Hoi dames. Bij mijn dochter wisten we niet dat het een meisje zou zijn. Nu hebben wij een grote wens voor een 2e. Jammer genoeg werd de 2e zwangerschap een miskraam. Bij de volgende zwangerschap wil ik graag wel weten wat het geslacht is, maar mijn man niet. Die vind het verassings effect bijzonder. Hoe hebben jullie dit gedaan?
Je zou kunnen vragen of de gynaecoloog het op een papiertje schrijft.. Maar dan moet jij wel je mond kunnen houden naar iedereen.. Ben zelf blij dat wij het allebei wilde weten
Dat hebben vrienden van ons ook zo gedaan, met een blaadje. Maar uiteindelijk wilde ze het wel weten. Haar man zat haar steeds zo te plagen, dat ze ook zo nieuwsgierig werd. Bij de tweede wilde ze het wel allebei meteen weten en hebben ze het aan iedereen verteld. De namen verzinnen ze ook pas als de baby geboren is. Al hebben ze dan wel maar heel kort de tijd om het eens te worden.
Mijn vriend wou het ook niet weten! Ik heb gezegd dat ik het goed vond maar omdat mijn gevoel zij dat het een jongetje zou worden, dat ik wel alvast allemaal blauwe dingen zou gaan kopen toen wou hij toch maar wel weten haha het word een meisje, dus maar goed ook
Ik heb ervoor gekozen om het ook als verrassing te houden terwijl ik het eigenlijk wel wilde weten maar mijn man niet. Ik denk dat het voor ons in ieder geval niet werkt om het een van beiden te weten. Bij de 20-weken echo werd m'n man toch erg nieuwsgierig maar toen heb ik maar volgehouden dat het een verrassing moest blijven. Ik kan dan sowieso ook niet m'n mond houden tegen anderen als ik het weet. Ben wel heeel nieuwsgierig!
Ik vind als een van de twee het niet wil dat je het niet moet doen. Zie het toch als een extra ding, een optie zeg maar en daar moet je beide achter staan.
Hier wou ik het ook graag weten en hij niet.. Hij is nogal een Marvel fan en heb hem gezegd dat als het een jongentje is ik hem bijna helemaal los laat met kinderkamer inrichten en geboortekaartje bedenken.. (als het te gek word dan trap ik op de rem ) maar ja is natuurlijk wel makkelijker als je dit van t voren weet.. iedereen zei dat het een jongentje werd en had hele andere kwalen dan bij onze dochter.. Hij werd steeds nieuwsgieriger en tadaaa ik mocht afspraak maken Oohhh als hij het echt niet zou willen weten, tja dan had ik ook pech.. of samen of niet!
Bij de tweede wilde ik het ook wel weten maar mijn man niet en ik eb het toen zo gelaten. Ik had het toch niet voor me kunnen houden hihi Ik vond de verrassing toch ook weer erg leuk. Bij de derde wilden we het allebei wel weten.
Bij de eerste 2 wilden we het allebei weten. Maar bij deze zwangerschap leek het mij bijzonder om het niet te weten. We hebben al een meid en een jongen en het leek me nu mooi om ons te laten verrassen. Maar manlief wil het echt weer weten en hij zit onze dochter ook al gek te maken, dat we binnenkort weten wat het wordt. Dus gaan we nu waarschijnlijk ook weer het geslacht weten.
Oh dat is wel lastig als de een wel wil maar de ander niet, Ik persoonlijk kan mij niet voorstellen dat de verrassing echt Zoveel groter is, het is een jongen of een meisje, meer kan het niet zijn, Ogen .... Bruin grijs groen blauw Neus, klein groot smal breed Mond, kleine lipjes dikke lipjes Volle wangen bolle toet ? Lange armpjes korte armpjes Gewicht lengte ? Haar kleur ? Hoeveelheid haartjes ? Hoe klinkt Het eerste huiltje Zoveel meer verrassingen dan alleen jongen of meisje, Voor mij was de echo met het geslacht ook heel spannend, een cadeautje dat ik vervroegd mag uit pakken terwijl ik dat cadeautje heb mag wachten op de grote dag waarin ik zoveel meer cadeautjes te zien krijg Maar als je man echt niet wil .. Kun je niet dwingen, dan zou ik beide ervoor kiezen het niet te weten, ik zou me mijn mond voorbij praten ook tegen mijn man Dat ik mij mezelf er niets bij kan voorstellen wil trouwens niet zeggen dat ik geen respect heb voor de keus het geheim te houden ! ik vind het onwijs knap van mensen om zo lang te kunnen wachten en ik weet dat ook al kan ik mij er niets hij voorstellen het wel degelijk extra toevoegende waarde kan hebben voor een ander en daar heb ik respect voor
Bij onze eerste wou mijn vriend het niet weten, ik wel. Ik ben toen met hem meegegaan en we hebben het dus tot de geboorte als verrassing gelaten. Deze keer wou ik het wel graag weten, maar hij weer niet. Ik heb toen gevraagd of hij het erg vond als ik het wel wist. De verloskundige heeft het toen op een papiertje geschreven en in mijn mapje gestopt. Thuis heb ik het geslacht kunnen lezen. Ik weet dus nu al ruim 18 weken wat het geslacht is en tot op de dag van vandaag heb ik dit tegen niemand gezegd (behalve tegen een clubje wat ik hier heb leren kennen). Zelfs mijn beste vriendinnen weten het geslacht niet. Ik denk dat mijn vriend het ondertussen wel weet, maar die is af en toe ook wel zodanig aan het vissen!!! Qua namen bedenken ben ik niet bij de ene naam makkelijker geweest dan bij de andere, ik wilde wel dat ik beide namen echt mooi vond. Dus ook voor het geslacht dat het niet wordt, hebben we een naam die ik super vind!
Bij de tweede wilde ik het niet weten dus had de vk het geslacht op een papiertje geschreven en aan mn ex gegeven. We waren 5 min thuis en hij moest het papiertje inleveren want ik wilde het toch wel weten ahhahaha.