ons kindje is en dat we alles alleen willen doen.. vind het ook heel vervelend dat ze ons 500 euro wil geven voor kamertje... we hebben geld genoeg en willen niet afhankelijk zijn van anderen...
pff wat een verhalen... hier hebben we er geen last van... Mijn ouders gingen mee kinderwagen kopen en kregen deel voor een kinderkamer erbij van ze. Mijn schoon ouders vroegen mij wat ik nog meer moest hebben en tja er bleef niet veel over. Nu willen ze een rekening openen voor de kleine als die er is en daar een geld bedrag op zetten. Of ik dat een goed plan vond.. tja prima natuurlijk. Ook was de vraag welke bank mijn voorkeur naar uit ging en welke rekening. Toen zei ik meteen we kunnen dat wel samen doen maken we er een dagje van. Dus gelukkig kan het ook anders. Meiden die het anders hebben sterkte.. en probeer je er niet druk over te maken
Wat ben ik blij dat ik hier geen last van heb zeg, ik kan het prima vinden met mijn schoonmoeder en als ik iets niet mooi vind of iets niet wil kan ik dat gewoon tegen haar zeggen en lachen we erom als ik vertel dat ik het afschuwelijk vind Dat respecteerd ze gewoon en vind dat we moeten kopen of aangeven wat wij mooi vinden. Ook voor ik zwanger was kon ik het al prima met haar vinden en gingen we weleens samen shoppen en bleef ik daar eten terwijl mijn vriend niet thuis was. Dus zo kan het ook!
Als ik deze verhalen lees herbeleef ik mn 2 eerste zwangerschappen. Wat ben ik ENORM blij dat ik van Dat mens af ben zeg! Ontzettend jaloers en alles naar zich toetrekken...dat zijn 2 eigenschappen van haar...en ook nog n leuke: Wij woonden toen in Leiden en zij in Eindhoven en ze stond soms gewoon on aangekondigt aan de deur met de mededeling dat ze even kwam logeren...Pardon? Ik had n gruwelijke hekel aan haar...m oudste zoontje had een nog gruwelijkere hekel aan dr (die werd tot vanalles gedwongen als het aan haar lag...trapte hij zelf gelukkig niet in die wijsneus) en zelfs dr eigen zoon zag dr niet zo zitten...alleen die deed zn muil er niet over open...dus was het altijd ik vs haar...11 jaar ellende. Ik hoop dat t bij jullie na wat goede gesprekken weer goed komt, dat jullie mannen/vrienden wel mans genoeg zijn om grenzen aan te geven en de oma's zich er bij neer leggen dat dit JULLIE tijd is met kinderen en dat zij "slechts" oma zijn. Deze tijd komt nooit meer terug...hoe graag we t ook willen. Misschien is dat wel n beetje t probleem...die oma's willen de tijd met hun kinderen herbeleven in de klein kinderen...beseffen niet dat ze daar mee jullie tijd met de kinderen een beetje in de verdrukking duwen. Met die van mij viel niet te praten die zat teveel in een slachtoffer rol. Volgens haar deed ik namelijk alles om haar maar ongelukkig te maken... Hopelijk lukt dat met die van jullie wel. Gelukkig heb ik nu een pracht van een schoonma. Is soms ook wel n beetje moeilijk maar ach... later lachen we er weer om
Wilma, is jou ex-schoonma nu toevallig mijn schoonma? Hihi, ze klinken zo hetzelfde! Het is zo'n eng mens... Gelukkig is vriendlief een stuk assertiever geworden! Mij krijgt ze er niet onder!
Oh wat erg van je ex zeg! En je kinderen Maar je ex-schoonma heeft echt een dubbel ganger. Ik noem haar altijd liefkozend: dragon in law...
Wij hebben helaas geen contact meer met mijn schoonouders. Voor ons telde de rust meer dan een opa/oma voor onze kinderen. Vroeger hadden we goed contact maar na de bevalling van de eerste is dit helemaal mis gegaan. Hij is nu bijna 6 en we hebben ze nu bijna 3 jaar niet gezien. Wat ik niet snap is dat zij op kamertjes aan het bieden is zonder jullie erbij te betrekken. Leuk dat jullie het van haar krijgen maar zou het niet leuker zijn samen wat uit te zioeken op de tijd die jullie uitkomt of haar budget kenbaar maken zodat je iets in je eigen smaak kan kopen. Ik zie het al gebeuren, komt ze met een kamertje aan terwijl de kamer nog niet behangen is en is het nog niet eens jullie smaak!
dat vond ik dus ook het vervelendste. het is echt een mooie kamer, maar gewoon het feit dat ZIJ aan het kijken was en dat ZIJ er een bod op had gedaan stoort me enorm. het is ons kindje, en onze taak om een kinderkamer en dergelijke te zoeken. jammer genoeg durf ik dit niet tegen haar te zeggen omdat ik haar niet tegen der schenen wil schoppen... want dan krijg je weer het gezeik dat ik haar er niet bij betrek en dat ze nooit iets goed doet blabla
Tja hoe zou zij t vinden als zij aangeeft n nieuw interieur nodig te hebben en jullie even aan komen zetten met een in jullie eige (liefst afwijkende) smaak gekochte bankstel enzo? Ik snap met dat soort mensen nooit dat het schijnbaar voor hun zo moeilijk is zich in onze situatie in te leven. Ik bedoel JIJ moet er toch al die tijd naar kijken naar t kamertje...dan wil je dat toch in JOU smaak... nog afgezien van t feit dat t JOU kindje is en JOU tijd om dit alles mee te maken en voor pret en dergelijke te hebben.
hoi ik herken je gevoelens.. mijn schoonouders zijn er veels te weinig mee bezig en bellen nooit enz en nog helemaal niets gehad of gehoort dat we iets krijgen aan cadeautjes terwijl we van iedereen leuke cadeaus krijgen tot grote ergenis van vriend ! je geeft toch wel iets aan je kind lijkt me ?! zelfs met de verhuizing niets gehad en toen we een kamertje gingen uitzoeken kregen we uberhaubt helemaal geen reaktie van o wat leuk of waar gaan jullie kijken enz? en over de echo maar niet te spreken.. ze herkende er eigenlijk helemaal geen kind in en wist ook niet hoe een echo heette... terwijl mijn ouders er juist teveel mee bezig zijn en ik soms gek word van al het gedoe.. soms 3 keer op een dag bellen om niks weet je wel.. kamer gekocht en hup de volgende dag naar de zaak kijken wat we gekocht hadden dat gaat me ook weer te ver je moet doen! en kopen! wat en wanneer je dat zelf wilt dat is heel moeilijk om te zeggen en over te praten ook met je vriend maar het zet jou alleen maar onder druk en die stress is ook niet goed.. ook tussen jullie relatie niet.. ik snap de brutaliteit niet van dat soort mensen.. hun kunnen toch geen beslissingen nemen VOOR hun kinderen jullie zijn oud en wijs genoeg om het zelf te doen ik snap dat je zegt ik wil het pas later doen.. dat hadden wij ook hoor en nu 2 weken geleden pas kamer besteld.. komt 10 weken voor uitgerekende datum je hebt nog tijd genoeg hoor ! als het aan mijn ouders lag ging ik al alles klaar maken voor mijn 12 weken geloof ik.. ik heb wel een aanrader.. stel jullie zouden een nieuw kamertje kopen dan moet je ongeveer rekening houden met een levertijd van 12 weken verschlt per winkel en dan nog eens 4 weken voor de geboorte dat het kamertje klaar is.. hij of zij zou maar te vroeg komen.. veel suc en probeer er toch over te praten met je vriend of S-moe
Sharon, wat zegt je vriend dan? Ik heb zojuist aan den lijve ondervonden dat het beter is als je vriend er wat van zegt. Want als jij het doet ben jij de boeman (en de 'kouwe' kant is toch al vaak niet zo populair) en als je vriend er niks van zegt dan gaat het zich opstapelen en ontplof je een keer. Eerlijkheid is altijd het beste en dan moeten zij zelf bepalen hoe zij daar op reageren. Als ze boos wordt is dat haar probleem, niet het jouwe.
Ohhh... Ik hou mijn hart vast voor het moment dat mijn schoonmoeder erachter komt dat ze oma wordt. We hebben het nog niemand verteld en we wachten ook nog een paar weken. Maar ik ben als de dood voor hoe ze reageert. Die van mij is echt knettergek. Ik heb haar al jaren niet gesproken (ze haat mij uit de grond van haar hart; ik heb haar zoon afgepakt) en ze woont nu ook in Spanje. Naja, het zou ook heel erg goed kunnen dat het haar compleet koud laat. Een kind van mij kan natuurlijk geen kleinkind van haar zijn. Al is het haar eerste kleinkind (haar andere zoon heeft twee stiefkinderen en krijgt geen eigen kinderen meer), dus misschien wil ze het dan juist wel goed maken. Goed, dat wordt spannend dus...
Mijn vriend reageert hetzelfde als mij! (gelukkig!) maar ook hij vind het moeilijk om er iets van te zeggen omdat ze zo gelukkig is dat ze een kleinkind krijgt enzo. in het begin was dit heel anders en vond ze het helemaal niet leuk dat ze op zo'n jonge leeftijd al oma werd (42) maarja... daar moet ze niks over zeggen want ze was zelf ook 21 toen ze mama werd gelukkig gaat dat kamertje nu niet door en ik heb laten horen dat ik het helemaal niet erg vond en dat het toch nog te vroeg was enzo. nu maar afwachten.... hoop dat ze de hint begrepen heeft en ons een beetje met rust laat op dat gebied.
Wat ben ik blij met mijn eigen moeder en schoonmoeder! Ze zijn schat van mensen! Ze laten ons kiezen enzovoort, ze betalen gewoon maar verder willen ze niet mee bemoeien! Als ik hulp nodig heb vraag ik gewoon! Schat van meiden! Mijn moeder en ik hebben gelukkig hetzelfde smaak
gelukkig heb ik wel een goede band met mijn schoonmoeder, toen ik net merkte dat ik zwanger was en het haar vertelde was ze super blij.. een week later belde ze op dat we even naar haar toe moesten komen.. en ja hoor ze bracht ons naar een baby winkel en mochten een kinderkamer en kinderwagen uitzoeken..! misschien wel een beetje vroeg maar mocht er iets fout gaan dan kunnen we hem kosteloos annuleren.. schat van een schoonmoeder dus