Kijk dit dus. Ik vind het heel erg als ik naar vl zijn ex kijk. Duur sportabonnement, sociale lening voor een huis (kost haar maar 340 iedere maand!!!!) 2 auto's, zelf altijd tip top verzorgd etc. Zij heeft ook gewoon een partner maar staat nergens officieel bij elkaar ingeschreven. Ze heeft zo dus recht op een hoop potjes en toeslagen etc. Als ik dan naar mijn stiefzoontjes kijk, oude kleren, schoenen op de groei kopen (2-3 maten te groot) Maar 3 min op 2 dagen mogen douchen anders wordt het zo duur. Dan steekt die 300 euro die ze per maand krijgt serieus hoor. Dan vraag ik me af waar ze die aan uitgeeft. Mijn vriend verdiende vroeger netto 3500 euro toen ze uit elkaar gingen. Hij heeft nu een andere functie met voor zijn kinderen betere uren, en krijgt er nog maar 1900 netto. Wij willen wel laten herberekenen maar t kost zoveel geld allemaal.
Pff...toch even een andere kant belichten hoor. Mijn zus is gescheiden en heeft twee kinderen waar zij de hoofdverzorgende van is. Haar ex betaalt kinderalimentatie. Ze zijn nu drie jaar uit elkaar en nog steeds stuurt hij om de zoveel tijd een mailtje ofzoiets waarin hij eist dat zij de bonnetjes van alles wat zij voor de kinderen aanschaft aan hem laat zien, zodat hij inzicht heeft in de uigaven die zij doet voor de kinderen. Hij beschuldigt haar ervan dat zij zelf de kinderalimentatie opmaakt en de kinderen daardoor te kort komen. Volgens ons gaat het hier helemaal niet om, maar wil hij gewoon niet betalen (heeft hij al meerdere keren mee gedreigd) omdat hij zelf dingen wil kopen, doen van het geld wat voor de kinderen is. Er is een goede omgangsregeling en de kinderen zijn vrij om naar hun vader te gaan wanneer zij willen. Mijn zus zal daar nooit moeilijk over doen, ze weet dat de kinderen hun vader nodig hebben en de vader zijn tijd met de kinderen. Anyway... Ex is van de een op de andere dag weggegaan, zonder overleg over opvang van de kinderen (ex en mijn zus hadden beiden een baan). Waardoor mijn zus haar baan moest opzeggen omdat hij ineens weg was en zij niets kon regelen mbt opvang. In de tijd die volgde wilde hij de kinderen alleen zien als hij niets anders te doen had en kwam het ook niet in hem op dat de kinderen geld kosten, dus droeg ook verder niets bij. Mijn zus heeft bij de rechter voor hem (want hij nam nergens initiatief in) een omgangregeling aangevraagd, zodat de kinderen en zijzelf iig wisten waar ze aan toe waren, ook is toen een bedrag aan kinderalimentatie vastgesteld. Hij bleef haar lastigvallen over het feit dat zij geen baan had en op hem teerde (ze heeft nooit partneralimentatie aangevraagd). Dat hij dit zelf veroorzaakt heeft, vergeet ie gewoon. Nou ja..nog een hoop financieel gezeik waarbij hij rekeningen leeg heeft gehaald en haar daarvoor aansprakelijk wilde stellen, het gezamenlijke koophuis wat mijn zus uiteindelijk gewoon aan hem heeft gegeven om van het gezeik en de ellende af te zijn, etc, etc. Als de kinderen bij hem waren geweest kwamen de kleding en spullen die ze had meegegeven stuk, vies, of helemaal niet mee terug of er zaten ineens spullen in de tas die mijn zus niet kende (kleding van het zoontje van zijn nieuwe vriendin). Na herhaaldelijk vragen of hij beter op de spullen wilde letten en hij dit gewoon niet deed, heeft mijn zus na een jaar besloten dat zij geen tasjes meer meegaf. Hij kleedde de kinderen toch al gelijk om als ze bij hem waren , dus was daar zeker weten ook kleding. Tot op de dag van vandaag vraagt hij nig steeds om een tasje voor de kinderen, terwijl ze daar gewoon een eigen garderobe hebben en weet hij helemaal niet meer (of doet alsof) waarom er geen tasje meer mee wirdt gegeven. Over het inzichtin waar de kinderalimentatie aan wordt opgemaakt. Tja...hij neemt van alles aan, kijkt naar andere mensen, denkt dingen te weten, maar hij weet dus helemaal niets. Mijn zus doet nooit iets voor haar zelf, loopt in oude kleding enzo omdat haar kinderen voor gaan. De financiele positie van mijn zus is echt veel slechter dan die van haar ex, maar hij vergelijkt zijn situatie met die van haar en denkt dat ze hetzelfde te besteden hebben...hij denkt zelfs dat mijn zus meer heeft (en oh jeee...). Dat dit verre van juist is kun je niet aan zijn verstand krijgen. Hij blijft zeueren over geld, onder het mom van het beste voor de kinderen willen. Maar....hij wil het beste voor zichzelf. Mijn zus is nu zover dat ze hem niet meer wil overtuigen en heeft hem laten weten dat als hij wil dat er wat verandert qua omgangsregeling of kinderalimentatie dat hij weet hoe hij naar de rechter kan gaan. Maar dat doet hij dus niet... Hij valt haar liever lastig met mailtjes en whatsappjes en blokkeert haar daarna omdat mijn zus hem volgens hem lastig valt En deblokkeert weer en stuurt dan weer van alles. Naar de buitenwereld toe doet hij alsof hij zo stabiel, rustig en redelijk is, maar niemand weet deze dingen omdat hij ze niet vertelt en mijn zus het de moeite niet (meer) vindt dit te delen met anderen. Compleet geschift persoon, haar ex, als je het mij vraagt. Geld, geld, geld en nog eens geld. En maar blijven zeggen dat ie het beste voor zijn kinderen wil en alles vor ze over heeft. Tja...toen hij wegging was hij alleen even totaal vergeten dat ie kinderen had. Wat ik hiermee wil zeggen? Aan elke scheiding zitten twee kanten en de emoties kunnen hoog oplopen en ieder heeft zijn of haar mening over de ander. Ik denk dat als je niet meer door een deur kunt, en je toch bepaalde dingen wilt veranderen, je beter naar een onafhankelijke partij kunt stappen om de dingen te laten regelen. Een rechter kijkt (als het goed is ) objectief naar de situatie en beslist wat redelijk is. Hier moet je het dan beide mee doen en kunt elkaar daar verder ook niets in verwijten. Tenminste, dat zou je denken, want de ex van mijn zus vindt dat hij in zijn eentje recht heeft op heel wat anders dan de rechter heeft besloten en ook daar geeft hij mijn zus de schuld van Tja....
Nou ja de alimentatie is niet alleen voor kleding.. Voor eten mijn zoon groeit nu zo hard dat hij veel eet.. Kleding elke maand 50/60 euro schoenen 55,- per 2 maanden zeker.. Dat is echt Max. Meestal al per maand.. Voetbal contributie 250 euro per seizoen kleding voor voetbal 150 per seizoen voetbal schoenen eens per 1 a 2 maanden .. Zwemles 41,- per maand .. Fiets stuk reparatie of zoals nu nieuwe fiets nodig.. Therapie voor zoon 2x per week bezine kosten .. 3 x per week voetbal veld bezine kosten 1x per week zwemles bezine kosten .. Kapper 1x per maand.. Schoolgeld/schoolreisje.. Elke dag naar school met auto ( zit op speciaal onderwijs dus moet met de auto ) en ga zo maar door met de kosten.. allimitatie 166,- per maand en deel je het door de helft komt hij zeker niet aan het bedrag.. En betaald hij simpel weg te weinig.. Kleding bij zijn thuis is er niet omdat hij allimitatie betaald zegt hij.. Bijdrage voor voetbal/zwemles of die nieuwe schoenen of wat dan ook betaald hij niet omdat hij allimitatie betaald zegt hij.. Maar wel Overal met zijn ... Bij zijn .. Bah bah ..maar ik zeur niet om geld.. Wel betaald hij elke maand te laat ook als zoon weekend niet naar hem kan ziel ofzo of wat anders dan betaald hij 1/2 of 3 weken later .. Tja zo is hij dan wel weer.. Gelukkig ben ik niet afhankelijk van zijn geld maar soms irriteer ik me daar gewoon aan.. Oh ja hij is echt de typische mam wel de lusten niet de LASTEN.. Omdat ex niet wilt dat hij naar voetbal gaat haal ik hem ook al sochtends vroeg op zondag op... Dus ja een kind kost veel meet dus.. Vooral als ze ook gaan sporten enzo..
Zelfs met alimentatie is er niet altijd sprake van 'op dezelfde voet verder leven' hoor. Even mezelf als voorbeeld: Man heeft zeer royaal inkomen, ik was thuis met kind. Toen we gingen scheiden, ben ik een parttime baan gaan zoeken, maar dat wordt aangevuld met kind en partner alimentatie. Zodat ik dus maar half hoef te werken en de rest van de tijd zelf voor mn kind kan zorgen ipv elke dag naar BSO. We hebben ooit samen voor een kind gekozen en ooit samen besloten dat een van de beide ouders zoveel mogelijk thuis zou zijn. Na de scheiding is die mening niet veranderd. Tijdens de scheidsprocedure kwam het voorstel voor alimentatie, via mediator. Gebaseerd op cijfers waarbij ik niet zou werken. Dat wilde ik dus niet, dus ben een baan gaan zoeken. Nu is dat bedrag ongeveer 1/3 van het voorstel, die andere 2/3 verdien ik zelf. Dus nee, ik leef zeker niet op dezelfde voet verder, ondanks de alimentatie. Ik heb het niet slecht, zeker niet. Maar ik woon in een klein flatje ipv groot huis. We gingen minstens 2 keer per jaar op vakantie, dure reizen. Nu ga ik naar de camping. We gingen elke week uit eten, keken nooit naar geld uitgeven en spaarden ook nog ruim. Dat is nu dus echt allemaal verleden tijd hoor. En voor iemand denkt dat hij krom moet liggen om ons te onderhouden...hij houdt na aftrek van alle vaste lasten nog steeds meer over dan ik per maand überhaupt binnen krijg, dus heeft er totaal geen last van
sorry maar heel veel in dit verhaal doe je ook zelf of je legt jezelf erbij neer, dit kun je niet allemaal afschuiven op je ex!
Ik heb er geen verstand van dus ik kan er niet echt uitspraken over doen. Wel lijkt me dat bedrag best veel. Hetgeen ik me een beetje aan irriteer in dit topic is dat de meesten niet goed lezen (of begrijp ik het niet?) Een aantal mensen roepen dat het niet ten kosten mag gaan van het kind enz. Oke, dit klopt. Maar de man van TS mag zijn kind helemaal niet zien. Sorry hoor, maar als hij zijn kind niet mag zien moet hij van jullie dus wel verplicht veel blijven betalen? Edit: ik bedoel natuurlijk niet dat hij helemaal niet voor zijn kind hoeft te zorgen maar het bedrag is best hoog en als hij zijn kind nooit mag zien en dus ook nog niet eens weet of het wel goed word verzorgd dan vind ik dat dat bedrag best omlaag kan zodat hij voor zijn andere kinderen die bij hem wonen wel kan zorgen.