och meis wat erg. heel veel sterkte met het verwerken van dit verlies. ik denk niet dat alles voorbestemd is, want anders heeft er wel iemand serieus een hekel aan mijn lieve ouders. wat een ellende moeten die mensen doorstaan al zolang ik me kan herinneren. het zijn goede mensen die ongelofelijk positief in het leven staan, dus ook positief leven en denken heeft er helaas niet altijd iets mee te maken. het hangt af van jezelf, van anderen om je heen, van puur toeval, puur mazzel en pure pech. en dan niet te vergeten de ziektes die je lijf overnemen. nee ik weiger te geloven dat het voorbestemd is
ik geloof ook tot op zekere hoogte dat er dingen voorbestemd zijn. niet alles en niet strikt. ik geloof meer in karma eigenlijk denk ik. hoe leg ik dat nu uit. what comes around goes around. ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen. ik ben bijv heel erg gespest als kind op school en in het bijzonder door een meisje wat zichzelf nogal wat vond. ik was slechtziend alleen wist ik dat toen nog niet en ze moest me altijd hebben.niet ene beetje maar heel erg gemeen, waardoor ik psygisch best wat problemen heb gekregen ( niet alleen door haar uiteraard, maar toch) nu hoorde ik een jaar of 10 geleden dat ze zelf ook slechtziend geworden op latere leeftijd. een andere jongen die me het bloed onder de nagels vandaan haalde en elke middag in elkaar sloeg vanwege mijn jampot glazen heeft op latere leeftijd een paar jaar in de bak gezeten. zelf heb ik na 13 jaar nog een kindje mogen krijgen nadat ik altijd het gevoel had gehouden dat het niet af was al wezen mijn omstandigheden daar toen wel op. (ben heel lang alleenstaand geweest en begon tegen de 40 te lopen) door dat soort dingen (en nog wat andere ) ben ik wel gaan geloven in een soort van karma. ik denk wel dat je wat kunt sturen. maar soms doen we dingen die we normaal nooit zouden doen , die vaak verstrekkende gevolgen hebben. je ontmoet dan juist je partner bijv , (was hier ook zo, tot 2 maal toe trouwens) ik geloof zeker dat er dingen vaststaan en dat je daarheen gestuurd wordt.
Wat vreselijk voor jou en je familie om mee te maken.... Ik geloof niet in voorbestemming. Wel in zelfbeschikking, in combinatie met geluk, pech en toeval (en selffulfilling prophecies). Ik wens je heel veel kracht en wijsheid toe om dit een plekje te geven, en om met het grote gemis om te gaan.