Haha ik heb me ook wel eens zo staan ergeren aan een cassiere die hele verhalen had met een klant die ze volgens mij kende, en de mensen daar achter maar wachten... Ze had een verhaal over die "tieners" die daar werken maar om de haverklap zich ziek melden en zij het kon oplossen. Ik had echt de neiging haar te melden dat ze zelf nou ook niet bepaald een waardevolle werknemer was. Maar goed, dat doe ik dan toch maar niet Verder gister wel een goed gesprek gehad met een man op het postkantoor. Dat was volgens mij vooral doordat ik hem vriendelijk benaderde en een opmerking maakte over mijn inpakkunsten (ik heb een halve rol tape gebruikt volgens mij en wat stukken van een krant) en hij dat wel kon waarderen en zodoende ook wat lollig naar mij werd. Ook word ik altijd begroet door de mensen van de technische dienst op de universiteit (van die manusjes-van-alles mannen) omdat ik hen ook altijd begroet. En vandaag merkte ik op dat er 2 rijen stonden voor 1 kassa (de rij was nogal lang en splitste zich bij een rek wat niemand door had) terwijl ik zoonlief in een draagdoek bij me had en vlak daarna werd ik eerst door een vrouw voor gelaten en later door een man. Waar ik heen wil? Ik kom uit een dorpje waar iedereen elkaar begroet en mensen vriendelijk zijn tegen elkaar. Nu woon ik in Amsterdam en mensen hebben hier die neiging veel minder, maar als ik hen wel zo benader, krijg ik de reactie 9 van de 10 keer eigenlijk weer terug.
Oh, ik kan wel verschrikkelijk veel verhalen vertellen haha. Bij de Aldi zijn ze verschrikkelijk bijvoorbeeld. Maar pas geleden ben ik een winkel uitgelopen... Mijn jongste zoontje ging aan de wandel, 2 weken na zijn 1e verjaardag. Ik dacht nu moet ik toch eens voor schoentjes gaan kijken. Ik naar een speciaal zaak, ik denk dan worden de voetjes opgemeten en kijken ze gelijk naar eventuele bijzonderheden. Ik kom binnen, staat er een nummertjes apparaat. Nummer 65 werd op dat moment geholpen en ik had nr 67, moet kunnen dacht ik. Er waren 4 verkopers waarvan er eentje direct naar achter verdween, nou met nog 3 verkopsters denk je toch dat duuurt niet lang. Na 35 minuten(!) was nr 66 aan de beurt en 10 minuten daarna is er weer een verkoopster klaar met haar klant en ik denk hehe, na 45 minuten ben ik eindelijk aan de beurt... Nee, ze ging koffie drinken! Ik heb zelf in een drogisterij gewerkt en ik snap echt wel dat hun ook recht hebben op hun pauzes, maar ik zat daar al 3 kwartier met een mannetje van net 1 wat het wel een beetje zat aan het worden was. Ik heb mijn nummertje neergelegd en heb tegen 1 van de verkoopsters gezegd dat ik 45 minuten wachten meer dan genoeg vond en dat ik het niet zo leuk van d'r collega vond dat die koffie ging drinken en ben de deur uitgelopen. Dan koop ik daar toch geen schoenen, doei!
Cassieres die in een super rap tempo even de boodschappen gaan scannen en dan er een wedstrijdje van maken alles gescand te hebben voordat jij alles heb uitgeladen.Aan de andere kant liggen dan je boodschappen al op een hoop.Als je dan hebt betaald gooien ze gewoon de volgende boodschappen van de klant na je erbij of erlangs. Even wachtten totdat je alles hebt ingeladen met afrekenen kunnen ze niet.
Ik moet zeggen dat ze hier bij de AH echt wel vriendelijk en behulpzaam zijn. Laatst vroeg ik aan zo'n ventje waar iets lag. Wil hij helemaal meelopen naar waar het ligt, dus ik zeg; joh.. je hoeft het mij niet te laten zien, zeg maar waar ongeveer, dan vind ik het wel. Maar nee hoor, hij loopt er netjes naar toe. Of als iets op was, gaan ze naar achteren om te kijken of het daar ergens in 1 van de tientallen kratten zit. Nou weet ik wel dat dat allemaal moet van de baas, maar ze doen het ook op een oprecht vriendelijke manier en niet met een zucht en een steun. En over dat 'kan ik u helpen'. Hou op, schei uit! Daar heb ik zelf ook een vreselijke hekel aan. Ik heb 4 jaar in een kledingzaak gewerkt en had zo'n baas die van je eiste dat je de klant aansprak EN meteen ook! Hij zei ook altijd, "iedereen aanspreken, ik zie geen mensen, maar wandelende portomonees". Echt, wat een zak hooi was dat! Blehh..
Ja en dan even flink dat middelste scheidingsplankje tussen de boodschappen van 2 klanten aanduwen zodat al je koeken verkruimelen en je brood half word geplet :x
het maakt mij echt niet uit als ze met iemand anders zit te kletsen, ik ben daar voor mn boodschappen en niet voor sociale contacten. En ik irriteer me er echt niet aan, er zijn wel belangrijkere dingen in het leven, als ik moet wachten is het wel wat vervelend maar als ze gewoon door kletst prima...
Nou hier iemand die achter de kassa werkt , niet in een supermarkt maar bij kwantum. En ik erger me mateloos de laatste tijd als ik mensen vriendelijk goededag wens of goedemorgen en ze lopen langs me en doen of ik lucht ben. NOUUU dat kan ik dus echt niet hebben heh vooral met die hormonen nu niet! Maar toch blijf ik netjes en ze goedendag zeggen. En dan heb je van die klanten die je iets vragen iets verderop en de klant wat aan de kassa staat: goh ik dacht dat het vandaag gratis was. Denk ik ben je blind je ziet dat iemand ben aan het helpen! Zo ff mijn stress vandaag eruit gegooid hihihi xxx
hier zijn ze vaak wel vriendelijk (dorp) er zijn ook winkels waar ik niks koop omdat ze zo onvriendelijk zijn. hier in het dorp een plus en ik vroeg een paar maanden geleden of ze mergpijpjes hadden, ik stond bij de vleesafdeling (er niet helemaal bij) dus de medewerker loopt me vriendelijk voor naar de koekjes en zegt: ja hoor, hier liggen ze. dus ik vriendelijk: oh dank je. ik moest zoveel lachen, want ik bedoelde mergpijpjes waar je soep van kan koken (de honden krijgen die hier af en toe) heb ze maar meegenomen, want hij was wel heel vriendelijk. kon van het lachen (niet in zijn gezicht, in mezelf) ook niet zeggen dat ik de vleessoort bedoelde
Ja ik stoor me ook ontzettend aan cassieres. Hier is in de Dirk (waar ik boodschappen doe) maar 1 dame die klantvriendelijk is! Zij weet nu ook wie ik ben omdat ik vaak bij haar mijn boodschappen afreken en is nu nog vriendelijker! Verder stond ik laatst in de C&A bij de kassa en daar stond een vrouw van midden 40 en een meisje van 19, dus die vrouw vraagt, terwijl het meisje mijn jasje aanneemt: "Maar je hebt nu geen vriendje dan?" waarop het meisje antwoord: "Nee het is niet uit." "Vervelend voor je zeg." "Ja, maar ik kan zelf ook echt een bitch zijn hoor, als hij werkt en ik vrij ben en hij is later ook vrij dan wil ik gewoon iets leuks doen ook al wil hij niet. Maar als ik werk en hij wil iets leuks doen dan heb ik gewoon geen zin, weet je..." blablabla. Ondertussen heb ik mijn jasje afgerekend en mij nogal ongemakkelijk gevoeld. Ik vond dit zo ontzettend asociaal! De mentaliteit is er gewoon niet meer naar. Vakkenvullers staan zakken chips over de schappen te gooien, en anderen hebben geen zin om te spiegelen en kijken ook niet of het over datum is. Laatst was de kroepoek werkelijk in de schappen gepropt, dus ze waren allemaal in 1000 stukjes gebroken. Ik was best boos moet ik zeggen!
oh heel herkenbaar vooral in de supermarkten vind ik het erg ik werk zelf in een winkel, het is een klein bedrijf en ons is geleerd dat als er klanten in de winkel staan te wachten op hun product dat er niet met elkaar gepraat wordt of je praat met elkaar met betrekt de klant erbij!
Haha, zo AH doos heb ik ook een keer gehad die me vertelde hoe erg ze ongesteld was . Ik had al zoiets van: euh, wat moet ik met deze info. Een keer bij de Aldi verstond ik niet hoeveel het bedrag was en kon niet op het schermpje zien wat het bedrag was. Dus ik vraag: hoeveel zei u? Zegt ze duidelijk geirriteerd het bedrag met een zucht. Ik werd zo pissig dat heb gezegd dat als dat al teveel moeite was ze het zelf mocht betalen en ik ben weg gegaan zonder boodschappen. Een keer op de markt stond ik bij een kraam met dierenspullen. Die vent ziet me aan komen en gaat ineens met zijn collega lullen. Ik begon natuurlijk al te borrelen van nijd en toen hij eindelijk kwam vroeg ik: is het niet te lastig meneer? Tsja, ik kan een echte bitch zijn als ze me onbeschoft behandelen hoor.
Gisteren nog; mijn man moest een nieuw batterijtje in zijn horloge laten zetten. Wij de juwelier in. Nergens een medewerker te zien... na een aantal minuten bleek een vrouw die wij voor klant aanzagen een medewerkster te zijn. Die niet even tegen ons zei dat ze eran kwam ofzo... Dus na nog wat minuten, toen we bijna wilden gaan komt er een man uit het personeelsdeurtje en een hond. Die hond mocht niet in de winkel dus die man eerst achter die hond aan om hem terug te krijgen (hond luisterde niet dus liepen ze door hele winkel te jagen). We hadden eigenlijk geen tijd om langs een andere juwelier te gaan dus toch maar gewacht. Het was 2 uur ofzo. Die man helpt ons en zegt met een diepe zucht: sja we hebben nog niet eens gegeten.... en net ook nog iemand gecremeerd.... Wat een info zeg, alsof ik daarop zit te wachten. Voelde me al haast schuldig dat ik 'm "lastigviel".
Ikzelf heb 4 jaar lang als bijbaan een baantje als cassiere gehad. Dit was in een klein buurt supertje, waar service garant stond. - Uitpakken en inpakken voor mensen die oud waren of in een rolstoel zaten, - aandacht diende 1 op 1 te zijn. - deur open doen voor mensen in een rolstoel of met rollator, - ALTIJD U zeggen. Ik haalde het niet in mijn hoofd om met een ander kassameisje te lopen praten. (durfden wij ook niet, bazin was een kenau daarentegen, die kenau liep dan wel weer met paraplu mee naar de auto van de klant als het regende buiten.) Zelfs als er mensen steelden of ze werden verdacht, werden ze netjes meegenomen naar een kantoortje, geen scene in de winkel. Ergens begin dit jaar was ik dus in een klein supermarktje, bij de aardappelen liep een stokoud vrouwtje, of ik haar wilde helpen om de aardappelen even in haar rollator te leggen. Ik legde ze erin, bij de kassa later stond zij dus een plek of 3 voor mij, zegt ze nog tegen de cassiere, (meisje 16 jaar denk ik, zwaar in de make-up, met telefoontje naast haar waar ze verdomme ook nog eens een smsje kreeg en deze ging lezen) moet u de aardappelen ook? Nee zegt zij, heb ik een code voor. Werkte niet, iemand erbij, nou die zak moest toch maar gescand worden, lag er niet een tv gids onder? Dat rotding van een cassiere op een heel vernederend toontje, waarom ligt dat daar? JIJ wist zeker dat de aardappels op code werkten of niet, ik had zoiets wel verwacht!? Ze riep de chef er al bij door de speaker. Toen werd ik zo kwaad. 1. het was mijn schuld en heb ik ook gezegd. Ik had tenslotte die aardappels in haar bakje gelgd. Ook met duidelijk als voorbeeld, zie je zo'n oud mensje, zware zakken aardappelen tillen? Ze krijgt ze niet eens opgetilt laat staan in een rollatortje te zetten. 2. Was zelf met je luie reet van die stoel gekomen om de aardappels te pakken toen het mensje vroeg of ze gescand moesten worden en dan zag je dat. (heb ik ook zo gezegd) 3. Heb ook gezegd dat oudere mensen gewoon met U dienen te worden aangesproken. De rij werdt echt lang en de meeste mensen klapten nog net niet toen ik klaar was met uitrazen. Ik en het vrouwtje werden trouwens wel netjes meegenomen naar het kantoortje en de chef gaf mevrouw een bak koffie om rustig te worden, die zat echt te huilen hoe erg ze het vond en dat ze heus wel weer was gekomen als ze er later was achter gekomen, de chef beaamde dat, gebeurde wel eens dat ze was terug gekomen als iemand wat was vergeten aan te slagen. Toen heb ik de chef gezegd dat als zij willen concureren als klein supermarktje tegen de groten, ze toch echt beter personeel moeten hebben. Een half uurtje later stond ik weer buiten met dat vrouwtje die een bosje bloemen had gekregen.
Sjeempie knuf de konijn, wat een respectloos kind zeg! Nu snap ik best dat het voor een 16 jarige is om zich in te leven in de wereld van een oud vrouwtje met een rollator, maar dan zo'n toon aanslaan tegen zo'n mevrouw! Ik zou niet durven, en als ik dat al gedaan had op die leeftijd had ik een klap op mijn kop gekregen! Ouderen dien je met respect te behandelen en met U aan te spreken! En ook te helpen als zij het zelf niet kunnen! Goed dat jij zo opgekomen bent voor die mevrouw!
ooh cassieres van tegenwoordig (vooral de jonge) gewoon helemaal in gesprek met hun collega ze kunnen je nog geeneens aankijken het het bedrag noemen of uberhaupt aub zeggen.. Ik had pas dat ik zei dat ik teveel terugkreeg dat kon niet zei ze, PRIMA dan houd ik het in mijn zak. Pas moest ik 1400 euro afrekenen bij de karwei en kreeg met gebaren te zien dat ik moest omlopen en pinnen (want mevrouw zat aan de telefoon te beppen) ZO ASO! Ik ben wat dat betreft dan weer niet zo in onze winkel werden oudere mensen ook geholpen, ik gaf goed en uitgebreid advies (ook al had ik eigenlijk geen tijd) Ik had ook een gehandicapte klant en die hond gaf dan altijd de portomonee aan, en dan moest ik het eruit halen en weer terug geven aan de hond, nou met die jonge guppen achter de kassa zie ik dat niet gebeuren! Ze nemen ze vast in dienst omdat ze goedkoop zijn maar soms is goedkoop DUURKOOP als het je service kost (naar mijn mening)
ja ik zeg altijd tegen de cassieres dat boodschappen doen topsport is, ik maak er maar een spelletje van en ik win altijd en dan vind ik het zo leuk om even geirriteerd te kijken waar ze blijft (ze doen het andersom ook dus why not?) Als ze idd alles aanschuiven dan maakt ze niet uit wat ze verbrijzelen hoor.. Mijn man kan heel slecht inpakken en die mag ook niet van mij mee die is te sloom ALS ie al meegaat dan mag hij kijken hoe ik bezweet en al met heel rap tempo alles inlaad en ook nog een systeem hiervoor heb, hij durft echt niets aan te raken want dan krijgt ie de blik :x Boodschappen inladen is gewoon stressy man
ja zo hoort het ook maar goed ik heb het idee dat het inwerken een beetje word vergeten ofzo bv op de juiste manier terugtellen met geld doen ze ook amper (ze proppen het gewoon in je hand, soms zeggen ze erbij hoeveel ze in je hand proppen) vaak doe ik het dan even hardop terugtellen en zeggen ja is toch makkelijk he zo'n computer die zegt wat je terug moet geven maar je MAG je eigen hersens ook wel gebruiken hoor \ Oja daar hebben wij ook altijd last van, maar dan omdat we maar een vrouwtje zijn, wij zijn degene thuis die alles beslissen (omdat de mannen altijd werken) dus als we een nieuwe / andere auto willen gaan we gewoon met zijn tweetjes of drietjes (moeder, zusje en ik) dus we komen bij de mercedes dealer binnen en die zei na een tijdje aangekeken te hebben dat we maar met onze man terug moesten komen als we echt interesse hadden, oei oei dat moet je niet tegen mijn moeder zeggen, die man kreeg er van langs, naar de manager gegaan en gezegd dat we die verkoper niet meer willen en wie we moeten hebben als we wel serieus geholpen willen worden, toch gek dat ie een paar weken later er niet meer zat (maar goed hij kon ook vrij hebben natuurlijk haha)
Ik vind het ook zó asociaal als kassameisjes met elkaar aan het praten zijn! Of alvast met de mensen achter je, omdat dat toevallig hun vrienden zijn..
nou pfffffffff H en M echt irritant ook gewoon. Heb het er nog niet mee gemaakt maar gisteren.... Wij om 5 uur nog even de winkel in. Ze sluiten om half 6. Dus nog zat tijd. Leuks telletje gezien voor me kleine meid, en zochten er een majo bij. Dus wij zien leuke Majo en me moeder doet voorzichtig de verpakking even openen, kan daar gewoon om te kijken hoe groot die dingen vallen. Dus dachten nou is goed, wij naar de kassa. Staat een bordje op de balie. 4 in de rij kassa erbij. Dus wij komen als 5e in de rij staan dus me moeder ziet dat en is overigens maar 1 kassa open. Terwijl er een andere meid achter de balie stond dus me ma zegt,, heey 4 in de rijd kassa erbij en zewgt zo kassa open. Waarop die vrouw achter de balie me ma glazig aankijkt en zo weg loopt. Dus nog steeds maar 1 kassa open, waarvan een vrouw voor ons echt knetter veel kocht. Denk dat haar kleding kast leeg was ofzo maar echt die had veel. Dus wij wachten en wachten en toen hehe eindelijk aan de beurt. Dus ik zeg tegen me ma bij de kassa denk dat ik toch die majo niet wilt, vond hem toch klein dus me ma zegt nou pak die grotere en kijk daar even na. (stond trouwens niemand achter ons en de hele winkel was leeg) DUs me ma doet die andere open en zegt nou we nemen toch die kleinere en die vrouw achter de kassa geirriteert terwijl me ma haar uiterste best doet het majotje weer mooi dicht te krijgen snauwt naar me ma'' Ja dit is nou de rede dat wij niet willen dat ze bekeken worden omdat we ze er nooit meer fatsoenlijk in krijgen''... dus ze pakt het uit me moeders handen en begint het zelf dicht te krijgen en gooi het demonstratiet een meter verder op een tafeltje daar achtern. Waarop ik echt boos zeg '' Je mag toch ook dingen terug brengen, dus waarom mag ik het hier dan niet even bekijken dan heb ik het thuis gepast en krijg je het ook terug open gemaakt en wel'' Waarop dat mens zegt, ! nou daarom willen we niet dat er majos terug gebracht worden. Nou toen zei ik echt van pff lekkere winkel is dat, klantvriendelijkheid is er ook af zeg.... waarop die muts geirriteerd doorgaat met de dingen aanslaan. En het bedrag noemen kon er niet meer vanaf. Het is dat ik het stelletje PERSE wou hebben anders had ik het toch zo voor haar neus laten liggen en weg gelopen. Echt onbeschoft vond ik het. Kan het hier niet goed uitleggen maar die blik in haar ogen NIet normaal.... zo dat ben ik weer kwijt